สิงหาคม 2552

 
 
 
 
 
 
1
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
2 สิงหาคม 2552
All Blog
จดหมายถึงแม่ - -
จดหมายถึงแม่ - -

นานมากแล้วที่ไม่ได้เขียนจดหมายถึงแม่... แต่ฉบับนี้เป็นจดหมายฉบับที่เขียนด้วยน้ำตา และในเวลาที่รู้สึกแย่ที่สุดในชีวิต แม่อาจจะแปลกใจที่ลูกสาวของแม่ซึ่งแทบจะ “สมบูรณ์แบบ” ไม่ว่าจะเป็นเรื่องหน้าที่การงานที่มั่นคง เป็นข้าราชการที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นถึงรั้วของชาติ การศึกษาที่สูงพอจะไม่ให้ใครดูถูกดูแคลน หรือกระทั่งความสามารถด้านอื่นที่นำความภาคภูมิใจมาสู่ครอบครัว มีงานอดิเรกที่กลายเป็นรายได้ให้ตัวเอง ไม่ทำให้พ่อแม่ต้องเดือดร้อน และที่สำคัญที่สุดคือการ “ไม่เคยสร้างความเสื่อมเสียให้กับครอบครัวและวงศ์ตระกูล” ถึงแม้จะเป็นลูกคนหนึ่งซึ่งอยู่ห่างไกลพ่อแม่ เลือกที่จะเติบโตด้วยตัวเองตั้งแต่จบมัธยมต้นโดยมีพ่อแม่คอยดูแลแลอยู่ห่างๆ ด้วยความ “เชื่อใจ” ว่าหนทางที่เลือกนั้นไม่เคยผิดพลาด และแน่นอนว่าพ่อแม่ไม่ผิดหวัง


น้อยครั้งนักที่ลูกสาวคนนี้ของแม่จะเล่าเรื่องราวต่างๆ ในชีวิตให้พ่อกับแม่ฟัง, ไม่ใช่เพราะความเหินห่าง แต่เป็นเพราะ ไม่อยากให้พ่อกับแม่ต้องมารับรู้ปัญหา เพราะไม่อยากให้พ่อกับแม่ต้องเป็นทุกข์ใจไปด้วย นั่นก็พราะครอบครัวเราเป็นครอบครัวที่อบอุ่นมาก ซึ่งนับเป็นบุญบารมีอันสูงยิ่งที่ลูกได้เกิดมาในครอบครัวนี้ และภูมิใจมากที่ได้เกิดมาเป็นลูกของพ่อกับแม่

แต่วันนี้ สิ่งที่ลูกของแม่อยากจะบอกกับแม่ นอกจากความเคารพรัก และเทิดทูนบูชาเหนือชีวิต แล้ววันนี้ลูกของแม่ก็มีเรื่องทุกข์ใจที่อาจทำให้พ่อแม่เป็นทุกข์ใจยิ่งกว่า แต่ก่อนอื่นลูกอยากบอกว่า


สักวันทุกอย่างจะดีขึ้น เพราะทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นนั้น ถูกกำหนดมาแล้วให้เป็นเช่นนี้...


เรื่องราวที่ว่าก็หนีไม่พ้นเรื่องของความรักซึ่งน้อยครั้งนักที่พ่อกับแม่จะรับรู้ในเรื่องนี้... น้อยครั้ง เพราะน้อยคนที่ลูกจะเลือกใช้คำว่า “คนรัก” กระทั่งเมื่อไม่กี่ปีมานี้เองที่ลูกของแม่ได้รู้จักกับคนที่เข้ามาบอกว่า “รัก” ความรักที่เกิดขึ้นในเวลาอันสมควรและสมเหตุสมผล การวางแผนอนาคตจึงเกิดขึ้น... “เราจะสร้างครอบครัวใหม่ให้ดีเหมือนๆ กับที่พ่อกับแม่สร้างเรามา เราจะไม่ทำให้คนที่จะเกิดมาทีหลังต้องลำบาก” นี่คือปฏิภาณที่ลูกของแม่ตั้งใจที่จะให้เป็น ดังนั้นการสร้างสัมพันธภาพอันดีกับคนรักจึงเดินไปพร้อมๆ กับการวางแผนอนาคต แต่หนทางของความรักก็ไม่ได้ราบรื่นอย่างที่ควรจะเป็น เมื่อคนสองคน “พร้อม ไม่พร้อมกัน”

คนที่ลูกของแม่ “เลือก” นี้เป็นคนดีในระดับหนึ่งทีเดียว เขาเป็นคนจิตใจดี มีความมุ่งมั่นและตั้งใจในการทำสิ่งต่างๆ ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เที่ยวเตร่ ไม่เล่นการพนัน ไม่มีเรื่องผู้หญิงอื่นให้ต้องหนักใจ แต่สิ่งที่มาพร้อมกับคุณสมบัติที่ดี คือการไม่สนใจใครนอกจากตัวเอง ไม่ฟังคำทัดทาน หรือคำแนะนำของใคร เลือกเชื่อในสิ่งที่คิดว่าถูกต้อง แต่ก็มักจะเป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาดอยู่บ่อยครั้ง อาจเพราะพื้นฐานครอบครัวและสภาพสังคมที่เติบโตมา การต้องพึ่งพาตัวเองมาตั้งแต่เด็กทำให้มีความมุ่งมั่นสูงในการถีบตัวเองให้ไกลออกมาจากสภาพสังคมที่โหดร้าย แต่บางอย่างที่ติดตามมาคือการควบคุมตัวเองไม่ได้เมื่อถึงเวลาโกรธ บางครั้งจึงพลั้ง เผลอใช้ความรุนแรง ซึ่งก็มองว่า สิ่งเหล่านี้จะไม่เกิดขึ้นหากไม่มีอะไรไปกระทบ คนที่อยู่ใกล้ชิดจึงต้องเลี่ยงที่จะทำอะไรให้เขาโกรธ...


อาจเพราะเขายังมีเรื่องที่ยังอยากทำอีกมากมายในชีวิต มีเรื่องให้คิด มีเป้าหมายให้มุ่งหวัง จึงทำให้คำว่าความรักนั้นไม่ถูกจัดอยู่ในระดับความสำคัญใดเลย เวลาผ่านไปคนที่เขาเคยบอกว่ารัก จึงเป็นเพียงคนคนหนึ่งที่เพิ่มเข้ามาเป็นส่วนประกอบของชีวิตที่ “มีก็ได้ ไม่มีก็ได้” แต่ความมุ่งหวังตั้งใจของลูกแม่ก็คือ “ใช้ความดีเอาชนะใจคน” ลูกแม่จึงทำทุกอย่างด้วยความ “อดทน” เพื่อให้คนที่ตนรักนั้นเห็นคุณค่า แต่สุดท้ายแล้วทุกอย่างก็จบลงด้วยความเหนื่อยหน่าย และทดท้อ ความดีใช้กับเรื่องของความรักไม่ได้


ความพยายามที่จะคบกันให้นาน สร้างครอบครัวด้วยกันจึงล้มเหลว จะว่าไป ก็คงไม่มีพ่อกับแม่คนไหนยินดีหรอกถ้าหากรู้ว่าคนที่ลูกคบหานั้นเคย “เผลอ” ใช้ความรุนแรงจนเกือบถึงได้เลือดหลายต่อหลายครั้ง พ่อแม่คงอยากให้ลูกมีคนรักที่พึ่งพาอาศัยได้ในยามตกระกำลำบาก พ่อกับแม่คงไม่สบายใจถ้าหากรู้ว่า มีผู้ชายคนหนึ่งซึ่งเป็นคนอื่นแท้ๆ มาทำร้ายลูก บีบคอ ตบ เตะ ขว้างปาและทุบทำลายข้าวของ วันนี้, เท่านี้ แล้วหากต้องอยู่กันไปตลอดชีวิตจะเป็นยังไง...แต่ความรัก ทำให้ลูกของแม่มองเรื่องเหล่านี้ว่า ถ้าเราไม่เป็นต้นเหตุให้เขาโกรธเขาก็คงไม่เป็นแบบนี้... เหมือนลูกโป่ง ถ้าไม่เอาเข็มไปทิ่มก็คงไม่แตก เป็นเพราะเราไปทำให้เขาโกรธเขาจึงทำร้ายเรา ซึ่งถึงตอนนี้ เพิ่งรู้ว่าไม่ใช่ความคิดที่ถูกต้องเท่าไหร่เลย


ดังนั้นทางเลือกระหว่างคนสองคนในวันนี้คือ เขาเลือกที่จะมีคนอื่นแทนการรักษาคนที่รักเขาเอาไว้ แต่เพราะเชื่อว่าจะต้องมีหนทางอื่นที่ดีกว่าการเลิกกัน ลูกสาวของแม่จึงพยายามอ้อนวอน ขอร้อง เพื่อให้ไม่ต้องเลิกกัน แต่สุดท้ายก็ไม่สามารถจะรั้งคนที่ไม่รักเอาไว้ได้ แต่ด้วยความรู้สึกไม่อยากจากด้วยความโกรธ เพราะความโกรธเป็นต้นเหตุแห่งการทำลาย จึงพยายามที่จะจากกันด้วยดี แต่ดูเหมือนเขาจะไม่เห็นอกเห็นใจนัก ทุกอย่างจึงจบลงอย่างน่าเศร้าใจ และน่าเสียดายถึงความผูกพันที่สร้างร่วมกันมานับปี

นี่เป็นบทเรียนหนึ่งในชีวิตที่มีค่า... ให้รู้ว่าไม่มีใครในโลกนี้ที่จะรักเราได้เท่าพ่อกับแม่ กำลังใจจากเพื่อน จากคนรู้จัก จากคนรอบข้าง ทำให้เข้มแข็งขึ้นและที่สำคัญคือ “ต้องนึกถึงพ่อแม่ให้มากๆ”


จดหมายฉบับนี้ จึงอาจเป็นจดหมายเศร้าๆ ฉบับหนึ่งที่ลูกเขียนถึงแม่ในวันที่รู้สึกแย่ที่สุด แต่อย่างน้อยลูกก็รู้ว่า ยังมีพ่อกับแม่ที่เป็นห่วงอย่างจริงใจ และยังเชื่อเสมอว่า “ความดี” จะส่งผลให้เกิดสิ่งดีในชีวิตแม้ไม่ใช่เรื่องนี้... แต่เรื่องอื่นยังมีอีกมากมาย เพราะชีวิตไม่ได้มีแค่เรื่องนี้เรื่องเดียว และสิ่งที่ลูกอยากจะบอกกับแม่คือ ทั้งหมดที่ยังทำให้ลูกของแม่ยังเข้มแข็งและอดทนกับสิ่งต่างๆ เหล่านี้ได้ นั่นเพราะ พื้นฐานการเลี้ยงดูที่ดีจากพ่อกับแม่นั่นเอง

“สิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว สิ่งนั้นดีเสมอ” นี่คือประโยคที่ให้กำลังใจตลอดมา, แม้วันนี้จะเป็นทุกข์ แต่การเขียนจดหมายถึงแม่ฉบับนี้เป็นความสบายใจเพียงอย่างเดียวที่ลูกจะทำได้ในเวลานี้


รักแม่...
จาก ลูก BB1



Create Date : 02 สิงหาคม 2552
Last Update : 3 สิงหาคม 2552 11:47:10 น.
Counter : 5785 Pageviews.

18 comments
  

อย่าอดทนจนลืมความต้องการของตัวเอง
อย่ารักคนอื่นมากจนลืมที่จะรักตัวเอง

ความรักระหว่างคนสองคน มันเป็นเรื่องของความเห็นแก่ตัวของคนสองคน ที่อยากจะได้มาซึ่งรักจากใครอีกคน


โดย: แบมแบม IP: 125.25.116.44 วันที่: 2 สิงหาคม 2552 เวลา:8:39:53 น.
  
คิดถึงแม่จังเลยค่ะ
โดย: somphoenix วันที่: 2 สิงหาคม 2552 เวลา:8:47:24 น.
  
ยามรักล้วนจักแจ้ง.....คำขาน
ทุกสิ่งล้วนคำหวาน.....บอกชี้
ยามชั่งนั่งประจาน......แหนงหน่าย
ความรักมักลับลี้......รักนี้...เหลือหลาย/


แมงก๋ำปุ๊งคำ...ลุ่มน้ำปิง/
โดย: แมงก๋ำปุ๊งคำ...ลุ่มน้ำแม่ระมิงค์/ IP: 124.120.140.199 วันที่: 2 สิงหาคม 2552 เวลา:9:11:32 น.
  
เป็นกำลังใจให้เพื่อนเสมอ
แล้วสุดท้าย มันจะผ่านพ้นไป
เหนื่อยใจ ขอให้ไหวอยู่เน้อ
โดย: jummdcu IP: 125.24.28.194 วันที่: 2 สิงหาคม 2552 เวลา:13:06:18 น.
  
แกเข้มแข็งขึ้นแล้วนี่นา

แกเป็นคนรักที่ดีที่สุดคนหนึ่งเท่าที่ใครจะมีได้ แล้วสักวัน แกจะได้เจอคนที่"พร้อม" พร้อมกับแก

สู้นะ
โดย: อาร์ต IP: 124.120.9.178 วันที่: 2 สิงหาคม 2552 เวลา:13:41:10 น.
  
ในโลกนี้
ไม่มีใครอยู่กับเราได้นานที่สุด
เท่าตัวเราเอง
หากวันไหนเธอโชคดี
ได้เจอคนอย่างที่ว่า
บอกกันด้วยนะเธอ

ขอให้โชคดีบนเส้นทางของความรัก
ขอให้เข้มแข็งเท่าวันแรกที่เราเกิดมานะ

รักแม่ (ด้วยคน) จุ๊บๆๆ
โดย: pattararanee IP: 125.25.71.7 วันที่: 3 สิงหาคม 2552 เวลา:10:57:23 น.
  
... and this too, shall pass

วันหนึ่ง ... ความรักจะกลายเป็นความทรงจำ

วันหนึ่ง ... ร่่างกายสวยงามจะเป็นเพียงเถ้าธุลี

ไม่เรื่องอะไร ... ดีหรือร้าย

... แล้วมันก็ผ่านพ้นไป

โดย: Nor@ZetH วันที่: 3 สิงหาคม 2552 เวลา:22:17:32 น.
  
สู้ สู้ นะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ดีเอง
โดย: TA IP: 125.26.250.101 วันที่: 4 สิงหาคม 2552 เวลา:11:19:16 น.
  
เมื่อต้นเดือน น้องที่รู้จักกันให้เป็นธุระที่ร.พ.
เพื่อนเค้าที่เป็นหมอหญิงเสียแฟนไป
ผู้ชายทำงานองค์กรโรคเอดส์
เสียสละเงินเดือนครึ่งหนึ่งบริจาคให้อค์กร
ทั้งคู่อายุ30ปลายๆ
ทั้งคู่มั่นใจว่าคือคู่แท้
จึงทำสัญญาสร้างบ้าน
แต่เมื่อกางเดือนที่แล้วฝ่ายชายเจอโรคลิ้นหัวใจทำงานไม่ปรกติ
ไม่นานล้มในห้องน้ำเป็นอัมภาพ
และเสียไปเมื่อต้นเดือนนี่เอง
เรายังดีกว่าเค้านะ ความเจ็บปวดน่ะ ว่าไหม?
โดย: yib IP: 58.9.203.86 วันที่: 4 สิงหาคม 2552 เวลา:16:10:54 น.
  
ข้าหันไปมองใบหน้าของแม่
วางอยู่ในกรอบรูปบนตู้หนังสือใบเก่า
ดวงตาคู่นั้น ช่างงามอ่อนโยนและเศร้า...

ยังจำมือนั้น
อุ่น
แลนุ่มนวล

สบายดีนะครับ...
โดย: ภู IP: 118.175.184.138 วันที่: 4 สิงหาคม 2552 เวลา:21:40:21 น.
  
เรื่องของพี่จันทร์

พี่จันทร์ มีฐานะทางบ้านดีมาก ครอบครัวมีหน้ามีตาในสังคมมาก พี่จันทร์มีแฟนคือพี่นัท ทั้งสองเหมาะสมกันดี พ่อแม่จัดงานแต่งงานให้เมื่อถึงเวลา

ผ่านไปสองเดือนพี่จันทร์ท้อง เป็นช่วงเวลาเดียวกับที่จับได้ว่า พี่นัทมีครอบครัวแล้ว มีมาก่อนที่จะมาแต่งงานกับพี่จันทร์

พ่อของพี่จันทร์บังคับให้พี่นัทหย่า กับพี่จันทร์ และ พี่จันทร์ต้องเอาเด็กในท้องออก

เรื่องนี้หนักกว่ามั้ย?

สุดท้ายทุกคนก็ต้องเข้มแข็ง



โดย: ใหม่ IP: 58.9.206.83 วันที่: 5 สิงหาคม 2552 เวลา:12:35:13 น.
  
วันนี้แค่ โดนตบ
แต่งงานไป อาจตายคามือ

วันนี้ แอบมีผู้หญิงอื่น
แต่งงานไป อาจมีเมียน้อย

แค่นี้ยังเท่านี้
แต่งงานไป จะเป็นยังไงเนี่ย
โดย: BB2 IP: 125.26.232.58 วันที่: 9 สิงหาคม 2552 เวลา:14:23:48 น.
  
เอาใจช่วยเว้ยเฮ้ย ให้ผ่านคืนวันแบบนั้นมาไวๆ

เราผ่านมาแล้ว เลือดท่วม แต่ก็ผ่านมาได้ นะ ดา
โดย: เจ๊สมทรงรักฟักเองจ้ะ IP: 76.23.71.216 วันที่: 9 สิงหาคม 2552 เวลา:20:28:06 น.
  
ทอทหารอดทด

เป็นกำลังใจให้ครับ
โดย: เราคือ (บรรน่ารัก ) วันที่: 11 สิงหาคม 2552 เวลา:21:22:28 น.
  
เวลาที่สูญเสียไป
ก็คล้ายเวลาที่เรานั่งในโรงหนังเพื่อดูหนังเรื่องหนึ่ง
เพื่อที่จะได้รู้ว่ามันไม่สนุก
จะำได้ไม่ต้องเปลืองตังค์ซื้อDVD มาเก็บ
โดย: กาแฟสอง วันที่: 23 สิงหาคม 2552 เวลา:3:25:34 น.
  
สุดท้ายแล้วเราก็จบ...............
แม้อาจจะต้องพบกับความเจ็บบ้าง
แต่ก็ขอให้รู้ว่ามันคงไม่นาน
ความเจ็บชำในวันวานคงจางหายไป
อาจมีบ้างที่บางครั้งยังคิดถึง
ยังรู้สึกผูกพัน และหวั่นไหว
แต่ก็อย่างที่บอกว่าคงไม่นานเกินไป
ทุกสิ่งคงดีขึ้นได้เพราะ กาลเวลา

ไม่สิ่งใดที่จะอยู่กับเราไปตลอดชีวิต แม้กระทั่งร่างกายของเรา ทุกสิ่งในโลกเมื่อมีเข้ามา ก็ย่อมมีจากไป เป็นธรรมดา อยู่ที่ว่าตอนเรามีอยู่เราจะดูแลมันได้ดีแค่ไหน แล้วเราจะไม่เสียใจ หากวันนึงมันต้องจากไปอย่างไม่มีวันกลับมา

(กลอนเนี้ย แต่งเองเพราะใหม)
โดย: คนอกหัก IP: 125.25.52.76 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:17:55:10 น.
  
Everything happened it is experience...make you more stronger every times....This is life...
โดย: Kessarin Ch. IP: 121.215.27.172 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:9:46:53 น.
  
อยากเขียนจดหมายหาแม่...
แต่หัวใจไม่เข้มแข็งพอ...ทั้งที่รู้ว่าแม่ต้องรู้แล้วแน่ๆ

หากวันไหนเข้มแข็งพอ...
จะเขียนจดหมายบ้าง ทุกอย่างกำลังผ่านพ้นไป...


ชอบคุณนะหญ้าเจ้าชู้...
โดย: SawPhuThai วันที่: 27 มกราคม 2553 เวลา:18:58:49 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ดาริกามณี
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [?]



Just Do it :


* มีอีกชื่อว่า หญ้าเจ้าชู้

* เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์บทประพันธ์
รักข้ามรั้ว (หญ้าเจ้าชู้)
ลุ้นสุดฤทธิ์ พิชิตรัก (หญ้าเจ้าชู้)
ภารกิจรักพิทักษ์เธอ (หญ้าเจ้าชู้)
ปีกแห่งฝัน (ดาริกามณี)

* เป็นสาวก 'รงค์ วงษ์สวรรค์
* เป็นแฟน คาราบาว
* เป็นกิ๊ก เฉลียง
* ฝืนอะไรที่เป็นอื่น ฝืนอัตตา
สูงเทียมฟ้าก็มิเท่า เป็นเราเอง

* การปรากฎตัวของคนคนหนึ่ง
อาจเปลี่ยนใครอีกคนไปทั้งชีวิต

* หากต้องการอ่านนิยายที่ใส่รหัส,
รบกวน "ฝากข้อความหลังไมค์" จ่ะ