เที่ยวพม่า ๕ วัน (๓)

วันที่ ๓๐ ต.ค. ๕๘
เมื่อคืนนั่งรถบัส คล้ายๆรถ บขส ๙๙ บ้านเรา คิดเอาเอง
เพราะไม่เคยนั่ง บขส ๙๙ แต่เคยเห็น เมื่อรถมาถึงตรงที่เรา
รออยู่ ก็คนเต็มรถ เหลือที่ว่างตามตั๋วที่เราซื้อไว้ มีทำเนียน
นอนหลับตรงที่ของพวกเรา มีรึจะยอมให้เนียน ต้องปลุกขึ้นมา
ชูตั๋วให้ดู เขาก็ลุกขึ้นไปนั่งด้านหลัง รถจอดให้เข้าห้องน้ำ
กี่ครั้งไม่รู้ รู้แต่ครั้งสุดท้ายก่อนถึง ฉันลงไปเข้าห้องน้ำ สถานที่
เหมือนเป็นที่พักรถบัส มีร้านอาหาร ไม่ว่าเวลาจะดึกดื่นแค่
ไหน ก็มีคนนั่งกินอาหารเสมอ

แล้วเราก็มาถึง อินเล ประมาณหกโมงเช้า เหมารถ ๒ คันให้
ไปส่งที่ รร อินเลสตาร์ ต้องเสียค่าเข้าเมืองด้วยคนละ ๑๐ $
จากข้อมูลที่อ่านมา เรื่องแบงค์ดอลล่าร์ ที่คนพม่าเรื่องมาก ต้อง
เป็นใบใหม่ห้ามยับ ห้ามมีรอยแม้แต่นิดเดียว ก็เป็นจริงตามนั้นเลย



โรงแรมอยู่ใกล้ท่าเรือ เรามาถึงสายเกินไปที่จะไปชมพิธี
แห่พระบัวเข็มในวันแรก และเช้าเกินไปที่จะเข้าห้องพักได้
จึงเปลี่ยนแผนไปเที่ยวที่อื่นกัน และขอกินอาหารเช้าแทน
วันพรุ่งนี้ซึ่งเราจะไม่ได้กิน เจ้าหน้าที่ก็ตกลง ห้องอาหารอยู่
บนดาดฟ้า ชั้น ๓ หรือ ๔ จำไม่ได้ มีใบสั่งอาหารมาให้เลือก
ขนมปังกับเนย/แยม ไข่ม้วน/ไข่กวน/ไข่ต้ม ข้าวผัด/ก๊วยเตี๋ยว
น้ำสับปะรด ชา กาแฟ ผลไม้ สั่งได้ไม่จำกัด เสร็จเรียบร้อย
ก็ออกไปท่องเที่ยวด้วยรถตู้ ที่แรกคือ วัดหน้าต่าง



รูปท้อปฮิตในเนท จะต้องมีเณรน้อยนั่งตรงหน้าต่าง ตอนที่ไปถึง
นักท่องเที่ยวยังไม่มาก เณรยังไม่มา สักพักนักท่องเที่ยวจีนมาถึง
และได้เวลาเณรออกมาพอดี ไม่รู้จะบรรยายอย่างไรดีกับพฤติกรรม
ของคนจีน คือ ไม่สนใจใคร อะไรทั้งนั้น ทำทุกอย่างตามความพอใจ
ของตัวเอง ขึ้นไปข้างบน เจ้ากี้เจ้าการให้เณรอยู่ตรงนั้นตรงนี้ รวม
ทั้งตัวเองโผล่ออกมาจากหน้าต่างด้วย เซ็งมากสำหรับคนที่อยู่ข้างล่าง
รอถ่ายภาพเณรนั่งตามช่องหน้าต่าง อยากได้เฉพาะเณรอ่ะ อีเจ้อีซิ้ม
ไม่อยากได้

้





พระประธานข้างบน มีนักท่องเที่ยวนำสมุด ดินสอ หนังสือ มาถวายเณร



ด้านข้างมีเจดีย์ปูน ภายในมีพระพุทธรูปมากมาย



ด้านหน้าวัดมีร้านขายของที่ระลึก ที่สวมหัวทำจากฟันสัตว์นานาชนิด
เป็นของชนเผ่านึงในพม่านี่แหละ ฉันจำไม่ได้ว่าชื่อไร แต่แรกดูแล้ว
คิดไปเองว่าเหมือนเครื่องประดับของชนเผ่าอินเดียน / อินคา อะไร
ทำนองนั้น จนไปเห็นอีกที่ศูนย์หัตถกรรม จึงได้คำตอบแต่ดั๊นไม่จดบันทึก





นอกจากของที่ระลึกแล้ว ยังมีร้านอาหารด้วย ปาท่องโก๋ ซาลาเปาทอด
น่ากินจังเลย แต่น้ำมันในกระทะนี่สิ ถ้าไม่เห็นอาจทำเป็นไม่รู้ แต่นี่ตำตาเลย



ออกจากวัดเรามุ่งหน้าไปวัดอินเตนที่มีกลุ่มเจดีย์กั๊กกู
แวะซื้อตั๋วค่าเข้าชม และต้องมีไกด์ติดตามไปด้วย ค่าไกด์ ๑๐$
เธอเป็นสาวน้อยอายู ๒๓ ปีพูดจากคล่องแคล่ว ยิ้มแย้ม และเป็น
ชนเผ่า พา-โอ ทางเข้าวัดต้องผ่านหมู่บ้านพา-โอ สังเกตเห็นว่า
มีความเจริญพอสมควรดูจากอาคารบ้านเรือน ระยะทางประมาณ
๔๐ กม แต่ใช้เวลานานมาก ฝนตกๆหยุดๆ สภาพถนนแย่มาก และ
แคบด้วย แต่รถก็สวนกันได้ ถึงกลุ่มเจดีย์บ่ายแล้วต้องกินข้าวกลางวัน
กันก่อน จะมีร้านอาหารสำหรับนักท่องเที่ยว อิ่มท้องแล้วก็เดินไป
ชมความงามของกลุ่มเจดีย์กัน ไกด์ก็บรรยายไปไม่ค่อยมีใครอยากจะ
ฟังเพราะต่างก็อยากหามุมถ่ายรูป ฟ้าก็มัวๆ ฝนก็ทำท่าจะตกอีกแล้ว
เจดีย์มี ๒๐๐๐ องค์ สร้างเมื่อศตวรรษที่ ๑๖ เคยได้รับผลกระทบ
จากแผ่นดินไหว ได้มีการซ่อมแซมโดยชาวสิงคโปร์บริจาคเงินช่วย





สระน้ำนี้สร้างขึ้นเพื่อการถ่ายรูปโดยเฉพาะ น้องไกด์ที่น่ารัก



หลังจากชื่นชมกันจนทั่ว ฝนก็ตกลงมา น้องที่ไปด้วยกันทำไอโฟน ๖
หล่นหาย แต่ได้คืนนะ คนเก็บได้รอคืนให้ตรงทางออก สมกับเป็น
เมืองพทธ และชาวพุทธจริงๆ ออกจากวัดฝนตกไม่ยอมหยุด หนักบ้าง
เบาบ้าง ที่ต่อไปคือ เจดีย์สุระมุนี อยู่บนยอดเขาตองยี สร้างเลียนแบบ
วัดอนันดา ที่พุกาม สร้างขึ้นเนื่องในโอกาสที่ตองยีครบ ๑๐๐ ปี
น่าเสียดายไม่ได้ไป เพราะฝนเป็นอุปสรรค และเวลาไม่อำนวย
วันนี้เลยจบลงที่วัดนี้ ไม่รู้ชื่อไร มีความสำคัญอย่างไร เพราะฝนตก
ไม่ได้เข้าข้างใน ไม่อยากถอดรองเท้า



กลับ รร แล้วออกไปดินข้าวเย็นกัน เลือกร้านที่ขายอาหารแบบฟิวชั่น
รสชาติไม่ถูกใจคนไทย แต่ก็กินกันแบบไม่เสียของนะ หมดทุกอย่าง
ไม่มีรูปเพราะถ่ายไม่ทัน.....จ้า

ร้านค้าด้านข้างกลุ่มเจดีย์ ชอบต้นไม้จังเลย จะเห็นต้นไม้ใหญ่ๆแบบนี้ได้
ทั่วไปทั้งในเขตชุมชน และถนนหนทาง

Create Date : 09 พฤศจิกายน 2558		0 comments
Last Update : 9 พฤศจิกายน 2558 22:10:17 น.
Counter : 1132 Pageviews.
Share Tweet