วิถีผู้กล้า ตอน "จ๋อยสุดๆ ห้านนำจักรยานขึ้นภูกระดึง ข้างบนมีให้เช่า"
สวัสดีครับ ผมรุตไรเดอร์
กลับมาต่อ กับปฏิบัิติการนอกสถานที่ครั้งที่ 7 ภูกระดึง-เชียงคาน
ตอนนี้ ผมมาถึงอุทยานแห่งชาติภูกระดึงแล้ว
นี่เป็นภาพหน้าบาน ภาพสุดท้าย ก่อนจ๋อย เพราะเจ้าหน้าที่ ไม่อนุญาติให้นำจักรยานขึ้นภู
ข้างบน มีบริการให้เช่า ย้ำว่า ข้างบน มีบริการให้เช่า
คำๆ นี้ มันดังก้องอยู่ในหัวของผมตลอดเวลา
จำต้องทิ้ง  ไว้ที่ตีนภู ก็ดีไปอย่าง น้ำหนักลดไปเยอะเลย จากบล็อกนี้เป็นต้นไป วิถีผู้กล้า เลยต้องเปลี่ยนแนว เป็น trekking แทน
เป็นแนวเดินป่า รอลุ้นว่า ข้างบนจะมีจักรยานให้เช่าหรือไม่อย่างไร
ช่วงเดินขึ้นภู ผมจะแบ่งออกเป็น 3 ด่านโหดนะครับ
ด่าน 1 จากศูนย์บริการ ถึงซำแฮก ระยะทาง 1 km ทางมันจะชันหน่อย ตัดกำลังกันตั้งแต่ตีนเขาเลยทีเดียว
ด่าน 2 จากซำแฮก ถึงซำแคร่ ระยะทางประมาณ 3 km ความชันไม่มาก ค่อยๆ เดินไปเรื่อยๆ
และด่าน 3 จากซำแคร่ ถึงหลังแป ระยะประมาณ 1.5 km ชันมหาโหด
ถ้าใครไม่อยากแบกของ ก็จ้างลูกหาบได้ครับ กก.ละ 25 บาท
ส่วนผมแบกเองครับ ก็กะว่าจะแบกแต่แรกอยู่แล้ว ตอนนี้ยิ่งเบากว่าเดิม ไม่มียางโทนคู่ใจแล้ว
ตรงทางขึ้นเขานี้ วัดความสูงได้ 290m นะครับ ดูซิว่า ถ้าขึ้นไปถึงยอดภูแล้ว จะเก็บความสูงได้กี่เมตร
ระหว่างเส้นทางพจญภัย ทุกคนเสมอภาคครับ เดินเอง
ลูกหาบหญิงเหล็ก เมื่อสิบปีก่อน ผมไม่เห็นมีผู้หญิงมาหาบนะครับ
แต่ตอนนี้มีหลายคนเลย ลูกหาบก็เดินเส้นทางเดียวกับนักท่องเที่ยวนั่นแหละครับ
ถ้าใครเป็นห่วงกระเป๋ามากๆ เดินตามลูกหาบเลยก็ได้ ของไม่หายแน่นอน
เดินป่าหน้าร้อน อุณหภูมิตอนนี้กว่า 34 องศา เหงื่อไหลไครย้อยสุดๆ
ระยะทาง 1 km แรก เพื่อพิชิตซำแฮก ผมว่า เหมือนมันจะเตรียมมาสำหรับทดสอบกำลังขาเบื้องต้นเลยครับ
มันจะค่อนข้างชัน บวกกับอากาศร้อนแบบนี้ เหนื่อยเลยครับ
แต่มันสามารถนั่งพักได้เรื่อยๆ ไม่ไหวก็พัก ไม่ยากครับ
แล้วก็มาถึงซำแฮกในที่สุด วัดความสูงได้ 535 เมตร ลบกับ 290
พบว่า ระยะทาง 1 km ไต่ระดับความสูงมาก 245 เมตร
ผ้าขาวม้า มีประโยชน์มากครับ ทั้งเช็ดเหงื่อ และบังแดด
แวะเติมน้ำตาลนิดหน่อย
จากนั้นก็เดินทางต่อครับ หลังจากซำแฮกไป ทางจะชันน้อยลงแล้ว
แวะศึกษาธรรมชาติไปเรื่อยๆ ในภาพมีตุ๊กแกป่าด้วยนะครับ มีใครเห็นบ้าง
นั่งพักรอลูกทีม พอดีสปีดไม่เท่ากัน
ระหว่างทาง เจอกิ้งกือเม็ดครับ มันน่ารักมาก เลยเอามาเล่นสักหน่อย
วางไว้นิ่งๆ เดี๋ยวมันก็ออกมาเดิน
มีเบื้องหลังการถ่ายทำด้วย
ไม่รู้ว่าผ่านซำอะไรบ้าง จำชื่อไม่ได้ แวะหมดหละครับ
แต่ร้านค้าไม่ค่อยเปิดมาก เพราะเป็นช่วงนักท่องเที่ยวน้อย
ลูกหาบก็ต้องพักบ่อยเหมือนกัน เข้าใจเลยครับ มันเหนื่อยจริงๆ
ตอนนี้ผมอยู่ที่ซำกกไผ่ อีก 300 เมตรถึงซำกกโดน
ถึงแล้วครับ ซำกกโดน
เป็นซำที่มีวิวสวยให้ชม
ซำกกโดน เป็นซำสุดท้ายที่มีของกินขาย ก่อนถึงยอดภู
จิ้งเหลนป่าครับ
บรรยากาศที่ซำกกโดน
ผมลองเป็นลูกหาบดูครับ เห็นคนหาบกระเป๋า ยังธรรมดา เพราะหนักประมาณ 40 กิโล
แต่แบกถังแก๊สสิครับ ถังมันหนักกว่า 30 กิโล แล้วการหาบ มันต้องทำให้สองฝั่งของหาบสมดุลย์
ไม่งั้นก็หาบยาก ต้องเอาน้ำหนักอีกกว่า 30 กิโลใส่อีกฝั่ง
สรุปน้ำหนักรวม 60 กว่ากิโล หนักมากครับ ผมแค่จะยกยังไม่ขึ้นเลย
เหลือเชื่อมากๆ ว่าเขาหาบขึ้นไปได้ยังไง มันสุดยอดมากๆ
จากซำกกโดน ไปอีกไม่ไกล ก็จะถึงซำแคร่ ตรงนี้วัดความสูงได้ 1015 เมตรแล้ว
4 กิโลเมตรที่เดินมา ไต่ระดับความสูงไปแล้ว 725 เมตร
และจากซำนี้ เส้นทางต่อไป จะเข้าสู่ด่านโหดแล้วหละครับ ชันมาก
เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป ค่อยมาอัพต่อบล็อกหน้าครับ
| Create Date : 24 เมษายน 2555 |
| Last Update : 24 เมษายน 2555 11:21:45 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 3929 Pageviews. |
 |
|
ไว้ที่ตีนภู ก็ดีไปอย่าง น้ำหนักลดไปเยอะเลย
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [