BlogGang.com : : แมงหวี่@93 : เวนิส เมืองในฝันของ...ใคร(ก็ไม่รู้)

เวนิส เมืองในฝันของ...ใคร(ก็ไม่รู้)

วันที่ ๑๒ พ.ค. ๕๒ ตื่นนอนแต่เช้า
กินอาหารเช้าแล้วก็อำลา มิลาโน เพื่อไประหกระเหิน
ต่อที่ เวนิส เหมือนเดิมเดินทางด้วยรถไฟที่จองตั๋ว
รวบยอดไว้แล้ว แหม เมืองที่มันเจริญแล้วนี่ อะไรๆก็
สะดวกไปซะทุกอย่าง ที่สถานีรถไฟก็มีตารางเวลา

รถเข้ารถออก ขบวนไหนวิ่งผ่านเมืองอะไร ถึงเวลา
เท่าไหร่ รถจอดที่ชานชลาไหน โอ๊ย สุดยอด ลอง
จดเมืองที่ผ่านไว้พร้อมเวลาที่ถึง ค่อนข้างตรงทีเดียว
ถึงเวนิส เวลา ๑๔๓๐ น.

สถานีรถไฟที่ เวนิส เดินออกไปก็เจอคลองและท่าเรือ
ที่ฝั่งนี้ไม่มีรถวิ่ง มีแต่เรือ และเดินๆๆข้ามสะพาน ซึ่ง
เป็นสะพานที่มีขั้นบันได ทารุณสุดๆสำหรับการลากกระเป๋า
ขึ้นลงสะพาน จากสถานีรถไฟไปที่พัก ถ้าขึ้นเรือโดยสาร

ค่าเรือคนละ ๖.๕ ยูโร ด้วยความเสียดายเงิน ตกลงเดิน
กว่าจะถึงที่พัก ก็เดินวนไปวนมา เหนื่อยแสนเหนื่อย เพราะ
อากาศร้อนมาก ไม่ชอบเลย อยู่บ้านเราก็ร้อนจะแย่ เสีย
เงินมาต่างบ้านต่างเมืองยังมาเจออากาศร้อนอีก เซ็งจริงๆ

โรงแรมที่เราเลือกพัก แบบฉุกละหุก โดยเปิดเนทหา
เพื่อจองประกอบการยื่นขอวีซ่า ถ้านั่งเรือโดยสารไป
ขึ้นท่าเรือที่เขาบอกก็คงจะใกล้ แต่เราเลือกเดินเลย
วกไปวนมา แบกกระเป๋าข้ามสะพานซ้ำซากด้วย จอง
ไว้เป็นห้องนอน ๓ คน ห้องน้ำในตัว เก็บของเรียบร้อย
ก็ออกไปเดินเที่ยว โดยเดินไปตามป้ายบอกทางที่จะ
ไปจตุรัสซาน มาร์โก ซึ่งวกวน และต้องเดินผ่านที่ขาย
ของร้านค้า ทำให้เสียเวลาต้องแวะเข้าร้านนั้นออกร้านนี้
เพราะอดใจไม่ได้ ของสวยๆงามทั้งนั้น

จตุรัสนี้อยู่ริมทะเลรายล้อมด้วยสถานที่สำคัญ เช่น
พระราชวังดอจส์ โบสถ็ซาน มาร์โก และหอระฆัง ตามข้อมูล
การท่องเที่ยวบอกว่า เป็นที่ตั้งของร้านอาหาร ร้านขายของ
รวมไปถึงฝูงนกพิราบ