Group Blog All Blog
|
บทส่งท้าย บ๊าย บาย คุณหมิง ก่อนที่ผมจะเริ่มลงมือเขียนบทส่งท้ายนี้ ผมเอาบทความที่เขียนไว้และพิมพ์ด้วยกระดาษขนาด เอ 4 มาทบทวนดู เพื่อจะตัดสินใจว่าจะนำมาลงในเว็บบล็อกนี้ได้มากน้อยแค่ไหน แต่ก็ต้องล้มเลิกความตั้งใจ เพราะมีรายละเอียดมากเกินไป ขืนนำมาลงก็อ่านกันตาแฉะน่าเบื่อมาก สำหรับภาพต่างๆนั้นมีจำนวนมากกว่า 50 ภาพ เมื่อออกตัวไว้อย่างนี้แล้วก็สบายใจว่า สำหรับท่านที่ตั้งความหวังไว้ว่าจะมีอะไรอ่านกันอย่างจุใจ ก็คงจะทำใจได้ในระดับหนึ่ง ถือว่าบทความเรื่อง เที่ยวคุนหมิง เป็นบทโหมโรงก็แล้วกัน ก่อนที่จะพบกับการเที่ยวเวียตนาม ย้อนไปเที่ยว เมืองกุ้ยหลิน กลับมาเที่ยวลาว แล้วไป มาเลเซีย เอากันอย่างนี้นะพระคุณท่าน มีสองสามเรื่องที่จะเล่าฝากไว้ในบทส่งท้ายนี้คือ แหล่งจับจ่ายซื้อของ สำหรับท่านที่เป็นนักช๊อปปิ้งมืออาชีพ จะมีแหล่งซื้อของต่างๆแบบตลาดประตูน้ำของไทย ตั้งอยู่ใจกลางเมืองทีเดียว มีสิ่งของมากมายให้เลือกซื้อ เช่น กระเป๋าเดินทาง เสื้อผ้า ของกินของใช้สารพัด แต่ต้องต่อรองราคาแบบแหลกลาน จึงจะได้ราคาของที่เหมาะกับคุณภาพ (อัตาแลกเปลี่ยนเงิน 1 หยวน เท่ากับห้าบาท) คนขายของหลายแผงสามารถพูดภาษาไทยได้พอรู้เรื่อง เพราะมีคนไทยไปซื้อของที่นี่ค่อยข้างมาก สำหรับเรื่องที่สองคือ เรื่องอาหารการกิน ไม่ว่าจะเป็นห้องอาหารในโรงแรมที่พัก หรือตามภัตตาคารทั่วๆไป รสชาดอาหารจะเหมือนๆกัน ท่านอย่าดีใจนะว่าจะได้กินอาหารจีนแบบบ้านเรา รสชาดอาหารต่างกันแบบฟ้ากับดินทีเดียว สว่นใหญ่จะมีแต่ผักผัดน้ำมันหอย แกงจืดรสชาดแปลกๆ เห็นจะมีดีอยู่อย่างเดียวคือ ไข่เจียว แต่ก็ไม่เหมือนไข่เจียวบ้านเราอีกนั่นแหละโยม เรื่องสุดท้ายคือ ห้องสุขา ผมได้ยินกิตติศัพท์เรื่องห้องสุขาของเมืองจีนมานาน ก่อนที่จะไปเที่ยวคุนหมิง ครั้งนี้ด้วยซ้ำ โอ้โห พระคุณท่านอย่าให้บรรยายเลย ถ้าเป็นห้องสุขาในห้องพักโรงแรมก็มาตรฐานสากลเหมือนบ้านเมืองอื่นๆ ถ้าเป็นตามภัตตาคารหรือร้านอาหารนอกเมือง เหมือนตามหมู่บ้านชนบทของไทยเมื่อสมัย 30-40 ปีที่ผ่านมา ทางการจีนเขาก็รู้สึกเดือดร้อนขายหน้านักท่องเที่ยวต่างชาติเหมือนกัน ไก๊ด์จีนเขาพูดว่าทางการพยายามจะพัฒนาเรื่องห้องสุขานี้เหมือนกัน แต่พัฒนาได้ช้าและยากมาก เพราะเท่ากับจะพยายามไปเปลี่ยนพฤติกรรมของคนจีนทั้งประเทศทีเดียว ฮิ ฮิ พบกันใหม่ตอนหน้าเที่ยวเวียตนาม ครับท่าน ย้ายมาจากห้องหนังสือ ข้อเขียนนี้เขียนเมื่อวันที่ 9 มีนาคม 2549
|
หนุ่มร้อยปี
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [?] บล็อกนี้สร้างสรรค์ขึ้นเมื่อวันที่ 15 กุมภาพันธ์ 2549 โดย ชายไทยวัยสูงอายุ มีวัตถุประสงค์ในการบันทึกและนำเสนอเรื่องราวต่างๆแบบครอบจักรวาล อาทิ ภาพยนตร์ ดนตรี รายการทีวี หนังสือน่าอ่าน อาหารน่ากิน ท่องเที่ยว สะสมสิ่งของ ตำนานชีวิตบุคคลน่าสนใจ รู้ไว้ใช่ว่า จิปาถะ ฯลฯ เป็นต้น คำขวัญประจำบล็อก ประสบการณ์ชีวิตที่ดีในอดีต คือทรัพยากรที่ทรงคุณค่าในปัจจุบัน คำขวัญประจำตัวเจ้าของบล็อก "อายุเป็นเพียงตัวเลข" บรรณาธิการบริหารบล็อกคือ หนุ่มร้อยปี บล็อกนี้ไม่สงวนลิขสิทธิ์ตามกฏหมาย ท่านใดเห็นว่าข้อเขียนหรือภาพประกอบในบล็อกนี้มีประโยชน์ สามารถนำไปใช้ได้ แต่โปรดอ้างอิงชื่อบล็อกนี้ด้วย จักขอบคุณยิ่ง  Friends Blog
|
||||||||||||
