Bloggang.com : newyorknurse : ชีวิตที่เป็นเอกภาพ จงอย่ากลัวว่าตนเองจะโดดเดี่ยว มาคนเดียวไปคนเดียวไม่เกี่ยวข้อง

ชีวิตที่เป็นเอกภาพ จงอย่ากลัวว่าตนเองจะโดดเดี่ยว มาคนเดียวไปคนเดียวไม่เกี่ยวข้อง

ชีวิตที่เป็นเอกภาพ
จงอย่ากลัวว่าตนเองจะโดดเดี่ยว
มาคนเดียวไปคนเดียวไม่เกี่ยวข้อง
อย่าหลงใหลในโลกกว้างแค่ทางจร
ชีวิตย่อมเป็นเอกภาพดั่งนี้แล.

ชีวิตที่มีเอกภาพนั้น จงอย่ากลัวที่จะต้องเดินอยู่บนหนทางชีวิต
แต่เพียงผู้เดียว เพราะตอนเกิดมาเราก็เกิดมาคนเดียว เวลาเราตาย
เราก็ตายไปคนเดียว ไม่เห็นมีใครตายไปกับเราด้วยนี่ เพราะชีวิตต้อง
เป็นไปตามกรรม กรรมใครก็กรรมมัน แล้วเราจะไปกลัวทำไมกับ
การเดินไปข้างหน้าคนเดียว มันเป็นธรรมดาของชีวิตนะ เพราะ
ชีวิตเกิดมาด้วยกรรม วิบากกรรมจะเป็นสมบัติส่วนตัวที่ทุกๆชีวิต
จะต้องลงมาชดใช้ด้วยตัวเอง หาได้มีใครมาร่วมชดใช้
กับเราได้ด้วยไม่ นอกเสียจากมันจะเป็นกรรมร่วม ยกตัวอย่างเช่น
ข่าวตอนนี้กำลังดัง แก๊งคอลเซ็นเตอร์จากฝั่งพม่า ซึ่งมีตัวการเป็น
ใครก็ไม่รู้มีสมุนในแก๊งกี่คนก็ไม่รู้ โทรมาหลอกลวงคนไทย
หรืออีกหลายชาติให้โอนเงินไปให้ แต่อย่าลืมนะของฟรี
ไม่มีบนโลก ก่อกรรมใดไว้ก็ต้องรับผลกรรมตามนั้นเสมอ
ไม่มีใครได้อะไรมาฟรีๆหรอก เวลาที่เราตายเราก็ต้องไป
ตามกรรมนั้นๆเสมอ เราจึงต้องอยู่บนโลกใบนี้และทำตัวให้
เหมือนดาวฤกษ์ ที่มีแสงในตัว สามารถส่องแสงยังประโยชน์
ให้กับสรรพชีวิตได้ถ้วนทั่ว คือช่วยเหลือผู้ที่ตกทุกข์ได้ยาก
ให้ได้พ้นความทุกข์ได้ เป็นที่พึ่งให้กับทุกๆชีวิตได้ อย่าทำตัว
เป็นเหมือนดาวเคราะห์ ที่ต้องอาศัยแสงจากดาวดวงอื่น จนบางครั้ง
กลายเป็นพวกหิวแสงไป ทำตัวไม่สมกับได้เกิดกายมาเป็นคนเลย
ชอบไปเอารัดเอาเปรียบเบียดเบียนผู้อื่น สุดท้ายแล้วของที่เรา
ได้มาไม่ถูกต้อง เราก็ต้องคืนเขาไปอยู่ดีไม่วันใดก็วันหนึ่ง เวลาตาย
เราก็ไม่ได้เอาอะไรไปด้วยนะ แก้วแหวนเงินทองสิ่งของนอกกาย
ก็ทิ้งไว้บนโลกนี้แหละ สิ่งที่จะเอาไปได้ด้วยมีอยู่ 2 อย่างเท่านั้น
คือบุญและบาป ที่จะนำทางจิตวิญญาณของเราให้เกิดในภพภูมิ
ต่างๆ เพราะฉะนั้นอย่ากลัวที่จะต้องเดินคนเดียวหรือตายไปคนเดียว
เพราะชีวิตใครก็ชีวิตมันกรรมใครก็กรรมมันต้องรับกันเอาเองนะ
เราอยากจะให้คนศรัทธาเราหรือมองเราเป็นพวกหิวแสงล่ะ
อยู่ที่การกระทำของเรานะ และเมื่อความตายมาถึงเรา
ก็ต้องต่างคนต่างไปตามกรรมนั่นแหล่ะ.
มองสภาพความเป็นจริงสิ่งควรค่า
ทุกชีวิตที่เกิดมามีเหตุผล
เหตุปัจจัยส่งผลให้มีตัวตน
เกิดเป็นคนหรือเป็นสัตว์จัดสรรมา
จงอย่ากลัวมัวกดดันทำสิ่งผิด
เพราะชีวิตมีหนทางสร้างคุณค่า
แม้ต้องเดินเพียงลำพังยังศรัทธา
อย่าไปกลัวมัวหลงใหลไร้จุดยืน
จึงต้องลืมความผูกพันที่ฝังไว้
ปล่อยวางใจที่ยึดมั่นยังไม่ตื่น
จึงไม่ควรมีชีวิตแบบกล้ำกลืน
เพราะจุดยืนเรามั่นคงจงรักดี
ต่อจากนี้ไม่ต้องกลัวความโดดเดี่ยว
ใจเด็ดเดี่ยวอยู่ทุ่มทุนสร้างอย่างเต็มที่
ทุ่มให้หมดพลังใจที่เรามี
ชีวิตนี้มีเป้าหมายไม่ธรรมดา
ถ้าคิดว่าใจกล้าพออย่าท้อแท้
อย่ายอมแพ้แค่เดินต่อก็คุ้มค่า
มิเสียแรงที่ชีวิตได้เกิดมา
ถ้าเราหันมามองโลกแห่งความเป็นจริง
สิ่งบนโลกอุปโหลกมาเพียงแค่นั้น
อย่าคาดหวังทุกนาทีมีจิตนิ่ง
สรรพสิ่งไม่มีอะไรเป็นของจริง
ต้องละทิ้งไปทั้งหมดจงจดจำ
สิ่งที่นำเอาไปได้มี 2 อย่าง
ความแตกต่างคนละขั้วจงหยุดยั้ง
บาปกับบุญเลือกฝั่งไหนมาหนุนนำ
เวลาตายไปตามกรรมดั่งนี้แล.
ขอความสุขความเจริญจงมีแด่ทุกๆท่านเทอญเจริญพร........

CR: พระคุณเจ้า ผู้เขียนค่ะ

Dhamma Blog newyorknurse

Create Date : 18 กุมภาพันธ์ 2568

Last Update : 3 มีนาคม 2568 14:50:52 น.

1 comments

Counter : 84 Pageviews.

(โหวต blog นี้)

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณกะริโตะคุง, คุณSleepless Sea, คุณปรศุราม, คุณสองแผ่นดิน

อยู่คนเดียวไปคนเดียว
ไปแบบมีสติ ไปแบบไม่มีสติ
ไปแบบสงบ ไปแบบทุรนทุราย
จนกว่าจะหมดลมหายใจ

โดย: สองแผ่นดิน

วันที่: 3 มีนาคม 2568 เวลา:22:52:42 น.