|
 |
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
 |
7 พฤษภาคม 2551
|
|
|
|
แชงกรี - ล่า ตอนที่ ๖ จงเตี้ยน
จงเตี้ยน หรือ แชงกรี - ล่า พวกเราออกเดินทางด้วยรถตู้ที่เช่ามาโดย การแนะนำของคุณ หัว เซีย เสิ้น ซึ่งเป็นเจ้า ของรถตู้ ๖ ที่นั่ง และไม่วิ่งรถไปต่างเมือง กว่าจะออกจากลี่เจียงก็สายมากแล้ว แวะ ซื้อซาลาเปาและเกี๋ยวซ่า อร่อยมากราคา ก็ไม่แพง จากนั้นก็นั่งรถออกนอกเมืองทางที่ไป กำลังปรับปรุงขยายถนน ฝุ่นเยอะมาก สองข้างทาง ปลูกผักสลับกับดอกมัสตาดสีเหลือง รูปที่ถ่ายมาไหว มาก เลยไม่เอาลงดีกว่า นึกถึงเรื่อง สปริง วอลซ์ ตอนพระเอกเล่นเปียนโนกลางทุ่งดอกไม้เอาละกัน เพราะชนิดเดียวกัน ที่แรกที่แวะคือ โตรกเสือกระโจน

เหมือนเดิม ต้องเสียเงินค่าเข้าตั้งแต่ปากทางเข้า หลายกิโล คนละ ๕๐ หยวน ฉันเข้าทางที่มีบันไดลง คือทางเข้าจะมี ๒ ทาง คือ ๒ ฟากของแม่น้ำ อีก ทางหนึ่งต้องเดินเลียบเขาไกลมากเพื่อไปดูแผ่นหิน ที่เสือกระโจน

ทางเดินอีกฝากหนึ่ง ที่มองดูไกลมาก รูปซ้ำขี้เกียจแก้

นี่คือแผ่นหินที่ใครๆก็ต้องมาดูกัน ออกจากโตรกเสือ ก็มุ่งหน้าไปจงเตี้ยน รถวิ่งไต่เขาไปเรื่อยๆ วิวทิวทัศน์สวยงาม ตื่นตาตื่นใจ ไม่หลับเลย แค่ดูวิวก็คุ้มแล้ว ยิ่งตอนที่วิ่งบนเขาที่มีหิมะด้วยแล้วพลาด ไม่ได้เลยต้องดูให้เต็มตาจะได้อยู่ในความ
ทรงจำเพราะไม่รู้ว่าจะมีโอกาสแบบนี้อีก เมื่อไหร่ คนขับรถก็จอดให้เป็นระยะ เพื่อ ตัวเขาเองจะได้พัก สูบบุหรี่ และพวกเราก็ถ่ายรูปกัน ถึง จงเตี้ยน ประมาณ ๓ - ๔ โมงเย็น ลงจากรถ หนาวเย็นต้องหยิบเสื้อหนาวหนาๆมาใส่ เดิน
เข้าเมืองเก่า ที่รถเข้าไม่ได้ เพื่อหา โรงแรม ที่จงเตี้ยนนี่เมืองเก่าไม่กว้างขวาง เท่า ลี่เจียง แต่ทางเดินปูด้วยหินแผ่นใหญ่ๆ เดินยาก


นี่คือโรงแรมที่ได้รับการแนะนำจากเพื่อนๆ ว่าดีทุกอย่าง แต่น่าเสียดายที่มีห้องว่างไม่พอ กับที่เราต้องการ บริเวณภายในตกแต่งแบบทิเบต

เดินไปเดินมา ได้โรงแรมที่กำลังปรับปรุงใหม่ อยู่ ลึกเข้าไปข้างใน ไม่ได้จดชื่อ หรือหยิบนามบัตร ของโรงแรมติดมา เลยไม่รู้ชื่ออะไร คืนละ ๕๐ หยวน สภาพดีทีเดียว แต่แคบไปหน่อย ก็เข้าใจนะว่าต้อง การใช้พื้นที่ทำห้องให้ได้มากที่สุด สังเกตดูว่าที่เมือง จีน คนรุ่นหนุ่มสาวจะดูแลกิจการเอง ไม่ค่อยเห็นคนแก่ มาทำงานหน้าร้าน หรือหน้าเค้าเตอร์โรงแรมเลย

ลานเอนกประสงค์ ตอนเช้าเรื่อยไปจนเย็น ก็ตั้งโต๊ะขายของ พอมืดๆก็ออกกำลังกาย เต้นรำพื้นเมือง ทั้งคนแก่ เด็ก และหนุ่มสาว เขามีท่าเต้นของเขา นักท่องเที่ยวจะเข้าไป ร่วมเต้นด้วยก็ได้ ถ้าคิดว่าง่ายๆ เห็นแล้ว จับ จังหวะได้แต่ทำท่าไม่เหมือนเขา เพลงที่ใช้ เปิดเต้นรำก็ไพเราะ อยากได้แผ่นแต่พูดกัน ไม่รู้เรื่อง เก็บไว้ก่อนเผื่อมีคราวหน้า คงซื้อ ได้แน่ คืนที่นอนจงเตี้ยน หนาวมากสำหรับ คนเมืองร้อนอย่างฉัน แต่มีที่นอนไฟ้ฟ้าก็ หลับสบายดี

วัดทิเบตตั้งอยู่ในเขตเมืองเก่า ทางเข้าวัดต้องเดิน ขึ้นเขา ประดับไฟสวยงาม พวกเราไปหมุนกงล้อ ซึ่งใหญ่มาก พยายามใส่รูปกงล้อแต่ไม่สำเร็จ
Create Date : 07 พฤษภาคม 2551 |
Last Update : 7 พฤษภาคม 2551 15:46:25 น. |
|
4 comments
|
Counter : 1144 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 7 พฤษภาคม 2551 เวลา:16:39:41 น. |
|
|
|
โดย: รวิษฎา วันที่: 7 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:56:10 น. |
|
|
|
โดย: be-oct4 วันที่: 8 พฤษภาคม 2551 เวลา:7:58:09 น. |
|
|
|
โดย: กิ่งไม้ไทย วันที่: 8 พฤษภาคม 2551 เวลา:11:15:28 น. |
|
|
|
| |
|
 |
แมงหวี่@93 |
|
 |
|
|
สวยมากเลยจ้า