ภาพ CG "ห้วงหนึ่งแห่งหิมพานต์" ค่า~ ด้วยเวอร์ชั่นอินเตอร์เล็กน้อย ^o^/
นี่เป็นรูปแรกของหมวด CG ที่นีรมาลีพยายามวาดให้ดูไทยประยุกต์ค่ะ (หลายคนคงกังขาแน่เลย ว่ามัน.. ไ ท ย ต ร ง ไ ห น ???? ) *ต้องสารภาพว่า จริงๆ เราก็ไม่ได้หวังว่าจะต้องไทยจ๋า หรือไทยจัดเท่าไหร่น่ะค่ะ... เพียงแต่วาดอย่างที่ใจอยากให้เป็นเท่านั้นเอง ในชีวิตเรามีสิ่งที่อยากทำคั่งค้างหลายอย่างค่ะ รวมไปถึงมีเรื่องที่แต่งไว้ในหัวมากมาย การเขียนการ์ตูนแฟนตาซีที่มีโลเคชั่นหิมพานต์ประยุกต์จากไตรภูมิพระร่วง ก็อยู่ในหัวของเราด้วย แหม... ตอนเด็กๆ น่ะ เราฝันไว้เยอะมากค่ะ พยายามหาข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนี้มาตลอด 6-7 ปี จนฐานข้อมูลแน่นปึ๊กเชียว แต่... ณ วันนี้ทุกอย่างได้เปลี่ยนไปแล้ว... เราไม่ใช่เด็กแล้ว ต้องหาเลี้ยงตัวเองและพ่อแม่แล้ว มิอาจเป็น "ชาวเกาะ" ได้ชั่วชีวิตอยู่แล้ว เราคงไม่ได้ทำอะไรที่อยากทำเหมือนช่วงยังเรียนอยู่หรอกค่ะ ก็คิดว่า "เอาวะ ถึงการ์ตูนจะไม่ได้เขียน แต่ก็ขอวาดภาพให้ระลึกถึงฝันวันวานบ้างก็ยังดีน่า.." ตอนที่วาดรูปนี้จึงรู้สึกมีความสุขมากค่ะ จะว่าไป... รูปนี้ก็สะท้อนค่านิยมส่วนตัวหลายอย่างเหมือนกัน ทั้งคาแรกเตอร์ที่ชอบ ดอกไม้ที่ชอบ วิวที่ชอบ จะเป็นยังไงนั้นก็ลองยลกันนะคะ รูปนี้ไปโพสกระทู้แล้วแหละ บางคนก็คงได้เห็นแล้วล่ะค่ะ ชื่อภาพ : "ห้วงหนึ่งแห่งหิมพานต์" ขนาดของภาพ : A 4 + ปกติเราทำรูป CG ขนาด A4 เราจะใช้เวลาเพียงครึ่งวันค่ะ.... โห แต่รูปนี้ปาไปตั้งวันครึ่ง!!~ ระหว่างที่ทำ...ใช่ค่ะ มีความสุข ทั้งๆ ที่รู้เลยล่ะว่าหลังจากวาดเสร็จแล้ว จะต้องเจอกับอะไร มีงานของจริงกองตรงหน้ามากมายมหาศาล เพราะดั๊นเสียเวลาวาดมากกว่าที่คาดไว้... แต่ของแบบนี้มันหยุดกะทันหันได้ไงเล่า~ ความรู้สึกไม่เสร็จต้องรบกวนใจจนทำงานไม่ได้แน่เลย (ข้ออ้างหรือเปล่าเนี่ย?) ก็เลยเมามันวาดอยู่ไม่เลิกจนกว่าจะรู้สึกว่า "พริ้ง" จริงเหวยรูปนี้ อิอิ ก็ออกมาได้พริ้งสมใจเราล่ะค่ะ ได้วาดท่านผู้นี้ก็แสนจะดีใจค่ะ ไม่เถียงว่าเราชอบผู้ชาย "หน้าสวย" นะคะ ชอบแต่หน้าสวยอะ ถ้าทำตัวสวยไม่ ชอบอ้ะ... ก็สังเกตตัวเองมาหลายรูปแล้วค่ะ อารมณ์ของรูปที่วาดเล่น - ส่วนมากเราจะเขียนให้ผู้ชายยิ้มมุมปากเล็กน้อย นิ่งสงบ ไม่รู้เป็นไร ไม่นานก็มาบางอ้อตอนหลัง... ตรูชอบคาแรกเตอร์ยิ้มอ่อนโยนนี่เอง ส่วนพวกยิ้มเก็กหล่อ จะไม่พึงปรารถนาเท่าไหร่ แล้วรูปนี้ได้ผลเกินคาดค่ะ สงสัยจะเน้น "สวย" ไปนิด คุณพ่อคุณแม่มาเห็นรูปก็เข้าใจผิดกันหมด...ว่าเป็น "สาวสวย" ทำเอาช่วงอารมณ์กำลังเห่อรูป(เมื่อเสร็จใหม่ๆ)ทรุดลงไปหน่อย แล้วยังเจอพี่ชายผู้ถนัดบั่นทอนกำลังใจ ก็ทับถมซ้ำจนเราสลบเหมือดด้วยคำวิจารณ์ไปแย้ว.... โถ...เราก็กำลังหลงตัวเองได้ที่อยู่เชียว พี่นะพี่ ดั๊น..มาฉุดน้องกลับสู่โลกแห่งความจริงทำม้ายยย~ เอ่อ...จุดที่พี่ชายติงมานั่นก็คือ ตำแหน่งของมือซ้ายของตัวละครในรูปนี้แหละค่ะ เป็นปัญหา (รูปตอนร่างดินสอ...เราวาดตัวละครชิดมุมล่างภาพเกินไปน่ะค่ะ เลยเลื่อนขึ้นในตอนดราฟต์รูป ผลที่ออกมาเลยเห็นส่วนที่เป็นแขนมากขึ้นด้วย ทำให้...เอ่อ... ตำแหน่งมือของเขาชวนจินตนาการไปอยู่แถว....พอดีอะ /// ฮือๆๆๆๆ ) แล้วก็มาพบจุดเสียอีกมากมายในภายหลังที่รูปนี้เสร็จค่ะ เช่น... ตำแหน่งหัวไหล่... องค์ประกอบที่กระจัดกระจาย, วาดมือเล็กไป... ฯลฯ เราต้องมานั่งเจ็บใจทุกทีว่า...ทำม้ายยยย ต้องมารู้เอาตอนเสร็จทุกทีด้วยว้า~~~~~~ เป็นอย่างนี้อยู่เรื่อยจนเราคิดว่านี่เป็นเรื่องปกติของชีวิตแล้วล่ะค่ะ ส่วนวิธีแก้นั้น วาดมาตั้งหลายปีเราก็รู้อยู่แก่ใจค่ะ คงได้แต่ฝึกต่อไป และ ฝึกต่อไป... ทุกอย่างล้วนเป็นประสบการณ์ เก็บเอาไว้ เก็บเอาไว้ ก็พร่ำบ่นในใจอย่างนี้เสมอแหละค่ะ แต่ที่สำคัญ...คือหวังไว้ว่าเราจะมีเวลาฝึกอย่างต่อเนื่องนะ เหล่าอุปกรณ์ลงสีมือ(แบบแพงๆ ที่หาซื้อมาอย่างยากลำบาก) ที่เก็บไว้เข้ากรุก็ยังไม่ได้ทำประโยชน์เลยในช่วงนี้ น่าเสียดายจัง สีหมึกด็อกเตอร์มาร์ตินสุดที่เลิฟเอย... สีน้ำวินเซอร์ของเพื่อนเอย(เอ๊ะ?) สีชอล์ก 24 สีเอย... สีไม้ 80 สีหรูๆ เอย...สีอะครีลิคทั้งแบบกล่องเซ็ต และ หลอดโตๆ เอย... สีมาร์กเกอร์โคปิค 36 สีเอย ,แอร์บรัชที่เจ๊งกะบ๊งเอย... สกรีนโทนทรานส์เท็กส์อีกมากมายเอย.. นี่ยังไม่นับหัว G-pen กล่องใหญ่สุด อ๊า~ ยังมีMaru-Pen อีก 2 กล่องเล็กนี่ฝ่า เฮ้ย!!! นับไปๆ มาๆ นี่มันเยอะนะเนี่ย!! ถ้าไม่ได้เขียน...อุปกรณ์มีมูลค่าพวกนี้ก็กลายเป็นของสะสมในสุสานเครื่องเขียนเป็นแน่แท้ ... อือ เอ่อ มิได้อวด Item ของเราหรืออะไรหรอกนะคะ นี่เป็นอุทธาหรณ์ของแท้สำหรับคนชอบซื้ออุปกรณ์และรักอุปกรณ์ แล้วมีเหตุจำเป็นต้อง "หักห้ามใจไม่ใช้มัน เพราะไม่มีเวลาในชีวิตมากพอที่จะสร้างความฝันแท้จริงให้กับตัวเอง" พอได้ทบทวนแล้ว เราก็ชักอเนจอนาถใจตัวเองจังค่ะ มีของพร้อม แต่ไม่ได้ใช้สักอย่าง เมื่อก่อนเรามักรู้สึกเจ็บปวดใจอย่างบอกไม่ถูก... อุปกรณ์ที่ไว้ต่อความฝันร่วมสิบปี เราไม่ได้ใช้เลย ไม่มีเวลาเลย มีเพียง Tablet นี่แหละค่ะที่เรายังได้สัมผัสบ้างเผื่อภาระรับใช้ชาติ & ผองเพื่อน (เพราะสะดวกสุด แพงที่สุด รับประกันแค่ 2 ปี ถ้าไม่รีบใช้ตอนนี้จะใช้ตอนไหนอะ...) เฮ้อ... แต่เพราะเรา "ตัดสินใจเลือกเองแล้วว่าความฝันจะเป็นเพียงแค่งานอดิเรก...เพราะความจำเป็นของชีวิต" โทษใครไม่ได้หรอกค่ะ เมื่อ 2-3 ปีก่อน เราเคยอิจฉาคนทุกคนที่สามารถมุ่งไปสู่ฝันอย่างที่ใจต้องการ เคยอิจฉาคนทุกคนที่สามารถรับแรงกดดันและมีแรงใจที่จะทำทุกเมื่อเพื่อฝัน แต่ตอนนี้เราไม่อิจฉาแล้วค่ะ... เห็นธรรมะแล้ว ขอเป็นแรงเชียร์ให้น้องๆ รุ่นหลังละกันนะคะ ทุกวันนี้เราก็แฮปปี้ดีค่ะ ภาคภูมิใจในตนเองที่มีวันนี้ได้ แต่มันยังอาลัยทุกครั้งเมื่อเห็นสุสานเครื่องเขียนนี่แหละ ก็เราอยู่กับมันมาหลายปีจนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเลยนี่นา เมื่อแยกออกไปก็มีการอาลัยบ้างเป็นธรรมดาค่ะ (อ่า นี่มันเครื่องเขียนนะ ไม่ใช่คนรัก...)+ ถ้าเนื้อหาบล็อกคราวนี้ หรือ คราวต่อๆ ไปจะดูเศร้าๆ ก็ไม่ต้องแปลกใจนะคะ นี่เป็นโรคคนแก่ที่ขาดการวาดการ์ตูนเป็นเรื่องอะ (เอ๊ย...ยังไม่แก่ขนาดน้านนนน อย่าเพิ่งจินตนาการอายุเราไปไกลล่ะ) ก็เดี๋ยวว่าจะแยกกลุ่มบล็อกบ่นไว้อีกกลุ่มหนึ่งค่ะ เพื่อให้กลุ่มบล็อกนี้เป็นที่แสดงผลงานอย่างเดียวดีก่า *ไปแหละค่ะ งานเรารอตรึม(เป็นประจำแม้เป็นวันหยุดก็ตาม) ขอขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะคะ
Create Date : 03 พฤษภาคม 2549
Last Update : 5 พฤษภาคม 2549 11:43:44 น.
16 comments
Counter : 1032 Pageviews.
โดย: kisara วันที่: 6 พฤษภาคม 2549 เวลา:7:55:49 น.
โดย: นีรมาลี วันที่: 6 พฤษภาคม 2549 เวลา:11:13:08 น.
โดย: kisara วันที่: 6 พฤษภาคม 2549 เวลา:20:44:33 น.
โดย: vee vee' วันที่: 6 พฤษภาคม 2549 เวลา:21:00:44 น.
โดย: coolancelot วันที่: 7 พฤษภาคม 2549 เวลา:17:21:25 น.
โดย: coolancelot วันที่: 7 พฤษภาคม 2549 เวลา:17:24:06 น.
โดย: นีรมาลี วันที่: 8 พฤษภาคม 2549 เวลา:7:51:01 น.
โดย: นีรมาลี วันที่: 8 พฤษภาคม 2549 เวลา:11:39:53 น.
โดย: kisara วันที่: 8 พฤษภาคม 2549 เวลา:17:15:37 น.
โดย: ปป วาดรูปไม่เป็นอ่ะ IP: 203.154.148.50 วันที่: 9 พฤษภาคม 2549 เวลา:17:50:58 น.
โดย: too (=too= ) วันที่: 9 พฤษภาคม 2549 เวลา:17:57:07 น.
โดย: วีวี่ IP: 58.147.100.50 วันที่: 9 พฤษภาคม 2549 เวลา:19:10:08 น.
โดย: นีรมาลี วันที่: 9 พฤษภาคม 2549 เวลา:22:14:18 น.
โดย: froggie IP: 125.24.64.190 วันที่: 22 พฤษภาคม 2549 เวลา:16:34:17 น.
Location :
กรุงเทพ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [? ]
Blog นี้จะเน้นไปทางเสนองานการ์ตูนของเราเองค่ะ มีทั้งงานสี งานขาว-ดำ...เทคนิคการวาดเล็กๆ น้อยๆ และเรื่องบ่นอีกสารพันตามประสาคนอยากเล่าน่ะจ้า~~ +ป.ล. รักคนอ่านมั่กๆ ค่า...+
เดี๋ยวนี้พี่วาดหนุ่มๆนุ่มๆหวานๆขึ้นว่ามั๊ย - -" อันตราย
ย่างก้าวเข้าสู่โลกเดียวกะยุ้ยซะแหล่ว
ตะก่อนเห็นเป็นขนตางแนขึ้นเป็นแผงๆเยย
ปล.อย่าเลิกวาดรูปมือเด้อ ^_^ พี่ลงสีน้ำสวยมาก
ว่าแต่...ชื่อล็อคอินนี้มันคุ้นๆเหมือนชื่อนางเอกพี่คนนึงนะ
คิดถึง ดอกคูน ยัยมะลิ นังส้มหล่นจัง การ์ตูนประชดไทยๆที่แต่งกัน - -"
อ๊าไม่วาดเรือนมยุราเป็นการ์ตูนบ้างเหรอ เรื่องนี้วาดเป็นการ์ตูนท่าทางสนุก
ตอนเห็นพี่xxxใส่แว่นนั่งอ่านตอนเจอกัน
แต่ข้อมูลพี่ปึ้กกว่าอยู่แว้ว...ของเค้าไม่ไหวอะ
คิดถึง10ปีก่อนจังไล่ตามการ์ตูนไล่ตามโย มันเป็นอะไรที่มีความสุขในทุกวัน
พี่พูดทีเมฆหมอกความมืดปกคลุมเลย - -"