ในขณะที่สถานการณ์บ้านเมืองกำลังยุ่งยากต่อการหาทางออกของประเทศ
ในขณะนี้  ผมเองก็ยุ่งยากอยู่ไม่น้อยเหมือนกัน ไม่ได้ไปร่วมปรองดองกับใครอะไรที่
ไหนหรอกครับ..
           กำลังเตรียมการสอนรายวิชาใหม่ที่ชื่อว่า โลกศึกษา หรือ Global Education
เป็นรายวิชาใหม่ ของการโครงการโรงเรียนมาตรฐานมาตรฐานสากล โลกศึกษาเป็น
รายวิชาที่เราต้องสอนให้นักเรียนได้เรียนรู้กันครับ
           สาระของการเรียนรู้เกี่ยวกับโลกศึกษานั้น มุ่งเน้นเกี่ยวกับสถานการณ์ของโลก
เรียนรู้ความคิด และเนื้อหาของทุกๆ สาขาวิชาที่เกี่ยวข้องกับโลก เรื่องของประวัติศาสตร์
และปรัชญา เช่น สิทธิมนุษยชน ประชาธิปไตย เศรษฐศาสตร์ ความยุติธรรม ความเสมอ
ภาค การบริหารความขัดแย้ง สันติภาพ ความหลากหลายทางวัฒนธรรม การพัฒนาที่
ยั่งยืนและอื่นๆ อีกมากมาย
           เมื่อพูดคุยกับเพื่อนครูด้วยกันถึงแนวทางการจัดการเรียนการสอน มีอยู่ไม่น้อย
ที่เสนอว่า..การเรียนรู้แบบเล่าข่าวของสถานีโทรทัศน์ต่างๆ ก็น่าจะเป็นแนวทางที่ใช้ใน
การสอนได้..
           สอนไปสอนมา..เราก็จะมีนักเล่าข่าวยามเช้า สาย บ่าย เย็น กันเต็มบ้านเต็มเมือง
คงสัมฤทธิ์ผลเป็นไปตามความคาดหวังที่หลักสูตรต้องการ
           แต่เมื่อมาพิจารณาอย่างถี่ถ้วนแล้ว..คงตอบว่าอาจใช้ได้แต่ไม่ทั้งหมด  ทั้งนี้ก็
เพราะว่าเป้าหมายของการจัดการเรียนการสอนสาระการเรียนรู้โลกศึกษา มุ่งให้ผู้เรียนแสวง
หาความรู้ได้ด้วยตนเองจากแหล่งความรู้ที่หลากหลาย  และสามารถคิดวิเคราะห์ได้อย่างมีวิจารณญาณ  คิดสร้างสรรค์ มีวิสัยทัศน์ สามารถสร้างและสรุปองค์ความรู้ได้อย่างเป็นระบบ
เรียนรู้เข้าใจผู้อื่น รวมไปถึงการเป็นพลเมืองที่ดีต่อสังคม
           จึงไม่ง่ายเพียงแค่นำข่าวหรือบทวิเคราะห์ข่าวจากสื่อต่างๆ มาเล่ากันฟังในห้อง
เรียนเท่านั้น..
           การเรียนการสอนคงต้องมีความหมาย..มีการค้นคว้า..เรียบเรียงความรู้อย่างเป็น
ระบบ..สำคัญที่สุดคงไม่เผลอไปจำรูปแบบของนักเล่าข่าวบางคนที่เพียงแต่หยิบข่าวจาก
หนังสือพิมพ์ และบทวิเคราะห์ต่างๆ มาเล่าอย่างเมามัน..ตามใจชอบหรอกนะครับ
           เพราะถ้าเป็นเช่นนั้น..เปิดโทรทัศน์ให้นักเรียนนั่งชม..แล้วให้คะแนนคนเล่าข่าว
กันคงสนุก แถมไม่ต้องเหนื่อยต่อการวางแผนการสอนอีกด้วย..
           สนุก สบาย กว่ากันเยอะเลย
           .

.
โลกศึกษา..ขอบข่ายการเรียนรู้มากมาย.ทั้งเศรษฐกิจ สังคม การเมือง
วัฒนธรรมและความเข้าใจของการเป็นพลเมืองโลก
.