• +นานา(ไม่)สาระกับการ์ตูนค่ะ+
• ตะลอนเที่ยว ทริปเชียงใหม่-เชียงรายเจ้า
• แฟ้มงานภาพสี Handmade ล้วนๆ จ้า
• แฟ้มงานภาพสี CG จ้า
• แฟ้มงานภาพขาว - ดำ & Manga จ้า
• เรื่องเล่าเมาท์มันส์ๆ (ประเดิมด้วย Tag)
• แฟ้มรวมภาพทั่วไป (ไม่ใช่การ์ตูน)

ภาพ CG ที่วาดเล่นๆ แต่เพื่อฝึกอย่างเข้มข้นจริงๆ (ใครกำลังฝึกวาดอยู่ มาอ่านเทคนิคได้จ้ะ) ในมุมมองของเรา ภาพวาดเล่น คือ ภาพที่เราวาดไปโดยไม่ได้ใช้ประโยชน์อะไรค่ะ แน่นอนว่าภาพวาดเล่นนั้น มีเป็นกระบุงโกย แต่จะใช้เป็น “งาน” น่ะไม่ค่อยมีหรอก อุอุ ภาพวาดเล่นก็มีตั้งแต่ภาพที่วาดไปอย่างเลื่อนลอย ไปจนถึงภาพที่วาดอย่างเอาจริงเอาจัง ซึ่งปกติสำหรับเราแล้ว เมื่อไรก็ตามที่เป็นภาพลงสีขึ้นมา มันมักจะเป็นอย่างหลังมากกว่าค่ะ แล้วเป็นการวาดเปลืองพลังวัจซะด้วย (บางทีเปลืองพลังวัจมากกว่างานจริงเสียอีก แหงะ) ไอ้ภาพชุดนี้ก็เหมือนกันค่ะ เปลืองพลังงานอย่างยิ่ง แถมยังมีโศกนาฎกรรมตามมาอีกด้วยแน่ะ จนวันนี้เรายังช็อกอยู่เลย หึหึ ฟืด (เสียงสูดลมทำใจ) เดี๋ยวเอาไว้บ่นเอาตอนท้ายๆ ละกันจ้ะ เอาล่ะ มาดูภาพกันก่อนดีกว่าจ้ะ ว่าเป็นรูปอะไรกันมั่ง? ชื่อภาพ : Lily & Wis วาดไว้เมื่อ : 13 พฤศจิกายน 2549 ขนาด : A 4 ต้องบอกเลยว่า ภาพนี้เจ้าหนุ่มเป็นของแถมในภาพจ้ะ เพราะเราวาดเพื่อฝึกวาดดอกลิลลี่ กับ เสื้อกาวน์ที่เจ้าหนุ่มสวมอยู่ กิริยาของเจ้าหนุ่มจึงไม่ค่อยมีเรื่องราวมากนัก เมื่อเราเห็นไปนานๆ ชักจะยังไงไม่รู้ค่ะ ให้ถือดอกไม้ทื่อๆ เลยก็กระไรอยู่ เราเลยพยายามจะให้มันมีเรื่องราวสักหน่อย แก้จนกลายเป็นรูปกึ่งเก๊ก กึ่งมีเรื่องราวไปแล้ว(มั้ง?) และเพราะท่าเก๊กไม่สุดแบบนี้ พี่ชายเดินปาดมาเห็น ก็เป็นเรื่องอีกอะ “ผู้ชายน่ะ เขาไม่หักข้อมือแบบนี้กันหรอก พวกตุ๊ดเท่านั้นแหละที่ทำ” “ไอ้ท่าเอียงหัวนี่อีก มันตุ๊ดชัดๆ" “แล้วไอ้ริบบิ้นนั่นน่ะ ถือไว้ทำไม เกะกะ ดูไม่รู้เรื่อง” “ .” ไม่มีวจีใดๆ หลุดออกมาจากปากผู้เป็นน้องสาว (เพราะหยุดหายใจไปแล้ว) นอกจากความคิดที่ว่า “แง้~ ก็วาดเล่นเฉยๆ อ้ะ นี่ไม่ใช่งานน้าาาาาา” ซึ่งเรารู้ว่า มันก็เป็นแค่ข้อแก้ตัวล่ะค่ะ แหะ แหะ เอิ๊ก~ แต่เอาเถอะ มันก็ทำให้เรารู้การวาดวัตถุสีขาวเป็นอย่างดีค่ะ ถึงรูปนี้จะยังไม่เวิร์กเท่าไหร่ในสายตาเราอะนะ วัตถุสีขาว ในแบ็คกราวนด์สีอ่อน หรือ สีขาวเหมือนกันนั้น เรารู้สึกว่ามัน “ลงตัวยาก” มาแต่ไหนแต่ไรแล้วค่ะ เพราะวัตถุสีขาว ถ้าลงสีในส่วนเป็นเงามากไป จะทำให้วัตถุนั้นไม่ “ขาว” แต่ถ้าเว้นเป็นสีขาวมากไป ก็จะทำให้กลืนไปกับแบ็คกราวนด์อีก แล้วเงาของวัตถุสีขาว ถ้าเป็นสีเทาอย่างเดียวโดยไม่มีเฉดสีอื่นเลย ก็จะดูของนั้นเก่า หรือไม่สมจริงค่ะ มันขึ้นอยู่กับจังหวะที่พอดี ต้องวาดมาพอสมควรจึงจะจับจังหวะสีได้น่ะค่ะ ส่วนวิธีการลงสีนั้น จริงๆ ไม่ได้ยากอะไร ยิ่งเป็นงาน CG ด้วยแล้วไม่น่าจะยากเข้าไปใหญ่ เพราะมันก็เป็นพื้นฐานการลงสีน้ำทั่วไปนี่แหละค่ะ เราอาจจะลืมๆ กันไปแล้วก็ได้ (ใครที่รู้อยู่แล้ว ก็ขออภัยด้วยนะก๊า ส่วนใครที่ยังไม่รู้ ก็รู้ไปพร้อมๆ กับเราละกันจ้า) อย่างเช่น เงาดอกลิลลี่ ก็จะเลือกสีเทาแท้ๆ สีเดียวไม่ได้ค่ะ ก็ต้องมี สีเทาอมเขียวเข้ามาช่วย (เพราะดอกลิลลี่พันธุ์นี้ สีขาวค่อนไปทางเขียวอยู่แล้ว เงาจึงต้องเจือสีเขียวเป็นหลัก) แล้วเงาในส่วนสีเขียวอย่างขั้วดอกตูม จริงๆ เราแอบเจือสีแดงนิดๆ (ที่เป็นโทนตรงข้าม)ไปด้วย ทำให้ดูนุ่มกว่า มีมิติมากกว่าค่ะ ในธรรมชาติเองก็มีเจือแบบนี้เหมือนกัน แต่ในรูปนี้อาจจะไม่เห็นสีแดงที่แซมไป เพราะกลืนไปกับเงาแล้ว เราก็ลองแล้วค่ะว่าระหว่างใส่เงาสีแดง กับไม่ใส่สีแดง ใส่สีแดงก็ดีกว่าอย่างแน่นอนค่ะ ส่วนที่ชอบรูปนี้ ก็ตรงที่สีโดยรวมทั้งหมดดูสบายๆ ค่ะ ขาว –เขียว – ม่วง และแดงน้อยๆ จะสีเข้มเฉพาะเงาเข้มๆ ของก้านลิลลี่ กับเส้นผมเจ้าหนุ่มเท่านั้นค่ะ อืม มีคนเคยถามว่า ลงสีเส้นผมแบบนี้ยังไง อิอิ เคล็ดลับไม่ยากหรอกค่ะ แค่เส้นผม ใช้ไป 4 เลเยอร์เอง คือ ชั้นที่ 1 ระบายสีรองพื้นก่อน ชั้นที่ 2 ใส่เงาเพิ่มตามทิศของแสง ชั้นที่ 3 ใส่เงาหลืบลึก ที่มักอยู่บริเวณขวัญกระหม่อม รอยแสก ผมบริเวณกกหู รอยเส้นผมที่ทับกัน และชั้นที่ 4 เก็บปอยผม ขีดเส้นผมเพิ่มแยกจากกลุ่มผม เพื่อให้ดูเป็นธรรมชาติมากขึ้น *ที่สำคัญต้องจับ-แยกปอยผมให้แม่นค่ะ ดูจังหวะแสงเงาด้วย ทำไม่ดี หัวลีบนะเออ แบบว่าวิธีลงเส้นผมแบบนี้ เราก็เพิ่งค้นพบเหมือนกันค่ะ ไม่เชื่อตามไปดูในหัวข้อ CG เก่าๆ ของเราได้นะคะ ยังไม่มีการวาดผมแบบนี้มาก่อนเลย ทั้งนี้การวาดเส้นผม ก็แล้วแต่สไตล์คนชอบค่ะ เรามันคนชอบผมเงาๆ อะ ดูภาพขาวดำของตัวเอง ยังลงเส้นผมดำเงาซะ..ยังกะมีสปอตไลท์ส่องหลายสิบดวง (จริงๆ เงาผมก็ไม่ควรเยอะเกินไปค่ะ มันอาจดู ‘รก’ ได้ เรานี่ทำรกเป็นประจำ พักหลังเลยต้องถมดำเยอะๆ หน่อยน่ะค่ะ) เสร็จแล้วมาดูภาพที่ 2 กันบ้างนะจ๊ะ ชื่อภาพ: “Window & Mountain” วาดไว้เมื่อ : 16 พฤศจิกายน 2549 ขนาด : A 4 เป็นไงบ้างคะ? ภาพนี้ดูก็รู้เหมือนกันว่า ผู้ชายน่ะ เป็นของแถมของรูปชัดๆ อิอิ ของที่อยากฝึกวาดอยู่นอกหน้าต่างนั่นต่างหากล่ะ ใช่แล้ว! ภูเขาหัวโล้นนั่นเอง คือ ข้างบนเป็นทุ่งหญ้า ข้างล่างหุบเขาเป็นป่าอ้ะ ไม่รู้จะดูออกหรือเปล่านะคะ แรงบันดาลใจเกิดจากเราอยากไปเที่ยว(ที่หนาวๆ )จนตัวซีดตัวสั่นล่ะค่ะ เนี่ย รูปนี้ใช้เทคนิคมั่วไปหมดเลยค่ะ ยังไม่ใช่ภาพที่ดีเท่าไหร่นักในสายตาเรา แต่ก็ได้เรียนรู้เพียบเลย เราไม่เคยลงสีป่า กับภูเขาในคอมพ์มาก่อนเลยค่ะ เคยแต่ลงสีทะเลยามค่ำคืน ถ้านี่เป็นงานลงสีด้วยมือ เราคงสบายไปแล้วเพราะถนัดใช้พู่กันค่ะ แล้วจังหวะของพู่กันมันเหมาะกับการวาดต้นไม้ให้ดูพริ้วสมจริง แต่ภาพนี้ไม่อะ โง่งมไปหลายขุมแม้จะใช้ Tablet แล้วก็ตาม ก็ตามประสาคนโลว์เทคอย่างแรงล่ะก๊า เราใช้ทั้งเทคนิค <b>“สีน้ำมัน” ในโปรแกรม Painter (ในชีวิตจริง เคยใช้สีน้ำมันเสียที่ไหนล่ะ ฮือ ) และ สีอะครีลิค ค่ะ เลือกหัวแปรงเละเทะเลย จนจำไม่ได้ว่าใช้อะไรไปมั่งแล้ว ภาพออกมาก็พอทน ถ้าเห็นรูปใหญ่ๆ จะเห็นต้นไม้ชัดกว่านี้ค่ะ (แต่ไม่อยากเซฟงานให้ใหญ่ เดี๋ยวขยายขอบบล็อกเกินไป) เราซอยยิบๆ จนเกือบจะเห็นเป็นพุ่มๆ เลยอะ ดูยังงี้คงไม่เห็น แต่ไม่เป็นไรค่ะ คราวหน้าจะแก้มือรูปภูเขานี่ใหม่อีกครั้งหนึ่ง ฮึ่ม! ในภาพ “Window & Mountain” นี้ ถ้าสังเกตจะเห็นว่าเราแอบเอางานสีน้ำเก่าๆ มาแปะแทนโปสการ์ดที่ชายหนุ่มคีบไว้ด้วยค่ะ แหะๆ เล่นง่ายๆ อย่างนี้แหละ สีเข้ากั๊น เข้ากัน ฟ้า กับฟ้าดอกมอร์นิ่งกลอรี่จ้า รูปนี้แม้จะดูเหมือนมีเรื่องราว แต่พี่ชายของเราก็ช่วยให้คอมเม้นต์อีกแล้ว ขาประจำ ที่ฟังคอมเม้นต์แล้วฝืมือ(อาจจะ)เจริญขึ้นก็จริง แต่ช่วงแรกที่ฟัง ใจมันจะเจริญลงทู้ก~ที และคราวนี้ก็ไม่พ้น “นี่มันเกย์ใส่เสื้อกล้ามย้วยๆ เก่าๆ นี่นา” อ่า . ประโยคเดียว ทั้ง ประธาน กริยา กรรม คำขยายกรรม ทำกำลังใจหายแห้ง ระเหยสู่เบื้องบนหมดแล้วจ้า ปรากฏเสียงตัดพ้อในใจหลังจากฟื้นขึ้นมา “ผู้ชายสวยๆ ไม่จำเป็นต้องตัวลีบๆ นี่นา เขาสมแมน แต่หน้าหวานก็ได้ แง้~ บอกอย่างนี้มาหลายครั้งแย้วอ้ะ ส่วนเสื้อกล้ามที่ดูย้วยนั่น เอ่อ ต้องแก้ตัวสักหน่อย เพราะรอยยับมากไปก็พอรู้นะคะ อยากให้หลวมๆ ใส่สบายหน่อยอะ จะได้ไม่รัดรึงมัดกล้ามงามๆ ของเขาจนเกินไป กลายเป็นว่า ผ้าดูย้วยอีก อืม ถ้าเราวาดเสื้อรัดรูปเกินไป มันจะไม่ยิ่งดูเกย์หรือนี่? แต่ยังไงก็โดนข้อหานี้อยู่ดี ฮือ มันก็โดนทุกครั้งที่วาดผู้ชายล่ะค่ะ ถ้าวาดแบบสมแมนมากๆ ล่ำบึกเยี่ยงเคนชิโร่ ขึ้นมา กลัวคนเห็นจะขำตายน่ะสิคะ และแล้ว หลังจากทำไฟล์นี้ได้ 2 –3 วัน โศกนาฎกรรมก็เกิดขึ้นกับรูปนี้ค่ะ เมื่อพี่ชายคนนี้แหละ เข้าทำการล้างระบบเครื่องคอมพ์ เพราะดูมันช้าๆ อืดๆ (ด้วยความหวังดีของพี่เขาอะนะ) ไปทำยังไงก็ไม่ยู้? ไฟล์ต้นแบบ .rif (ไฟล์สกุลของ Painter) รูปนี้ก็เลเยอร์หายไปเกือบเกลี้ยงโดยไม่ทราบสาเหตุ??? สิ่งที่เหลือไว้มีเพียงไฟล์ jpeg ที่ Save as ไว้ต่ำๆ เพื่อดูว่าเวลาไฟล์เป็น jpeg แล้วจะเป็นไง . ความจริงเราอยากแก้สีผ้าม่านให้ฟ้าสดกว่านี้ แต่ก็เลยทำไม่ได้ค่ะ จะไปแก้ใน Photoshop ก็ลำบาก ต้องมาคอปออกเป็นยวง ทั้งกลับไปลงสีใหม่ตั้งแต่ผิว ผม วิว เป็นแบบนี้ สู้ไปวาดภาพใหม่ดีกว่า แก้รูปเก่ามันเซ็งอะค่ะ รูปที่เห็นจึงเป็นแค่อนุสรณ์เตือนใจเรา ว่าอย่าไว้ใจอิเล็กทรอนิกส์ให้มากนัก ดังนี้แล เฮ้อ คราวนี้พล่ามมากจริงๆ ค่ะ เบื่อกันหรือยังคะ? ช่วงนี้คงมีงานมาให้พี่น้องได้ดูก่อนบ่อยๆ ล่ะจ้า เกิดบ้าพลังอยากฝึกนู่นฝึกนี่ เวลาก็มีมากขึ้นแล้วค่ะ เพื่อนๆ พี่น้อง สามารถคอมเม้นต์ได้นะคะ ไม่ต้องเกรงใจค่ะ เราชินแล้ว ภูมิต้านทานแข็งแกร่งเสมอ คำวิจารณ์นี่เป็นยาขนานดี ขจัดความอ่อนหัดได้ค่ะ ตอนนี้ก็เลยพยายามหัดให้แข็งๆ ไงคะ อิ อิ ไปทำงานต่อแล้วค่า~~ ลัลล้า แล้วพบกันใหม่ค่ะ คาดว่าคงอีกไม่นานจ้า...   Create Date : 23 พฤศจิกายน 2549     Last Update : 23 พฤศจิกายน 2549 11:10:23 น. Counter : 2033 Pageviews.   18 comment Share Tweet

ภาพ CG -Sexy Angel Boy & ภาพ Sexy Lady และ Test style เจ้าค่ะ ดีใจจัง...ในที่สุดเราก็ได้มาอัพสักที รู้สึกว่าห่างหายบล็อกไปนานมากเลยค่ะ ปล่อยให้บล็อกขึ้นราไประยะใหญ่ๆ อันว่าสาเหตุแห่งการห่างหายนั้น...ก็เป็นอะไรที่ไม่ต้องเดา คือ เราเจอ "งานท่วม" ค่ะ พอๆ กับน้ำป่าไหลหลากในช่วงนี้เลยแหละ เป็นอย่างนี้ทุกทีเลยล่ะหนอ เครียดมากเลยล่ะค่ะ จะแว่บมารีแล็กซ์วาดรูปเล่นก็แสนลำบากค่ะ รูปที่ได้มาจากกิเลสตัวเองนั้นก็มักจะเป็นการเก็บเล็กผสมน้อยมากกว่าจะลงมือลงแรงในครั้งเดียวให้หายคลั่งหายอยาก เพราะเรามีเวลาว่างน้อยมากๆๆๆๆ ค่ะ แต่กลายเป็นว่าการวาดทีละเล็กละน้อยนี่แหละจะทำให้เรายิ่งคลั่งเสียนี่ ทำไมก็ไม่รู้อะ นี่คือ...รูปที่ทำให้เราคลั่งในช่วงนี้ค่ะ คำเตือน ผู้วาดไม่ได้มีเจตนาอะไรแอบแฝงเลยจริงจริ๊ง~~ ชื่อภาพ :Angel Boy ขนาดของภาพ : A 4 วาดไว้เมื่อ : 13 มิถุนายน 2549 และเสร็จเอาปลายเดือนสิงหาคม - ก็แค่อยากวาดเทวดามั่งอะ คราวที่แล้ววาดนางฟ้าไปแล้วนี่นา... แต่รูปนี้ได้ลองเทคนิคใหม่ค่ะ ตามประสาคนลงสีไม่ค่อยเป็น ต้องเรียนรู้จากความผิดพลาดบ่อยๆ แต่ก่อนนั้นเวลาเราลงสี เราจะไม่ตัดเส้นดำค่ะ เพราะรู้สึกภาพมันจะแข็งไปไม่นุ่มนวล แต่ไม่นานความคิดนี้ก็เปลี่ยน เมื่อเห็นงานออกตีพิมพ์ที่เห็นรอยเส้นดินสอชัดมากๆ เส้นดูรุ่ยไม่สวยเลย ถ้าภาพเกิดไปขยายอีก ก็จะยิ่งไปกันใหญ่ค่ะ เราเลยใช้วิธีตัดเส้นดำ แล้วไปเปลี่ยนสีเส้นใน Photoshop เป็นสี Sepia (น้ำตาลเกือบดำ)แทน จนแล้วจนรอด พอทำเสร็จ เราก็ยังไม่ชอบวิธีนี้ค่ะ รูปนี้จึงพลิกเทคนิคใหม่ คือ เปลี่ยนเส้นดินสอให้เป็นสีต่างๆ แทน เส้นผมก็เปลี่ยนอีกสีหนึ่ง ลำตัวก็อีกสีหนึ่ง และปีกกับเสื้อผ้าก็อีกสีหนึ่ง ผลออกมาก็เป็นดังนี้แล... ฮุฮุ ชอบค่ะ ภาพดูนุ่มขึ้นแยะ เอ๊ย.. ซดน้ำลายกลับก่อน ภาพที่ทำด้วยกิเลสมันก็เป็นอย่างนี้แหละค่ะ ก็อิฉันอัดปัจจัย "เซ็กซี่" ไป 2-3 อย่าง (ซึ่งไม่รู้ว่าจะได้ผลมั้ย? แต่ก็หนุกหนานกับการพิสูจน์ทฤษฎีนะคะ) ในความเห็นของเรา ภาพที่จะดูเซ็กซี่มักจะ... - ชอบโชว์ เอ่อ... ถอดเสื้อนิด ถอดกางเกงหน่อย ให้เห็นเนื้อหนังมังสามั่ง น่าดูดีกว่าเปิดออกหมด อิอิ (แต่รูปนี้เห็นเพื่อนบอกว่า ผิด!~ กางเกงมันต้องเลื่อนลงไปอีก ซิปต้องเปิดมากกว่านี้ ไอ้เราก็...โอ อย่าเลยโยม แค่อิฉันต้องวาด... อ่า..."ยอดอก" ของท่านชาย ก็เขิลจะตายอยู่แล้ว ตอนลงสี เติมสีชมพูไป ก็รีบ Ctrl-Z ออกอย่างเร็ว เพราะมันโดดเด่นเป็นสง่ามั่กๆๆๆ ราวกับ จุด v.p. 2 จุดในระดับสายตา เอิ๊ก...เป็น Point อย่างมั่ก - ภาพเซ็กซี่ต้องมีกิริยาบิดๆ พร้อมจะให้ผู้ชมมาแนบกาย ฉะนั้นการยืนตรงเป็นเสา ก็คงจะไม่ดี ทางที่ดีต้องรูดกับเสา เอ๊ย... แต่เราวาดท่าบิดๆ ไม่ได้อะ ก็เอาวะ บิดแค่หน้าก็พอ แค่นี้เราก็...////// รู้สึกผิดๆ ในใจยังไงก็ไม่รู้ค่ะ วาดรูปแบบนี้อะ - น้ำเปียกแหมะๆ ... ยิ่งเสื้อบางสีขาวจะยิ่งเวิร์ก ไม่ว่าจะเป็นนายแบบ หรือ นางแบบ ก็เรียกน้ำลายในตัวผู้ชมได้เป็นอย่างดี ไม่รู้ทำไมแฮะ? - คงมีหลักมากกว่านี้ แต่เราคิดไม่ออก เพราะไม่สันทัดแนวนี้ค่ะ รูป Angel Boy ไว้พิสูจน์หลักการข้างบนทั้งหมดค่ะ 555 และนี่เป็นรูปแรกจริงๆ ที่อาจหาญวาดกล้ามเนื้อผู้ชาย ตอนแรกก็ลงสีเป็นมัดๆ เลยค่ะ ไปๆ มาๆ ดูคอนทราสต์กับใบหน้ามากเลย ก็ลบออกในบัดดล เหลือเพียงเลาๆ ให้เห็นค่ะ... เอาน่า แค่นี้แหละ ดูอีกรูปกัน เปลี่ยนมู้ดค่ะ ชื่อภาพ : Sexy Lady ขนาดของภาพ : A 4 วาดไว้เมื่อ : 28 สิงหาคม 2549 รูปนี้มีที่มาจากงานค่ะ มีรูปไกด์ท่าทางมาด้วย บังเอิญเราวาดแล้วไม่เข้าคอนเซปต์ อืมๆ จากสาวรุ่น กลายเป็นสาวมีอายุไปเยยอะ เสียดายรูปอยู่เหมือนกันค่ะ แต่เราไม่รู้วิธีแก้ปัญหาให้สาวเจ้าดูอ่อนวัย ทั้งๆ ที่ทำท่าส่งจูบนี่สิคะ วาดริมฝีปากทีไร ก็เรียกอายุมากขึ้นทุกที จะให้ลิปสีอ่อนลง ก็ไม่ได้อารมณ์อีก... เห็นปัญหาตั้งแต่ตอนสเก็ตซ์ภาพแล้วค่ะ ภาพมุมเงย - ตาต้องเล็กลงกว่าไซส์ปกติ ต้องหยีตาให้ตาดำเยอะ เพื่อให้ตาหวาน (เลยปัดมาสคาร่าให้ซะ <- ตัวเรียกอายุอย่างดีเลยนะนั่น) สุดท้ายพอลงสีเสร็จ ก็กลายเป็นสาวเซ็กซี่แบบมีอายุไปอย่างแท้จริง... อืม แต่ได้อารมณ์คนส่งจูบอะค่ะ (คิดว่านะ) ชื่อภาพ : Test Style1 ขนาด : A 5 วาดไว้เมื่อ : 10 กรกฎาคม 2549 นี่เป็นรูปวาดสดๆ กับเม้าส์ปากกาเลยค่ะ ไม่ได้ร่างอะไรทั้งนั้น เป็นการเทสต์ว่าเราสามารถวาดแนวอื่นได้ไหม แล้วก็ตกลงเลือกแบบ B คิดว่าคงไม่ดูเป็นการ์ตูนญี่ปุ่นเท่าไหร่ (มั้ง?) ก็พอไปไหวนะคะ ชอบแนวนี้เหมือนกันค่ะ แต่ยังวาดไม่คล่องมือเท่าไหร่เลย เพราะวาดๆ หยุดๆ ไม่ได้ทำต่อเนื่องนั่นเอง ชื่อภาพ : Test Style2 ขนาด : A 5 วาดไว้เมื่อ : 10 กรกฎาคม 2549 แบบเดียวกันกับรูปข้างบนค่ะ รูปนี้ก็วาดสดๆ กับเม้าส์จ้า เราชอบรูปนี้นะคะ สีปล่อยฟุ้งๆ ชวนฝันดีค่ะ แต่มีปัญหาเหมือนเดิม สาวเจ้าดูมีอายุอีกแล้ว ถ้าปิดเครื่องแต่งกาย กับ ทรงผม จริงๆ เจ๊ก็หน้าอ่อนนะนี่... (ไม่เชื่อลองปิดดูค่ะ) คราวนี้ก็มาปล่อยของแค่นี้ล่ะค่ะ... ชีวิตช่วงนี้ของเรายุ่งเหยิงใช้ได้เลย วันนี้ก็ยังมีความสุขดีค่ะ ว่างๆ จะหาเวลาแอบวาดรูปสนองกิเลส อิอิ แต่ให้เซ็กซี่มากๆ วาดแล้วจะรู้สึกผิดอะค่ะ... เอาเถอะ ถ้าเราผิดศีล คนอื่นคงจะผิดมากกว่าเรา 555 (หัวเราะแบบเสียสติ) มาถึงตรงนี้อาจจะมีคนบอกว่า "เราคิดมาก" ก็ได้ค่ะ เอ่อ... เพราะอะไรนั้น รออ่านในบล็อกกลุ่มธรรมะของเรานะคะ คิดว่าจะลงเรื่อง "บาปกรรมของอาชีพที่ทำให้คนลุ่มหลงในกิเลสมากขึ้น" อ่านแล้วนึกเสียวแทน คนที่เขียนวรรณกรรม & ศิลปะแบบเป็นพิษ ทั้งหลายจริงๆ (จะโดนมั้ยหว่าเรา? อ๊า~~ เราไม่เป็นพิษ แต่เราไร้สาระ) ขอลาไปก่อนดีกว่าค่ะ อ่านยาวๆ แบบนี้บ่อยๆ เดี๋ยวเพื่อนๆ น้องๆ จะเบื่อเอานิ? เราก็บ่นจนหายอยากแล้วค่ะ อิอิ บ่นแบบนี้ดีค่ะ สะใจ คงหายอาการคลั่งอยากเขียนบล็อกไปอีกนาน (แต่จะไปคลั่งเมื่อเห็นงานกองไว้มากกว่า โย่!)   Create Date : 01 กันยายน 2549     Last Update : 1 กันยายน 2549 22:20:10 น. Counter : 3710 Pageviews.   19 comment Share Tweet

ภาพ CG หนุ่มงามๆ - ยามเราเครียดแตก -o-' หลังจากปล่อยทิ้งบล็อกให้ร้างไประยะใหญ่ๆ ... โอย นีรมาลี เจอโปรเจ็กต์โจมตีอยู่เสมอล่ะค่ะ แต่เป็นช่วงเวลาที่ชอบเหมือนกันนะคะ ดีกว่าไม่มีงานทำอะ พอเห็นงานสำเร็จแล้วมันมีความสุขดีค่ะ หุหุ คราวนี้ขอนำเสนองานเผาสุดชีวิต ลวกแบบยังไม่สุกดีค่ะ นี่ก็ร่างสดๆ ในtablet แถมยังวาดแต่หน้า ง่ายสุดๆ แต่เราก็ยังชอบอะค่ะ เอาตัวละคร (แต่งเอง) มาวาด ชื่ออะไรนั้นก็ลองอ่านภาษาอังกฤษในภาพเอาละกันนะคะ พิมพ์แล้วเขิล.. แบบว่า กลัวจะลิเกเกินอะ อะ มาดูรูปกันเลยยยย เท่าที่วาดมาทั้งหมด เริ่มรู้สึกว่าเรามีแต่คอลเลคชั่นหนุ่มงามน่ะค่ะ (เพิ่งรู้ตัวหรือนี่?)... พิมพ์คำว่างามนี่ก็จั๊กกะเดียมชอบกล... อือ แต่เพื่อนบอกเลยว่านี่ "ผู้หญิง?" อ่า ชินซะแล้วแหละค่ะ แต่พอได้วาดรูปนี้ หายเครียดเป็นปลิดทิ้งเลย~ ร่างรูปเกินก็ไม่ลบ ลงสีเกินก็ไม่สนใจ (อีกแล้ว) ชอบที่สุดตรงสีลิปที่ท่านชายทานี่แหละค่ะ อิอิ ไปหาซื้อสีเฉดนี้จากไหนน่ะเฮีย...? (ท่าทางจะเป็นลิปกลอสด้วยนะ มันแผลบเชียะ) เฮ้อ... เดี๋ยวอีกหน่อยเราจะอัพบล็อกงานขาวดำอีกค่ะ แล้วก็มีเรื่องประสบการณ์ผีๆ เตรียมมาเล่าด้วย แต่ไม่ได้ทำสักที... เพราะช่วงนี้คอมพ์ก็ผิดปกติ เน็ตก็อืด แรมก็เจ๊งไป 1แถว ... แหงะ เบี่ยเจงเว้ย ถึงได้ตังค์มา สงสัยจะมาเสียค่าอุปกรณ์นี่แล... งึมๆ บ่นมามากแล้ว.. ต้องขอตัวไปทำงานต่อแล้วค่ะ แล้วพบกันใหม่นะค้า~   Create Date : 23 มิถุนายน 2549     Last Update : 23 มิถุนายน 2549 21:43:02 น. Counter : 990 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ภาพ CG ชุด "+หนุ่มสาวหวานแหวว+" เพื่อพาณิชย์... ที่เราวาดไปก็เหวอไป o_O อย่างชื่อหัวข้อแหละค่ะ นีรมาลี วาดภาพชุดนี้ใช้เป็น "พาณิชย์" ด้วยโจทย์รักหวานแหวว กุ๊กกิ๊ก วัยรุ่นขบเผาะ ตามเทรนด์กระแสหนังสือในช่วงนี้ค่ะ ด้วยความที่เรามีลายเส้นประมาณยุคก่อนประวัติศาสตร์ เมื่อได้หัวข้อพวกนี้ก็จะขัดเขินน่ะค่ะ โห... วัยรุ่นเหรอ ก็ในชีวิตของอิฉันไม่เค้ย~ไม่เคยสัมผัสคำว่าวัยรุ่นมาก่อนเลย เพราะเรียนไปก็ทำงานหาประสบการณ์ไปง่ะ แต่เพื่อฝึกมือให้ตนเองวาดได้หลายๆ สไตล์ การดัดลายเส้นยุคก่อนประวัติศาสตร์จึงเป็นเรื่องจำเป็นค่ะ แม้เราจะรู้อยู่เต็มอกว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะดัดให้ "ลิง" กลายเป็น "คน" ได้ดั่งใจนึก... == ต้องบริกรรมคาถา..."เพื่อพาณิชย์ๆๆๆๆๆๆๆ " ตลอดกระบวนการทำงานเลยล่ะค่า ก็คิดว่าภาพที่อัพเดทลายเส้นแล้ว น่าจะพอถูไถได้นะคะ แหะแหะ ทุกท่านช่วยกันคอมเม้นต์ด้วยนะคะ เพื่อดัดลิงให้เป็นคน (หล่อๆ สวยๆ ) ในภายภาคหน้าจ้า~ ภาพนี้เพิ่งทำมาล่าสุดค่ะ มี 2 แบ็คกราวนด์ให้เลือกกันค่ะ ชื่อภาพ: Dance _ BG ขนาด: A 4 วาดไว้เมื่อ : 1 พฤษภาคม 2549 + ตอนร่างรูปนี้ลำบากมากค่ะ ท่าทางตัวละครเต้นฝืดสนิทเลยแหละ แต่เวลาว่างเราไม่ค่อยมี ก็ไม่รู้จะดัดอวัยวะกันอย่างไรน่ะค่ะ เอวสาวน้อยก็กิ่วมากจนกลัวแอ่นแล้วหลังจะหักเอา แต่ไม่กิ่วขนาดนี้ก็ดูไม่พลิ้วอีกอะ เอาฟระ เพื่อให้ภาพดูไม่แข็งจนเกินไป ก็ไปเน้นที่กระโปรงพลิ้วอีกที่ด้วยละกัน อิอิ แล้วสุดท้ายกระโปรงมันก็เด่นที่สุดในรูปซะแหล่ว + ส่วนเทคนิคนั้น... ก็โปรแกรมPainterผสมกับ Photoshop ค่ะ เปลี่ยนลายสกรีนขาว-ดำ ให้เป็นสี แล้วลองแปะเป็นแบ็คกราวนด์ดูค่ะ ก็ออกมาเป็นเช่นนี้... (เพิ่งลองใส่สกรีนสีเป็นครั้งแรกค่ะ...ฮ่อๆ จริงๆ มันก็ไม่ได้ยากอะไรนี่นา) อะ มีอีกรูปจ้ะ แต่คนละแบ็คกราวนด์กันค่ะ แต่โดยส่วนตัวเราชอบรูปแรกมากกว่านะคะ มีพื้นขาวอยู่มาก (ถ้าไม่ติดที่เม็ดสกรีนเป็นดอกเป็นดวง) จะทำให้ตัวละครเด่นมากกว่าน่ะค่ะ เอ? หรือแล้วแต่คนชอบก็ไม่รู้สิคะ? ชื่อภาพ : Pink_Dance ขนาด : A 4 เช่นกัน (ก็รูปเดียวกันนี่นา...) เปลี่ยนแบ็คกราวนด์แล้วดูแตกต่างกันไหมคะ? เราว่าไม่ต่างกันเท่าไหร่แฮะ *ต่อไปก็จะมาย้อนอดีตดูกันค่ะ... งานหวานแหววเพื่อพาณิชย์ชุดแรกที่เราทำเลยนะเนี่ย ชื่อภาพ : Po_co1 ขนาด : A 4 วาดไว้เมื่อ : 27 กุมภาพันธ์ 2549 * นี่เป็นรูปแรก ที่เราทำแนวหวานแหววเพื่อพาณิชย์จริงๆ ค่า (ส่วนรูป In Love ในหัวข้อก่อนหน้านั้น เราเทสต์เฉยๆ ค่ะ) คราวนี้เล่นสีสดซะ... ตอนที่วาดก็ไม่ได้คิดอะไรเลยล่ะค่ะ คิดแต่ว่า วาดให้ทันๆๆๆ เวลามันมีน้อย อย่าให้ออกการ์ตูนตาโตมากนัก (นี่ขนาดตาโตไม่มากนะนี่...หุหุ ไข่ห่านยังชิดซ้าย) + ส่วนรูปข้างล่างนี้ก็เป็นต้นแบบให้รูป Dance ค่ะ (รูปข้างบนสุดจ้า) เป็นเพราะเราอยากแก้มือจากรูปนี้นั่นเอง อือม์... เราไม่ค่อยชอบรูปนี้เท่าไหร่อะค่ะ คิดว่ามันไม่ค่อยสวย อารมณ์ของภาพก็ไม่ชัด ลองดูกันนะคะ ชื่อภาพ : Po_co2 ขนาด : A 4 วาดไว้เมื่อ : 27 กุมภาพันธ์ 2549 สีเสื้อพ่อหนุ่มพอลองไปปริ้นท์เลเซอร์ มอซอเหมือนเสื้อเก่าๆ เอามั่กๆ ๆ โฮ่ย... สาวเจ้าก็ตัวดำไปเลยอะ แย่จัง โถ... 2 รูปนี้ตอนแรกเราก็ยังเห่อๆ ดีค่ะ เพราะคิดว่า เออ เราเปลี่ยนลิงก่อนประวัติศาสตร์ให้เป็นคนก็ได้นี่ฝ่า... แต่ตอนนี้เราหายเห่อแล้วค่ะ แถมยังเห็นจุดผิดพลาดเพิ่มอีกเพียบเลยหงะ เฮ่อ~ วัย "รุ่น" ไหนเนี่ย? สงสัยจะ รุ่นโข่ง นิดๆ มั้งเรา โฮกๆๆๆๆๆ ก็เอารูปมาให้ดูเล่นกันนะคะ ไม่แน่ว่า...คุณอาจจะพบภาพเหล่านี้ในที่อื่นก็ได้จ้า แต่ขอกระซิบว่า รูปที่เจอคงสีเพี้ยนจัดๆ เลยอะค่ะ เช่น สีชมพูแจ่มๆ อาจกลายเป็นสีชมพูบานเย็น เอ่อ ดูที่บล็อกเราดีกว่าหงะ.. Original แท้ๆ จ้า รับรองสีไม่เพี้ยนจ้า (ยกเว้นจอคอมพ์ท่านจะเพี้ยนเอง อิอิ) + ภาพเหล่านี้เก่ากว่าภาพ Dance เป็นเดือนๆ แน่ะค่ะ เราว่ารูป Dance นั่นดูดีกว่าด้วยประการทั้งปวง เพราะเริ่มชำนาญโปรแกรมมากขึ้นน่ะค่ะ บวกกับผ่านภาพที่ โค-ตะ -ระยาก อย่างภาพ "ห้วงหนึ่งแห่งหิมพานต์" มาแล้ว ทุกอย่างก็เลยเริ่มสบายขึ้นจ้า~ พอเอารูปมาเรียงกันก็รู้สึกได้ว่า เราชอบใช้เทคนิคซ้ำๆ เหมือนกันนะคะ... โฮ่ย อายจัง เรายังไม่มีเวลาคิดค้นเทคนิคใหม่ๆ เลยค่ะ แบบว่ามีอะไรในหัว ให้ละเลงไปก่อน พอคิดว่าอารมณ์ภาพจะหวานหน่อย ก็ปล่อยสีชมพูเรื่อยเลยเรา... เห็นทีต้องเลิกสีนี้บ้างแล้วล่ะค่ะ ก็ว่าจะลองหัด Monotone ดูด้วย เผื่อจะได้ฟิลใหม่ๆ จ้า สู้ๆ ! ใครที่หัดวาดรูปอยู่ ก็สู้ๆๆ ไปด้วยกันนะคะ รู้อะไรก็ถ่ายทอดวิทยายุทธ์มาบ้างเน้อ เหอๆๆ เฮ้อ... พล่ามมานานแย้ว ขอตัวไปพักบ้างนะคะ เดี๋ยวเร็วๆ นี้เราอาจจะเอางานขาวดำ ที่เป็น Manga เก่าๆ ของเราเก่าๆ มาเก็บไว้ที่นี่มั่งค่ะ (มีของเซอร์ไพร์ส ที่ไม่คิดว่าเราเป็นจะคนวาดด้วยค่ะ เพื่อนๆ เขาว่ากันยังงั้นนะ แต่เราก็ไม่เห็นจะแปลกนิ? คนเราวาดได้แต่แนวเดียวก็เซ็งแย่ซี...) ++ ท้ายนี้ขอขอบคุณทุกท่านที่มาอ่านกันเช่นเคยค่า มีอะไรคอมเม้นต์มาได้นะคะ เรายินดีรับเสมอจ้า ++   Create Date : 12 พฤษภาคม 2549     Last Update : 12 พฤษภาคม 2549 19:18:37 น. Counter : 2131 Pageviews.   16 comment Share Tweet

ภาพ CG "ห้วงหนึ่งแห่งหิมพานต์" ค่า~ ด้วยเวอร์ชั่นอินเตอร์เล็กน้อย ^o^/ นี่เป็นรูปแรกของหมวด CG ที่นีรมาลีพยายามวาดให้ดูไทยประยุกต์ค่ะ (หลายคนคงกังขาแน่เลย ว่ามัน.. ไ ท ย ต ร ง ไ ห น ????) *ต้องสารภาพว่า จริงๆ เราก็ไม่ได้หวังว่าจะต้องไทยจ๋า หรือไทยจัดเท่าไหร่น่ะค่ะ... เพียงแต่วาดอย่างที่ใจอยากให้เป็นเท่านั้นเอง ในชีวิตเรามีสิ่งที่อยากทำคั่งค้างหลายอย่างค่ะ รวมไปถึงมีเรื่องที่แต่งไว้ในหัวมากมาย การเขียนการ์ตูนแฟนตาซีที่มีโลเคชั่นหิมพานต์ประยุกต์จากไตรภูมิพระร่วง ก็อยู่ในหัวของเราด้วย แหม... ตอนเด็กๆ น่ะ เราฝันไว้เยอะมากค่ะ พยายามหาข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนี้มาตลอด 6-7 ปี จนฐานข้อมูลแน่นปึ๊กเชียว แต่... ณ วันนี้ทุกอย่างได้เปลี่ยนไปแล้ว... เราไม่ใช่เด็กแล้ว ต้องหาเลี้ยงตัวเองและพ่อแม่แล้ว มิอาจเป็น "ชาวเกาะ" ได้ชั่วชีวิตอยู่แล้ว เราคงไม่ได้ทำอะไรที่อยากทำเหมือนช่วงยังเรียนอยู่หรอกค่ะ ก็คิดว่า "เอาวะ ถึงการ์ตูนจะไม่ได้เขียน แต่ก็ขอวาดภาพให้ระลึกถึงฝันวันวานบ้างก็ยังดีน่า.." ตอนที่วาดรูปนี้จึงรู้สึกมีความสุขมากค่ะ จะว่าไป... รูปนี้ก็สะท้อนค่านิยมส่วนตัวหลายอย่างเหมือนกัน ทั้งคาแรกเตอร์ที่ชอบ ดอกไม้ที่ชอบ วิวที่ชอบ จะเป็นยังไงนั้นก็ลองยลกันนะคะ รูปนี้ไปโพสกระทู้แล้วแหละ บางคนก็คงได้เห็นแล้วล่ะค่ะ ชื่อภาพ : "ห้วงหนึ่งแห่งหิมพานต์" ขนาดของภาพ : A 4 + ปกติเราทำรูป CG ขนาด A4 เราจะใช้เวลาเพียงครึ่งวันค่ะ.... โห แต่รูปนี้ปาไปตั้งวันครึ่ง!!~ ระหว่างที่ทำ...ใช่ค่ะ มีความสุข ทั้งๆ ที่รู้เลยล่ะว่าหลังจากวาดเสร็จแล้ว จะต้องเจอกับอะไร มีงานของจริงกองตรงหน้ามากมายมหาศาล เพราะดั๊นเสียเวลาวาดมากกว่าที่คาดไว้... แต่ของแบบนี้มันหยุดกะทันหันได้ไงเล่า~ ความรู้สึกไม่เสร็จต้องรบกวนใจจนทำงานไม่ได้แน่เลย (ข้ออ้างหรือเปล่าเนี่ย?) ก็เลยเมามันวาดอยู่ไม่เลิกจนกว่าจะรู้สึกว่า "พริ้ง" จริงเหวยรูปนี้ อิอิ ก็ออกมาได้พริ้งสมใจเราล่ะค่ะ ได้วาดท่านผู้นี้ก็แสนจะดีใจค่ะ ไม่เถียงว่าเราชอบผู้ชาย "หน้าสวย" นะคะ ชอบแต่หน้าสวยอะ ถ้าทำตัวสวยไม่ชอบอ้ะ... ก็สังเกตตัวเองมาหลายรูปแล้วค่ะ อารมณ์ของรูปที่วาดเล่น - ส่วนมากเราจะเขียนให้ผู้ชายยิ้มมุมปากเล็กน้อย นิ่งสงบ ไม่รู้เป็นไร ไม่นานก็มาบางอ้อตอนหลัง... ตรูชอบคาแรกเตอร์ยิ้มอ่อนโยนนี่เอง ส่วนพวกยิ้มเก็กหล่อ จะไม่พึงปรารถนาเท่าไหร่ แล้วรูปนี้ได้ผลเกินคาดค่ะ สงสัยจะเน้น "สวย" ไปนิด คุณพ่อคุณแม่มาเห็นรูปก็เข้าใจผิดกันหมด...ว่าเป็น "สาวสวย" ทำเอาช่วงอารมณ์กำลังเห่อรูป(เมื่อเสร็จใหม่ๆ)ทรุดลงไปหน่อย แล้วยังเจอพี่ชายผู้ถนัดบั่นทอนกำลังใจ ก็ทับถมซ้ำจนเราสลบเหมือดด้วยคำวิจารณ์ไปแย้ว.... โถ...เราก็กำลังหลงตัวเองได้ที่อยู่เชียว พี่นะพี่ ดั๊น..มาฉุดน้องกลับสู่โลกแห่งความจริงทำม้ายยย~ เอ่อ...จุดที่พี่ชายติงมานั่นก็คือ ตำแหน่งของมือซ้ายของตัวละครในรูปนี้แหละค่ะ เป็นปัญหา (รูปตอนร่างดินสอ...เราวาดตัวละครชิดมุมล่างภาพเกินไปน่ะค่ะ เลยเลื่อนขึ้นในตอนดราฟต์รูป ผลที่ออกมาเลยเห็นส่วนที่เป็นแขนมากขึ้นด้วย ทำให้...เอ่อ... ตำแหน่งมือของเขาชวนจินตนาการไปอยู่แถว....พอดีอะ /// ฮือๆๆๆๆ ) แล้วก็มาพบจุดเสียอีกมากมายในภายหลังที่รูปนี้เสร็จค่ะ เช่น... ตำแหน่งหัวไหล่... องค์ประกอบที่กระจัดกระจาย, วาดมือเล็กไป... ฯลฯ เราต้องมานั่งเจ็บใจทุกทีว่า...ทำม้ายยยย ต้องมารู้เอาตอนเสร็จทุกทีด้วยว้า~~~~~~ เป็นอย่างนี้อยู่เรื่อยจนเราคิดว่านี่เป็นเรื่องปกติของชีวิตแล้วล่ะค่ะ ส่วนวิธีแก้นั้น วาดมาตั้งหลายปีเราก็รู้อยู่แก่ใจค่ะ คงได้แต่ฝึกต่อไป และ ฝึกต่อไป... ทุกอย่างล้วนเป็นประสบการณ์ เก็บเอาไว้ เก็บเอาไว้ ก็พร่ำบ่นในใจอย่างนี้เสมอแหละค่ะ แต่ที่สำคัญ...คือหวังไว้ว่าเราจะมีเวลาฝึกอย่างต่อเนื่องนะ เหล่าอุปกรณ์ลงสีมือ(แบบแพงๆ ที่หาซื้อมาอย่างยากลำบาก) ที่เก็บไว้เข้ากรุก็ยังไม่ได้ทำประโยชน์เลยในช่วงนี้ น่าเสียดายจัง สีหมึกด็อกเตอร์มาร์ตินสุดที่เลิฟเอย... สีน้ำวินเซอร์ของเพื่อนเอย(เอ๊ะ?) สีชอล์ก 24 สีเอย... สีไม้ 80 สีหรูๆ เอย...สีอะครีลิคทั้งแบบกล่องเซ็ต และ หลอดโตๆ เอย... สีมาร์กเกอร์โคปิค 36 สีเอย ,แอร์บรัชที่เจ๊งกะบ๊งเอย... สกรีนโทนทรานส์เท็กส์อีกมากมายเอย.. นี่ยังไม่นับหัว G-pen กล่องใหญ่สุด อ๊า~ ยังมีMaru-Pen อีก 2 กล่องเล็กนี่ฝ่า เฮ้ย!!! นับไปๆ มาๆ นี่มันเยอะนะเนี่ย!! ถ้าไม่ได้เขียน...อุปกรณ์มีมูลค่าพวกนี้ก็กลายเป็นของสะสมในสุสานเครื่องเขียนเป็นแน่แท้ ... อือ เอ่อ มิได้อวด Item ของเราหรืออะไรหรอกนะคะ นี่เป็นอุทธาหรณ์ของแท้สำหรับคนชอบซื้ออุปกรณ์และรักอุปกรณ์ แล้วมีเหตุจำเป็นต้อง "หักห้ามใจไม่ใช้มัน เพราะไม่มีเวลาในชีวิตมากพอที่จะสร้างความฝันแท้จริงให้กับตัวเอง" พอได้ทบทวนแล้ว เราก็ชักอเนจอนาถใจตัวเองจังค่ะ มีของพร้อม แต่ไม่ได้ใช้สักอย่าง เมื่อก่อนเรามักรู้สึกเจ็บปวดใจอย่างบอกไม่ถูก... อุปกรณ์ที่ไว้ต่อความฝันร่วมสิบปี เราไม่ได้ใช้เลย ไม่มีเวลาเลย มีเพียง Tablet นี่แหละค่ะที่เรายังได้สัมผัสบ้างเผื่อภาระรับใช้ชาติ & ผองเพื่อน (เพราะสะดวกสุด แพงที่สุด รับประกันแค่ 2 ปี ถ้าไม่รีบใช้ตอนนี้จะใช้ตอนไหนอะ...) เฮ้อ... แต่เพราะเรา "ตัดสินใจเลือกเองแล้วว่าความฝันจะเป็นเพียงแค่งานอดิเรก...เพราะความจำเป็นของชีวิต" โทษใครไม่ได้หรอกค่ะ เมื่อ 2-3 ปีก่อน เราเคยอิจฉาคนทุกคนที่สามารถมุ่งไปสู่ฝันอย่างที่ใจต้องการ เคยอิจฉาคนทุกคนที่สามารถรับแรงกดดันและมีแรงใจที่จะทำทุกเมื่อเพื่อฝัน แต่ตอนนี้เราไม่อิจฉาแล้วค่ะ... เห็นธรรมะแล้ว ขอเป็นแรงเชียร์ให้น้องๆ รุ่นหลังละกันนะคะ ทุกวันนี้เราก็แฮปปี้ดีค่ะ ภาคภูมิใจในตนเองที่มีวันนี้ได้ แต่มันยังอาลัยทุกครั้งเมื่อเห็นสุสานเครื่องเขียนนี่แหละ ก็เราอยู่กับมันมาหลายปีจนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเลยนี่นา เมื่อแยกออกไปก็มีการอาลัยบ้างเป็นธรรมดาค่ะ (อ่า นี่มันเครื่องเขียนนะ ไม่ใช่คนรัก...) + ถ้าเนื้อหาบล็อกคราวนี้ หรือ คราวต่อๆ ไปจะดูเศร้าๆ ก็ไม่ต้องแปลกใจนะคะ นี่เป็นโรคคนแก่ที่ขาดการวาดการ์ตูนเป็นเรื่องอะ (เอ๊ย...ยังไม่แก่ขนาดน้านนนน อย่าเพิ่งจินตนาการอายุเราไปไกลล่ะ) ก็เดี๋ยวว่าจะแยกกลุ่มบล็อกบ่นไว้อีกกลุ่มหนึ่งค่ะ เพื่อให้กลุ่มบล็อกนี้เป็นที่แสดงผลงานอย่างเดียวดีก่า *ไปแหละค่ะ งานเรารอตรึม(เป็นประจำแม้เป็นวันหยุดก็ตาม) ขอขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะคะ   Create Date : 03 พฤษภาคม 2549     Last Update : 5 พฤษภาคม 2549 11:43:44 น. Counter : 897 Pageviews.   16 comment Share Tweet

• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com