วันหยุดอีก 1 วัน
ไม่รู้จะมีโอกาสได้ท่องประโยคนี้ได้อีกกี่วัน นับถอยหลัง
ใครจะคิดว่าจะได้หยุดนานขนาดนี้ แต่ก็แลกกับความวุ่นวาย
วันออกไปคลายความเซ็งที่ห้างใกล้บ้าน ต้องขอบคุณห้างที่รักที่เปิดทำการ อย่างน้อยก็ถึง 6 โมง ให้ชาวบ้าน ร้านตลาด ได้ไปเดินหาซื้อของ
ด้วยไม่เคยชิน กว่าวันนี้จะย้ายก้นไปห้างก็ปาเข้าไปเกือบบ่าย 3 โมงแล้ว เหลืออีก 3 ชั่วโมงห้างก็จะปิด ความตั้งใจหลัก ว่า จะไปกินอาหารญี่ปุ่นกะคุณแฟนซะหน่อย พอกันเลย คุณแฟนก็ลอยชายไม่รีบร้อนกว่าจะมาถึงห้างเป้าหมาย ก็ปาไป 4 โมง ฉันเดินล่วงหน้าตามใจฉันไปก่อนแล้ว แม้ว่าฉันจะยังไม่ได้ของที่ต้องการ
เหตุที่สองคนอพยพช้า เพราะตอนเวลาปกติสมมติว่าห้างปิด 4 ทุ่ม กว่าร้านรวงจะปิดก็เกือบ 3 ทุ่ม แถบ เมื่อเวลาห้างปิดแล้ว ก็ยังเหลือโรงหนัง ซึ่งยังมีลูกค้าเดินกันมากพอดู เลยไม่รู้สึกตื่นเต้นเวลาห้างจะปิด
แต่วันนี้ไม่เหมือนทุกวัน ห้างปิด คือปิดจริง ๆ พอสองคนมาเจอกันตอน 4 โมง ปรากฏว่าร้านอาหารเป้าหมายจะปิดครัว 4 โมงครึ่งอะ
อ้าว อีกแค่ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงอะ แล้วในร้านเลือกลูกค้าแค่ 2 โต๊ะ น้องเค้าเก็บของในร้านเกือบหมดแล้วอะ เหมือนไปรบกวนร้านเค้าเลยอะ ฉันเลยต้องอาศัยความกล้า เอ่ยถามไปว่า
เออ ยังรับลูกค้ามั๊ยคะ พนักงานยิ้มเล็กน้อย (จริง ๆ คงยิ้มไม่ออกอะ ประมาณว่า ฉันอยากกลับบ้านแล้วนะ) แทนคำตอบโดนไม่เอ่ยปาก คุณแฟนบอกว่าก็ถ้ายังไม่ปิดครัวก็สั่งได้สิ แถมร้านปิด 6 โมง ทันอยู่แล้ว
เลยขออุดหนุนร้านเค้าซะหน่อย กินไปเกรงใจไป ดันสั่งมาซะเยอะ รีบกินด้วย
ระหว่างกินไป พนักงานก็ทยอยกลับกันไป คราวนี้กลายเป็นลูกค้ารู้สึกกดดันซะนี่
โต๊ะสุดท้ายคือโต๊ะฉันหรือนี่ เวลา 17.30 น. รีบสั่งเช็คบิล แล้วก็กินต่ออีกแป๋บหนึ่งให้หมด
พอเกินออกจากร้าน พนักงานทั้งร้านตะโกนลาเป็นภาษาญี่ปุ่นอะคะ เค้าคงดีใจ พร้อมกับพนักงานเดินตามหลังออกมาอีกหลายคน
เฮ้ย ตกลง เราทำเค้าลำบากหรือปล่าวเนี่ย
หลังจากนั้นก็เดินลงมาร้าน ไอทีซิตี้ เพื่อมาซื้อของ ปรากฏว่า ร้านรวงต่าง ๆ ตามทางเดินทยอยปิดร้าน ขาเดินไปลานจอดรถ พนักงานเดินออกมาพร้อมกับลูกค้า อย่างเรา ๆ
ตรงเวลาจริง ๆ เลยคะ
เป็นครั้งที่สองในชีวิตนะเนี่ย ที่ซื้อของจนห้างปิด ต้องเดินออกจากห้างพร้อมพนักงานห้าง
ครั้งแรกที่เดอะมอล ปิดห้าง 4 ทุ่มอะคะ ก็จ่ายเงินตอน 4 ทุ่มอะ เดินออกมาพร้อมพนักงานเลย ลูกค้ารายสุดท้าย แล้วก็วันนี้แหล่ะ คะ