ปากแบง - อุดมไซ - ปากมอง - หนองเขียว
จากปากแบง ใครที่ซื้อตั๋วไปหลวงพระบางด้วยเรือ
ก็ต้องมาลงเรือก่อน ๐๙๐๐ น. ส่วนฉันจะเดินทางต่อ
ด้วยรถบัส จึงเดินไปหารถสองแถวเพื่อให้ไปส่งที่ท่ารถ
คนขับก็จะถามว่า "จั๊กคน" เพราะถ้าหลายคนค่ารถหาร
กันก็จะถูก ถ้าน้อยคนก็จะแพง ฉันไปกัน ๒ คน ก็ได้ใน
ราคาคนละ ๑๐,๐๐๐ กีบ
ท่ารถที่ปากแบง และนี่คือรถบัสที่จะนั่งไป ค่ารถ
คนละ ๔๐,๐๐๐ กีบ รถออก ๐๙๐๐ น. รับส่งคน
ตลอดทาง มีจอดข้างทางให้เข้าห้องน้ำแบบธรรมชาติ
ด้วย ถึงขนส่งอุดมไซ เที่ยงครึ่ง รถบัสไปหนองเขียว
มีวันละเที่ยวเดียว ออกไปแล้วตั้งแต่ ๐๙๐๐ น. ต้องต่อ
รถตู้ไปปากมอง ค่ารถคนละ ๒๐,๐๐๐ กีบ
ท่ารถอุดมไซ รถตู้ที่ไปปากมอง
ร้านขายผลไม้ และร้านอาหาร ที่ท่ารถ
บ่ายสองโมงรถตู้ออกจากอุดมไซ มีชาวบ้านเอา
ลูกหมาใส่ตะกร้าไว้บนหลังคารถ และในรถก็มีคนเอาไก่
เป็นๆใส่ตะกร้าไปด้วย ๒ ตัว ได้ความว่าจะเอาไปฝากญาติ
ถึงปากมองตอน ห้าโมงเย็น ต้องต่อรถสองแถวไปอีก
คนละ ๒๐,๐๐๐ กีบ มีผู้โดยสาร ๔ คน คนขับไม่ค่อย
อยากจะไปเลย ถึงหนองเขียว หกโมงเย็นโพล้เพล้แล้ว
เดินหาที่พัก หวังจะได้ใกล้ท่าเรือ เลยพักที่จันทวง
คืนละ ๔๐,๐๐๐ กีบ ไม่มีอะไรเลย นอกจากห้องน้ำข้างใน
ห้องแคบไม่มีหน้าต่างอึดอัดมาก แต่มืดแล้วและเหนื่อย
ไม่อยากเรื่องมาก แค่ซุกหัวนอน เสียดายไม่มีแรงเดิน
ข้ามสะพานไปนอนอีกฝากนึง ซึ่งบางที่ราคาต่างกันแค่
๑๐,๐๐๐ กีบเท่านั้น ไว้ปีหน้าละกัน
ที่พักชื่อ ct ตอนเช้าเดินมาถาม บ้านคืนละ ๕๐,๐๐๐ กีบ
ที่นี้ตรงข้ามกับ ct ไม่ได้ถามราคา ก็ดูน่านอน
สะพานที่เห็นจากในเนทที่มีคนมารีวิว เห็นแล้วก็อยากมา
สัมผัสของจริง สมใจอยาก แต่เวลาน้อยไป
ลำน้ำอู ภาพอาจไม่คมชัด(แก้ตัว)เพราะอากาศหนาว
และเช้าเกินไป ถ่ายด้วยกล้องธรรมดาที่โฆษณาในทีวี
ในกล้องมี function อะไรบ้างยังรู้ไม่หมด เลยได้มาแค่นี้
ที่ขายตั๋วเรือไปเมืองงอย และหลวงพระบาง
ค่าเรือไปเมืองงอยคนละ ๒๐,๐๐๐ กีบ ไป
หลวงพระบางเที่ยวละ ๑,๒๐๐,๐๐๐ กีบ ผู้
โดยสารกี่คนก็หารกันไป เรือไปเมืองงอยออก
๑๑๐๐ น. ระหว่างนั่งรอก็เห็นมีเรือออกไปบ้าง
ถามได้ความว่าเป็นเที่ยวของชาวบ้าน นักท่องเที่ยวต้อง
รอไปตอน ๑๑๐๐ น. หรือเหมาไป แต่พอเรือของ
นักท่องเที่ยว กลับมีชาวบ้านโดยสารด้วยจนแทบจะ
ต้องนั่งบนหลังคาไป
หนึ่งในผู้โดยสารที่ลงกลางทาง คู่แม่ลูกที่น่ารัก
เรือออกได้หน่อยเธอก็กินอาหารกลางวันกันเป็น
ข้าวเหนียวกับกล้วย น่าอร่อย ตอนก่อนเรือจะออก
จากท่า มีเรือมาจากเมืองงอยส่งผู้โดยสารต่างชาติ
มีหญิงสาวด้วยคนนึง มองไปใต้สะพานท่าเรือปรากฏ
ว่าหญิงสาวนั้นเข้าเมืองตาหลิ่วจริงๆ เพราะเธอมุดไปใต้
สะพานแล้วลงมือปฎิบัติการปลดปล่อยน้ำส่วนเกินออกจาก
ร่างกาย โอ้..แม่เจ้า คนในเรือไม่กล้ายกกล้องขึ้นมากด
เด็กๆวิ่งมาต้อนรับระหว่างเรือแล่นผ่าน เรือแล่นทวนน้ำ
บางตอนกระแสน้ำเชี่ยว และเป็นน้ำวน เรือแล่นตัดผ่าน
ดูน่ากลัวสำหรับฉัน เพราะว่ายน้ำไม่เป็น ชูชีพก็ไม่มี.....
| Create Date : 17 ธันวาคม 2551 |
| Last Update : 17 ธันวาคม 2551 17:13:12 น. |
|
10 comments
|
| Counter : 1683 Pageviews. |
|
 |
|
|
แล้วแวะเวียนไปอ่านหนังสือที่บล็อกบ้างนะครับ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
