|
 |
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
 |
13 พฤษภาคม 2551
|
|
|
|
แชงกรี - ล่า ตอนที่ ๑๐
ตลาดสดที่ไปเห็นก็มีข้าวของขายมากมาย หลากหลายชนิด ตื่นตาตื่นใจ มีทั้งของสด ของแห้ง เครื่องใช้ อาหาร ฉันแวะกินก๋วยเตี๋ยว ต้องเดินดูตามโต๊ะว่าเขากินอะไร แล้วก็จูงคน ขายมาดูพร้อมกับชี้ว่าเอาอย่างนี้นะ กี่ชามก็ชู นิ้วบอกไป ถามว่าอร่อยไหม ตอบได้ว่า ไม่อร่อยเลย อย่างแห้งชามละ ๓ หยวน อย่างน้ำชามละ ๔ หยวน



ร้านขายเครื่องทองเหลือง และมีเครื่องมือแกะสลัก ที่ทำด้วยเหล็กขาย สามีเลือกที่ใช้แกะไม้มาได้ ๖ อัน ต่างชนิดกัน ราคารวม ๒๕ หยวน ที่เชียงใหม่ขายอันละ ๔๐ - ๕๐ บาท เครื่องครัวก็น่าใช้ แต่ไม่เหมาะที่จะแบก กลับบ้าน ได้แต่ชื่นชมทางสายตา และใช้มือลูบคลำ


นี่คือสับปะรด ที่มีเครื่องมือเอาตาออก เป็นแท่งยาวๆตรงปลายทำด้วยโลหะ ใช้แทงเข้าไปที่ตาสับปะรด แล้วคว้านออกมา

ผลไม้นี้ พวกเราลงความเห็นว่าเป็นมะพร้าว แต่ถามเขาแล้วโดยเปิดตำราคำว่ามะพร้าวให้ ดูเขาบอกว่าไม่ใช่ ราคาแพงมาก ลูกละ ๑๐ หยวน เลยไม่มีใครซื้อมาลองดูว่ามันคืออะไร
ที่ตลาดนี้เราเจอร้านขายเป็ดย่างด้วย ราคา ตัวละ ๑๘ หยวน หนังกรอบเนื้อนุ่มน้ำอร่อย


และนี่คือ chinese hamberger ทำด้วยแป้ง อบจนกรอบ ใส่ผักและวุ้นสีเทาๆเย็นๆ สรุป ว่าไม่อร่อยเลย อันละ ๓ หยวน
วันนี้ก็สนุกสนานดี กับการเดินตลาดและเก็บ ตกซอกซอยที่เหลือ แต่ก็ไม่หมดทุกที่หรอก รุ่งขึ้นจะไปคุนหมิง ฉันต้องแลกเงินเพิ่ม ไป ธนาคาร ได้เรื่องเลย.....ความเซ่อซ่าของตัวเอง เหตุเกิดตั้งแต่ตอนเช็คอินที่ youth hotel ที่ จงเตี้ยนแล้ว ฉันไม่เอะใจเลย..... พาสปอต
.....ฉันลืมพาสปอตไว้ที่จงเตี้ยน เด็กที่เช็คอิน เอาพาสปอตฉันไปแล้วไม่คืนมาพร้อมกับใบเสร็จ ฉันก็โง่ด้วย ไม่ได้นึกถึงพาสปอตเลย ตอนที่รูว่า พาสปอตไม่อยู่ในกระเป๋า.....ใจตกไปอยู่ที่ตาตุ่มแล้ว
แต่เหตุการณ์ก็ผ่านไปด้วยดี ทุกคนช่วยกัน โดย เฉพาะลูกชายเจ้าของโรงแรม เป็นธุระให้จนได้ พาสปอตคืนมาทันเวลา เพราะคืนนั้นเราจะไปคุนหมิง รถออกตอน ๒ ทุ่ม ได้พาสปอตมาตอน หกโมงเย็น
ระหว่างที่รอพาสปอต และรอเวลาไปคุนหมิง เราก็ ไปเดินเที่ยวกันที่สระมังกรดำ ฝกตกปรอยๆ


นั่งเล่นเกมแบบนี้กันทั่วบ้านทั่วเมือง ไม่รู้มีพนันกันหรือเปล่า ถ่ายในสวน สระมังกรดำ

ลูกชายเจ้าของโรงแรมเทียนอี้ การสื่อสาร ในจีนยากลำบากเพราะคนส่วนน้อย ถึงน้อยที่ สุด ที่สามารถพูดภาษาอังกฤษได้ วิธีการให้คน ช่วยเรื่องพาสปอตของฉันคือ ไปขอให้คนที่พูด
ภาษาอังกฤษได้ช่วยเขียนเป็นภาษาจีนให้ตาม ที่เราต้องการให้เขาช่วย แล้วเอามาให้คนที่จะ ช่วยเราอ่าน ประกอบการอธิบายป็นคำๆของเรา ประสบการณ์เรื่องพาสปอตนี้ ฉันคงไม่มีวันลืม
และต้องขอบคุณผู้ร่วมทางทุกคนที่ช่วยเหลือ โดยเฉพาะผู้เชี่ยวชาญประจำกลุ่ม ที่มากด้วย น้ำใจจริงๆ ซึ่งตามปกติแล้วเขาจะแบคแพคไป กันเองไม่มีคนอื่นมาพะรุงพะรังแบบนี้ แต่ทริปนี้ พวกเขาก็ไปกับพวกเราจนถึงที่สุด....ขอบคุณจริงๆ
Create Date : 13 พฤษภาคม 2551 |
Last Update : 14 พฤษภาคม 2551 19:34:00 น. |
|
3 comments
|
Counter : 3196 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: ตา (ta/'o-o/' ) วันที่: 14 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:13:56 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 15 พฤษภาคม 2551 เวลา:6:59:58 น. |
|
|
|
โดย: จ่าหมาน วันที่: 15 พฤษภาคม 2551 เวลา:9:43:05 น. |
|
|
|
| |
|
 |
แมงหวี่@93 |
|
 |
|
|
เมืองจีนนี่ เที่ยวเฉยๆบ่คะ หรือว่าอยู่
ถ้าเที่ยวเฉยๆ ตอนนี้คงกลับมาเมืองไทยปลอดภัยแล้วเนาะคะ
ถ้าอยู่ ก็ปลอดภัยอีกเหมือนกัน มาอัปบล็อกได้
ยังไงก็ขอให้ปลอดภัยเน้อค่ะ