นำเรื่องราวบางส่วนของพี่เภาไปเขียนในนวนิยายเรื่อง เพลงรักลมหวน
ที่เคยลงพิมพ์ในสกุลไทย
เนื้อเรื่องกล่าวถึงรายการเพลงบ่ายวันอาทิตย์
ที่สร้างความผูกพันและสายใยความทรงจำของกลุ่มคนในแวดวงต่างๆให้รื้อฟื้นกลับมาอีก
โดยมีตัวพี่เภาเป็นตัวดำเนินเรื่องหลัก
ทำให้คนอ่านและคนฟังรายการคาดเดาบุคลิกลักษณะของพี่เภา ต่างๆนานา
จนพี่เภาก็ขำขำและบอกว่า ไม่ใช่ตัวตนจริงๆ (จริงๆนะ)
นักฟังเพลงทั่วไป ฟังการจัดรายการของ พี่เภา
จะรู้สึกว่า เธอไม่ค่อยเอาใจแฟนเพลงเท่าไหร่นัก
เพราะจัดในสไตล์ INDY ของตัวเอง ชอบใคร รักใคร ก็จะเปิดผลงานของเขาหรือเธอบ่อยๆ
แต่แฟนรายการประจำจะอินกับวิธีดำเนินรายการสไตล์นี้
จนแทบจะรู้ว่าวันนี้ เธอจะเอาเรื่องของใครมาเล่า
แล้วประเภทที่มาขอเพลงเปิดสดๆด้นเดี๋ยวนั้น ไม่มีหรอก
เพราะผู้ดำเนินรายการไม่ได้เอาแผ่นมา ขอติดไว้อาทิตย์หน้า ถ้าไม่ลืมนะ
อ้อ...นักร้องที่ขอต้องมีเอกลักษณ์หน่อยนะ
อย่าง Frank Sinatra/ Perry Como/ Cole Porter/Nat King Cole/
Michel Le Grand / Henry Mancini/ Irving Berlin
มีนักร้องหลายคนที่พี่เภา ปฎิเสธที่จะเปิด
อย่างผลงานของริชาร์ด เคลย์เดอมองค์ ไม่อยู่ในรายชื่อแผ่นที่จะเปิด(ไม่รู้เพราะอะไร)
ใครๆว่าพี่เภาเป็นคนดุ แต่ในความคิดของเจ้าของกระทู้เอง
เธอน่าจะเป็นคนที่ปิดและค่อนข้างเข้มงวดกับตัวเองมากกว่า
ระหว่างรายการจะไม่รับโทรศัพท์จากแฟนรายการ
ไม่มีคุยจ๊ะจ๋าเหมือนดีเจยุคนี้ หากใครจะฝากของเล็กๆน้อยๆมาให้
ก็ขอให้ฝากข้างนอก เพราะเจ้าตัวไม่สามารถออกไปรับได้
และขอร้องว่า ไม่จำเป็นต้องฝากของขวัญอะไรมาให้
เพราะการจัดรายการคือ ของขวัญแห่งความสุขที่สุดของเธอ... พอล่ะ
พี่เภา จัดรายการเดียวมาตลอด แต่เปลี่ยนสถานีไปมาตามเหตุผลของธุรกิจ
จนสถานีสุดท้ายคือ 93.5 fm.
ด้วยเหตุผลทางสุขภาพ พี่เภา ขออำลาเก้าอี้จัดรายการชั่วคราว
เพื่อไปรักษาตัว ปล่อยให้ดีเจรุ่นน้องรับหน้าที่แทน
จากหนึ่งอาทิตย์เป็นหนึ่งเดือนเป็นสอง สาม สี่ ห้า และก้อถึงวันสุดท้าย
เก้าอี้ตัวที่พี่เภานั่งประจำหลังไมค์ก็ยังว่างเปล่า
พี่เภา เกิดเดือนกันยายน
ถ้ายังดำเนินรายการอยู่ก็คงจะเตรียมเพลงประจำเดือนนี้ทั้งหลายไว้ในชั่วโมงสุดท้าย
ในเมื่อเธออำลาจากอย่างนิรันดร์ไปแล้ว
เจ้าของกระทู้ก็ขอกล่าวขอบคุณและอำลาเธอด้วยเพลงนี้เช่นกัน
https://www.youtube.com/watch?v=kjiVbaA1-sc
เห็นเม้นของพี่ในโพสเฮียคลายเครียด เลยขอแวะมาทักทาย
Happy New Year 2019