ในคาบวิชาภาษาไทยของอาจารย์สมรศรีหรือครูอุ้ม
ครูอุ้ม : วันนี้ครูจะให้ทุกคนแต่งกลอนเรื่องมิตรภาพ
บี : ครูครับ ผมไม่แต่งมิตรภาพ แต่ขออนุญาตแต่งมิตร ชัยบัญชาได้มั้ยครับ
ครูอุ้ม : ไม่ตลก! มิตร ชัยบัญชา เขาตายไปแล้ว เธออย่ามาเล่นมุกอย่างนี้
บี : ครับ ขอโทษครับครู
เอ : ฉันบอกนายแล้วใช่มั้ยว่าอย่าเล่นมุกอะไรในคาบครูอุ้ม มันไม่ตลกและมันไม่สมควร
บี : ฉันผิดไปแล้ว ขอโทษด้วย
เอ : ถ้างั้นเรามาแต่งกลอนเรื่องมิตรรูปกัน
บี : แน้! บอกไม่ให้เล่น ตัวเองก็เล่นนะ
เอ : ก็นิดนึง อยากฝึก
ครูอุ้ม : สองคนนั้นน่ะ คุยอะไรกัน?!
เอ + บี : ปละเปล่าครับ ไม่มีอะไร
ครูอุ้ม : ไม่มีอะไรก็รีบแต่งกลอน หมดคาบแล้วต้องส่งเลยนะ!!
กลอนของเอ
มิตรภาพคือให้แล้วต้องได้คืน
จะมายืนปั้นหน้าแบบไม่สน
มิตรภาพต้องจริงใจไม่สัปดน
ถ้าวกวนกวนส้นตีนโดนถีบเอย
กลอนของบี
มิตรภาพต้องทำได้อย่างครูอุ้ม
เดินดุ่มดุ่มแวะมาทักอย่างสดศรี
นี่แหละที่เขาเรียกมิตรไมตรี
ครูที่ดีแบบอย่างนี้ควรทำตาม
ป.ล. ขอสิบคะแนนนะครับครู
ผู้ติดตามบล็อก : 27 คน [
