นิทานชาดก หนอนท้าสู้กับช้าง   หนอนท้าสู้กับช้าง ในสมัยหนึ่ง พระพุทธเจ้าประทับอยู่วัดเชตวันเมืองสาวัตถี ปรารภภิกษุรูปหนึ่ง ผู้ปราบความจองหองของชายด้วน ได้ตรัสอดีตนิทานมาสาธก ว่า... กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ บ้านพักริมทางปลายแดนแห่งหนึ่งระหว่างอังครัฐกับมคธรัฐ จะมีพ่อค้าทั้งสองเมืองแวะมาพักร้อนก่อนเดินทางไปค้าขายต่ออยู่เป็นประจำ อยู่มาวันหนึ่งมีพ่อค้ากลุ่มหนึ่งแวะมาพักเช่นเคย แต่ครั้งนี้ได้นำสุรามาดื่มด้วยพักค้างคืนแล้วจึงออกเดินทางในตอนเช้ามืด เมื่อพวกพ่อค้าไปแล้วไม่นาน มีหนอนกินอุจจาระตัวหนึ่งได้กลิ่นอุจจาระจึงมาที่นั้น เห็นสุราที่เขาทิ้งไว้ตรงนั้น มันก็กินด้วยความหิวกระหายแล้วเกิดอาการเมาสุรา ไต่ขึ้นไปบนกองอุจจาระๆ ก็ยุบลง มันจึงร้องขึ้นด้วยความลำพองใจว่า "อะฮ้า ในโลกนี้ไม่มีใครใหญ่เกินเรา แม้แต่แผ่นดินก็ยังทนทานน้ำหนักเราไม่ได้" ขณะนั้นเองได้มีช้างตกมันตัวหนึ่งเดินผ่านมาทางนั้นพอดี พอได้กลิ่นอุจจาระจึงปลีกตัวเดินห่างออกไป เจ้าหนอนเห็นช้างเดินตรงมาถึงแล้วก็หลบไปทางอื่นก็ยิ่งลำพองใจคิดว่าช้างกลัวตนเอง จึงร้องเรียกช้างขึ้นว่า "ท่านเป็นช้างผู้กล้าหาญมิใช่เหรอ ท่านอย่างพึ่งหนีไป กลับมาสู้กันก่อน เราคือผู้ยิ่งใหญ่อยู่ที่นี้" ช้างพอได้ยินเสียงหนอนเรียกท่าสู้ด้วย จึงเดินกลับไปหาพร้อมตวาดขึ้นว่า ... "เจ้าหนอนตัวเหม็น เราไม่จำเป็นต้องออกแรงฆ่าเจ้าด้วยเท้าด้วยงาดอก เพียงแค่ขี้ของเราจึงจะคู่ควร" ว่าแล้วก็ถ่ายอุจจาระก่อนโตตกลงไปทับหนอนตายคาที่พร้อมกับปัสสาวะรดแล้วก็แผดเสียงร้องเข้าป่าไป นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : ฤทธิ์ สุราทำให้คนใจใหญ่หยิ่งผยอง ไม่เกรงกลัวใคร และมักนำความฉิบหายมาให้มากกว่าผลดี ที่มา : เว็บไซด์ arkanarak.igetweb.com เว็บไซด์ธรรมะไทย dhammathai.org หนังสือนิทานชาดก โดย พระมหาสุนทร สุนฺทรธฺมโม (เสนาซุย) Create Date : 28 กุมภาพันธ์ 2551     Last Update : 17 พฤษภาคม 2551 23:18:12 น. Counter : 1247 Pageviews.   6 comment Share Tweet

กิเลสไม่เคยเหนื่อย..แต่ใจคนเราสิจะเหนื่อยหนักหนาสาหัสไม่รู้กี่เท่า   กิเลสไม่เคยเหนื่อย รู้ไหมว่า...เรามีเวลาอยู่ในโลกนี้คนละกี่ปี ชีวิตนั้นสั้นยิ่งกว่าหยดน้ำค้างเสียอีก จะตายวันตายพรุ่งก็ไม่มีใครรู้ล่วงหน้า ถ้าเราใช้เวลาอันแสนสั้นนี้ไปมัวหลับๆ ตื่นๆ อยู่ในความรัก โลภ โกรธ หลง หมั่นไส้คนนั้น ปลาบปลื้มคนนี้ ริษยาเจ้านาย ใส่ไคล้ลูกน้อง ปกป้องภาพลักษณ์ (อัตตา) กด (หัว) คนรุ่นใหม่หลงใหลเปลือกของชีวิต โดยลืมไปเลยว่า อะไร คือ สิ่งที่ตนควรทำอย่างแท้จริง คิดดูเถิดว่า เราจะขาดทุนขนาดไหน ท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ เขียนบทกวีไว้ว่า '“น้ำไหลอายุขัยก็ไหลล่วง ใบไม้ร่วงชีพก็ร้างอย่างความฝัน ฆ่าชีวา คือ พร่าค่าคืนวัน จะกำนัลโลกนี้มีงานใด”' คนเราไม่ควรพร่าเวลาอันสูงค่าด้วยการปล่อยตัวปล่อยใจ ให้ตกเป็นทาสของความชอบ ความชัง มากนัก เพราะถ้าเราวิ่งตามกิเลส กิเลสก็จะพาเราวิ่งทำสิ่งนั้นสิ่งนี้ต่อไปไม่รู้จบ กิเลสไม่เคยเหนื่อย แต่ใจคนเราสิจะเหนื่อยหนักหนาสาหัสไม่รู้กี่เท่า ควรคิดเสียใหม่ว่า เราไม่ได้เกิดมา เพื่อที่จะชอบ หรือไม่ชอบใคร หรือเพื่อที่จะให้ใครมาชอบ หรือมาชัง แต่เราเกิดมาสู่โลกนี้ เพื่อทำในสิ่งที่ดีที่สุดที่มนุษย์คนหนึ่งควรจะทำ เอาเวลาที่รู้สึกแย่ๆ กับคนอื่นนั้น หันกลับมามองตัวเองดีกว่า ชีวิตนี้เรามีอะไรบ้างที่เป็นแก่นสาร มีงานอะไรบ้างที่เราควรทำ นอกจากนั้นก็ควรมองกว้างออกไปอีกว่า เราได้ทำอะไรไว้ให้แก่โลกบ้างแล้วหรือยัง คนทุกคนนั้นต่างก็มีดีมีเสียอยู่ในตัวเอง ถ้าเราเลือกมองแต่ด้านเสียของเขา จิตใจของเราก็เร่าร้อน หม่นไหม้ เวลาที่เสียไปเพราะมัวแต่สนใจด้านไม่ดีของคนอื่น ก็เป็นเวลาที่ถูกใช้ไปอย่างไร้ค่า บางที่ คนที่เราลอบมอง ลอบรู้สึกไม่ดีกับเขานั้น เขาไม่เคยรู้สึกอะไรไปด้วยกันกับเราเลย เราเผาตัวเราเองอยู่ฝ่ายเดียว ด้วยความหงุดหงิด ขัดเคืองและอารมณ์เสีย วันแล้ววันเล่า สภาพจิตใจแบบนี้ ไม่เคยทำให้ใครมีคุณภาพชีวิตดีขึ้นมาได้เลย ลองเปลี่ยนวิธีคิด วิธีมองโลกเสียใหม่ดีกว่า คิดเสียว่าคนเราไม่มีใครดีพร้อม หรือ เลวไม่มีที่ติไปเสียทั้งหมดหรอก เราอยู่ในโลกกันคนละไม่กี่ปี ประเดี๋ยวเดียวก็จะล้มหายตายจากกันไปหมดแล้ว มาเสียเวลากับเรื่องไร้สาระทำไม อะไรที่ควรทำก็รีบทำเถิดปล่อยวางเสียบ้าง ความโกรธ ความเกลียดนั้น ขอบคุณที่มา : วิสัชนา โดย ว.วชิรเมธี คัดลอกจาก...คุณโซดา คัดลอกจาก..บทโพสของผู้เยี่ยมชม.. //iceicy.phpbb24.com/forum/viewtopic.php?t=191 ในบอร์ดของ iceicy การให้ธรรมะ ชนะการให้ทั้งปวง Create Date : 20 มกราคม 2551     Last Update : 17 พฤษภาคม 2551 23:19:17 น. Counter : 978 Pageviews.   1 comment Share Tweet

...ทดน้ำดีไล่น้ำเสีย...   ...ทดน้ำดีไล่น้ำเสีย... สมมติว่าคุณเป็นครูที่สุภาพ เรียบร้อย ไม่ศรัทธาในไม้เรียว แต่ต้องมาคุมชั้นเรียนที่เต็มไปด้วยนักเรียนเหลือขอ ที่ไร้ระเบียบวินัยและไม่สนใจการเรียนเลย คุณจะพูดอะไร พวกเขาก็ไม่สนใจฟัง แถมยังคุยเล่นและกินขนมแข่งกับคุณอีก เจอแบบนี้คุณจะทำอย่างไร ? ครูผู้หนึ่งตกอยู่ในสภาพดังกล่าวมานานนับเดือน จะพูดจะสอนอย่างไรก็ไม่เป็นผล จนรู้สึกท้อแท้เป็นกำลัง เกือบจะวางมืออยู่แล้ว แต่วันหนึ่งเธอได้ความคิดขึ้นมาว่า น่าจะลองเปลี่ยนวิธีการ เธอขอให้นักเรียนทุกคนเขียนชื่อนักเรียนทั้งชั้นลงในกระดาษ ชื่อละบรรทัด จากนั้นให้เขียนสิ่งดี ๆ หรือลักษณะที่น่าประทับใจของเพื่อนแต่ละคนต่อท้ายชื่อของเขา โดยมีเงื่อนไขว่า ให้เขียนอย่างซื่อตรงจริงใจ ครูนำกระดาษเหล่านั้นกลับไปบ้าน แล้วรวบรวมคุณสมบัติดี ๆ ที่เพื่อน ๆ เขียนถึงแต่ละคน มาใส่ลงในกระดาษแผ่นใหม่ แผ่นละหนึ่งคน วันรุ่งขึ้นก็นำกระดาษเหล่านั้นแจกให้นักเรียนทุกคนตามรายชื่อ ปรากฏว่าหลายคนอ่านแล้วไม่เชื่อว่า ตนจะมีสิ่งดี ๆ อยู่ในตัว นับแต่นั้นมาบรรยากาศในห้องเรียนก็เริ่มเปลี่ยนไป นักเรียนตั้งใจเรียนและมีระเบียบมากขึ้น ครูพูดอะไรนักเรียนก็สนใจฟัง ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นหลังจากที่พวกเขาตระหนักว่า ตนเองไม่ได้แย่อย่างที่เคยคิด ผ่านไปหลายปี นักเรียนเหล่านี้สำเร็จการศึกษา แล้วก็แยกย้ายกันไปตามวิถีทางของตัว จนกระทั่งได้ข่าวว่า เพื่อนร่วมชั้นเรียนคนหนึ่งเสียชีวิตลง เพื่อนเก่า ๆ มาพบกันใหม่ในงานศพของผู้จากไป แม่ของเขาจำเพื่อนของลูกได้ จึงเรียกให้มาหาและสนทนากัน สักพักก็หยิบกระดาษแผ่นหนึ่งซึ่งเยินและคร่ำคร่ามาให้ดู แม่บอกว่านี่เป็นกระดาษที่ลูกของเธอพกติดตัวตลอดเวลา เป็นกระดาษที่ครูได้รวบรวมสิ่งดี ๆ เกี่ยวกับตัวเขา ที่เพื่อน ๆ ได้ช่วยกันเขียน แม่เล่าว่าข้อความในกระดาษแผ่นนั้นเป็นแรงบันดาลใจ ให้แก่ลูกของเธอตลอดมา เขามักจะหยิบมาอ่านอยู่เสมอในยามที่มีปัญหาหรือเกิดความท้อแท้ และแล้วเพื่อนหลายคนก็หยิบแผ่นกระดาษ ออกมาจากกระเป๋าของตนโดยมิได้นัดหมาย เป็นกระดาษที่ครูได้มอบให้พวกเขาในวันเดียวกันนั้นเอง พวกเขาพกติดตัวตลอดเวลาเช่นกัน เพราะมันมีความหมายต่อชีวิตของพวกเขามาก กระดาษเพียงแผ่นเดียวสามารถเปลี่ยนชีวิตของคนหลายคนได้ ก็เพราะมันเป็นทั้งสิ่งเตือนใจและให้กำลังใจแก่พวกเขา ว่าพวกเขามีสิ่งดี ๆ อยู่ในตัว กำลังใจดังกล่าวมีความหมายมาก เพราะช่วยให้เขามีพลังที่จะต่อสู้กับอกุศลภายในใจ หรือสิ่งไม่ดีที่สั่งสมจนเป็นนิสัย อาทิ ความเกียจคร้าน ความเกเร ความไม่ซื่อตรง และความเห็นแก่ตัว เป็นเวลาหลายปีที่นิสัยไม่ดีเหล่านี้ สั่งสมและเจริญงอกงามจนหล่อหลอม เป็นบุคลิกที่ชวนระอาและน่ารังเกียจ โดยไม่มีแรงต้านทานจากภายในที่จะต่อสู้เลย ก็จะต่อสู้ต้านทานไปทำไม ในเมื่อฉันเป็นคนที่ไม่มีอะไรดีสักอย่าง ยิ่งคิดเช่นนี้จิตใจที่ใฝ่ดีก็ยิ่งอ่อนแรง และต้องพ่ายแพ้แก่นิสัยที่ไม่ดี จะว่าแล้วในเมื่อเด่นในทางดีไม่ได้ ก็ต้องหาทางเด่นในทางไม่ดี ก็เลยมีแรงหนุนให้ทำสิ่งเลวร้ายมากขึ้น การปรับปรุงเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของคนนั้น ทำได้สองแนวทาง แนวทางแรก คือ ควบคุมจิตใจใฝ่ต่ำ หรือพฤติกรรมด้านลบ ไม่ให้เติบใหญ่ วิธีที่นิยมใช้ คือ การห้ามหรือบังคับมิให้ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ควบคู่กับการขู่ว่าจะลงโทษ หรือการทำให้กลัว นอกจากนั้นได้แก่การทำให้ละอาย เช่น ตำหนิ ต่อว่า ประจาน หรือประณาม แนวทางที่สอง คือ การสนับสนุนจิตใจใฝ่ดีให้เจริญงอกงามและมีกำลัง เพื่อกระตุ้นให้เกิดพฤติกรรมที่ดีงาม อาทิ การชื่นชมความดีที่เขามี หรือส่งเสริมให้เขาเห็นสิ่งดี ๆ ในตัว รวมไปถึงการชมเชย ใช่หรือไม่ว่าทุกวันนี้ผู้คนมักจะนึกถึงแนวทางแรก จนบ่อยครั้งลืมใช้แนวทางที่สอง เราจึงมักถนัดในการตำหนิมากกว่าการชื่นชม คุ้นกับการลงโทษมากกว่าการส่งเสริม คุ้นกับการขู่ให้กลัวมากกว่าการสร้างแรงบันดาลใจ ผู้บริหารปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่งให้ความสำคัญ กับนโยบายห้องน้ำสะอาดมาก คราวหนึ่งพบว่าห้องน้ำในปั๊มน้ำมัน จังหวัดแห่งหนึ่งไม่สะอาดเท่าที่ควร เขาจึงเดินไปหาพนักงานทำความสะอาด แต่แทนที่จะต่อว่า เขากลับบอกว่า ตอนที่เข้าห้องน้ำได้ยินลูกค้าหนึ่งชมว่า ห้องน้ำปั๊มนี้สะอาดมาก แล้วเขาก็ถามว่า พนักงานผู้นั้นทำความสะอาดอย่างไร เมื่อรู้ว่าเธอทำความสะอาดตามขั้นตอนที่ได้อบรม เขาก็ชมว่า "ป้าเก่งจัง" ทันทีที่ชมเสร็จ พนักงานผู้นั้นก็ขอตัว สิ่งแรกที่เธอทำ คือ ไปห้องน้ำเพื่อทำความสะอาดอีกครั้งหนึ่ง คำชมเชยนั้นใช่ว่าควรใช้เมื่อผู้อื่นทำความดีเท่านั้น ก็หาไม่ แม้เขายังทำได้ไม่ดี แต่หากได้รับคำชม ก็อาจเกิดกำลังใจที่จะทำให้ดียิ่งขึ้นก็ได้ น้ำเสียนั้นเราไม่จำเป็นต้องวิดดอก เพียงแค่ทดน้ำดีเข้าไปมาก ๆ มันก็จะไปไล่น้ำเสียเอง นิสัยไม่ดีก็เช่นกัน เพียงแต่เพิ่มกำลังให้จิตใจใฝ่ดีเท่านั้น มันก็จะไปกำจัดนิสัยไม่ดีเอง บทความโดย... รินใจ คัดลอกจาก...คุณจั่นเจา คัดลอกจาก...คุณCindicate Create Date : 17 มกราคม 2551     Last Update : 17 พฤษภาคม 2551 23:19:37 น. Counter : 1109 Pageviews.   2 comment Share Tweet

ผลบุญ-ผลกรรม(มีภาพและกลอน)   ผลบุญ-ผลกรรม(มีภาพและกลอน) กรรมชาตินี้เพราะเหตุใดใครรู้บ้าง เป็นขุนนางมียศชีพสดใส ทั้งแก้วแหวนเงินทองของชอบใจ ชื่อลือไกลเพราะกรรมดีที่ติดตาม ชาติปางก่อนนำทองคำสร้างองค์พระ เสียสละการกุศลผลล้นหลาม จึงเสวยกรรมดีมีรูปงาม ประพฤติตามรอยบาทพระพุทธองค์ ได้ขี่ม้าพาเที่ยวช่างเพลินเพลิด แสนประเสริฐเลิศดีมีอานิสงส์ มีรถใช้สะดวกใจไม่พะวง จิตมั่นคงหากใคร่รู้ดูผลทาน อดีตชาติชอบช่วยอำนวยสุข ผู้ร่วมทุกข์เศร้าใจใคร่ประสาน สละเงินสร้างถนนสร้างสะพาน กุศลทานทำให้ไม่ยากจน เมื่อชาติก่อนทำบุญไว้คณานับ บริจาคทรัพย์ร่วมในงานการกุศล มาเกิดใหม่ใจประเสริฐเลิศยุบล ได้นุ่งไหมต่วนแพรยลเพราะกรรมดี ได้มีกินมีใช้เพราะโชคช่วย ได้ร่ำรวยมียศมีศักดิ์ศรี ชาติปางก่อนเสียสละข้าวของมี ให้คนที่ไม่มีกินสิ้นกายใจ มีตึกรามราคาแพงแรงอธิษฐาน ทุกวันวารมีแต่สุขทุกข์หลีกหนี เพราะแรงบุญอุดหนุนไว้ให้ได้ดี ข้าวสารนี้บริจาคผู้ยากจน มีสุขพร้อมเงินตราสารพัด เหตุสร้างวัดสร้างศาลาคนอาศัย สร้างกรรมดีเลิศล้ำฉ่ำหทัย มาเกิดใหม่เสวยสุขไร้ทุกข์พลัน ชาติก่อนนั้นสร้างกุศลผลกว้างไกล นำดอกไม้ถวายพระดูล้นหลาม มีรูปร่างลักษณะสง่างาม น่าเกรงขามในท่าทีทุกวี่วัน ชาติปางก่อนสร้างกุศลผลมากล้ำ พิมพ์หนังสือธรรมแจกจ่ายใจเกื้อหนุน ศีล- สมาธิ-ภาวนา เนื้อนาบุญ จิตอบอุ่นปิติล้นผลตามมา เกิดชาตินี้กรรมดีชี้ให้เห็น ได้เกิดเป็นสตรีมีวาสนา พร้อมลาภยศทรัพย์สินปริญญา เกิดจากอานุภาพกรรมทำดีพลัน ชาติก่อนใช้ริ้วทองถวายพระ ตั้งสัจจะร่วมกันไม่หันเห เกิดชาติใหม่ครองรักไว้ไม่รวนเร เพราะบุพเพสรรค์สร้างทางรักนาน เตือนหนุ่มสาวคราวรักสลักจิต ฝากชีวิตเป็นหนึ่งเดียวเกลียวประสาน ต่างสัตย์ซื่อถือมั่นนิรันดร์กาล บริจาคทานยึดพระธรรมนำสู่ใจ มีพ่อแม่พร้อมหน้าลูกผูกดวงจิต ชั่วชีวิตช่างสดใสไร้ปัญหา ชาติก่อนสร้างกรรมดีมีเมตตา คนโดดเดี่ยวเปลี่ยวกายาพาชี้ทาง ช่วยเหลือเด็กกำพร้าที่พลัดพราก อีกช่วยเหลือคนทุกข์ยากมิหมองหมาง ช่วยเหลือคนอนาถาหมดหนทาง จิตสว่างสร้างกูศลส่งผลไกล มีพ่อแม่พร้อมหน้าลูกผูกดวงจิต ชั่วชีวิตช่างสดใสไร้ปัญหา ชาติก่อนสร้างกรรมดีมีเมตตา คนโดดเดี่ยวเปลี่ยวกายาพาชี้ทาง ช่วยเหลือเด็กกำพร้าที่พลัดพราก อีกช่วยเหลือคนทุกข์ยากมิหมองหมาง ช่วยเหลือคนอนาถาหมดหนทาง จิตสว่างสร้างกูศลส่งผลไกล ได้มากลูกมากหลานสราญจิต ชั่วชีวิตไกลทุกข์สุขสดใส เพราะชาติก่อนสร้างกรรมดีไว้มากมาย สุขสบายลูกหลานดีมีปัญญูา อดีตชาติชอบช่วยชีวิตสัตว์ ปฏิบัติศีลห้าครบพบศาสนา ศีลข้อหนึ่งพึงยืดมั่นชั่วชีวา มีเมตตาไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวัน ในชาตินี้มีอายุยิ่งยืนยาว ผ่องสกาวไร้โรคาพาสุขสันต์ ชาติก่อนนั้นสร้างกุศลผลอนันต์ วันสำคัญปล่อยนกปลามามากมาย ชาติปางก่อนก่อกรรมทำบัดสี ทารุณสามีเป็นประจำกรรมทั้งหลาย เกิดชาตินี้เป็นหม้ายร้างอ้างว้างกาย ต้องเดียวดายไร้คู่ชมสมฤดี หากขาดความกตญัญูรู้คุณท่าน ต้องทรมานเพราะกรรมตามส่งผล เป็นคนใช้เหนื่อยกายใจให้อดทน จิตหมองหม่นใร้กตัญญูผู้มีคุณ เมื่อชาติก่อนจิตซาบซึ้งซึ่งจาคะ ถวายแสงไฟแก่พระมามากหลาย อันเป็นพุทธบูชาพาชื่นใจ ชาตินี้ได้เกิดมาดวงตางาม เพื่อชาติก่อนกรรมเก่ามากปากเก่งกล้า เหตุพราะด่าบุพการีจึงมีผล เกิดชาติใหม่เป็นบ้าใบ้ให้พิกล อีกเป็นคนหูตึงจิตจึงทราม ชาติปางก่อนชอบทำชั่วไม่กลัวบาป เห็นคนกราบไหว้พระด่าเหยียดหยาม ไม่นับถือศาสนาใดจิตใจทราม รูปไม่งามอีกหลังโกงพิการพลัน ถ้าเกิดมาเป็นวัวควายเขาใช้งาน ทรมานถูกเข่นฆ่าจนอาสัญ ต้องไถนาเช้าเย็นไม่เว้นวัน จิตใจนั้นเหมือนพันผูกถูกจำจอง เหตุหนีหนี้โกงแชร์เพราะทำชั่ว จิตเมามัวผิดศีลธรรมกรรมสนอง เป็นหนี้สินไม่ชดใช้ใจลำพอง ชาตินี้ต้องใช้กรรมติดตามตน ชาติปางก่อนชอบช่วยคนป่วยไข้ เคยบริจาคยาให้ใช้รักษา ทั้งโอสถถวายพระเสมอมา ชาตินี้พาสุขใจไร้โรคกาย กรรมชาติก่อนทำร้ายทำลายคน ต้องหมองหม่นวิปโยคสุดโศกศัลย์ กรรมสนองไม่ครองสุขทุกชีวัน ชาตินี้นั้นไร้ญาติมิตรคู่ชิดกาย สร้างกุศผลบุญเป็นทุนไว้ ด้วยดวงใจใสสว่างสู่ทางสวรรค์ อีกมีพรหมวิหารสี่ชั่วชีวัน จิตมุ่งมั่นชั่วชีวิตนิพพานเอย. มีใจคอคับแคบโกรธแค้นคิด กุศลจิตหม่นหมองไม่ผ่องใส ผลถึงบุตรสุดอัปลักษณ์น่าหนักใจ ต้องเหนื่อยหน่ายทนทุกข์ท่วมทวี หากผิดศีลข้อสามครอบงำจิต ประพฤติผิดลูกเมียเขามีเจ้าของ เกิดชาติใหม่ต้องเป็นหม้ายไร้คู่ครอง ควรไตร่ตรองก่อนทำกรรมเวรจูง ชอบดูภาพลามกจิตตกต่ำ ประกอบกรรมผิดทำนองหมิ่นของสูง เกิดมาใหม่ตาบอดมิดต้องคิดจูง เหมือนใกล้ฝูงสัตว์ร้ายไกลผู้คน เมื่อชาติก่อนประกอบกรรมปรุงความคิด ในดวงจิตริษยาชอบยุแหย่ ให้สังคมแตกแยกและเชือนแช เพราะเห็นแก่ส่วนตัวไม่กลัวกรรม เกิดชาตินี้ผลสนองจิตหมองหม่น ต้องเป็นคนพิการกายใจชอกช้ำ กระอักเลือดเจ็บในอกกระกำ ชีพตกต่ำอับโชคโรคตามมา ไม่เชื่อฟังในพระธรรมคำสั่งสอน พระชินวรเทศนาหันหน้าหนี มาเกิดใหม่ใช้กรรมเก่าเศร้าฤดี ชีวิตนี้ที่หูหนวกพวกทดลอง ส่วนร่างกายไม่สมประกอบชอบพูดมาก ดูที่ปากแหว่งโหว่โมโหหัน เหตุเพราะปากใส่ไฟร้ายอนันต์ เวรกรรมนั้นพูดแต่ชั่วมัวคะนอง ลูกทรพีตบตีต่อพ่อแม่ ไม่เหลียวแลกตัญญูรู้คุณท่าน อนันตริยกรรมซ้ำให้ ได้พิการ เป็นขอทานแขนงอเพราะก่อเวร เหตุจากจิตคิดชั่วไม่กลัวกรรม ชอบกระทำสิ่งร้ายทำลายชาติ พังสะพานผ่านไม่ได้ใจร้ายกาจ จิตวิปลาสเลวร้ายกายพิการ ต้องเจ็บป่วยนอนเตียงครางเสียงยาว กายปวดร้าวโรคเบียดเบียนรุมร้อนหน้ก เหตุเพื่อนมีอุบัติภัยไม่ถามทัก แถมยังจักเพลินใจให้ซ้ำเติม เห็นขอทานด่าว่าน่าชิงชัง ดูถูกทั้งเยาะเย้ยและเหยียดหยาม เกิดชาติใหม่ยากไร้ใจเสื่อมทราม ต้องนอนตามข้างทางเหงาเศร้าฤดี หากต้องโทษคดีอาญาพาติดคุก เหตุแห่งทุกข์โทษทัณฑ์พลันหลบหนี เพื่อนประสบพบภัยไม่ปรานี เป็นคนที่เห็นแก่ได้ไร้เมตตา เหตุจงใจเจตนา ทารุณสัตว์ ปฏิบัติกรรมชั่ว ชีพมัวหมอง ผลได้รับเป็นโรคเรื้อน ร่างกายพอง โปรดไตร่ตรองก่อนทำ กรรมหนักเอย แขวนคอตายวายชีวา น่าอนาถ กรรมบังอาจกลั่นแกล้ง การกุศล ให้ผู้อื่นเสียหาย เพื่อประโยชน์ตน อีกฉ้อแลเฉกเช่น เป็นขโมย ถูกเสือกัดงูฉกตายวายชีวาตม์ ชอบอาฆาตก่อกรรมทำทุกข์เข็ญ ขึ้นโรงศาลสร้างศัตรูสู่กรรมเวร ชี้ให้เห็นอุบัติภัยในจิตเรา ต้องเดียวดายโดดเดี่ยวเปลี่ยวดวงจิต ชั่วชีวิตอับโชคมองโลกเขลา เป็นชายโฉดชอบชั่วมั่วของเมา ทุกค่ำเช้าจะไม่มีที่ที่พักพิง กรรมชาติก่อนเคยโหดร้ายใช้อารมณ์ ลูกเมียตรมทั้งทุบตีดั่งผีสิง ขาดเมตตากรุณาจากใจจริง นี่คือสิ่งสนองกลับให้รับกรรม ที่มา ://thai.mindcyber.com Create Date : 22 ธันวาคม 2550     Last Update : 17 พฤษภาคม 2551 23:20:18 น. Counter : 2773 Pageviews.   4 comment Share Tweet

กรรมชาตินี้ "หนังสือ ชักธงธรรม"   กรรมชาตินี้ หนังสือ ชักธงธรรม (กิเลน ประลองเชิง) หน้า ๒๖ บทย่อ ในทางธรรม..พระท่านสอนให้เมตตา กรรมใดใครก่อก็ขอให้รับกรรมนั้น ในแง่ของวิชาการแพทย์...คนมีจิตที่เกลียด โกรธ อิจฉาริษยา อาฆาต พยาบาทเคียดแค้น..ต่อมหมวกไตจะสร้างสารบาปออกมามาก ซึมเข้าสู่กระแสเลือด ออกฤิทธิ์ต่ออวัยวะต่างๆ สารอะดรีนาลิน..ทำให้หัวใจเต้นแรง ทำให้เป็นโรคความดันโลหิตสูง เส้นเลือดแดงที่ไปหล่อเลี้ยงกล้ามเนื้อผนังหัวใจหดจนตตีบตัน หัวใจอาจวายถึงตาย คอเลสเตอรอล..จะถูกสร้างทั้งที่ไม่ได้กินไขมันสัตว์ เครื่องในสัตว์ กะทิ ไข่แดง สารสเตียรอยด์ ควบคุมการหลังน้ำย่อยอาหารได้ไม่สมดุล ถ้าหลั่งมากกรดในน้ำย่อยจะกัดผนังด้านในเป็นแผลในกระเพาะ ปวดท้องบริเวณลิ้นปี่ ถ้ากัดเส้นเลือดใหญ่ทะลุ จะอาเจียนเป็นเลือด ถ้าหลังน้อย ท้องจะอืดเฟ้อ อาหารไม่ย่อย ไม่อยากรับประทานอาหาร สารแลคติค แอชิต จะมีผลทำลายภูมิคุ้มกันของร่างกายทำลายความแข็งแรงของเม็ดเลือดขาว เกล็ดเลือดในกระแสเลือดจับตัวกันเป็นลิ่ม อุดตันตามหลอดเลือดฝอย เกิดในสมองก็เป็นอัมพาต สรุปแล้ว คนที่อิจฉา เป็นคนที่มีระดับจิตต่ำคนที่ถูกนินทาว่าร้าย..ไม่ต้องรอให้เวรกรรมหรือฟ้าดินจัดการ ธรรมชาติในร่างกายนั่นแหล่ะ..จะจัดการให้เอง ดูจากคนบนเวทีการเมืองก็ได้ ฝ่ายที่ถูกด่า มองมุมไหนหน้าก็ยังนวลมีเลือดฝาดสีแดง ส่วนคนที่ตั้งหน้าตั้งตาด่า..นับวันก็เห็นแต่แววหมองคล้ำ ไม่มีราศี กรรม...ที่ว่า ดูกันชัดๆ ในชาตินี้แหละครับ ไม่ต้องรอดูชาติหน้าหรือชาติไหน Create Date : 19 ธันวาคม 2550     Last Update : 17 พฤษภาคม 2551 23:20:35 น. Counter : 1112 Pageviews.   3 comment Share Tweet