สืบเนื่องมาจาก ผลิตผลการผลิต ยางพารา ในภาคใต้ พี่น้อง

ชาวสวนยางพารา เริ่มลืมตา อ้าปากได้ช่วงนี้ ไม่เกี่ยวข้องกับ

การทำการเมืองแบบการตลาด ของนักการเมืองในอดีต ที่มัก

กล่าวอ้างว่าเป็น เพราะฝีมือ การบริหารของเขาเอง ในสมัยทักษิณฯ

  สถานการณ์ ราคายางสัปดาห์ที่ 4 ของเดือน มีนาคม พ.ศ. 2553

ทั้งในประเทศและต่างประเทศ การเคลื่อนไหว ของราคาโดยรวม ปรับ

ตัวสูงขึ้นจากสัปดาห์ก่อน +1.57 - 3.46 บาท/กก. เนื่องจาก สต๊อค

ยางของประเทศจีน และญีปุ่นลดลง และข่าวภัยแล้งที่รุนแรงนั้นเอง จึง

ทำให้ราคายางพาราพุงสูงขึ้น เกิด อุปสงค์ อุปทาน ของยางพารานั้นเอง

 ภาพนี้ ผม ถ่ายจากในสวนหลังบ้าน สังเกตุ ต้นทุเรียน ยังเหลื่ออยู่บ้าง

บริเวณนี้ ในอดีตเป็นสวนผลไม้ ที่ดก มีผลมากมาย

ถ้วยรองรับน้ำยาง หรือ ที่คน ภาคใต้ เรียก จอกยาง  เป็นผลิตภัณฑ์ คู่กับการทำสวนยาง

ของเกษตรกร ชาวสวนยางพารา

คุณบุญมา  ดำพนัส และ คุณ ณิชกานต์ กลับใจ สาวงามชาว อำเภอร่อนพิบูลย์  จ.นครศรีธรรมราช

เจ้าของโรงงาน จอกยาง สามร้อยกล้า ตั้งอยู่ที่ บ้านสามร้อยกล้า  ได้รับอนิสง

จากราคายางสูงขึ้น ออร์เดอร์ สั่งซื้อ ถ้วย หรือจอกรับน้ำยาง มีมากขึ้น ตามไปด้วย

ภาพนี้ผมถ่ายหน้าโรงงาน ที่ มีกองดิน ซึ่งเป็นวัตถุดิบ ในการผลิตถ้วยหรือจอกยาง สูง

เป็นกองภูเขา  อยู่เบื้อง

เครื่อง ผสมดิน ผลิตถ้วย หรือจอก รองรับน้ำยาง ที่ต้องตีคลุกเคล้าผสมให้เข้ากัน

โดยใช้เครื่องจักร เป็นเครื่องทุ่นแรง

ดินที่ผสมรอบแรก นำมาหมักไว้  และนำ ไปเข้าเครื่องผสมอีกครั้ง

ดินที่นวด ผสม ไว้เตรียม ให้ช่างปั้นถ้วย หรือจอก รองรับน้ำยางพารา นำไปปั้นขึ้นรูป

ช่างปั้น ขึ้นรูป ถ้วย หรือจอก  อย่างชำนิ ชำนาญ

=ช่างปั้น ถ้วย หรือจอกรองรับน้ำยาง พารา

ถ้วย หรือจอก รองรับน้ำยาง ที่ขึ้นรูปแล้ว รอการเคลื่อบ นำเข้าเตาเผา 

ราคาถ้วยรองรับน้ำยาง หรือจอกรองรับน้ำยาง มี 2 ราคา

ถ้วยหรือจอกเบอร์  16 ราคา ถ้วย ละ  11 บาท ถ้วยรองลงมา ราคา 10.50 บาท

ถ้วย หรือจอก ที่ เคลื่อบ น้ำยา เสร็จแล้วนำเขาเตาเผา

นำเข้า เตาเผา

เมื่อ เสร็จจากการเผา แล้ว

บรรจุลงลัง ส่งผู้จัดจำหน่าย หรือ เจ้าของสวนยางพารา ทั่วภาคใต้

 ผมคนช่างเล่าเขียน ไปเก็บภาพ ด้วยความบังเอิญ  เพราะ ทางภาคใต้แล้งมาก ฝนไม่ตกมานานหลายเดือน

น้องสาวผม ไปตาม คนงาน ที่เป้นพี่น้องชาวอีสาน ให้มาลอกบ่อน้ำ ที่มีปลามากมาย ให้เขาจับปลาไป เราได้ขุด

บ่อใหม่กักน้ำ เมื่อไปเห็นว่าละแวกบ้านมีธุรกิจ ผมจึงเดินกลับบ้าน มาเอากล้องเก็บภาพครับ