Memoirs of A Mouse
|
|||
11-11-11
ถือฤกษ์งามยามว่าง 11-11-11 มาเจิมบล็อกที่ทิ้งร้างไปแสนนาน....นนนนนน
 กว่า 3-4 ปีที่ไม่ได้แตะต้องบล็อกเลย หรืออีกนัยนึงคือแทบไม่ได้ใช้พื้นที่ส่วนตัวแสดงความคิดความเห็นใดๆ เพราะหมดพลังไปกับการเขียนเพื่อทำมาหากิน จะว่าใช้ตัวหนังสือหมดไปแล้วในแต่ละวันก็ไม่เชิง แต่เพราะแต่ละวันทำงานจนหมดแรงเสียมากกว่า ตอนนี้กำลังปรับชีวิตตัวเองใหม่ ไม่ให้หมดเวลาไปกับภาระหน้าที่การงานจนกลับบ้านมาสลบไสล หรือหมดกำลังจะทำอย่างอื่นๆ ... เลยประเดิมด้วยการทำตัวให้ว่างๆ และรวมถึงว่างงานด้วยซะงั้น ตอนนี้กำลังทำลิสต์อันยาวเหยียดว่า ... คนว่างงานยามน้ำหลากนี้จะทำอะไรดีบ้างหนอ  Free TextEditor ปณิธานแห่งปี
 ผ่านปีใหม่มากว่า 2 สัปดาห์แล้วเจ้าหนูเพิ่งร่างคำปณิธานแห่งปีสำเร็จค่ะ คิดทบทวนมาตั้งแต่ช่วงปลายๆ ปีแล้ว ว่าปีใหม่ปีหมูนี้  ตั้งใจจะทำอะไร "ให้สำเร็จ" บ้างคิด คัด เลือกสรรอยู่หลายกิจกรรมค่ะ เพราะปณิธานส่วนใหญ่ จะเหลวเละ ล้มเลิก ไปตามระยะทาง คราวนี้ก็เลยคิดให้ถ้วนถี่ เน้นพวกที่ทำได้แน่ๆ (55) ถ้าทำไม่ได้ดั่งตั้งใจอีก กลัวว่าจะอดตำหนิตัวเองไม่ได้ อันเรื่องความตั้งใจ จะทำโน่น ทำนี่ ทำนั่น แล้วส่วนใหญ่จะไม่สำเร็จเนี่ย...มันก็ทำให้มองว่า ตัวเองเป็นคนไม่ตั้งใจจริงจัง... แต่พออ่านข่าวเมื่อต้นปี ก็ทำให้รู้ว่า จริงๆ แล้วคนส่วนใหญ่ต่างก็ทำอะไรไม่สำเร็จตามที่ตั้งใจไว้  (พอๆ กะเราเนี่ยแหละ...หุหุ)ผลสำรวจผู้คนบนเกาะอังกฤษค่ะบอกว่า มีแค่ 14% ที่สามารถพาปณิธานให้อยู่รอดปลอดภัยจนถึงสิ้นปีได้ ส่วนอีก 1 ใน 7 พอพ้นปีใหม่ก็ไม่หวายยย เลิกดีกว่า แต่ที่แย่กว่านั้น อีก 1 ใน 7 ตั้งใจที่จะทำอะไรไว้ ไม่เกิน 2 ชั่วโมง โครงการในฝันก็พังทหลาย อ่านข่าวไปก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่...อิอิ เพื่อนร่วมทางล้มเหลวอย่างเรามีเยอะเหมือนกัน คราวนี้ก็เลยค่อยๆ คิดๆ ค่อยร่างคำปณิธานแห่งปีขึ้นมา...แบบว่า เอาที่ทำได้จริงจิ้ง...งงงง จะได้ไม่ทิ้งกลางทาง สิ่งที่ตั้งใจก็มีหลายข้ออยู่ค่ะ คงไม่สามารถเปิดเผยในที่สาธารณะได้ทั้งหมด แต่ที่แน่ๆ ตั้งใจว่า "จะขยันอ่าน  ขยันคิด และขยันเขียน  " ให้มากขึ้น ...ออกแนวคล้ายคำขวัญวันเด็กเล็กน้อย... แต่จะท่องไว้เป็นคำขวัญประจำตัว ประจำปีหมู (ระเบิด) ไว้เลยค่ะ minnie the mouse January 15 8:51 PM  จับสลากภาค "หมู"
ก่อนสิ้นปี 1 วัน แก๊งค์สาว ศน. (ที่เหลือน้อยเต็มแก่) นัดแนะกันไปปาร์ตี้จับสลากประจำปี คบกันมาตั้งแต่ ม.ปลาย (ทศวรรษกว่าๆ) ก็ดูหนาหูหนาตา 7-8 คน เป้าหมายหลักคือบ้านใหม่ของลิสา (ที่ตอนนี้เริ่มกลายเป็นบ้านกลางเก่ากลางใหม่ไปแล้ว) ตอนยังโสดสนิท ก็ไปค้างอ้างแรม เม้ากันข้ามคืน (เม้านะไม่ใช่เมา) ยิ่งช่วงปีใหม่ เฮฮาปาร์ตี้เสียนี่กระไร โดยเฉพาะกิจกรรม "จับสลาก" ที่เรามักสร้างความสับสนวุ่นวาย กว่าจะได้ของแต่ละชิ้น ก็หมดเรี่ยวแรง ไม่ใช่แค่จับของขวัญปีใหม่ แต่รวมถึงสารพัดของฝากที่เพื่อนๆ เอามาให้กัน ถ้าหน้าตาของต่างกันเมื่อไหร่ละก้อ....เรื่องยาวเมื่อนั้น หลังจากหนิงกับปุ๋ย โกอินเตอร์ แยกกันไปคนละมุมโลกทั้งอัพบียอนด์และดาวน์อันเดอร์ (อิอิ) สมาชิก (ตัวหารของ) ก็ลดน้อยลง แต่หาได้ทำให้กิจกรรมการจับสลากแบ่งของแต่ละครั้งยุ่งยากน้อยลงไม่ สิ้นปีที่ผ่านมา สาวๆ วัยใกล้เลข 3 (บางคนก็พบกับเลข 3 ไปแล้ว) ก็นัดแนะกันอีกครั้ง  เพื่อปาร์ตี้ปีใหม่ พร้อมของขวัญมาจับสลากแลกกันคอนเซ็ปต์ปีนี้คล้ายๆ กับปีที่แล้ว นั่นคือ "หมู" เป็นการต้อนรับปีอู้ดๆๆๆ ปีที่แล้วกำหนดว่าเป็นหมา สนนราคา 49 บาท ปีนี้ฐานะดีขึ้นมาหน่อยเลยเอาซะ 300 เป้าหมายคือบ้านลิสาเช่นเดิม
คราวนี้ส้มมาไม่ได้ บอกว่าต้องเป็นลูกกตัญญูอยู่เป็นเพื่อนพ่อ (ที่ทำงานอยู่ต่างจังหวัด) ส่วนเอ็กซ์ก็ต้องทำหน้าที่แม่และเมียและลูกสะใภ้ที่ดี เพิ่งคลอดลูกมาได้ 3 เดือน (และ 3 เดือนที่ผ่านมาก็ให้คุณสุกัญญาผู้เป็นคุณยายรับหน้าที่ดูแลหลาน โดยมีเอ็กซ์ศึกษาดูงาน) แล้วก็ถึงคราวที่ต้องเลี้ยงลูกเองแล้ว ในวันที่เราสาวโสดนัดกันพอดิบพอดี ไอ้เอ็กซ์รำพันเสียดายใหญ่...แต่ก็ช่วยไม่ได้ มีลูกกวนตัว มีผัวกวนใจ...อยากแต่งงานก่อนทำไม...อิอิ สรุปคือเหลือ 4 สาวโชว์เกริ์ลที่จะมาปาร์ตี้กัน  เลยให้ลากหนุ่มๆ ในสังกัดไปด้วย จะได้ไม่เหงาเกินไป (ปกติจะเป็น secret party เพราะมีเรื่อง uncensored แลกประสบการณ์เสียวประสาผู้หญิงๆ) แอนกับชลจึงควงพี่ติ่งและพี่ไก่กันไป ส่วนคุณหมาของเจ้าหนู...เจ็บซี่โครงตรงเอว นั่งนานมากไม่ได้ เลยต้องกลับไปนอนอ้อนแม่ที่บ้าน ปาร์ตี้นี้เลยมีทั้งสิ้น 6 คน (เยอะจัง)
แม้จะมีกันอยู่แค่นี้ แต่เราก็ใช้เวลาจับสลากกันหลายชั่วโมงเชียว แลกกันไป เวียนกันมา ทุกคนช่วยกันเสนอไอเดีย เพิ่มเติม แก้ไข เปลี่ยนกติกาจนไม่สามารถอธิบายได้ งงๆ ขำๆ ฮาๆ สรุปผลงาน จากการจับสลากจนหมดแรง ลิสา - ได้ชุดอโรมาดินเผามีหมูเกาะที่ขอบน่ารักเชียว (เจ้าหนูแอบอิจฉาเล็กน้อย)  แอนจับยัดใส่ถุงที่ทำงานมาเชียว...เสียดายไม่ได้เปิดของขวัญข้างในโชว์ แอน - ได้กรอบรูปหมูสีชมพูพร้อมที่หยอดกระปุกด้านหลัง โดยนิตินัยแล้วคือของขวัญที่พี่ติ่งเอามาจับ...แต่ในทางปฏิบัติ แอนเป็นคนเลือกชิ้นนี้ให้พี่ติ่งมาจับ (แม้ว่าพี่ติ่งจะอยากได้อีกชิ้นมาจับมากกว่า...) แต่เจ้าหนูว่าเหมาะกะแอนดีนะ...อิอิ   ซื้อเอง ก็เอาไปเล้ยยยย...ด้านหลังเป็นที่หยอดตังค์...ช่วยกันเก็บเงินแต่งงานละกัน...อิอิ พี่ติ่ง - ได้ของแชมป์ไอเดียบรรเจิดคราวที่แล้ว นั่นคือคุณชลฤดี คราวนี้คุณชลฤดีแบกมากล่องใหญ่มาก ห่อจากพารากอนเสียด้วย ท่ามกลางความหวาดกลัวของเพื่อนๆ (ปีที่แล้วมันห่อมาแบบยาวมากๆ เป็นทิชชู่ที่มีหมาเป็นโลโก 10 ม้วนเห็นจะได้ เจ้าหนูโชคร้ายได้มาก...ฮือ ฮือ) แต่คราวนี้คุณชลยัดมาม่าหมูสับลงกล่องอันมหึมา ดีนะที่แถมบะหมี่หมูสับอินเตอร์เข้ามาด้วย นอกจากนี้ยังมีรสดีรสหมู เผื่อมาม่าไม่อร่อย...ช่างโชคดีจริงๆ  ชล - ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว สุดท้ายได้ของพี่ไก่ ซึ่งก็มาไม่แพ้กัน (เพราะไปซื้อด้วยกัน) แต่ของพี่ไก่ดีกว่าหน่อย เป็นผลิตภัณฑ์หมูน่ากินอยู่ ทั้งหมูแผ่น หมูหยอง หมูทุบ กุนเชียงหมู...เอามาแกะแบ่งกันกินซะเลย พี่ไก่ - โชคดีมากนะขอบอก เพราะได้ของเจ้าหนู...อิอิ เพกเกจสังคมอุดมปัญญา เป็นชาล็อตเดอะเว็บ หรือแมงมุมเพื่อนรักของเจ้าหมูน้อย ใครอ่านรับประกันความน่ารัก พร้อมด้วยแผ่นหนังเบบ 1 และ 2 ครบถ้วน ใช้เวลาหานานอยู่ สำหรับเบบ เพราะหนังเก่ามากแล้ว  เจ้าหนู - ได้ของลิสา ซึ่งไอเดี้ย ไอเดีย ไม่ต่างจากพี่ไก่ และไอ้ชลเล้ยยย ท่าจะเป็นสินค้าโอทอป 2 กล่อง เป็นหนังหมูกรอบเสีย 1 กล่อง อีก 1 กล่องคือหมูหยองแบ่งครึ่งกะหมูทุบ...แต่ก็อร่อยดีนะ :D แต่ยังไม่จบเพียงเท่านี้...ยังมีการจับสลากแมทช์สุดท้ายก่อนจบงาน นั่นคือ ผู้โชคดี 2 ท่านที่ได้ล้างจาน แม้ว่ากติกาจะพิสดารเปลี่ยนไปมาเพียงใด เจ้าหนูก็ได้สลากล้างจานมาถึง 2 ครั้ง...สุดท้าย ก็ได้ล้างคู่กะชล -_-" ชีวิตประจำวันเกี่ยงคนอื่นล้างประจำก็งี้แหละ...หุหุ ปล.ดูภาพเพิ่มเติมได้ที่ลิงค์นี้นะ //public.fotki.com/minnieminnie/piggy-new-year/ อ่อ คุณชลฤดีส่งภาพที่ถ่ายวันนั้นมาด้วย จะได้อัพรวมกัน แล้วก็ไอ้ชลอีกชาตินึง...ส่งภาพมาให้เพิ่มเติม
January 06 3:52 PM จะเป็น...จะตาย
ทรมานอีกแล้วเรา... อิทธิฤทธิอาหารเป็นพิษ ทำหมดเรี่ยวหมดแรง อุตส่าห์ลาพักร้อนตั้ง 2 วัน เมื่อพฤหัส-ศุกร์ที่ผ่านมา พร้อมโปรแกรม ทำโน่นนี่ นั่นมากมาย สุดท้าย...นอนซมอยู่บนเตียง ไม่ได้กินอะไรพิสดารไปจากเดิมเลย แถมกินบนห้างอีก -_-" ท้องเสียจนหมดไส้หมดพุง แทบจะนอนในห้องน้ำ ไม่กล้ากินอะไรเข้าไปใหม่ เพราะมันไหลออกหมด เหตุเกิดกลางดึก เลยกินยาหยุดถ่ายเฉพาะหน้า กินทุก 4 ชั่วโมงไป 3 เม็ด ก็ยังไม่ดีขึ้น ไม่กล้าบอกแม่...กลัวจะเป็นห่วง เลยต้องเดินไปซื้อยาหมอตี๋หน้าปากซอย เขาสั่งยามาให้ 3 ชุด จ่ายเงินไปก็...เสียดาย นึกถึงประกันสังคมที่เสียไปทุกๆ เดือน อยากไปโรงพยาบาล...แต่ก็ถ่อไปไม่ไหว พยายามกระเดือกข้าวต้มเข้าไปหน่อยนึง เพื่อจะได้กินยา ดันเป็นยาหลังอาหาร...ท้องเสีย อาเจียนออกปานนี้ จะกินอาหารไปได้ไงฟะ ในที่สุดก็พยายามกินข้าว จนกินยาได้ กินยาจดหมดไป 3 คำรบ แต่ดูเหมือนอาการจะไม่ดีขึ้น ยังคงปวดท้องและไร้เรี่ยวแรง เลยกินแต่น้ำเกลือแร่...และนอนแน่นิ่ง หลับๆ ตื่นๆ ดูหนัง อ่านหนังสือ ผ่านไป 2 วันดูเหมือนจะไม่ค่อยดีขึ้น ส่วนคุณหมา...ท่าทางจะเป็นโรคติดต่อ... เกิดอาการวิงเวียน คลื่นเหียนเหมือนกัน กินอาหารคนละที่คนละวงแท้ๆ แต่คุณหมาก็อาเจียน หมดแรงอ่อนระโหยไม่แพ้เจ้าหนู แถมคุณหมากินข้าวต้มกับไข่เค็มเหมือนหนูเลย 555 อาหารของคนหมดแรง สลบไป 2 วันอาการไม่ค่อยดีเท่าไหร่ วันอาทิตย์ต้องพาร่างอันบอบบางไปทำงาน ก็พยายามโด๊ปของหวาน ทั้งน้ำเกลือแร่ น้ำตาล จะได้ไม่เป็นลม ขึ้นตาชั่ง...แอบดีใจเล็กๆ คอร์สไดเอทแบบไม่ได้ตั้งใจ 2 วัน 5 กิโล... ไปถึงออฟฟิศชนิดหน้าวีดหน้าเซียว...กางเกงหลวม (แต่ไม่มีใครสังเกตเห็น :P) แรงก็ไม่ค่อยมี ต้องดมยาตลอด แต่ดั้น ดัน ไปเห็นเครื่อง wii ใหม่หมาดๆ ของไอ้หนุ่มโต๊ะเกม สัญชาตญาณอยากรู้อยากเห็นก็พวยพุ่ง... จัดการเสียบปลั๊ก ต่อจอ ต่อจอย เตรียมเทสต์เกม... ลืมไปเลยว่าหมดแรง....อิอิ ลองเล่นโน่นเล่นนี่ ขยับพอประมาณ เด๋วเป็นลมไป...ต้องใช้ช้างหลายเชือกมาลาก คิดว่าหายแล้ว ตอนเย็นเลยพยายามกินให้มากขึ้นกว่า ที่กินมา 2 วัน อยากได้โปรตีน...เพราะวันจันทร์ต้องกินมัง อยากกินบะหมี่เป็ดเอ็มเค แต่คุณหมาอยากกินบะหมี่เป็ดฟูดส์เซ็นเตอร์ ไม่อร่อยเลย...กระเดือกไม่ลง เลยพอืดพะอมกันทั้งคู่ หาหมูปิ้งกินดีกว่า กินไปแค่ 3 ไม้ อิ่มราวกับกินบุฟเฟต์มาชั่วโมงนึง เริ่มปวดท้อง...อยากเอาอาหารออกทางปาก กระสับกระส่ายนอนไม่หลับ...ชีวิตกลับไปย่ำแย่เเหมือน 2 วันก่อน December 18 1:29 PM coup !!!!
วันอังคารที่ 19 ก.ย.2549 วันนี้กลับห้องเร็วเป็นพิเศษ กะนอนเต็มที่ พรุ่งนี้ต้องชุมนุมต่อเนื่องยาวนาน ไม่รู้จะจบสิ้นลงเมื่อไหร่ 2 ทุ่มกว่าๆ นังกั้งโทรมา...บอกว่าเขาลือกัน (จากเนชั่น) ว่าคืนนี้มีปฏิวัติ "จริงหรือเปล่าวะ...พี่เขาให้ดูช่อง 5 ไว้ว่ะ" ไอ้เราก็ไม่รู้เรื่องรู้ราว บอกเพื่อนไปว่า ได้ยินข่าวปฏิวัติมาหลายรอบแล้ว ไม่เห็นมีอะไรซะที คราวนี้ก็คงไม่น่ามีอะไรมั้ง ว่าแล้วก็เปิดช่อง 5 ดู...เจอรายการเพลงรักชาติรักแผ่นดิน เราก็เปลี่ยนไปหาช่องอื่นดูละครแทน...สักพักก็กลับมาดูอีก...เอ...ชักยังไง ยังไงหว่า ออนไลน์เอ็มเอสเอ็นดีกว่า พอดีพอดิบที่พี่ปิ๊กออนไลน์อยู่แล้ว ... ช่างไม่รู้อะไรบ้างเล้ยย เจ้าหนู... รถถังออกมาที่ราชดำเนินแล้ว ตอนนี้กำลังกระทำการกันอยู่ ทีวีเนชั่นรายงานคึ่กๆ ซีเอ็นเอ็น ก็รายงานด้วย พี่ปิ๊กทำหน้าที่รายงานความคืบหน้าทุกระยะ กำลังเม้าเอ็มเอสเอ็นกันมัน ใครออนไลน์ ก็เม้ากันใหญ่ เปิดช่อง 5 ที่มีทั้งเพลงถึงในหลวง เพลงปลุกใจ วนไปวนมา เพื่อนคนโน้น คนนี้ คนนั้น โทรมากันใหญ่ - - - ตื่ น เ ต้ น - - - เจ้าหนูก็เม้าๆๆๆ ไปว่าเกิดอะไรขึ้น 3 ทุ่มกว่าๆ (จะกว่าสักแค่ไหนจำไม่ได้) พี่ปิ๊กบอกให้ดูช่อง 9 แม้วมันออกมาประกาศสภาวะฉุกเฉิน...เอ...ภาคใต้เหรอ อ๊ะ กรุงเทพฯ นี่ สั่งย้าย ผบ.ทบ. เข้าสำนักนายกด้วย รายงานตัวด่วนอีก ตัวอยู่นิวยอร์ก ส่งเสียงมาทางทีวี ยังประกาศได้ไม่ถึงไหน...เสียงหาย จอทีวีดำ กลายกลับมาเป็นเพลงเหมือนช่อง 5 เปิดไปช่องอื่นๆ ก็...เป็นเหมือนกันหมด ตายละสิ...อยากรู้ข่าวสารด้านนอก โทรไปบอกแม่ บอกน้อง บอกเพื่อนให้กลับบ้าน คลิกๆๆ เปิดเว็บข่าวต่างๆ (เว็บผู้จัดการไม่ต้องพูดถึง ติดๆ ดับๆ มาหลายวันแล้ว วันนี้ก็คงเดี้ยงตามระเบียบ) เข้ากรุงเทพธุฯ อัพเดทว่องไว.... ซีเอ็นเอ็นทำตัววิ่ง...ยาฮูนิวส์ทำตัวแดงที่หน้าแรก ตื่นเต้นไปกันใหญ่ อะดีนาลีนหลั่งมหาศาล ...ฝ่ายไหนชนะล่ะเนี่ย... ไม่มีใครรายงานอะไรได้เลย นอกจากพี่ปิ๊ก..หุหุ ถ้าไม่เจอกันคงแย่ :D คุณหมาก็ยังไม่กลับ ต้องแก้เว็บ อยู่อีกนาน ยิ่งดึก ก็ยิ่งเป็นห่วง ------ 4 ทุ่มครึ่งจวนจะ 5 ทุ่มแล้ว ไหนบอกว่าจะแถลงตอน 4 ทุ่ม ------- ค้นๆๆ ต่อ อ่านข่าวต่างประเทศ ฝ่ายไหนได้อำนาจ บอกแต่ว่า ทหาร (แล้วทหารฝ่ายไหนเนี่ย) แชทจนคีย์บอร์ดแทบพัง... คลิกเปิดบราวเซอร์ระรัว...ชักช้าไม่ทันใจ พักใหญ่...โทรทัศน์ขึ้นจอฟ้าๆ ปรากฎข้อความ ประมาณว่า คณะปฏิรูปการปกครองระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุขได้ยึดอำนาจ...ไว้แล้ว ...ขออภัยในความไม่สะดวก...โปรดให้ความร่วมมือ.... จากนั้นก็มีข่าวพรั่งพรู ทักษิณอยู่ที่นิวยอร์ก ทำอะไรอยู่ ที่เมืองไทยสถานการณ์เป็นยังไง หน้าต่างเอ็มเอสเอ็นเปิดไว้หลายสิบบาน ใครพิมพ์ข่าวอะไรมา ก็จัดการกอปปี้ และเพสต์ส่งต่อๆ กันไป ไม่รู้จบ เกือบเที่ยงคืน...ประกาศคณะปฏิรูปฉบับแรกมาแล้ว เด็กๆ ร่าเริงกันตามหน้าต่างเอ็มเอสเอ็น...ลุงคนนี้คือใคร...ค้นหาคำตอบกันอย่างสนุกสนาน "เดี๋ยวเขาจะตัดสัญญาณโทรศัพท์มือถือ และอินเทอร์เน็ตแล้วนะ" ข้อความสุดท้ายทีได้รับก่อนเอ็มเอสเอ็นจะเด้งหลุดออกมา อดเม้า !! รีเฟรชเว็บ ทั้งในประเทศและต่างประเทศก็เริ่มช้าาาาาาา...จนถึงล่ม อยู่ในห้องเหลี่ยมๆ คนเดียว แชตก็ไม่ได้ ข่าวก็อ่านไม่ได้แล้ว ทีวีทุกช่องก็กลายเป็นโทรทัศน์รวมการเฉพาะกิจ เพลงซ้ำเดิมวนไปมาหลายรอบ สร้างความอึดอัดไปกันใหญ่ กดรีโมทไปมา...หาทีวีไทย ช่องไหนที่ไม่ได้เป็นเพลงบ้าง ..astv...ยังคงรายงานสถานการณ์มาเรื่อยๆ อดีตนายก อดีตรัฐมนตรี ตัวแสบๆ ทั้งหลายอยู่ไหนบ้าง มีการเช็ค และรายงานมาเป็นระยะ แล้วคุณสนธิก็ออกมาแจ้งหยุดการชุมนุมที่นัดกันไว้วันที่ 20 นี้ ดูเอเอสทีวีถึงตีหนึ่งครึ่ง...ก็ปรับสถานีเหมือนช่องอื่นๆ คุณหมาก็ยังคงดูแลเฝ้าไข้เว็บไซต์ยอดนิยมต่อไป ดึกป่านนี้เม้ากะใครดีน้าาาา ว่าแล้วก็ยกโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาชายหนุ่มอีกซีกโลกหนึ่ง "สะใจจริงๆ" เพื่อนเลิฟส่งเสียงตามสายมา แล้วก็...แลกเปลี่ยนข้อมูลข่าวสารกันมากมาย ผ่านไปแค่ 20 นาทีกว่าๆ โทรศัพท์ก็ตัดไป... ดีนะที่ใช้บัตรเติมเงิน มันเลยตัดให้ตอนเงินหมด ถ้าจ่ายรายเดือน...คงเม้าเป็นชั่วโมง (แล้วก็มาเป็นลมตอนเห็นบิลทีหลัง) แล้วก็กลับมาอยู่คนเดียวอีกครั้ง...กับทีวีที่เปิดเพลงวนไปวนมา (แถมมีเนื้อให้ร้องตาม) คลอตามไปพักนึง -- เออ นอนดีกว่า พรุ่งนี้ ที่ทำงานคงมีเรื่องเม้ามากมาย -- อยากหลับก็อยากหลับ อยากรอดูประกาศที่ทยอยออกมาเรื่อยๆ ก็อยากดู (จะได้รู้ว่าต้องทำตัวยังไง) เป็นอีกคืนที่เปิดทีวีระหว่างนอนจนถึงเช้า (ก่อนหน้านี้เคยเปิดตอนอภิปรายไม่ไว้วางใจ รัฐบาลทักษิณนี่แหละ...เมื่อหลายปีก่อน เปิดถึงเช้า จนทีวีพังไป) มีเสียงประกาศ...ก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาฟัง (อัตโนมัติจริงๆ (ดีนะที่ไม่ได้มีประกาศกลางดึกเยอะ)) และเป็นอีกวันที่ตื่นข้นมาแต่เช้า แม้ว่าจะนอนดึกมากๆ ตื่นขึ้นมาในเช้าวันที่ 20 ก.ย.49 วันนี้ประเทศไทยไม่มีคนชื่อทักษิณมาเป็นผู้นำแล้ว...ดีใจเป็นบ้า ไล่มันมาตั้งนาน... ร่างกายต้องเหนื่อยทำกิจกรรมไล่มัน สุขภาพจิตก็เสีย มีผลกระทบต่อสถานภาพทางการเงินอีก นับจากวันนี้ อะไรดีๆ คงตามมา - - อยากจะกรี๊ดดังๆ ซะหน่อย - - ว่าแล้วก็...อาบน้ำแต่งตัว...โบกแท็กซี่ไปทำงาน จวนถึงสะพานพระปิ่นเกล้า...เห็นทหาร 2 คันรถกำลังลำเลียงพล รักษาทางเข้าสู่พระนคร รถชะลอช้าลง... เข้าเฉียดใกล้พี่ทหารที่ยืนรักษาการณ์บนเกาะกลางถนน มองลอดกระจก ส่งยิ้มให้กับชายหนุ่มในเครื่องแบบสีเขียวลายพราง ตาก็ไล่ลามไปตามอาวุธ "ของจริง" ที่อยู่ในมือพี่ทหารไปพลาง ใจก็พาลนึกถึง...กฎอัยการศึกที่มาแทนทักษิณ ...ถอนใจเฮือกใหญ่... ไม่กรี๊ดแล้ว...เก็บแรงไว้ดีกว่า เผื่ออะไรที่คิดว่าดีกว่าจะไม่ได้ตามมาอย่างที่คาด !! September 20 6:20 AM |
theminnie
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] "It is better to write a bad first draft than to write no first draft at all." - Will Shetterly Group Blog All Blog
Friends Blog
|
||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||
