บล็อกนี้จะพายางโทนเกียร์ไปปั่นแบบ xc (cross country)

ที่ต้องผ่านทั้งทางเรียบ และทางวิบาก รวมระยะทางกว่า 20 กิโลเมตร

ปั่นมาล้มที่จุดเดิม ไม่เคยผ่านได้สักที

มันเป็นร่องน้ำ ต้องปั่นลงร่อง แล้วทางมันขรุขระ เลยขึ้นจากร่องลำบาก

ขนาดมีคนเอาดินมาถมช่วยแล้วก็ตาม

ภาพนี้ ถ่ายให้เห็นตัวเกียร์ (ดุมล้อ) และปุ่มเกียร์ (อยู่ที่โคนขาจาน)

หูหิ้วหน้าอาน มีความสำคัญมากครับ ขาดไม่ได้

1) ช่วยเป็นกันชน เวลาล้ม หูหิ้วจะกระแทกพื้นก่อน ทำให้เบาะไม่ขาด

2) ไว้จับขณะปั่น ช่วยให้ขี่ได้อย่างมั่นใจมากขึ้น

3) ใช้ถือขณะเข็น หรือขนย้ายก็สะดวกดี

ช่วงนี้ เป็นช่วงปั่นเข้าป่าเข้าดงครับ ทางจะโหดสักหน่อย

ถ้าทางไม่ขรุขระมาก ก็ใช้เกียร์สูงได้ สนุกดีด้วยครับ

แต่ถ้าทางขรุขระมากๆ ต้องถอนเกียร์ ไม่งั้นเล่นยาก

สองล้อนั้น สามารถพกกระติดน้ำ ไว้ที่ตัวถังรถได้

แต่สำหรับล้อเดียว การจะเอาอะไรมาเกะกะ หรือเพิ่มน้ำหนักให้ตัวถัง

จะทำให้เล่นยาก จึงใช้วิธีพกไว้ที่กระเป๋าคาดเอว คิดว่าสะดวกที่สุดสำหรับผม

ยืมฉากทางรถไฟ ประกอบการถ่ายภาพครับ

ช่วงนี้ทางจะโหดที่สุด ดีที่ฝนไม่ตกมาหลายวัน ทางเลยเริ่มแห้งแล้ว

เอาเข้าจริงๆ ถ้าเทียบความรู้สึก ระหว่างขนาดล้อต่างๆ กับสภาพเส้นทางแบบนี้

ผมคิดว่า 29 นิ้วคันนี้ เหมาะที่สุด มันนุ่มนวลพอดี

ถ้าเป็น 36 นิ้วมันกลิ้งผ่านได้ดีก็จริง แต่มันก็หนัก และใหญ่ไป เล่นยาก

ส่วน 26 นิ้ว ล้อมันจะเล็กกว่า มุมปะทะจะเยอะ สะดุดความขรุขระได้ง่ายกว่า

สำหรับ ล้อ 26 และ 24 นิ้ว ต้องไปเล่นในสภาพเส้นทางที่ยากกว่านี้

แบบที่ 29 นิ้วไปได้ลำบาก ต้องมีกระโดดข้ามโขดหินด้วย อะไรทำนองนั้น

แต่ถ้าโหดประมาณนี้ 29 นิ้วสนุกกว่า แล้วแถมมีเกียร์ด้วย

ก็ยิ่งเพิ่มรสชาติในการปั่นได้เป็นอย่างดี

เจอร่องน้ำอีกแล้วครับ รู้เลยว่าไม่รอด จอดจูงข้ามดีกว่า

พ้นด่านนี้ไป ก็จะออนโรดแล้ว

ช่วงออนโรดนี้มันเลย ทำความเร็วได้ดีมาก

ถ้าเป็น 29er ธรรมดา ก็คงไม่กล้ามาไกลขนาดนี้

เพราะขากลับจะท้อมาก ไกลก็ไกล แถมเดินทางช้าอีก เหมือนไม่ถึงบ้านสักที

จากคราวก่อน ที่ปั่นมินิทริปไป เหมือนเราได้ฝึกกล้ามเนื้อขา

ให้ชินกับอัตราทด 1:1.5 รู้สึกดีขึ้นมาก ไม่ล้ามากเหมือนครั้งก่อน

ถนนช่วงนี้ จะออกแบบสูงต่ำ ตามสภาพร่องน้ำ

ผมกะจะสปีดด้วยเกียร์สูง เพื่อขึ้นเนิน แต่มีวัวขวางอยู่

เลยต้องเปลี่ยนเป็นถอนเกียร์ แล้วใช้เกียร์ต่ำ ค่อยๆ ไต่ขึ้นแทน

คลิปนี้ จะเป็นการถอนเกียร์ เพื่อปั่นลงลำห้วย

ทางค่อนข้างจะชัน แต่ระยะมันสั้น เลยไหว ถ้าไกลๆ คงไม่ได้

ขาลง ก็ต้องหน่วงขาช่วยอย่างหนัก ขาขึ้น ก็ต้องออกแรงเต็มพิกัด

นั่งพักก่อนครับ จริงๆ แล้วมีสะพานแคบๆ ให้ปั่นข้ามด้วย แต่วันนี้อยากลองโจทย์ยาก

ลมยางผมแค่ 20 psi เท่านั้นครับ มันเล่นง่าย โดยเฉพาะทางวิบาก

แต่รู้สึกได้เลย ว่ามันปั่นได้หนืดมาก บนทางเรียบ

แวะชมวิวลำน้ำเล็กน้อย

เดินทางต่อมา ถนนก็ยังเป็นแบบขึ้นๆ ลงๆ อยู่ครับ

อันนี้ผมจะลงด้วยเกียร์สูง แต่ไม่รอด มันหน่วงล้อยาก

จะลงเร็วๆ ก็กลัวจะหงายหลัง เลยตัดสินใจกระโดดลงจากรถก่อน

เริ่มจะมืดแล้วหละครับ ถ่ายภาพยากแล้ว

ถนนช่วงนี้ ราดยางใหม่

พักกินน้ำก่อนครับ เหลืออีกไกลเลย กว่าจะถึงบ้าน

ถ้ามากับยางโทนธรรมดา ท้อสุดๆ แน่ ทั้งเจ็บก้น ทั้งเมื่อยขา

แต่มากับยางโทนเกียร์ ก็ขึ้นเกียร์สูงยาวแล้วหละครับ จากนี้ไป

จนไปขึ้นถนนใหญ่ ก็เหลือประมาณสัก 7 กม. จะถึงบ้าน

พอดีมันมีหลักกิโล ผมเลยใช้หลักกิโลในการเช็คความเร็ว

จอดรถ จดไว้ด้วยครับ เดี๋ยวลืม

ผ่านหลักกิโลเมตรที่ 7 เวลา 18.43.37

ผ่านหลักกิโลเมตรที่ 5 เวลา 18.49.58 (จริง จะเอาแค่โลเดียว แต่หลัก 6 หาย เลยได้ 2 โล)

ใช้เวลาไป 6 นาที 21 วินาที หรือ 6.35 นาที ได้ระยะทาง 2 km

ถ้าใช้เวลา 60 นาที ก็จะได้ระยะทาง 18.89 km

สรุปว่า ทำความเร็วเฉลี่ยได้ประมาณ 18.9 kph ก็ถือว่าน่าพอใจแล้วเพราะ

1) ขาล้ามาต่อเนื่อง

2) ยางวิบาก ลมอ่อน มันหนืดอยู่พอสมควร

ก็ยังคงต้องฝึกต่อไปเรื่อยๆ ครับ

หลังจากไปปั่นยางโทนเกียร์ 29 อัตราทด 1.1.5 อยู่นาน มันหนักเทียบเท่าล้อ 44 นิ้ว

พอกลับมาปั่นยางโทนใหญ่ 36 นิ้ว รู้สึกมันลื่นขึ้นเยอะเลย

แต่เวลาขึ้นขี่ ก็ยังยากอยู่ เพราะมันสูง