|
ภาพหนุ่มหน้าหวานในป่าใหญ่ ฝึกวาด Landscape ก๊าบ~
สวัสดีอีกครั้งค่า~
ช่วงนี้นานๆ ทีค่ะ เราจะได้วาดรูปเล่นเพื่อฝึกวาดอะไรที่ไม่เคยวาด ดีใจจัง~ ถ้าเป็นงานจริงคงไม่ได้วาดแนวนี้แน่นอนค่า.. ข้อดีของการวาดรูปเล่นคือการทำตามใจฉันนั่นเอง ^ ^ อืมม์
. ไม่ได้ตามใจฉันมานานแล้ว เรายังอยากฝึกอะไรอีกเยอะแยะเลยค่ะ โดยเฉพาะพวก BG ที่เป็นวิวธรรมชาติ -- ก็จขบ. มันอยากไปเที่ยวน่ะ แต่ไม่ได้ไปและไปไม่ได้ ก็เลยมาระบายเป็นรูปแทนนี่แหละจ้า.. เหอๆ 
วิวน้ำตกก็ลองวาดแล้ว (เป็นงาน Handmade) ทะเลก็ลองแล้ว มาคราวนี้
เป็น ป่าดงดิบเขา จ้า หน้าตาก็ออกมาเป็นเยี่ยงนี้แล
ผ้าง~ผ่าง

ชื่อภาพ : In the forest ขนาด : A 4 วาดไว้เมื่อ : 9 พฤษภาคม 2550
แรงบันดาลใจภาพนี้ ก็จากการไปเดินเส้นทางศึกษาธรรมชาติ กิ่วแม่ปาน ณ ดอยอินทนนท์ ครั้งที่ 2 ค่ะ เพราะประทับใจเลยไป 2 ครั้งติดกันใน 2 ปี ซึ่งในแต่ละปีวิวที่กิ่วแม่ปานจะสวยไม่เหมือนกัน เสน่ห์ของป่าผืนเล็กทาบแนวเมฆนั้นทำให้เรารักป่าที่นี่เหลือเกิน
ถึงแม้เวลาเดินป่าจะใช้ช่วงเวลาเพียง 2 3 ชม. แต่เราก็รู้สึกซาบซึ้งในธรรมชาติจริงๆ ค่ะ นานาพรรณไม้ที่หายากยิ่ง ภูมิทัศน์ที่สวยราวสวรรค์เคลื่อนคล้อยลงมาให้เชยชม ที่เราประทับใจจนต้องมาถ่ายทอดเป็นภาพนี้แล~~ (แต่ถ่ายทอดได้แค่นี้เองอ่ะค่ะ
แง้) 
และภาพนี้
อาจจะทำให้นักดูนกอยากเขกหัวเราด้วยอ่า
>< นกกินปลีหางยาวสีเขียว นกพันธุ์หายาก แต่พบง่ายที่กิ่วแม่ปาน เวลาเราไปเวลาเดินเลียบริมผา..เค้าก็ออกมาร้องเพลงต้อนรับเลยล่ะ เชื่องมากไม่กลัวคนด้วย แต่มือใหม่อย่างเราถ่ายรูปไม่ทันค่ะ
ถ้าใครเคยเห็นหรือศึกษาพันธุ์นกก็จะรู้ว่า ตัวเขาเล็กนิดเดียวเอง แต่เราวาดเค้าซะตัวใหญ่เบิ้ม (กลัวไม่เด่น) แถมยังผอมอีกต่างหาก(เราไม่มีแบบค่ะ หมุนท่าทางจากหลายๆ ภาพผสมกันในหัวเอง ) และขาที่วาด มี 2 ขาซ้อนกันนะคะ แต่ขาสีน้ำตาลเลยมองเหมือนเค้าพิการมีขาเดียวอ่า
แหงะ อยากเขกหัวตัวเองเหมือนกัน 
เมื่อวาดภาพนี้เสร็จ
ก็ทำให้เราหวนคิดกับข่าวเศร้าๆ เรื่องหนึ่งที่กิ่วแม่ปานค่ะ ข่าวนี้ก็คือ มีพรานเข้ามายิง กวางผา ที่กิ่วแม่ปานเมื่อไม่นานมานี้ (*ข่าวจากกระทู้แนะนำในห้อง Blue Planet) อดคิดไม่ได้ว่ามันจะใช่ตัวที่เรามองเห็นจากขอบหน้าผาปีที่แล้วหรือเปล่านะ? กวางผา หรือ ม้าเทวดา สัตว์สงวนที่พบในป่าเพียงไม่กี่แห่งเท่านั้น (ดอยอินทนนท์ ดอยม่อนจอง และดอยเชียงดาว) คนเราก็ยังทำร้ายมัน เพียงเพื่อ เงิน แต่หารู้ไม่ว่าการที่เขายิงกวางผา ก็เท่ากับเป็นการทำร้ายตัวเองในแง่ของปรากฏการณ์ Butterfly Effect อีกด้วย แต่มันคงดูไกลตัวไปสิเนอะ เลยไม่สำนึก

เราไม่เชื่อว่าพรานที่ยิงนั้นจะเป็น ชาวบ้าน แถบนั้น และมันก็ไม่ใช่การฆ่าเพื่อเอาเนื้อมากินประทังชีวิตแบบที่ชาวเขาล่าสัตว์กัน แต่เราเชื่อว่านี่คือการล่าเพื่อค่าหัวที่มันเป็น กวางผา สัตว์สงวนใกล้สูญพันธุ์มากกว่า น่าจะมาจากนายทุนจ้างให้ยิง หรือไม่ก็เป็นพรานจากถิ่นอื่น ที่เราไม่อยากเชื่อว่าเป็นพรานท้องถิ่น
ก็เพราะชาวบ้านชาวเขาที่อินทนนท์นั้น เรามองว่าพวกเขามีจิตสำนึกที่ดีมาก และเท่าที่รู้ก็มีการควบคุมตรวจตรากันเองอยู่ตลอด เจ้าหน้าที่สื่อความหมายที่คอยเป็นไกด์พาเราเดินกิ่วแม่ปานก็เป็นคนท้องถิ่น ถึงไกด์ของเราจะไม่พูดอะไรมาก เราก็ดูออกจากการกระทำของเขาว่า เขาจริงจังกับหน้าที่อนุรักษ์ขนาดไหน ชาวบ้านทำทุกอย่างเพื่อให้ป่ายังคงความเป็นป่า
. ไกด์ได้เล่าให้ทีมเราฟังว่า มีรายงานการพบเสือดาว และเสือโคร่งแล้วที่ ดอยขาว แล้ว (ถ้าจำชื่อผิดขออภัยจ้า ดอยขาวเป็นอีกดอยหนึ่งที่อยู่ อช. อินทนนท์ ถ้าจะเข้าไปที่นั่นต้องขออนุญาตจากเจ้าหน้าที่ แล้วให้เขาพาไป ไม่ใช่แหล่งท่องเที่ยวเหมือนยอดดอยอินทนนท์) ชาวบ้านเขาอนุรักษ์จนเจ้าป่ากลับมาแล้ว เป็นการบอกนัยๆ ว่า ป่าที่นั่นกลับมาอุดมสมบูรณ์อีกครั้ง จนสัตว์ผู้ล่าเพิ่มจำนวนขึ้น
แล้วคนเมืองอย่างเราล่ะ จะทำอะไรให้ป่าได้บ้าง?
นี่เป็นคำถามที่ไกด์ที่ย้อนกลับมาถามเราให้สะอึก เราก็ได้แต่ยิ้มแหะๆ กลับไปด้วยความละอาย
ไกด์ของเราก็ยิ้มรับ พร้อมกับพูดต่อไปว่า แค่คุณใช้ทรัพยากรให้คุ้มค่าที่สุด นึกถึงป่าต้นน้ำของคุณที่มาดูในวันนี้ เพราะน้ำทุกหยด ไฟฟ้าทุกดวงที่คุณใช้ ล้วนมาจากประโยชน์ของป่าทั้งนั้น
ในวันนี้
ถึงเราจะเป็นนักอนุรักษ์ได้ไม่เต็มร้อยอย่างที่ใจอยากจะเป็น ถุงพลาสติกเรายังใช้ กระดาษเราก็ยังใช้เปลืองพอๆ กับสำนักงานทนาย (อันนี้ประหยัดไม่ได้จริงๆ อ่ะ ) แต่อย่างอื่นเราก็พยายามประหยัดทั้งพลังงาน และทรัพยากรค่ะ ^ ^ ต้องรณรงค์กันหน่อย ไม่อยากให้เป็นแค่ กระแส เฉยๆ แต่อยากให้ติดอยู่ในสามัญสำนึกของชาวโลกทุกคนเลยค่ะ
++บ่นนอกเรื่องมาซะยาวเชียว++ เฮ้อ
ว่าจะไม่บ่นนอกเรื่องแล้วอ่ะน้า แต่นึกถึงกระทู้กวางผาถูกยิงแล้วอดไม่ได้ คอมเม้นต์ภาพกันได้ตามสบายเช่นเดิมนะคะ คราวหน้าจะลองวาดภาพแบบแปลกๆ เพื่อฝึกอีก ถ้ามีเวลาจะมาแปะรูปบ่อยๆ ตอนนี้เวลาว่างเราไม่ค่อยแน่นอนค่ะ อาจจะว่าง แต่พอไม่มีอารมณ์ศิลปินก็นอนแทนซะงั้น แป่ว~
คราวนี้ขอบ๊ายบายก่อนนะคะ ต้องไปทำงานต่อแล้นนนน
See You Soon Ja
Create Date : 27 พฤษภาคม 2550 |
Last Update : 27 พฤษภาคม 2550 17:02:34 น. |
|
10 comments
|
Counter : 3807 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: CynCyfer (สาวน้อยแมนัวร์ ) วันที่: 27 พฤษภาคม 2550 เวลา:22:07:35 น. |
|
|
|
โดย: เด็กเมื่อวานซืน (Sporenger ) วันที่: 27 พฤษภาคม 2550 เวลา:22:28:55 น. |
|
|
|
โดย: นักเคมี วันที่: 28 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:53:34 น. |
|
|
|
โดย: โบว์ IP: 219.21.112.2 วันที่: 29 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:32:52 น. |
|
|
|
โดย: kisara IP: 58.9.59.96 วันที่: 29 พฤษภาคม 2550 เวลา:22:47:33 น. |
|
|
|
โดย: walk in dream IP: 58.9.159.134 วันที่: 30 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:53:16 น. |
|
|
|
โดย: นีรมาลี วันที่: 3 มิถุนายน 2550 เวลา:17:17:56 น. |
|
|
|
โดย: mee99955 IP: 125.24.77.69 วันที่: 28 พฤษภาคม 2551 เวลา:17:03:23 น. |
|
|
|
| |
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]

|
Blog นี้จะเน้นไปทางเสนองานการ์ตูนของเราเองค่ะ มีทั้งงานสี งานขาว-ดำ...เทคนิคการวาดเล็กๆ น้อยๆ และเรื่องบ่นอีกสารพันตามประสาคนอยากเล่าน่ะจ้า~~
+ป.ล. รักคนอ่านมั่กๆ ค่า...+
|
|
|
|
|
|
|
|
เคยวาดลงปกนิยายหรือเปล่าคะเนี่ย!!!
เพิ่งเข้ามาครั้งแรกค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
สวยมากๆๆๆ ค่ะ!