เที่ยวพม่า ๕ วัน (๒)
วันที่ ๒๙ ต.ค. ๕๘

อาหารเช้าที่รวมกับราคาที่พัก ผัดหมี่ ข้าวผัด และของทอด อร่อยมาก ทำให้อดที่จะเก็บอาหารเพื่อไปกินกลางวันบนรถไฟ ไม่ได้ ออกจาก รร. แต่เช้าไปสถานีรถไฟ พินอูลวิน ด้วยรถสองแถว


ชาวต่างชาติซื้อตั๋วรถไฟต้องใช้พาสปอต เพื่อเป็นหลักฐานการเดินทาง และความปลอดภัย สภาพรถไฟไม่ต่างจากบ้านเรามากนัก โทรมพอกัน มีตู้ชั้วีไอพีที่ระบุที่นั่ง เราต้องนั่งรถไฟไประยะนึงจะถึงสะพาน ก๊อกเต๊ก (Gokteik Viaduct) ซึ่งเป็นสะพานรถไฟที่มีความสูงประมาณ ๑๐๒ เมตร มีความขาวประมาณ ๖๘๙ เมตร สร้างเมื่อปี ค.ศ. ๑๙๐๑ สร้างโดยชาวอเมริกัน ควบคุมการออกแบบโดยชาวอังกฤษ ชื่อ Sir A.M. Rendel ร่วมกับบริษัท Pennsylvania Steel Company of London วัตถุดิบนำเข้าจากอเมริกา ใช้เวลาก่อสร้างเพียง ๙ เดือน ค่าใช้จ่าย ๑๑๑,๒๐๐ ปอนด์

สะพานไม้ที่เห็นด้านล่างเป็นสะพานเก่า

เมื่อรถไฟเข้าโค้ง บรรดานักท่องเที่ยวก็พยายามชะโงกออกไป เพื่อถ่ายภาพ ให้ติดหน้าตัวเอง

แต่เป็นที่น่าเสียดายเพราะฉันไม่มีความสามารถชะโงกหัวออกไปได้ ทุกหน้าต่างถูกจับจอง แม้แต่บันไดรถไฟก็แย่งกันห้อยโหนเพื่อจะ ได้ภาพงามๆตามความต้องการของแต่ละคน
บรรยากาศภายในรถไฟ

ตอนเที่ยงรถไฟจะจอดที่สถานีนึง มีอาหารขายตั้งโต๊ะขายข้าวแกง กันเลย เพื่อนร่วมทางไปซื้อไก่ทอดมากินบอกว่าอร่อย มีก๊วยเตี๋ยว ผัด ผลไม้ ขนมถุง น้ำ


วิถีชีวิตข้างทาง


ตลาดหน้าสถานีรถไฟพินอูลวิน

หลังจากนั่งรถไฟข้ามสะพานไปแล้วเราก็ลงสถานีนี้ แล้วนั่งกลับเพื่อ ผ่านสะพานอีกครั้ง และกลับพินอูลวิน

รถม้าหน้าสถานีพินอูลวิน ไม่มีว่างเลยซักคัน เราเลยต้องนั่ง สองแถวเข้าเมือง

ให้รถจอดที่หอนาฬิกา หวังว่าจะเดินเล่นชมเมือง แต่เวลาไม่ให้เพราะ เย็นแล้วต้องกลับไปอาบน้ำ คืนนี้จะนั่งรถบัสทั้งคืนไปอินเล ในที่สุดก็ได้ นั่งรถม้ากลับ รร.


รถบัสออกประมาณสองทุ่ม เราเลยไปกินอาหารเย็นร้านเดิม เพราะประทับใจบริการของเด็กเสริฟ

อิ่มหมีพีมันกันแล้ว ก็ไปนั่งรอขึ้นรถบัส ออกเดนทางต่อไป ประหยัด เวลา และค่า รร. นะจ๊ะ

เอากล้วยหักมุกพม่ามาฝาก...จ้า

Create Date : 08 พฤศจิกายน 2558 |
|
0 comments |
Last Update : 8 พฤศจิกายน 2558 20:25:14 น. |
Counter : 1424 Pageviews. |
 |
|