| ห้องแฟนตาซีของmoony
|
|||||||||||||
บทที่ 3 สิ่งที่ไม่คาดฝัน บทที่ 3 สิ่งที่ไม่คาดฝัน เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นทำให้นายอันเดอร์ฮิลล์เงยหน้าจากรายงานและเอื้อมมือไปรับ เขารีบวางเอกสารทั้งหมดลงเมื่อได้ยินเสียงของผู้ติดต่อมา สีหน้าของชายชราเคร่งเครียดขึ้นหลังจากฟังรายละเอียดไปได้สักพัก จนเมื่ออีกฝ่ายพูดจบลง อันเดอร์ฮิลล์จึงรับคำด้วยน้ำเสียงไม่ดังนัก ผมจะรีบดำเนินการตามที่ท่านสั่งทันทีครับ ชายชราวางโทรศัพท์และเอนตัวพิงเก้าอี้พร้อมกับนิ่วหน้า สมิธซึ่งกำลังหยิบแฟ้มข้อมูลออกมาจากชั้นหันหน้ามามองและถามด้วยความสงสัย มีเรื่องด่วนหรือครับ ใช่ นายอันเดอร์ฮิลล์ตอบพลางหยิบรายงานการปฏิบัติภารกิจครั้งล่าสุดของวลาร์ดกับวูล์ฟขึ้นมาอ่านอีกครั้งด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความหนักใจ ตอนนี้สองคนนั่นทำอะไรอยู่ หัวหน้าหน่วยนักล่าถาม สมิธทำท่านึกก่อนจะตอบ วูล์ฟไปพักที่ห้อง ส่วนวลาร์ดอยู่ในห้องเก็บข้อมูลครับ ห้องเก็บข้อมูล นายอันเดอร์ฮิลล์พูดทวนและวางเอกสารในมือลง เขาไปที่นั่นทำไม ผมไม่ทราบ เขาชำเลืองตามองรายงานบนโต๊ะของชายชรา ผมคิดว่าวลาร์ดคงอยากจะหาข้อมูลเพิ่มเติม ในรายงานไม่ได้บอกอะไรไว้หรือครับ มันบอกแค่ว่าทั้งสองคนถูกชายลึกลับจู่โจมระหว่างการเดินทางกลับ อันเดอร์ฮิลล์พูดพลางเคาะนิ้วลงบนกองเอกสาร กับเรื่องที่ปะทะกับตำรวจ บางทีวลาร์ดอาจกำลังสงสัยชายลึกลับคนนั้น ดูเหมือนเขาจะเก็บหลักฐานบางอย่างกลับมาด้วย เป็นเศษผ้า นายอันเดอร์ฮิลล์พูดเสียงเรียบ ผมกำลังรอฟังผลอยู่เหมือนกัน คิดว่าเรื่องที่เกิดขึ้นในครั้งนี้จะเกี่ยวข้องกับอิลูมิเนติคไหมครับ สมิธถาม ชายชรานั่งนิ่งก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม อาจจะ เขามองข้อมูลที่เขียนบนรายงานก่อนจะลุกขึ้น จะไปไหนครับ สมิธถาม อันเดอร์ฮิลล์เดินไปที่ประตูและหันหน้ากลับมาตอบ ห้องชันสูตร และจะไปค้นอะไรเพิ่มเติมอีกนิดหน่อยที่ห้องข้อมูล เขามองอีกฝ่ายที่กำลังทำท่าจะก้าวตามมา คุณนั่งศึกษางานไปคนเดียวก่อน อีกสักพักผมจะกลับ ครับ สมิธรับคำอย่างสุภาพ นายอันเดอร์ฮิลล์มองเขานิ่งอยู่ครู่หนึ่งจึงเดินออกจากห้อง สิมธหันหน้ากลับไปยังชั้นเก็บเอกสารอีกครั้งและเริ่มต้นหยิบแฟ้มออกมาเปิดอ่านอีกครั้งอย่างตั้งใจ วลาร์ดนั่งจ้องข้อมูลที่ปรากฏอยู่บนจอคอมพิวเตอร์และใช้ความคิดอย่างหนักโดยไม่สนใจสิ่งรอบตัว จนเมื่อนายอันเดอร์ฮิลล์ก้าวไปหยุดยืนด้านหลังและเอ่ยถามเสียงเรียบ พบอะไรบ้าง ผมยังไม่แน่ใจ ลูกครึ่งแวมไพร์ตอบพลางเลื่อนข้อมูลอีกชุดขึ้นมาบนหน้าจอ ชายชรามองอย่างสนใจ แมลงวันโฟริด เขาพูดและหันไปทางเด็กหนุ่ม ทำไมถึงสนใจเรื่องนี้ ผมติดใจกับคำพูดของฆาตกร เขาพร่ำพูดแต่คำว่าโฟริด วลาร์ดตอบทั้งที่สายตายังคงจ้องรูปแมลงที่ปรากฏบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ อันเดอร์ฮิลล์ขมวดคิ้ว เขาอาจจะหมายถึงอย่างอื่นอย่างเช่นสารจำพวกกรด ตอนแรกผมก็คิดแบบนั้นแต่ประโยคที่หมอนั่นพูดว่า โชคดีที่พวกมันไม่ชอบผีดิบ ทำให้ผมเอะใจและคิดว่าน่าจะหมายถึงสิ่งมีชีวิตมากกว่า วลาร์ดนิ่งไปเล็กน้อยก่อนจะหันไปมองอันเดอร์ฮิลล์ พอมีทางที่จะนำร่างผู้เสียชีวิตมาทำการชันสูตรที่นี่ได้ไหมครับ ทำไม ชายชราถาม ลูกครึ่งแวมไพร์นิ่วหน้า ผมตรวจคดีย้อนหลังไปสามเดือน พบว่ามีการฆาตกรรมแบบเดียวกันมาแล้วถึงสิบคดี มีเหยื่อทั้งหมดสิบห้าราย ทุกรายถูกแทงด้วยของมีคมเข้าที่บริเวณหน้าท้องจนทะลุไปถึงกระดูกสันหลังเหมือนกันทั้งหมด ได้ยินมาว่ามันเป็นคดีของฆาตกรต่อเนื่อง พฤติกรรมซ้ำซากแบบนี้ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร นายอันเดอร์ฮิลล์แย้งแต่วลาร์ดกลับสั่นหน้า แต่เจ้าหมอนี่เร็วมาก สีหน้าของลูกครึ่งแวมไพร์เคร่งเครียดขึ้นที่สำคัญไม่มีมนุษย์คนไหนสู้กับแวมไพร์ได้ เธอเลยคิดว่าเขาอาจจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับพวกอิลูมิเนติค อันเดอร์ฮิลล์ถามด้วยเสียงขรึม วลาร์ดนิ่งไปเล็กน้อยก่อนตอบ ผมยังไม่อยากสรุปอะไรลงไป เขาเลื่อนสายตากลับไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์อีกครั้ง จนกว่าจะได้ตรวจร่างเหยื่ออย่างละเอียด ชายชรายืนนิ่งและถอนใจ เขามองหน้าบุตรบุญธรรมนิ่งอยู่ครู่หนึ่งจึงพูดเสียงไม่ดังนัก ถึงองค์กรของเราจะมีอำนาจมากแค่ไหน แต่การนำศพของเหยื่อที่เกี่ยวข้องกับคดีฆาตกรรมต่อเนื่องมาทำการผ่าพิสูจน์เองแบบนี้ไม่ใช่เรื่องที่จะทำกันได้ง่ายๆ เราขอให้ส่วนกลางดำเนินการให้ก็ได้นี่ครับ ลูกครึ่งแวมไพร์แย้ง นายอันเดอร์ฮิลล์มองเขาและกล่าวเสียงดุ วลาร์ด สีหน้าและน้ำเสียงที่จริงจังของชายชราทำให้วลาร์ดต้องนิ่ง เขาหันหน้ากลับไปทางหน้าจอคอมพิวเตอร์อีกครั้งและถอนใจออกมา ผมไม่อยากรอจนเกิดผู้เคราะห์ร้ายรายต่อไป ฉันเข้าใจ นายอันเดอร์ฮิลล์พูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง แต่ทุกอย่างต้องมีระบบและขั้นตอน ถึงเธออยากจะเร่งสืบหาความจริงมากแค่ไหน จะทำอะไรก็ต้องเป็นไปตามกฎ จำเอาไว้ให้ดีว่ามนุษย์ไม่ชอบการกระทำที่เรียกว่า ข้ามหน้าข้ามตา อยากจะให้เธอขอให้เข้าใจตรงนี้ด้วย ผมจะพยายาม ลูกครึ่งแวมไพร์ตอบด้วยน้ำเสียงไม่พอใจนัก ชายชรายืนมองเขาครู่หนึ่งจึงถาม นอกจากเรื่องนี้แล้วผู้ชายคนนั้นยังมีอะไรพอเป็นที่น่าสังเกตอีกบ้าง อาวุธ วลาร์ดตอบเสียงเรียบ เขาชำเลืองตาไปยังประตูและขมวดคิ้วเมื่อเห็นวูล์ฟกำลังเดินหน้ายุ่งเข้ามาหา ตื่นแล้วหรือวูล์ฟ บิดาบุญธรรมหันไปทัก หนุ่มหมาป่าอ้าปากหาวและยิ้มแก้เก้อ ครับ เขามองลูกครึ่งแวมไพร์ที่กำลังคีย์ข้อมูล กำลังทำอะไรกันอยู่เหรอครับ ทำงาน วลาร์ดตอบอย่างเคร่งขรึม วูล์ฟเลิกคิ้วและมองภาพมีดขนาดใหญ่ที่ปรากฏขึ้นบนจอ นี่มัน ดาบไม่ใช่หรือ มีดต่างหาก ลูกครึ่งแวมไพร์พูดเสียงกระด้าง หนุ่มหมาป่าชะโงกเข้าไปมองจนหน้าแทบจะติดจอคอมพิวเตอร์ มีด เขาทวนคำและจ้องภาพบนหน้าจอเขม็ง ทำไมมันใหญ่นักล่ะ แถมใบมีดยังมีลายแปลกๆด้วย ใช่มีดของจริงแน่หรือวลาร์ด มันเป็นมีดจริงและคมชนิดสามารถผ่ากะโหลกนายให้แยกเป็นสองซีกได้ในครั้งเดียว วลาร์ดพูดอย่างเหลืออด นายอันเดอร์ฮิลล์โบกมือห้ามพร้อมกับถามเสียงขรึม มันเป็นมีดของคนร้ายอย่างนั้นหรือ ครับ ลูกครึ่งแวมไพร์ตอบ วูล์ฟยืนกอดอก นายแน่ใจได้ยังไงในเมื่อตอนนั้นมันมืดแถมทุกอย่างก็วุ่นวายไปหมด ลืมไปแล้วหรือว่าฉันเป็นอะไร วลาร์ดพูดเสียงห้วน และอีกอย่างตอนสู้กันฉันเห็นมีดของคนร้ายมีลักษณะที่พิเศษ อะไร หนุ่มหมาป่าถาม ลูกครึ่งแวมไพร์ชี้ไปที่ใบมีดซึ่งมีลวดลายแปลกตา เห็นลายพวกนั้นไหม ริ้วในเนื้อโลหะแบบนั้นน่ะเป็นลักษณะเฉพาะตัวของมีดที่เรียกว่าดามัสกัส เบลด นายอันเดอร์ฮิลล์ถึงกับยืนอึ้ง เขามองภาพมีดบนจอและนิ่วหน้า ลักษณะแบบนี้เป็นมีดของหน่วยนาวิกโยธินไม่ใช่หรือวลาร์ด ฉันไม่เคยได้ยินว่าพวกเขาใช้เนื้อโลหะที่เธออธิบายให้ฟังเมื่อครู่ ผมถึงหาข้อมูลจากร้านที่รับสั่งทำมีดแบบพิเศษ ยิ่งลักษณะที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวแบบนี้ทำให้ช่วยจำกัดการค้นหาให้แคบลง เขาเลื่อนข้อมูลขึ้นมาแทน ทำให้รู้ว่ามีเพียงสองร้านในเมืองเท่านั้นที่ทำมีดชนิดนี้ขึ้นมา เยี่ยม นายรีบส่งข้อมูลนี่ไปให้ตำรวจเลย พวกเขาจะได้จับเจ้าฆาตกรโหดนี่เสียที วูล์ฟรีบพูดแต่วลาร์ดกลับสั่นหน้า ฉันอยากจัดการเจ้านี่เอง หนุ่มหมาป่าทำหน้าแปลกใจและเตรียมจะแย้งเพื่อนแต่เสียงฝีเท้าที่เดินอย่างร้อนรนทำให้เขาชะงัก ทั้งหมดหันไปมองดิกสันซึ่งกำลังยืนอยู่ที่ประตู อันเดอร์ฮิลล์มองสีหน้าแสดงความยุ่งยากใจของเขา มีอะไร ครับ ดิกสันตอบและนิ่วหน้า เชิญพวกคุณมาดูเองดีกว่า ทั้งหมดก้าวออกจากห้องและเดินตามดิกสันไปจนถึงห้องโถงกลางซึ่งมีเครื่องรับโทรทัศน์ขนาดใหญ่ตั้งอยู่ เจ้าหนาที่หลายคนกำลังยืนจับกลุ่มสนทนากันและเงียบเสียงลงทันทีเมื่อเห็นอันเดอร์ฮิลล์ ดูนั่นสิครับ ดิกสันชี้ไปที่โทรทัศน์ ชายชราจึงหันไปมองและขมวดคิ้วเมื่อเห็นผู้ประกาศข่าวกำลังรายงานคดีฆาตกรรม เมื่อคืนนี้ฆาตกรต่อเนื่องได้ออกเล่นงานคนบริสุทธิ์อีกแล้ว ครั้งนี้มีผู้เคราะห์ร้ายถึงสามคนซึ่งทั้งหมดถูกฆ่าตายอย่างทารุณเพราะคนร้ายใช้อาวุธซึ่งทางตำรวจคาดว่าเป็นของมีคมขนาดยาวประมาณ 12 นิ้วแทงบริเวณหน้าท้องทะลุถึงกระดูกสันหลัง ทั้งหมดเสียชีวิตทันที ทางตำรวจได้ไล่ตามผู้ต้องสงสัยรายหนึ่งไปจนถึงนอกเมืองแต่คนร้ายอาศัยความมืดหลบหนีไปได้....ขออภัยนะคะ ผู้ประกาศข่าวสาวหยุดอ่านและหันไปรับกระดาษจากเจ้าหน้าที่ของสถานี สีหน้าของเธอฉายแววตระหนกออกมาครู่หนึ่งก่อนที่เจ้าตัวจะรีบปรับให้เป็นปรกติ มีรายงานด่วนแจ้งเข้ามาว่าคนร้ายได้ทำการฆาตกรรมชายคนหนึ่งถึงในโรงพยาบาล ตอนนี้ตำรวจกำลังออกทำการติดตามฆาตกรรายนี้ไปทั่วเมือง เราได้รูปพรรณของคนร้ายซึ่งสายตรวจคนหนึ่งพบเมื่อคืนนี้ เป็นเด็กหนุ่มอายุราว 16-20 ปี สูงประมาณ 180 ซ.ม. ผมสีดำ แต่งกายคล้ายนักบวชแต่เสื้อผ้าเป็นสีดำสนิททั้งชุด มีดาบเป็นอาวุธ ใครพบเบาะแสผู้ต้องสงสัยกรุณาติดต่อที่หมายเลข..... เป็นเรื่องแล้วไง วูล์ฟพูดแทรกขึ้น เจ้าหน้าที่ทั้งหมดหันไปมองวลาร์ดเป็นตาเดียว เด็กหนุ่มนิ่วหน้าทันที ยังดีที่ไม่ถูกเห็นหน้า ไม่อย่างนั้นคงเป็นเรื่องใหญ่มากกว่านี้ สตีฟรีบพูด หนุ่มหมาป่าหันไปมองเพื่อน ที่แย่ก็คือป่านนี้ตำรวจคงออกตรวจตราอย่างเข้มงวดมากกว่าเดิม ดิกสันพูดอย่างเคร่งเครียด สองคนนี่คงทำงานกันลำบาก ก็ไม่เชิง นายอันเดอร์ฮิลล์พูดขึ้น เขาหันไปทางวลาร์ดและพูดเสียงเครียด เธอสองคนตามฉันไปที่ห้อง ชายชรากวาดตามองเจ้าหน้าที่ซึ่งยืนจับกลุ่มอยู่รายรอบ ทุกคนกลับไปทำงานตามหน้าที่ นายอันเดอร์ฮิลล์เดินออกจากห้องโถงทันทีที่สั่งจบ วูล์ฟหันไปมองวลาร์ดซึ่งยังคงยืนนิ่ง ก็แค่การเข้าใจผิด คงไม่มีอะไรหรอก แต่ฉันไม่คิดแบบนั้น ลูกครึ่งแวมไพร์พูดเสียงเรียบและเดินตามนายอันเดอร์ฮิลล์ หนุ่มหมาป่ามองเพื่อนด้วยความเป็นห่วงก่อนจะรีบก้าวตาม ฉันไม่เข้าใจ ตอนนั้นตำรวจน่าจะเห็นเราทั้งสองคนแต่ทำไมข่าวถึงรายงานว่าเจอนายคนเดียว มันเป็นการปกปิดข้อมูล วลาร์ดอธิบาย อีกอย่างจากคำให้การของพยานที่ยืนยันว่าคนร้ายมีเพียงคนเดียวทำให้พวกตำรวจไม่มั่นใจว่าฉันเป็นฆาตกรตัวจริง แต่พวกเขาก็ปล่อยข่าวออกมาแบบนั้นแถมยังตามหานาย วูล์ฟพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจนัก ลูกครึ่งแวมไพร์เหลือบตามองเขา ไม่แปลก เพราะตอนนี้ฉันคือเบาะแสสำคัญที่สุดสำหรับพวกเขา บ้าบอสิ้นดี หนุ่มหมาป่าบ่น พร้อมกับฟาดกำปั้นไปที่ผนัง จากนั้นทั้งคู่จึงเดินไปด้วยกันโดยไม่มีการพูดคุยอะไรอีกจนกระทั่งถึงห้องที่มีป้ายเขียนไว้ว่า ห้องทำงานของหัวหน้าหน่วย วูล์ฟเคาะประตูสองสามครั้งก่อนจะเปิดออกเมื่อได้ยินเสียงผู้ที่อยู่ภายในกล่าวอนุญาต ทั้งสองก้าวเข้าไปในห้อง วลาร์ดชำเลืองตามองสมิธซึ่งยืนอยู่หลังเก้าอี้ของนายอันเดอร์ฮิลล์ในขณะที่หนุ่มหมาป่าเอ่ยทัก สวัสดีครับคุณสมิธ สวัสดีวูล์ฟ เขาเลื่อนสายตาไปที่ลูกครึ่งแวมไพร์ ไงวลาร์ด เด็กหนุ่มไม่ได้เอ่ยปากตอบคำทักทาย เขามองชายชราที่กำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้และถามเสียงไม่ดังนัก มีอะไรหรือครับ นั่งลงก่อนสิ เสียงนายอันเดอร์ฮิลล์พูดอย่างเคร่งขรึม สองนักล่าจึงนั่งที่เก้าอี้ตรงข้ามกับเขา ชายชรามองบุตรบุญธรรมทั้งสองนิ่งอยู่ครู่หนึ่งจึงพูดขึ้น ทางองค์กรรู้เรื่องทั้งหมดตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว พวกเขารู้ด้วยว่าตำรวจกำลังเพ่งเล็งมาที่วลาร์ด สายตาจ้องลูกครึ่งแวมไพร์เขม็ง วูล์ฟรีบแย้ง แต่เขาไม่ได้เป็นคนทำ ฉันรู้ และทางองค์กรก็ด้วย แต่ตอนนี้หลักฐานของตำรวจชี้ตรงมาที่วลาร์ด ทางเราจึงจำต้องหาทางป้องกัน แค่การเข้าใจผิดเท่านั้น และตำรวจก็ไม่เห็นหน้าเขาด้วยผมว่ามันน่าจะมีการอธิบายกันได้ หนุ่มหมาป่าเถียงอย่างไม่ลดละ สมิธซึ่งยืนอยู่ด้านหลังพูดขึ้น คงลำบากนะวูล์ฟ เพราะตอนนี้เราได้ข่าวมาว่ามีนายตำรวจและเจ้าหน้าที่เอฟบีไอระดับสูงบางคนตั้งหน่วยพิเศษขึ้นเพื่อไล่ล่าผู้ต้องสงสัยตามรูปพรรณโดยเฉพาะ หมายความว่ายังไง หมายความว่าตอนนี้พวกอิลูมิเนติคเริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง และเป้าหมายของพวกมันก็คือทำลายวลาร์ด นายอันเดอร์ฮิลล์ตอบด้วยน้ำเสียงที่จริงจังมากกว่าทุกครั้ง เขาเลื่อนสายตาไปยังลูกครึ่งแวมไพร์ที่ยังคงนั่งนิ่ง เพราะเหตุนี้ส่วนกลางจึงส่งเจ้าหน้าที่พิเศษมาช่วยงานเรา และสั่งห้ามวลาร์ดออกปฏิบัติหน้าที่จนกว่าเรื่องทุกอย่างจะจบลง อะไรกัน วูล์ฟอุทาน แบบนี้เหมือนการลงโทษมากกว่า คำสั่งที่ว่าจะมีผลเมื่อไหร่หรือครับ วลาร์ดถามเสียงเรียบ นายอันเดอร์ฮิลล์ขมวดคิ้ว ทันทีที่เอกสารและเจ้าหน้าที่พิเศษมาถึง ถ้าอย่างนั้นตอนนี้ผมก็ยังทำงานได้ ลูกครึ่งแวมไพร์ลุกขึ้น ชายชรามองเขานิ่งในขณะที่ สมิธรีบถาม คุณจะไปไหน หาข้อมูล เด็กหนุ่มตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ผมต้องรู้ให้ได้ว่าเจ้าฆาตกรคนนี้เป็นใคร และเกี่ยวข้องอะไรกับพวกอิลูมิเนติค วลาร์ดเปิดประตูและก้าวออกจากห้องทันทีที่พูดจบ วูล์ฟหันไปกล่าวขอโทษบิดาบุญธรรมก่อนจะรีบเดินตามเพื่อนออกไป นายอันเดอร์ฮิลล์เปิดแฟ้มที่วางอยู่บนโต๊ะและดึงเอกสารแผ่นหนึ่งขึ้นมาอ่าน เขาเอนตัวพิงเก้าอี้พลางถอนใจ เอกสารนั่น สมิธพูดขณะมองตราประทับบนหัวกระดาษ ชายชรากวาดตาอ่านข้อความทั้งหมดอีกครั้งด้วยสีหน้าหนักใจก่อนจะตอบ คำสั่งแจ้งระงับการปฏิบัติงานของวลาร์ด มันถูกส่งมาให้ฉันตั้งแต่เมื่อคืน ตั้งแต่เมื่อคืน แล้วทำไมท่านถึงยัง... ฉันรู้ดีว่าวลาร์ดไม่มีทางทำตามคำสั่ง เขาจะต้องหาทางจับตัวคนร้ายรายนี้ให้ได้ด้วยตัวเอง นายอันเดอร์ฮิลล์วางเอกสารกลับลงไปในแฟ้ม สมิธ ครับ มันอาจจะเสี่ยงต่อหน้าที่ แต่ฉันอยากให้เธอคอยช่วยเหลือวลาร์ด เขามองหน้าอีกฝ่าย ไปสืบประวัติของเหยื่อทุกรายและตรวจดูว่าพวกเขามีความเกี่ยวข้องกันยังไง ครับ สมิธรับคำและก้าวออกจากห้องไปในทันที อันเดอร์ฮิลล์มองบานประตูที่ปิดลง ฉับพลันชายชราก็สะดุ้งขึ้นสุดตัว เขายกมือขึ้นกุมหน้าอกและหอบหายใจอย่างหนักมือข้างหนึ่งควานลงไปในลิ้นชักและดึงขวดยาออกมา หลังจากกินยาเข้าไปสองสามเม็ดสีหน้าของอันเดอร์ฮิลล์คลายความเจ็บปวดลง เขาถอนใจ ต้องรีบคลี่คลายคดีนี้ให้เร็วที่สุด ชายขราพึมพำพลางเอนตัวพิงเก้าอี้และหลับตาลง ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป */*/*/*/*
|
กิสึเนะ
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?] moony ค่ะ เป็นคนชอบสร้างจินตนาการมาตั้งแต่เด็ก เคยวาดการ์ตูนไว้เป็นเล่ม แต่เก็บไว้อ่านเอง นิยายเรื่องแรกที่เขียนเป็นแนวจีนกำลังภายใน ตอนหลังรู้จักเน็ตจึงเริ่มสร้างสรรเรื่องอื่นบ้างแต่ส่วนใหญ่เป็นแนวแฟนตาซี Group Blog
All Blog
Friends Blog Link |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
