คนดี-ของดี
ที่มา : หนังสือประตูธรรม หน้า ๙๔

ค่านิยมของสังคมมักจะพาให้หลงทางพากันตื่นไปตามแฟชั่นใหม่ๆ ตื่นของใหม่ๆ ที่จริงเราควรเปลี่ยนค่านิยมของสังคมให้มาชื่นชมค่าของความดี เรามีศีล ๕ มั้ย เรามีสมาธิมั้ย เรามีสติมั้ย เรามีความดีในตัวเรามั้ย ถ้าเรามีความดีในตัว เราก็ไม่ต้องกลัวอะไร เราจะไม่มีวันตกต่ำได้เลย เหมือนกับเรานุ่งผ้าเก่าๆ แต่ว่าเรามีความสุขในความเป็นอยู่แบบคนมีศีลธรรม คนที่นุ่งผ้าใหม่ๆ แต่เห่อเหิมไปตามเขา บางทีก็ไม่มีความสุข ดังนั้น เราต้องเห็นว่าค่านิยมของความดีนี่เราควรจะเอามาใช้กัน คือ ต้องให้นิยมคนดี ยกย่องส่งเสริมคนดี ยกย่องส่งเสริมคนมีศีลธรรมให้เป็นผู้นำทางแก้ปัญหา นำทางพ้นทุกข์ได้ ต้องนิยมคนดี ไม่ใช่นิยมของดี

ถ้าโลกมานิยมคุณธรรม โลกก็จะจ่ายแจกแบ่งปันกันโดยมีความสุข เพราะเขาก็จะมองว่า "คนจนควรได้รับความช่วยเหลือ คนรวยก็ควรเป็นผู้ให้" แต่ทุกวันนี้กลายเป็นว่า "คนจนเป็นผู้ให้" คนจนต้องส่งส่วยให้คนรวย คนรวยก็กลายเป็นคนอยากได้ เป็นคนงก เป็นคนสะสม เป็นคนโลภ สังคมจึงเดือดร้อน แต่ถ้าเกิดว่าคนรวยเป็นผู้ให้นะ มันก็จะจบ ต่างคนต่างช่วยเหลือ เจือจุนกัน สังคมจะเข้ากันได้ โจรขโมยก็จะหมด

เหมือนกับว่าในหมู่บ้านมีคนรวยคนเดียว นอกนั้นเป็นคนจน แล้วใครจะเดือดร้อน คนรวยเอาประโยชน์คนเดียว แล้วคนรวยจะนอนตาหรือ? สักวันหนึ่งถ้าคนจนทนไม่ได้ก็ต้องฆ่าคนรวย ดูเบื้องแรกเหมือนคนจนจะเดือดร้อนฝ่ายเดียว แต่ในที่สุดแล้วคนรวยก็ต้องเดือดร้อน และจะต้องเดือดร้อนกว่าคนอื่น เพราะตัวเองต้องเสียหายมากกว่า ก็ต้องมองตรงนี้ให้ออก ให้โลกมองตรงนี้ เหมือนคนทั่วโลกจนหมดเลยแต่มีประเทศเดียวรวย ประเทศนั้นจะอยู่ได้มั้ย?...ไม่ได้! จะมีแรงต่อต้าน มันต้องให้เสมอภาคกัน รวยจนพอๆกัน พยายามไกล่เกลี่ยให้สมดุลกันแล้วโลกนี้จะอยู่กันอย่างสงบสุข

สรุปแล้วก็เอาหลักคำสอนของพระพุทธเจ้ามาใช้เป็นฆราวาสก็ให้ปฏิบัติตามอาคาริยวินัย* แล้วก็เอาคุณธรรมของในหลวงมาใช้ โดยที่เราพยายามไม่ต้องไปพึ่งพาคนอื่น จงพึ่งพาตัวเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับคนไทยก็คือ ให้ทุกคนเอาในหลวงมาบูชา อย่าเอาในหลวงมาทำลาย

บูชาอย่างไร? ทำลายอย่างไร?
ในธนบัตรมีรูปในหลวง เราก็ไม่ควรจะเอาเข้าไปเล่นการพนันในบ่อน เอาไปกินเหล้า เพราะในหลวงท่านไม่ชอบอบายมุข ในหลวงท่านไม่เข้าคลับ ไม่เข้าบาร์ในหลวงท่านเข้าวัดเข้าวา เราควรเอาในหลวงมาบูชาไว้บนหิ้งบ้านเรา อย่าเอาในหลวงไว้ที่ต่ำ อย่าไปไว้ใต้ถุงเท้า อย่าไปไว้ใต้ที่นั่ง พวกเล่นการพนันชอบเอาธนบัตรซ่อนไว้ตามก้นตามรองเท้า มันจะเป็นเรื่องซวยสำหรับคนนั้น เพราะในหลวงมีบารมี เป็นสมมุติเทพ ท่านไหว้พระ สวดมนต์ นั่งสมาธิ แล้วเราเอารูปท่านไปไว้ต่ำๆ มันสมควรแล้วหรือ? รูปท่านประเสริฐ ค่าของท่านมีมากกว่าที่เราจะเอาไปใช้กินเหล้า ไปเล่นการพนัน เอาไปเที่ยวคลับเที่ยวบาร์ ถ้าทุกคนรู้จักค่าของในหลวงก็ต้องเอาไว้บูชา เพราะรูปของท่านศักดิ์สิทธิ์

ทุกวันนี้ถ้าพูดทางด้านคุณธรรม ท่านก็ประเสริฐยิ่งกว่าใครทั้งหมดในบรรดาชาวโลกทั้งหลาย ในหลวงบำเพ็ญบารมีลักษณะพระโพธิสัตว์เลย ท่านมีพระวิริยะ เช่นเดียวกับพระมหาชนก ท่านมีความเพียรอย่างนั้น ท่านไม่ท้อถ้อย คนต้องมีบารมีจึงจะกล้าทำอะไรจนสำเร็จ ซึ่งเวลาท่านเสด็จไปไหนคนก็ต้องยอมรับ ทั่วโลกก็ยอมรับ แต่คนไทยหลายคนกลับยังไม่รู้จักคุณค่า เอารูปของในหลวงไปไว้ที่ต่ำๆ ไม่ให้ความเคารพ มันถึงได้จน มันถึงได้เดือดร้อน สังคมเสื่อมทรามลงทุกวันก็เพราะเหตุนี้ เรามีสิ่งประเสริฐสูงค่าแต่ไม่รู้จักบูชา

อาคาริยวินัย = วินัยของผู้ครองเรือน คือ วินัยของชาวบ้าน
ได้แก่ การงดเว้นจาก อกุศกรรมบท ๑๐
และประพฤติ กุศลกรรมบท ๑๐

* อกุศกรรมบท ๑๐
คือ ทางแห่งกรรมที่เป็นอกุศล ได้แก่
ก. กายกรรม ๓.
๑. ปาณาติบาต การทำลายชีวิต
๒. อทินนาทาน การถือเอาของที่เขามิได้ให้
๓. กาเมสุมิจฉาจาร การประพฤติผิดในกาม
ข. วจีกรรม ๔.
๔. มุสาวาท พูดเท็จ
๕. ปิสุนาวาจา พูดส่อเสียด
๖. ผรุสวาจา พูดคำหยาบ
๗. สัมผัปปลาปะ พูดเพ้อเจ้อ
ค. มโนกรรม ๓.๘. อภิชฌา ละโมบคอยจ้องอยากได้ของเขา
๙. พยาบาท คิดร้ายเขา
๑๐. มิจฉาทิฎฐิ เห็นผิดจากครองธรรม

กุศลกรรมบท ๑๐
คือทางแห่งกรรมที่เป็นกุศล ได้แก่ เว้นจากอกุศลกรรมบท ๑๐

จาก พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพย์ โดย พระธรมปิฎก (ประยุทธ์ ปยุตฺโต)