เที่ยวพม่า ๕ วัน(๕)

๑ พ.ย. ๕๘ วันสุดท้ายแล้วสินะ ครั้งนี้เราเดินทาง
ไปด้วยกัน ๙ คน มี ๕ คนที่เดินทางกลับวันนี้ อีก ๔
คนไปต่ออีก ๕ วัน เมื่อคืนหลังจากนั่งรถวีไอพีมาทั้งคืน
ประมาณตีสี่ คนขับรถก็ส่งเสียงภาษาพม่า ว่าไรไม่รู้เรื่อง
มึคนเดินลงจากรถบ้าง พวกเราก็ยังนอนเฉย นึกว่าจอด
ส่งคน สักพักก็มีเสียง มัณฑะเลย์ๆๆๆๆ อ้าวลงสิจ๊ะ

รถวีไอพี แต่คนไม่วีไอพีเลย พื้นด้านหน้ารถ คุณๆทั้งหลาย
กินเม็ดแตงโมกันทิ้งเปลือกเกลื่อนพื้นเลยล่ะ ลงรถเราก็ไปเอา
กระเป๋าแล้วเดินไปรวมกันที่สถานี ฝนพร่ำๆ เข้าห้องน้ำ และรอ
ขึ้นรถเมื่อต่อรองราคากันแล้ว ได้รถ ๒ คัน ตกลงกันว่าไม่ได้ชม
พิธีล้างหน้าพระ เพราะสายแล้วไปถึงก็ไม่มีโอกาสแทรกเข้าไป
ข้างหน้าได้ งั้นไปหาข้าวเช้ากินก่อนนะ



สั่งมาหลายๆอย่าง อะไรที่ชอบก็สั่งเพิ่ม ซาลาเปา และโรตีจิ้มนม
อาหารที่คุ้นเคย นอกนั้นชิมแล้วขอผ่าน อิ่มหนำสำราญ ก็ไปสะพานอูเบ็ง
เป็นสะพานที่ทำจากไม้ที่ยาวที่สุดในโลก ๒ กม. สร้างจากไม้สักที่
รื้อมาจากพระราชวังเก่าตอนย้ายเมืองหลวงจากอังวะ มายัง อมรปุระ
ไม้มีจำนวน ๑๒๐๘ ต้น สะพานนี้มีอายุกว่า ๒๐๐ ปี



ฝนยังคงตกปรอยๆ พอเปียกถ้าไม่กางร่ม สะพานนี้ข้ามทะเลสาบ
ตองตะมาน ไปยังเจดีย์เจ๊าตอจี แน่นอน ไปไม่ถึงเจดีย์ค่ะ



เดินถ่ายรูปกันพอสมควรแก่เวลา กลับมาที่รถ เกิดการเข้าใจผิด
กันเรื่องกระเป๋า ปรากฏว่ามีกระเป๋าเกินมา ๑ ใบในรถเรา คิดว่า
ตอนเอาของขึ้นรถ คนขับหวังดี ช่วยหิ้วมาใส่รถ พวกเราก็ไม่ได้ใส่ใจ
เพราะเราจะดูแต่ของตัวเอง คนมาตามก็เอากระเป๋าใบนั้นกลับไปคืนเจ้าของ

แล้วเราก็ไป รร. ที่เพื่อนเดินทางมาคอยร่วมทริปต่อไปอีก ๕ วัน
เพื่ออาบน้ำแต่งตัวใหม่ เตรียมตัวกลับบ้าน



หน้า รร. ฝั่งตรงข้ามมีร้านขายผลไม้ เลยออกไปซื้อลูกพลับ
ราคาลูกละ ๕๐๐ จ๊าด และส้มแมนดาริน ๑ ลูกราคา ๗๐๐
ขอต่อเหลือ ๖๐๐ จ๊าด ส้มหวานมาก ลูกพลับก็หวานกว่าซื้อ
ที่บ้านเรา เสียดายส้มมาก น่าจะซื้อมามากกว่านั้น ก็ใครจะไปรู้ล่ะ

ก่อนถึงสนามบิน คนขับรถแวะ เจดีย์หินอ่อน ให้เราลงไปถ่ายรูป
ฝนก็ยังคงตกอยู่ เนื่องจากเป็นวันอาทิตย์และอยู่ระหว่างวันออกพรรษา
คนมากมายมากราบไหว้บูชาขอพร ที่เจดีย์แห่งนี้ ฉันไม่อยากถอด
รองเท้าเลยเดินเตร่อยู่ด้านหน้า มีดอกไม้ และอาหารขาย







ลองซื้อที่ห่อใบตองมาชิม มันคือ ข้าวต้มจิ้ม คล้ายข้าวต้มมัด แต่จืดชืด
แกะใบตองออก หั่นเป็นคำๆโรยงา แค่นั้น

ก่อนขึ้นเครื่อง เงินเหลือเลยซื้อขนมเปี๊ยะพม่า ๒ อันๆละ ๘๐ บาท
และถั่วชุบแป้งทอด



ขนมเปี๊ยะนั้นแป้งแบบเค้ก แต่กระด้างมาก ไส้เป็นถั่วกวน
รสชาติค่อนข้างหวาน ถั่วทอดจืดสนิท ต้องจิ้มน้ำจิ้มไก่
จึงจะพอกินได้

ฉันแลกเงินไปประมาณ ๓๐๐๐ บาท เพื่อเป็นค่าอาหารสำหรับ ๒ คน
ก็หมดพอดี ใช้ ๑๐๐๐๐ จ๊าดสุดท้ายที่ร้านกาแฟในสนามบิน กินอาหาร
กลางวัน ข้าวผัดสเปนซีฟู๊ด ๑ จานกิน ๒ คน ไม่หมดด้วย อร่อยนะ
รสชาติคล้ายข้าวผัดกระเพรา จบทริปอย่างมีความสุข



ขาดไปหนึ่ง คือคนที่เสียสละเป็นตากล้อง ขอบคุณค่ะ
(แก้ไขรูปจึงเด้งมาอยู่สุดท้าย อาหารเช้า ค่ะ)

Create Date : 17 พฤศจิกายน 2558		0 comments
Last Update : 17 พฤศจิกายน 2558 14:59:21 น.
Counter : 6577 Pageviews.
Share Tweet