วันนี้ อารมณ์ ความรู้สึก นึกคิด มันไม่เท่าที่เข้าทางซักเท่าไหร่
เพราะเพิ่งผ่านเรื่องวุ่นวาย มา
เรื่องรัก ๆ เรื่องรักเศร้า ๆ เรื่องรักสองสามเศร้า
ฉันไม่ใช่ผู้หญิงเลิศเลอ ฉันไม่ใช่คนสวย ฉันไม่ใช่คนน่ารัก
ฉันไม่ใช่คนมีความมั่นใจ ฉันไม่ใช่คนผอมหุ่นดี ฉันไม่ใช่คนมีฐานะ
ฉันเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดา คนหนึ่ง
แค่คนที่อยากมีใครซักคน คนที่ซื่อตรงกับฉัน เข้าใจฉัน รักฉัน
ห่วงฉัน ดูแลกันและกันได้ เข้าใจกัน แต่มันคงมากเกินไป
ข้อเสียที่ฉันรู้ดี คือ ฉันเป็นคนอ่อนไหวง่าย แต่ฉันมีอุดมการณ์ ว่า
ฉันจะไม่ทำให้คนที่ฉันรักเสียใจ
ในชีวิตมีคนเข้ามา 3-4 คน เข้ามาทีละคน ตามช่วงวัย มีทั้งที่มาเพราะแอบชอบ
แต่ฉันไม่มีตอบกลับความรู้สึกอะไรไปเพราะยังเด็กนัก
คนที่เข้ามาด้วยความเป็นเพื่อน จนพัฒนาไปสู่ความผูกพัน
แล้วก็ไป เพราะเค้าไม่ซื่อตรง เค้าเลือกไม่ได้ว่าจะทิ้งใคร คนนนึ่งคือคนที่เคยรัก แล้วเค้าไม่สมหวัง กับอีกคนคือคนปัจจุบัน ซึ่งไม่รู้ว่ารักหรือปล่าว
แต่อย่างน้อยก็คงมีความรู้สึกดี ๆ ให้กัน
และแล้วมันก็จบไป เพราะฉันเป็นคนตัดทุกอย่างทิ้ง ก่อนที่เค้าจะเลือกที่จะไม่เลือกใครซักคน มันอาจเป็นโอกาสที่จะทำให้เค้าเลือกอีกคนได้ง่ายขึ้น
เวลาผ่านไป มีคนเข้ามาทำให้หวั่นไหวอีกคน แต่เค้ามาแค่ชั่วคราว แล้วเค้าก็ไป
เพราะเค้ามีทางเดินของเค้าแล้ว มันแค่ขอใครซักคนแก้เหงา และว้าเหว่เท่านั้น
ต่อมาอีกนาน ฉันเจอเค้าอีกคน ทุกอย่างเริ่มต้น แบบไม่คิดอะไร แต่บางอย่างทำให้เรามาเจอกัน
เราไม่ได้เริ่มต้นกันด้วยความเป็นเพื่อนด้วยซ้ำ แต่เป็นเพื่อนร่วมงาน
เราไม่กล้าผูกมัดกันเพราะไม่รู้ว่าจะคบกกันนานหรือไม่ เพราะสนิทกันอย่างเงียบ ๆ
เรามีเพื่อนกลุ่มเดียวกัน เวลาผ่านไปวันแล้ววันเล่า เพื่อนคนหนึ่งในกลุ่ม เปลี่ยนไป
มันเกิดขึ้นเมื่อไหร่ไม่รู้ แต่ที่รู้คือ ฉันรู้เป็นคนสุดท้าย มีคนรอบตัวฉันเห็นความเปลี่ยนแปลงนี้ ความรักมันคงบังตาฉัน
เหตุการณ์ครั้งนั้นสะเทือนใจฉันมาก ฉันระแวงเค้า แล้วก้มีอะไรเกิดขึ้นตามมาอีกหลายอย่างหลายครั้ง
ทุกครั้งมีการเสียน้ำตา แค่ฉันกับเค้า อีกคนฉันไม่รู้ ว่ามีได้เสียน้ำตาหรือไม่
ไม่มีมีการต่อกรกัน แค่มองหน้า และไม่พูดกันก็รู้แล้วว่า เพราะอะไร
แล้วเหตุการณ์น่าเบื่อนี้ก็เกิดขึ้นอีกครั้ง เมื่อฉันไปพบการพูดคุยผ่านเฟส
ทำให้ฉันรู้เพิ่มว่าไม่ใช่แค่คนของฉันเท่านั้นที่ไปหาเค้า แต่เป็นอีกคนที่สนใจคนของฉันด้วย
ครั้งนี้ฉันไม่เจ็บเท่าครั้งก่อน เพราะ ไม่มีอไรให้เสียอีกแล้ว
ทั้งเหนื่อย ทั้งเบื่อ ทั้งเศร็มใจ เสียใจ ช้ำใจ ผิดหวัง
เกลียดผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่ซื่อสัตย์กับความเป็นเพื่อน มักง่าย ทำร้ายความไว้วางใจที่ฉันมีให้
ฉันเกลียดตัวเอง เกลียดโชคชะตาตัวเองที่ต้องมาเจอเรื่องซ้ำซากอย่างนี้
จนอยากไปให้พ้น ๆ บางทีก็คิดว่าอยากได้เค้านักใช่มั๊ย เอาไปเลย
ถ้ามีความสุขจากการแย่งจากคนอื่น ก็เอา
หรือถ้าคนรักของฉันเค้าคิดว่าเค้าไม่สามารถตัดสินใจเลือกใครได้ ฉันก็ตัดสินใจให้เหมือนเมื่อคราวก่อน
ฉันจะไป ไปให้พ้นเสียจากตรงนี้ เบื่อจัง ทำไม ชีวิตรักฉันต้องเป็นแบบนี้ด้วยนะ
บางทีพอเอาเรื่องนี้มาคุยกัน ก็มีการเสียน้ำตา จนฉันรู้สึกว่าฉันทำให้คนที่ฉันรักเสียใจอีกแล้ว ไม่อยากทำเลย
ฉันต้องแกล้งอารมณ์ดี ร่าเริง เหมือนไม่มีอะไร ทำไมมันช้ำอย่างนี้นะ
ทักง ๆ ที่ใจมันช้ำ ขึ้นหนอน จนจะเน่าอยู่แล้ว