วานิช จรุงกิจอนันต์..........ผู้วาดฝันผู้เขียนใฝ่

สำนวนเย้ายวนใจ.............เคยจุดไฟให้หลายคน

แม่เบี้ย เคหาสน์ดาว.........อ่านยาวยาวได้หลายหน

เพื่อนผู้อยู่ในบ้านซน.......อ่านแล้วปนยิ้มกันไป

เรื่องสั้น ซอยเดียวกัน......อ่านแล้วฉันได้ฝันใฝ่

หากเป็นนักเขียนได้........คงต้องไหว้ครูวานิช

เวลาว่าเรื่อยเรื่อย.............ใช่จะเอื่อยเฉื่อยประชิด

เวลาพรากวานิช.............จรุงกิจปลิดชีวัน

ขอเอ่ยคำอาลัย................ด้วยหัวใจสู่สวงสวรรค์

วานิช จรุงกิจอนันต์.......อยู่นิรันดร์ในบรรณภพ ฯ

......................

อนันต์ ประภาโส

16 พฤษภาคม 2553