~ เ ช้ า วั น นึ ง ที่ ฉั น ลื ม ต า. . . แ ล้ ว พ บ ว่ า เ ธ อ รั ก กั น น้ อ ย ล ง ~
เช้าวันนึงที่ฉันลืมตา...แล้วพบว่าเธอรักกันน้อยลง Sandra
เช้าวันหนึ่งที่ฉันลืมตา ด้วยต่างอารมณ์ที่มันแปลกไป ถามตัวเองว่าคืออะไร เหตุใดเธอจึงห่วงกันน้อยลง
บางทีหรือเราคบกันมานาน ความหวานก็เลยห่างหาย อะไรไม่รู้สะกิดหัวใจ ฉันเลยกลัว
ฉันยังอยากให้เรารักกันอยู่ รักให้นานเท่านาน ฉันวิตกมากไป ฉันไหวหวั่น แต่เธอต้องเข้าใจ กระซิบว่ารักซักคำเบาๆ ให้เหมือนตอนคบกันใหม่ อยากมองเห็นเธอ ตรงนี้ใกล้ๆ ให้รู้ว่าเราเหมือนเดิม (ให้รู้ว่ายังรักฉัน)
เช้าวันหนึ่งที่ฉันลืมตา และตื่นมาเจอเหมือนเธออยู่ไกล เสียงเย็นชา มันยิ่งทำให้ ฉันรู้สึกเงียบเหงาเหลือเกิน
เธอยังเหมือนเดิม ยังเหมือนเมื่อวาน ไม่ได้รักกันน้อยลง
. . . .
จะภาวนา
Create Date : 22 สิงหาคม 2548 |
|
72 comments |
Last Update : 22 สิงหาคม 2548 20:02:02 น. |
Counter : 1359 Pageviews. |
|
|
|
ฉันอาจไม่ลืมตา