ไส้เดือนเขียนจดหมายถึงมนุษย์
ไส้เดือนเขียนจดหมายถึงมนุษย์
"หนังสืออภิมหามงคลธรรม หน้า ๒๓๖"
รอยไส้เดือน เกลื่อนไป ในผิวดิน เป็นลวดลาย หลายระบิล หลายท่วงท่า มีความหมาย ว่ากระไร ใครสงกา หรือเห็นว่า ไร้สิ่ง น่าสนใจ
คือจดหมาย ไส้เดือน เตือนมนุษย์ ไม่รู้สิ้น รู้สุด มาแต่ไหน ทั้งคืนวัน ขยันเขียน เวียนทำไม มนุษย์อ่าน หรือไม่ ไม่อาวรณ์
มันพร่ำบอก พร่ำสอน พร่ำวอนว่า พร่ำพรรณนา ให้ระวัง ให้สังหรณ์ ว่าสรรพสิ่ง เปลี่ยนไป ไม่ถาวร ทุกทุกตอน อนิจจัง อนัตตา
มันให้อัต- ถาธิบาย หลายแสนอย่าง อุทาหรณ์ ต่างต่าง ครบทุกท่า รอยไส้เดือน เกลื่อนทั่ว พสุธา ก็เพราะว่า ไส้เดือนรัก คนนักเอยฯ
ธรรมชาติของไส้เดือนเมื่อเกิดขึ้นมา ในโลกมีแต่สร้างประโยชน์ให้กับโลก มันช่วนพรวนดินให้ต้นไม้ต้นหญ้าได้งอกงาม เป็นสัตว์ที่อยู่ในดินก็จริง แต่เมื่อมันจะตาย มันจะขึ้นมาตายบนพื้นดิน เป็นประโยชน์แก่ไก่ แก่นก ได้จิกกินเป็นอาหาร แต่ก่อนที่มันจะตายยังได้เขียนร่องรอยเอาไว้อีก ร่อยรอยอันนี้แหละคือจดหมายที่มันเขียน ฝากเอาไว้ให้กับมนุษย์ เพื่อมนุษย์จะได้อ่าน ได้ศึกษาเรื่องราวของชีวิต
แม้แต่ไส้เดือนก่อนตายยังฝากร่องรอยเอาไว้ ให้กับโลก มนุษย์ละ จะมีร่องรอยอะไรไว้ฝากฝัง
ชีวิตของคนเราอยู่ได้ไม่นาน โดยกาลประมาณ ไม่เกินร้อยปีต้องตายจากกัน ควรสร้างความดีฝากเป็นรอยตราไว้ "อย่าให้อายไส้เดือน"
อันวัวควายตายแล้วยังเหลือเขาและหนัง ช้างมีงาเป็นอนุสรณ์ มนุษย์ต้องทำความดีประดับไว้ในโลกา
"ทำดีไว้ให้ควรค่าคำว่าคน ให้โลกล้นด้วยคนดีสักทีเอย"
|
---|
Create Date : 04 ตุลาคม 2549 |
Last Update : 17 พฤษภาคม 2551 23:35:03 น. |
|
6 comments
|
Counter : 1240 Pageviews. |
|
|
โดย: Spata1 IP: 124.120.243.253 วันที่: 4 ตุลาคม 2549 เวลา:19:50:34 น. |
|
|
|
โดย: ต้นตาล IP: 158.108.131.31 วันที่: 4 ตุลาคม 2549 เวลา:19:58:46 น. |
|
|
|
โดย: teerasak IP: 203.149.12.234 วันที่: 4 ตุลาคม 2549 เวลา:20:02:18 น. |
|
|
|
โดย: เก่ง IP: 202.5.87.136 วันที่: 4 ตุลาคม 2549 เวลา:20:28:48 น. |
|
|
|
โดย: kate IP: 124.121.137.221 วันที่: 4 ตุลาคม 2549 เวลา:20:43:29 น. |
|
|
|
โดย: แร้ไฟ วันที่: 4 ตุลาคม 2549 เวลา:22:15:31 น. |
|
|
|
| |
|
|
ตะวันลาลับผันอีกวันหนึ่ง
มืดมาเยือนเหมือนย้ำให้คำนึง
วันวัยผ่านกาลถึงอีกหนึ่งวัน
ตื่นมาเพื่อพบกับรับวันใหม่
เป็นเช่นนี้เรื่อยไปไม่เปลี่ยนผัน
ยามเเสงทองส่องหล้าจนสายัณ
ราตรีนั้นหมุนกลับสลับวน
มีเช้าค่ำย่ำยามตาวิถี
ชีวิตนี้หมุนไปไม่สับสน
เพิ่มวันวัยให้ทั่วทุกตัวตน
ชีวิตคนเป็นไปในเช่นนี้
เพียงวัยเพิ่ม เติมวันเท่านั้นหรือ
เพิ่มวันคือ เพิ่มวัย ในวิถี
ประกอบกรรม ธรรมใด ในชีวี
ฝากไว้มีบ้างไหม ในชีวิต
วันเราจัก พักผ่อน ไม่ย้อนกลับ
ฝากประทับรอยเตือน เหมือนลิขิต
เเม้นผลงาน ปานรอย เเสนน้อยนิด
ดีกว่าปลิดชีพร่าง อย่างไร้รอย...