วันที่ 10 ของการปั่นยางโทนเกียร์ ผมได้มีโอกาส พามันออกทริปแรก

เป็นมินิทริป ระยะประมาณสิบกว่าโล ลองดูครับ ว่าจะเวิร์คแค่ไหน

วันนี้มี service bike ตามมาด้วย 1 คัน

วัตถุประสงค์ก็เพื่อที่จะ

1) ดูว่า การปั่นยางโทนเกียร์ ร่วมแจมกับสองล้อ จะเหมาะสมแค่ไหน

2) จะได้มีคนถ่ายรูปให้

พูดถึงฝีมือการเปลี่ยนเกียร์ของผมตอนนี้ ก็ดีขึ้นแล้ว

แต่ก็ยังไม่คล่อง ยังมีพลาดล้มอยู่บ่อยๆ

ก็จะฝึกไปเรื่อยๆ จนไม่พลาดเลยครับ

ถนนเส้นนี้ ช่วงนี้ กำลังปิดก่อสร้างพอดี รถน้อย ปั่นสนุกครับ

เอาเข้าจริงๆ ล้อเดียว ยังไงก็สู้สองล้อไม่ได้ มันเสียเปรียบหลายอย่าง

1) ล้อเดียว แม้จะมีเกียร์แล้ว แต่เกียร์ก็ใช้ยาก แล้วมีแค่สองเกียร์ คือ 1:1 กับ 1:1.5 เบา แล้วไปหนักเลย พอดีๆ ไม่มี แต่สองล้อมีหลายเกียร์ให้เลือกใช้ได้

2) การเปลี่ยนเกียร์ สองล้อจะใช้มือ ง่ายกว่ากันเยอะ แต่ล้อเดียวจะใช้เท้า พอจะเปลี่ยนเกียร์ ก็ต้องชลอความเร็วก่อนด้วย ไม่งั้นก็ตอกเกียร์ลำบาก ทำให้เสียเวลา แล้วพอขึ้นเป็นเกียร์สูง ก็ต้องออกแรงในการเร่งความเร็ว ต้องใช้กำลังขามาก ต่างจากสองล้อ ที่ค่อยๆ เพิ่มเกียร์ทีละนิด ค่อยๆ เร่งความเร็วไปเรื่อยๆ ได้

แต่ยังไงเสีย มันก็ดีกว่ายางโทนธรรมดา การมีเกียร์ ช่วยให้ปั่นได้เร็ว พอร่วมแจมกับสองล้อได้

จริงๆ ถนนไม่ได้พังนะครับ แต่ทำใหม่ เพราะว่ามันต่ำไป โดนน้ำท่วมเป็นประจำ

ได้ภาพคู่กับยางโทนเกียร์แล้ว

บรรยากาศ ช่วงปั่นข้ามแม่น้ำ

ใช้เกียร์ต่ำ 1:1 เท่านั้นครับ ไม่ได้ยุ่งกับเกียร์เลย กลัวพลาด

ปั่นบนไหล่สะพาน ปลอดภัยกว่า ไม่มีรถอื่นมารบกวน

ไม่เร่งรีบครับ เน้นปั่นชมวิวมากกว่า

ถนนแถวๆ ริมตลิ่ง จะค่อนข้างชันมาก

วันนี้เลยได้ลองปั่นยางโทนเกียร์ขึ้นทางชันเป็นครั้งแรกด้วย

ก็ใช้อัตราทด 1:1 นั่นแหละครับ ขึ้นได้อยู่แล้ว

แต่ถ้าจะขึ้นเนินด้วยเกียร์สูง ก็คงจะยากอยู่

ผมว่า ลงยากกว่าขึ้นนะครับ เพราะลงมันต้องหน่วงขา

หลายๆ ครั้งเกือบจะหน่วงล้อไม่อยู่ เพราะมันชันมาก

คิดถึงเบรกเลยครับ ถ้ามีเบรก จะช่วยให้ลงทางชันมากๆ ได้อย่างมั่นใจ

เพราะเราจะดึงเบรกช่วยได้ แต่ในชีวิตประจำวัน

ก็ไม่ได้ขึ้นลงทางชันมากๆ แบบริมตลิ่งอย่างนี้บ่อยนัก

ผมจึงไม่ได้ให้ความสำคัญกับเบรก ไม่ต้องติดก็ได้

นั่งพักถ่ายรูปริมแม่น้ำ

ความเสียเปรียบสองล้อประการที่สาม สี่ และห้าคือ

3) ล้อเดียว ไม่สามารถปล่อยไหลลงเนินได้ ถ้ามีเส้นทางลงเินินเยอะๆ สองล้อสบาย และไปไกลลิบเลยครับ

4) การปั่นที่ความเร็วสูง สองล้อมีทางเืลือกมากมาย ไม่ว่าจะใช้เกียร์ต่ำหน่อย แต่ใช้รอบเท้าจัดๆ หรือจะใช้เกียร์สูงๆ หนักๆ ไปเลย ก็เลือกได้ ตามสภาพพื้นที่ แต่ของผมไม่มีทางเลือกมาก

5) ที่ความเร็วสูง สองล้อเสถียรกว่า มั่นคงกว่า โดยเฉพาะการมีปัจจัยภายนอกมากระทบด้วย ล้อเดียวมีโอกาสเอาไม่อยู่ และพลาดล้มได้ง่ายกว่า

สนุกมากครับ วันนี้ได้พายางโทนเกียร์ มาลองปั่นออกทริปจริงๆ

ข้างหน้ามีเนินอีกแล้ว ต้องถอนเกียร์ เพื่อขึ้นเินิน

สะพานฝั่งโน้น ถนนกำลังซ่อม รถเลยไม่เยอะ ก็จะมารถเยอะที่ฝั่งนี้

แต่ผมก็ปั่นอยู่บนไหล่สะพานครับ ไม่รบกวนใครด้วย

ความได้เปรียบสองล้อ ก็มีบ้างนะครับ เช่น 

- ถือกล้องถ่ายรูปง่ายกว่า เวลาปั่น

- นั่งตัวตรง ชมวิวได้ง่ายกว่า

- การขนย้าย ยกขึ้นยกลงบันได ทำได้ง่ายกว่ามาก

- การปั่นผ่านที่แคบ ใช้ความเร็วต่ำ ทำได้ง่ายกว่าสองล้อ

เส้นทางปั่นดีๆ มีเยอะเลย แต่ไม่มีใครมาปั่น เลยดูรกร้างว่างเปล่า

วันนี้ ผมขาล้าเลยครับ เพราะเกียร์ที่มี มันมีแต่เบา กับหนักไปเลย

เจอกับเส้นทางที่ขึ้นเนินนิดๆ แต่ระยะทางไกลๆ

จะปั่นด้วยอัตรา 1:1 ก็ช้ามาก พอปั่นด้วยอัตราทด 1:1.5 ก็ต้องออกแรงหนักตลอดเส้นทางเลย

แถมเมื่อยไปทั้งตัว เพราะช่วงเปลี่ยนเกียร์ยังไม่เก่ง

ต้องเกร็งตัวรับอัตราทดใหม่บ่อยๆ เลยป่วยเมื่อยไปหมด

คิดหนักมาก กับการออกทริปกับสองล้อแบบจริงๆ จังๆ แต่ก็อยากจะลองดู

สำหรับปฏิบัิติการนอกสถานที่ครั้งต่อไป