เกิดแล้วเป็นคน / สีฟ้า

ชื่อเรื่อง : เกิดแล้วเป็นคน
ผู้แต่ง : สีฟ้า  
สำนักพิมพ์ : เพื่อนดี
พิมพ์ : ครั้งที่ ๓ เดือนพฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๖๐
ราคา : ๑๙๐ บาท
จำนวนหน้า : ๒๕๕ หน้า

'ดอกคำ และ 'นำบุญ' สองพี่น้องเด็กยากจนที่ถูกรับอุปการะจากองค์การสอนศาสนาและด้วยความตั้งใจใฝ่รู้ทำให้พวกเขาได้มีโอกาสเรียนสูงกว่าพี่น้องคนอื่น ดอกคำเป็นนักเรียนพยาบาล ขณะที่นำบุญเป็นนักเรียนแพทย์อนาคตไกล แต่ใครเลยจะรู้ว่านอกจากความยากจน ชีวิตของพวกเขานั้นยังเก็บซ่อนความลับอันขมขื่นเอาไว้อีก 

จวบเมื่อมีความรักดอกคำเลือกที่จะบอกความจริงว่าแม่ของเธอเป็นโรคเรื้อนจนต้องยุติความสัมพันธ์ ขณะที่นำบุญเลือกที่จะเก็บงำไว้ต่อไปโดยไม่สนใจคำเตือนของพี่สาว

เมื่อมีความสุขทั้งในหน้าที่การงานและความรัก ยิ่งทำให้นำบุญหลงลืมความจริงและพยายามหนีห่างจาก 'แม่บัว' ผู้เป็นโรคเรื้อนของเขา โดยที่แม่บัวเองก็ไม่ได้เรียกร้องสิ่งใดด้วยอยากให้ลูกทุกคนมีความสุข ไม่ต้องถูกรังเกียจจากสังคมเพราะมีแม่เป็นโรคเรื้อน ทว่าความลับใดย่อมไม่มีในโลก ที่สุดแล้วมันก็ได้แผ้วพานชีวิตรักของนำบุญเสียจนไม่มีชิ้นดี

เมื่อเกิดมาเป็นคนแล้ว ไฉนเลยจะต้องรับผลกรรมที่ไม่ได้ก่อ ชีวิตต้องถูกรังเกียจเดียดฉันท์เพียงเพราะอุปาทานอันแรงกล้าเช่นนั้นหรือ?

...

เกิดแล้วเป็นคน เป็นเรื่องราวที่สะท้อนจิตใจมนุษย์ได้ดีเรื่องหนึ่ง เนื่องด้วยประเด็นหลักของเรื่องกล่าวถึง โรคเรื้อน ซึ่งเป็นที่รังเกียจของคนในสมัยก่อน ทำให้เห็นว่าสภาพชีวิตของพวกเขาเหล่านั้นว่าถูกแบ่งชนชั้นจากคนปกติในสังคมอย่างไรบ้าง (มีนิคมคนโรคเรื้อนโดยเฉพาะ / ส่วนใหญ่มักขอทาน / ลูกหลานมักถูกรังเกียจตามพ่อแม่ปู่ย่าตายายที่เป็นโรคเรื้อน) ซึ่งตัวผมเองก็ไม่เคยรู้มาก่อนถือเป็นการเปิดหูเปิดตามากทีเดียวครับ 

ตัวละครหลายตัวมีสีเทาตามวิสัยของปุถุชน อย่างดอกคำและนำบุญ ถึงแม้จะมีคำว่ากตัญญูเป็นหลักยึดในด้านดีแต่โดยส่วนลึกแล้วย่อมมีความเห็นแก่ตัวอยู่ ดังจะเห็นจากหลายเหตุการณ์ในเรื่อง ซึ่งสุดท้ายก็นำมาถึงจุดแตกหักระหว่างพี่น้องด้วย

ตามแบบฉบับนามปากกา 'สีฟ้า' เนื้อหาจะหนักหน่วงชวนสลดหดหู่ใจอยู่บ้างแต่ก็แฝงแง่มุมอีกอย่างหนึ่งไว้ด้วยว่าเมื่อเกิดมาเป็นคนแล้วจงอย่าย่อท้อต่อชะตาชีวิต จงอย่าปล่อยใจให้จมกับความทุกข์ และถึงอาภัพเพียงใดคนเราก็เลือกมีความสุขได้เสมอนั่นเอง

"...การที่มนุษย์เราเกิดมาแตกต่างกัน เกิดมาแล้วพิการ มีโรคภัยไข้เจ็บติดตัวมาไม่เหมือนคนอื่นๆ ถ้าไม่โทษว่าเพราะกรรมเวรของตัวก็ไม่รู้ว่าจะโทษอะไรอื่น...ที่จะทำให้ปลงตก แต่นั่นไม่ใช่เหตุที่จะทำให้คนงอมืองอเท้าปล่อยให้มันเป็นไปตาม 'กรรมเวร' โดยไม่คิดจะต่อสู้กับมัน"

ปล.หายหน้าหายตาจาก bloggang ไปครึ่งปีเพราะเพิ่งบรรจุรับราชการครับ  ถือโอกาสนี้สวัสดีปีใหม่ ๒๕๖๓ พ่อแม่พี่น้องลุงป้าน้าอาปู่ย่าตายายทวดชาว bloggang ทุกคน ขอให้เป็นปีที่ดีสำหรับการเริ่มต้นสิ่งใหม่ๆ คิดจะทำอะไรก็สมปรารถนา ที่สำคัญคือสุขภาพแข็งแรงทั้งสุขภาพกายใจ มีเงินใช้ไม่ขาดมือครับ

Create Date : 09 มกราคม 2563 Last Update : 9 มกราคม 2563 3:54:16 น. Counter : 700 Pageviews.		13 comments
Share Tweet