'*^-+...ไม่มีอะไรงดงาม เท่าความสงบสุข...+-^*'

::กอด::


บ่ายวันธรรมดาที่แดดแรงกล้า ฉันมีนัดกับบรรดา 'หนังสือ' ที่ห้องสมุดชุมชนย่านติวานนท์ หรือห้องสมุดของศูนย์การเรียนรู้จั่นเจริญ

ศูนย์การเรียนรู้จั่นเจริญ ตั้งอยู่ที่ซอยติวานนท์ 45 เป็นห้องสมุดชุมชนและพื้นที่กิจกรรมที่มี 'ผู้ใหญ่ใจดี' บริจาคที่ของตัวเองและออกทุนส่วนตัวจัดสร้างอาคารทั้งหมด โดยตั้งใจจะสร้างให้เป็นศูนย์การเรียนรู้ที่คนในชุมชนละแวกนั้นสามารถเข้ามาใช้เป็นพื้นที่สำหรับ อ่านหนังสือ เรียนรู้ ออกกำลังกาย วิ่งเล่น พักผ่อน และทำกิจกรรมต่างๆ ได้

ทุกวันพฤหัสบดี ฉันและน้องชายจะไปเปิดคอร์สสอนดนตรีเพื่อสร้างความคึกคักให้บริเวณ นอกจากนี้ก็ยังมีสอนฟุตซอล ศิลปะ ดนตรีไทยและเทควันโด้ด้วย และบางครั้งฉันก็ไปสอนน้องผู้หญิงเต้นประกอบจังหวะในการแข่งกีฬา

ทันทีที่ฉันก้าวเข้าประตูรั้วของศูนย์การเรียนรู้ฯ เสียงเล็ก ๆ เรียกชื่อฉันดังมาแต่ไกล "ครูปอยยยยย...." เด็กหญิงตัวอวบหน้ากลม ๆ วิ่งถลาเข้ามากอดฉัน หรือเรียกว่ากอดขาฉันจะดีกว่าเพราะว่าส่วนสูงของเธอยังไม่พ้นเอวฉันเลยด้วยซ้ำไป



"ว่าไง น้องพิมพ์ ทำงานบ้านเสร็จแล้วเหรอจ้ะ ถึงมาที่นี่ได้" ฉันก้มลงมอง 'น้องพิมพ์' ที่ยังเกาะขาฉันอยู่ แล้วส่งยิ้มให้ น้องพิมพ์อยู่ป. 5 เป็นเด็กที่เรียบร้อยและเป็นที่รักของคุณครูอาสา เธอลงเรียนวิชาดนตรี และเป็นเด็กที่เล่นดนตรีเก่งที่สุด เรียกว่าเป็นเด็กที่มี 'พรสวรรค์' ได้เลย หากเพียงเธอมีโอกาสในชีวิตมากกว่านี้ พรสวรรค์เธอคงได้รับการสนับสนุน

"ค่ะ เสร็จแล้วค่ะ เดี๋ยวน้องฟ้าก็ตามมา" เธอหมายถึงน้องสาวของเธอที่อยู่บ้านเดียวกัน และต้องช่วยแม่ทำงานบ้านให้เสร็จก่อนจึงจะได้รับอนุญาตให้ออกมาเล่นนอกบ้านได้ "วันนี้ครูปอยมาสอนอะไรคะ สอนดนตรีหรือว่าสอนเต้น"

"วันนี้ครูปอยไม่ได้มาสอนอะไรเลยค่ะ" ฉันหยุดและยิ้มให้เธอ เพิ่งจะคลายจากที่เกาะขาฉันไว้และมาจับมือฉันเดิน "แต่ครูปอยมาอ่านหนังสือที่ห้องสมุด เดี๋ยวจะมีเกมส์ให้เล่นด้วยนะ เล่นไหม มีของรางวัลใหญ่ด้วยล่ะ"

"เล่นค่ะเล่น เล่นอะไรคะ?" พอพูดถึงของรางวัล น้ำเสียงเธอดูตื่นเต้นเป็นพิเศษ ตอบรับการละเล่นของฉันไปเรียบร้อยทั้งที่ยังไม่รู้ว่าเล่นอะไรกัน

"เดี๋ยวไว้ครูปอยบอกทีหลังค่ะ" ฉันยิ้มอย่างมีเลศนัย "ตอนนี้เราไปห้องสมุดกันดีกว่า" ว่าแล้วก็จับมือเธอเดินไปห้องสมุด

ช่วงนี้ฉันกำลังจัด 'โครงการแข่งขันอ่านหนังสือ' ร่วมกับครูอาสาที่มาจัดกิจกรรมด้วยกัน โดยจะจัดทำคำถามจากหนังสือในห้องสมุด และให้เด็กในชุมชนที่เข้าร่วมโครงการมาอ่านหนังสือและตอบคำถาม ซึ่งมีคะแนนและของรางวัลเป็นตัวกระตุ้นให้ร่วมกิจกรรมและจุดประสงค์หลักคือ ให้อ่านหนังสือนั่นเอง

เวลาว่างส่วนใหญ่ของฉันในช่วงที่ผ่านมาจึงหมดไปกับการจัดทำกิจกรรมที่ว่า หลัก ๆ คือ 'อ่านหนังสือ' ซึ่งเป็นงานที่ฉันถนัดทีเดียว ฉันจึงต้องไปห้องสมุดชุมชนบ่อยขึ้น และถือเป็นโอกาสอันดีที่ได้ทำความคุ้นเคยกับเด็ก ๆ ที่มาใช้ห้องสมุดและบริเวณเป็นสถานที่วิ่งเล่นด้วย


ระหว่างจับมือน้องพิมพ์เดินไปห้องสมุด ฉันก็รู้สึกถึงแรงปะทะอีกแรงที่ขาขวาเต็มแรงพร้อมเสียงเล็ก ๆ ดังแสบหู "ครูปอยยยยย สวัสดีค่ะ" 'น้องเนย' ยกมือไหว้ฉันแผล็บ ๆ แล้วก็กอดขาขวาฉันไม่ปล่อย

"สวัสดีค่ะน้องเนย" ฉันส่งยิ้มลงไปให้ตาแป๋วแหววและยิ้มกว้างเห็นฟันหน้าหลอสองซี่ "แต่ว่ามาเกาะขาครูปอยแบบนี้ ครูจะเดินยังไงละคะ?" ว่าพลางฉันก็ส่งคิ้วขมวดเป็นเชิงดุหนึ่งที น้องเนยส่งยิ้มเอียงอายและยอมปล่อยขาฉันให้เป็นอิสระแต่โดยดี ฉันให้จับมือข้างที่ว่างอยู่เดินไปห้องสมุดด้วยกัน

น้องเนยอยู่ป.1 แต่ตัวเล็กมากจนเหมือนอยู่อนุบาล 1 เสียมากกว่า เธอผอมเกร็งและพุงโล แถมยังเพิ่งหายจากเป็นอีสุกอีใส จึงมีแผลสะเก็ดเต็มตัว แต่น้องเนยน่ารักและขี้อ้อน ตอนมาใหม่ ๆ จะเป็นเด็กซนจนต้องดุบ่อย ๆ แต่หลัง ๆ จะเรียบร้อยขึ้น เธอชอบงานประดิษฐ์พวกเย็บปักถักร้อยเป็นพิเศษ มือเล็ก ๆ ที่มีแผลเต็มมือ ยังเคยทำกระเป๋าใส่เศษสตางค์มาอวดฉันอยู่เหยง ๆ



"น้องเนยคะ ไม่เอาไม่ไปเกาะครูเขาแบบนั้นสิ" เสียง 'ป้ามะ' หรือ ป้ามยุรี ผู้ดูแลและบรรณารักษ์(จำเป็น)ของศูนย์ฯส่งเสียงมาจากหน้าห้องสมุด "ป้าบอกแล้วใช่ไหม ว่าอย่าไปกวนคุณครู"

'ป้ามะ' ใส่แว่นตากรอบหนา และมีผมสีดอกเลา เค้าหน้าและแววตามีความใจดีสม่ำเสมอ แม้แกจะพยายามดุเด็ก ๆ อย่างไร ก็ยังไม่สามารถสลัดคราบความใจดีในน้ำเสียงแกออกไปได้ จึงเป็นที่รักของเด็ก ๆ ในชุมชนที่มาใช้ห้องสมุดเป็นอย่างมาก

"ปอย วันนี้มาอ่านหนังสือเหรอคะ" ป้ามะหันมาถามฉัน "เดี๋ยวพี่ไปกินข้าวสักหน่อย ฝากห้องสมุดแป๊บนึงนะ" ฉันตอบรับคำ พลางแอบยิ้มกับสรรพนามที่แกแทนตัวเอง ไม่ว่าเหล่าครูอาสาฯจะเรียกแกว่า 'ป้า' อย่างไร แกก็จะเรียกตัวเองว่า 'พี่' ไม่เปลี่ยนแปลง "พิมพ์ เนย...นั่งอ่านหนังสือเงียบ ๆ นะคะ วันนี้ไม่มีกิจกรรม" ป้ามะว่าพลางหันลงไปสั่งความกับตัวเล็กสองคนที่จับมือฉันคนละข้าง

"ไปค่ะ ไปอ่านหนังสือกัน เด็ก ๆ" ฉันพูดกับน้องสองคนและชวนกันเข้าห้องสมุด

แต่เพียงแค่เปิดประตูห้องสมุดไปเท่านั้นแหละ ก็มีเสียงเล็ก ๆ แหลม ๆ อีกเสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากในห้องสมุด "ครูปอยยยย..." 'น้องนุก' เด็กป.1 อีกคนหนึ่งที่นั่งอ่านหนังสือในห้องสมุดอยู่แล้ว ลุกขึ้นจากตัวต่อไม้ที่ง่วนทำอยู่วิ่งถลาเข้ามากอดฉันตรงกลางตัว "ครูปอย สวัสดีค่ะ วันนี้หนูจะกอดครูปอยไม่ปล่อยเลย" น้องนุกที่ตัวเล็กพอ ๆ กับน้องเนยยิ้มยิงฟันเต็มปากเงยหน้ามาจ้องหน้าฉัน

"ไม่ได้ค่ะ น้องนุก วันนี้ครูปอยมาอ่านหนังสือที่ห้องสมุด น้องนุกอย่ากวนนะรู้ไหม ไม่งั้นครูปอยจะดุนะ" ฉันทำเสียงดุขึ้นเพราะว่าเจ้าตัวเล็กที่เกาะขาฉันอยู่นั้นเสียงดังเหลือเกิน ซึ่งไม่ว่าดุเท่าไหร่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะยอมเลิกราเอาง่าย ๆ

น้องนุก เด็กตัวเล็กอยู่ป. 1 อีกคน ตัดผมม้าสั้นและซนมากจนเป็นที่กล่าวขานของบรรดาคุณครู ว่าใครจะไปที่ศูนย์ต้องระวังเจ้าจอมแสบคนนี้ให้ดี ๆ เพราะว่าจะรี่เข้ามาเกาะขาและขอให้อุ้มอยู่เสมอ ทั้งที่ตัวก็โตและหนัก แต่ก็ยังมาอ้อนตลอดจนไม่เป็นอันทำการทำงานก็มี น้องนุกยังถือว่าเป็นเด็กเกเรที่ไม่ยอมทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน เคยไปลงคอร์สสอนเทควันโด้และฟุตซอล ครูอาสาถามว่า น้องนุกเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายเนี่ย น้องนุกบอกว่า "หนูเป็นผู้ชายค่ะ"




เป็นการตกลงกันระหว่างครูอาสาที่มาเปิดสอนกิจกรรม ว่าจะเรียกตัวเองว่า 'ครู' แทนที่จะเรียกตัวเองว่า 'พี่' เพราะต้องการสร้างความเคารพยำเกรงแทนที่จะสร้างความสนิทสนมกันเอง โดยในการมาทำกิจกรรมครั้งนี้ มีแต่กิจกรรมนอกเวลาล้วน ๆ ไม่ใส่กิจกรรมวิชาการเข้าไปเลย เนื่องจากตระหนักว่ากิจกรรมเหล่านี้ช่วยส่งเสริมทักษะด้านอื่น ๆ ของเด็กเช่นกัน เช่น การกล้าแสดงออก การพัฒนาทักษะที่สนใจ และที่สำคัญ เป็นเวทีหนึ่งให้ได้ค้นหาตัวเอง

"ครูปอยคะ หนูอยากอ่านแฮรี่ พอตเตอร์" น้องพิมพ์พูดกับฉันเบา ๆ ขณะที่เลือกหนังสือกันอยู่ที่ชั้นหนังสือ ซึ่งที่ห้องสมุดไม่มีชื่อหนังสือที่เธอพูด

"หืมมม...จริงเหรอคะ ถ้ามี หนูจะอ่านเหรอ?" ฉันมองหน้าเธออย่างแปลกใจว่าอยากอ่านแน่หรือไม่

"อ่านสิคะ ถ้ามีหนังสืออีกเยอะ ๆ หนูก็จะอ่านเยอะ ๆ ค่ะ" เธอยิ้มหวานให้ฉันหนึ่งทีและหยิบหนังสือวรรณกรรมเยาวชนแปลเล่มหนึ่งไปนั่งอ่านที่โต๊ะ ฉันลอบยิ้มให้ความน่ารักและใฝ่รู้ของเธอ

การทำงานกับชุมชนหรืองานอาสาสมัครอย่างนี้ ทำให้ฉันมองเห็น 'ความแตกต่างของสังคม' เป็นรูปธรรม ฉันตระหนักได้ถึงความโชคดีสำหรับ 'โอกาส' ในชีวิตที่ได้รับ ความเหลื่อมล้ำระหว่างชนชั้นก็ชี้วัดกันได้ชัด ที่ 'โอกาส' นี่ล่ะ เพราะว่าคนในสังคมได้รับในปริมาณที่แตกต่างกันเหลือเกิน

เย็นวันนั้น ฉันกลับบ้านไปค้นชั้นหนังสือและกล่องหนังสือเก่า ๆ คัดเลือกเฉพาะเล่มที่มีคุณค่าแก่การเรียนรู้ของเด็ก รวบรวมไว้และตั้งใจนำไปบริจาคให้ห้องสมุดเพิ่มเติม นอกจากนั้น ฉันยังเขียน forward mail ขอรับบริจาควรรณกรรมเยาวชนเพิ่มเติมด้วย

นอกจากแบ่งปัน 'วัตถุ' ให้ ฉันว่า ยังเป็นการแบ่งปัน 'โอกาส' ให้คนที่ไม่เคยได้รับไปลองสัมผัสบ้างอีกทางหนึ่ง

คนบางคนได้รับโอกาสมาทั้งชีวิต คงจะลืมไปว่าการไม่เคยได้รับเป็นอย่างไร
แต่กับบางคน กลับไม่เคยได้รับโอกาสอะไรเลยสักครั้ง คงจะไม่เคยรู้เหมือนกันว่าการมีโอกาสเป็นอย่างไร

เหมือนที่คนบางคน มีคนคอยอุ้มคอยกอดจนรำคาญ
แต่กับบางคน กลับไม่เคยถูกกอดเลยสักครั้ง จนขาดแคลนและโหยหา
...............
ถ้ามีอะไรที่ฉันพอจะทำเพื่อ 'สวมกอด' พวกเขาเหล่านั้นได้
ฉันก็ไม่ลังเลเลยที่จะทำ




..............................................................................................


ประกาศ!!

ขณะนี้ ทางศูนย์การเรียนรู้จั่นเจริญประสงค์จะขอรับบริจาคหนังสือเพิ่มเติมเพื่อห้องสมุด
เนื่องจากในเดือนตุลาคมนี้ ทางห้องสมุดจะจัดกิจกรรมส่งเสริมการอ่านครั้งใหญ่
ซึ่งคาดว่าจะมีเด็กและเยาวชนเข้าร่วมอ่านหนังสือเป็นจำนวนมาก
เพื่อสนับสนุนการจัดกิจกรรมดังกล่าวและเพื่อโอกาสในการเสริมสร้างนิสัยการอ่านต่อไปในอนาคต
ทางห้องสมุดจึงขอเปิดรับบริจาคหนังสือเพิ่มเติมจากบุคคลทั่วไป
***โดยจะขอรับบริจาคเฉพาะรายชื่อหนังสือดังที่ปรากฎด้านล่างเท่านั้น***
เนื่องจากอยากให้หนังสือได้เกิดประโยชน์สูงสุด หากรับบริจาคหนังสือที่ไม่ต้องการมา จะไม่ได้ใช้ประโยชน์

รายชื่อหนังสือที่ต้องการ

ประเภทวรรณกรรมเยาวชน
1. วรรณกรรมแนวแฟนตาซี ***โดยเฉพาะอย่างยิ่ง แฮรี่ พอตเตอร์***
2. ชุดการ์ตูนความรู้ เช่น การ์ตูนธรรมะ การ์ตูนบุคคลสำคัญของ EQ plus
3. หนังสืออ่านนอกเวลา เช่น นิกกับพิม, คุณตาคุณยายยังเด็ก, แมงมุมเพื่อนรัก
4. วรรณกรรมเยาวชน 50 เล่มที่เด็กควรอ่าน >>คลิกดูรายชื่อหนังสือ<<
5. วรรณกรรมเยาวชนอื่น ๆ เช่น วรรณกรรมเยาวชนในดวงใจของมูลนิธิดำรงชัยธรรม, ชุด Jimmy Liao

ประเภททั่วไป
1. หนังสือรางวัลซีไรต์และหนังสือที่ได้รับรางวัลอื่น ๆ
2. หนังสือ 100 เล่มดีที่คนไทยควรอ่าน >>คลิกดูรายชื่อหนังสือ<<
3. วรรณกรรมคลาสสิค >>คลิกดูรายชื่อหนังสือ<<

ผู้มีจิตศรัทธาบริจาค สามารถสอบถามรายชื่อหนังสือที่ต้องการเพิ่มเติมได้ที่ เป๋า 0818284562 หรือติดต่อหลังไมค์นางสาวดุ่บดั่บ
โดยสามารถเข้ามาบริจาคที่ศูนย์ได้ด้วยตัวเอง หรือส่งไปรษณีย์ได้
ตามที่อยู่ดังนี้ เป๋า/ปอย 398/12 ซอยเกษมศรี ถนนประชาธิปไตย พระนคร กทม. 10200

ทั้งนี้ ทางศูนย์การเรียนรู้จั่นเจริญมีของที่ระลึกจากเด็กในชุมชนส่งกลับไปให้ด้วยค่ะ




*หมายเหตุ : พอดีช่วงนี้กำลังทำโครงการอ่านหนังสือเพื่อชุมชนอยู่ จึงง่วนกับเรื่องนี้มากเป็นพิเศษ พยายามโยงเรื่องให้เข้ากับหัวข้อที่ตั้งไว้ และขอใช้พื้นที่บลอคตัวเองเป็นพื้นที่โฆษณาไปในตัวด้วยเลย และถ้าเพื่อนคนไหนรู้จักสถานที่ซื้อหนังสือได้ราคาถูก ก็รบกวนขอคำแนะนำไว้ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ







ขอบคุณผู้ร่วมเดินทางเส้นทางสายมิตรภาพเส้นนี้ด้วยกันทุกคนนะคะ
สำหรับถนนเส้นต่อไป หัวข้อว่า "กาแฟถ้วยนั้น" ค่ะ

หากสนใจร่วมถนนสายมิตรภาพโรยตัวอักษรเส้นต่อไปกับพวกเรา ทำตามกติกาง่าย ๆ เหมือนเคย ดังนี้ค่ะ
-ลงชื่อบอกกล่าวกันไว้
-เขียนเรื่องอะไรก็ได้ที่เกี่ยวข้องกับหัวข้อนี้ และอัพบลอคในหมวดงานเขียน/บทประพันธ์
-อัพบลอคในวันจันทร์ที่ 14 กันยายนนี้ เวลาใดก็ได้
-เมื่ออัพบลอคแล้ว กรุณามาแจ้งอีกครั้งในบลอคของคนใดคนหนึ่ง และเราจะทำการรวบรวมลิงค์อีกทีค่ะ

ย้อนอ่านโครงการ ::ถนนสายนี้...มีมิตรภาพ:: คลิกได้ค่ะ

รายชื่อผู้เข้าร่วมโครงการ
::BeCoffee::
::nikanda::
::กะว่าก๋า::
::Paulo::
::Artagold::
::Little Knight::
::ปีศาจความฝัน::
::บุยบุย::
::Unravel::
::inmemoir::
::นัทธ์::
::tempopo::



ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ
หวังว่าจะได้ร่วมเดินทาง ในถนนสายมิตรภาพโรยตัวอักษรนี้ด้วยกันนะคะ





Create Date : 31 สิงหาคม 2552
Last Update : 2 กันยายน 2552 0:25:05 น. 37 comments
Counter : 2833 Pageviews.

 

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

ได้มาอ่านเรื่องราวดี ๆ ที่ใช้อาการ กอด เป็นการนำเสนอ จากบล็อคนี้ ถือว่าได้ทั้งสาระความบันเทิงและได้ประโยชน์ที่จะช่วยสร้างสรรค์สังคมเป็นอย่างมากเลยครับ

ผมไม่ค่อยถนัดเรื่องซื้อหนังสือบริจาคเท่าไหร่ครับ เพราะว่าหนังสือที่ผมมีส่วนใหญ่อาจจะไม่เหมาะกับเด็กและเยาวชนครับ

แต่จะบอกว่า หนังสือชุดวรรณกรรมเยาวชน ที่ราชบัณฑิตฯ พิมพ์แจกให้แก่โรงเรียนและหน่วยงานตาง ๆ ฟรีครับ โดยสามารถทำจดหมายอย่างเป็นทางการ (ในนามของห้องสมุดก็ได้) เขียนความประสงค์เพื่อขอรับหนังสือได้เลยครับ ในหนังสือให้เรียน เลขาราชบัณฑิตฯ แล้วไปรับหนังสือได้ที่สำนักงานราชบัณฑิต สนามเสือป่าได้เลยครับ

ส่วนในเรื่องข้างบน ผมคาดว่าครูปอยต้องเป็นสาวขาใหญ่แน่ ๆ เลยครับ เด็ก ๆ เลยชอบวิ่งเข้ามากอด เหมือนเล่นลิงชิงหลักที่จะต้องวิ่งไปหาเสากอดไว้ไงครับ

ระวังนะครับ .... หนังสือลงข่าวว่า ...

"ตำรวจกำลังตามจับพวกขาใหญ่"

ออกจากบ้านระวังตำรวจจับนะครับ

อิอิ


โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง ) วันที่: 31 สิงหาคม 2552 เวลา:14:54:01 น.  

 
ตกลงพี่ก๋าพาหมิงหมิงมาวิ่งเล่นได้ทุกวันนะ 5555
พี่ก๋าต้องขออนุญาตก่อน
เพราะบางครั้ง
พี่ก๋าไปบ่อย ไปทุกวัน
จนหมิงหมิงเต็มบล้อกครับ 5555

รู้สึกเกรงใจเจ้าของบล็อกมาก 5555

แต่น้องปอยอนุญาตแล้ว
ห้ามกลับคำนะ 5555



โครงการนี้ดีมากเลยนะ
เดี๋ยวพี่ก๋าดูก่อนว่าจะช่วยอะไรได้บ้าง

หรือมีอะไรให้พี่ก๋าช่วย
ก็บอกได้เลยนะครับ
ไม่ต้องเกรงใจ

ช่วยกัน ช่วยกันครับ








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 31 สิงหาคม 2552 เวลา:15:21:40 น.  

 
ว้าวว...คุณครูเจ้าของโครงการมาแล้ว..

งั้นพี่ขอวิ่งไปกอดขาครูปอย..บ้างดีกว่า..
ครูปอยยยย..คร้าบบบบบ......ผมอยากได้เลนส์มาโครฮับ..

ถ้าครูไม่สะดวก..ผมขอลำโพงก็ได้คร้าบบบผมร้องเพลงไม่เป็นแต่ชอบฟังเพลง..อิอิ


น้องปอยรักเด็กดีจริงๆเลยครับ..
เป็นคุณครูทที่เด็กรักมากๆเลยใช่เปล่าครับ..

มีความสุขมากๆจ้าาา



โดย: Little Knight วันที่: 31 สิงหาคม 2552 เวลา:15:56:28 น.  

 
อ่านเรื่องของพี่ปอยแล้วอดอมยิ้มไม่ได้เลยครับ
น่ารักจังทั้งคุณครูและเด็กๆ

เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งครับสำหรับโอกาสและความเหลื่อมล้ำทางสังคมในประเทศไทย



ปล. เดี๋ยวผมขอค้นดูก่อนนะครับถ้ามีเดี๋ยวจะช่วยส่งไปครับผม
แต่หนังสือที่ผมอ่านเนี่ย มันแนวผู้ใหญ่ทั้งนั้นเลย


โดย: ไอซ์คุง (ปีศาจความฝัน ) วันที่: 31 สิงหาคม 2552 เวลา:16:19:19 น.  

 
คนที่ไม่เคยได้รับอ้อมกอด ถึงจะรู้ว่าการได้รับซักกอดหนึ่งมีค่าขนาดไหนนะคะคุณปอย

ชอบบรรดาเด็ก ๆ ที่คุณปอยนำมาเป็นนางแบบวันนี้จังค่ะ
ความสดใสและความรัก ส่งผ่านแววตาได้ชัดดี


ปล. ไว้จะแวะมาเอา list หนังสืออีกทีนะคะ เห็นด้วยเลยค่ะ กับการขอแบบเฉพาะเพื่อจะได้ใช้ประโยชน์จริง ๆ

ปล. 2 ฟี่ rewrite งานเขียนใหม่แล้วค่ะ ถ้าคุณปอยว่าง ๆ ขออนุญาตชวนไปอ่านอีกทีนะคะ รู้สึกคราวนี้งานจะยังไม่ผ่าน ยังสื่อออกมาได้ไม่ชัด ลองใหม่แล้ว ว่ายังไง คอมเม้นท์ได้เต็มที่เลยค่ะ


โดย: Paulo วันที่: 31 สิงหาคม 2552 เวลา:17:00:32 น.  

 
อ่านแล้วรู้สึกอิ่มบุญอย่างบอกไม่ถูกเลยครับคุณปอย

คุณปอยนี่เจ๋งจริงๆ ทำงานช่วยเหลือสังคมเยอะเลย

เรายังไม่เคยทำเลยสักกะอย่าง

อยู่กับเด็กๆแบบนี้คงมีความสุขมากเลยนะครับ

ปล. หัวข้อนี้กลับมาร่วมโครงการอีกครั้งละกันครับ หลังจากแอบหายไปนอนผึ่งพุง กินอาหารไทยทั้งวัน


โดย: Unravel วันที่: 31 สิงหาคม 2552 เวลา:17:17:51 น.  

 


ขอขำพี่อาคุงอีกที
เขียนซะเห็นภาพเลยอ่ะ




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 31 สิงหาคม 2552 เวลา:17:20:40 น.  

 
เป็นคุณครูที่น่ารักของเด็กๆ
ไม่มีอะไรจะสุขเท่ากับการให้นะคะ


โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 31 สิงหาคม 2552 เวลา:18:19:07 น.  

 
555 ครูปอยขา

เอะ หรือเด็ก ๆ เรียงประโยคผิดต้องเป็น
"ขาครูปอย" กันคะเนี่ย


................



จากบล็อก ตอนแรกหนูก็กะจะเขียน
กอดตอนวันแม่ของทีโรงเรียนค่ะ
เพราะมีเด็กที่ไม่ได้อยู่กับคุณแม่ แล้วเค้าก็เศร้าใจ
เราเป็นครู ก็ต้องไป กอด เพือปลอบใจกัน

แต่เขียนแล้ว แนวเศร้าๆ เลยไม่เอาดีกว่า
แต่งานกอดของพี่ปอย น่ารักดีค่ะ


โดย: แม่ภุมิ (Artagold ) วันที่: 31 สิงหาคม 2552 เวลา:19:07:14 น.  

 
แวะมาทักทายและอ่านผลงานครับ
คุณปอยคงสบายดี เพื่อนเรากลับมา
จากสิคโปร์แล้ว



โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 31 สิงหาคม 2552 เวลา:19:17:42 น.  

 
อุอุ กลับมาบอกว่า ขอบคุณนะคะ
สำหรับหัวข้อต่อไป อิอิ
ได้ทราบแล้วก็ยังแอบ ตื่นเต้น
แบบว่าจะเขียนอะไรดีหว่า


โดย: แม่ภูมิ (Artagold ) วันที่: 31 สิงหาคม 2552 เวลา:19:18:11 น.  

 
ตอบไปทางเมล์แล้วจ้า


โดย: แอบชอบ คห. ข้างล่าง วันที่: 31 สิงหาคม 2552 เวลา:20:03:41 น.  

 
น้องปอย เขียนน่าอ่านน่ารักจัง
เห็นภาพเด็กๆวิ่งมาหาครูปอย
เห็นมากไปกว่านั้นคือ เห็นเด็กๆเฝ้ารอครูปอย
พอเห็นครูปอยปุ๊บ....ก็เกิดอาการวิ่งมากอดแข้งขาอย่างนี้นี่เอง

แต่แอบขำเม้นท์พี่อาคุงกล่องอ่ะ

พี่เป็ดมั่นใจว่าน้องปาจ๋อยต้องขาเรียวยาวสวย
ไม่ขาใหญ่อย่างพี่อาคุงกล่าวหา

ฮา....ซะ

ปาจ๋อย....สวยและน้ำใจงาม

ปลื้มๆๆๆๆๆ


โดย: be-oct4 วันที่: 31 สิงหาคม 2552 เวลา:22:01:04 น.  

 
พรี่กร้าบบบบบบบบ

มี้ ป๋า เอม

ยัง จำ ช่วง วา ลา ที่ ลาวววววว คุย กานน

เอ้ย เรา ก้าบบบบบบบบ

ตั้ง แต่ มี เด้น เดก เวน

มาน เปน jigsaw ชิ้นสุดท้าย ของบ้าน ลาวววววววว

วันวัน

มี้ อาว แต
กัว เอม น้อย จัย

ก้อ จูป เอม

มี้ มี แต่ กิ่น ม๋า

ปาย หนาย ม๋า ก้อ ตาม

555555555

สง กา สัย

ตาม ม๋า นัย ปาก มี้

มี้ บอก วร่า

ดรี จรัย ที่ พรี่ คิด ถุง

มรี้

เพิ่ง รู้ วร่า

เติมเต็ม

ครือ อา รายยยยยย

บางคนคงคิดว่า

แค่ ม๋า ตัว ใหม่

เอม หาย นิ่ว แว้ววววววว ก้าบบบบบบ

เพาะ เด้น กวน เอม จน เอม ไม่ อยู่ นิ่ง

นิ่ว ไม่ก่อ ตัว เอม กิน ข้าว เอง ยก ขาฉี่เอง

อวด น้อง วัน วัน พัดกัน มี้ขำ

มี้บอก วร่า

พรี่ เปน พู่หยิ่ง ที่ มี สา เหน่ มั่ก มั่ก

พรี่ลอง เลี้ยง 4ขา ม๋า ม๋า จิ่ก้าบบบบบบ

แว้ว จา วู้ ว่าจัม มายยยยย

มี้ ถุง ยอม ทิ้ง ชีวิด หั้ย 4 ขา

กา โหลก หย่าย โคง ส้างดี ขนแน้น

โอว ฦาก say hiพรี่ นู๋ หล่อ ด้วย นา ก้าบ

ลาว ยาง ร้าก กานนนนนนนน

ชิมิ

มี้ ร้าก พรี่ ที่ สู้ดดดดดดดด กา รัน ตี

ม่าย ตอบ คราย นอก จาก พรี่ ลูก ซา ไพ้

จาก มี้ สุด หื่น


โดย: dogamania วันที่: 31 สิงหาคม 2552 เวลา:23:57:00 น.  

 
เข้ามาอ่านคะ


โดย: tempopo วันที่: 1 กันยายน 2552 เวลา:2:09:04 น.  

 
ว้าว..ว..ปอย..ย..ย..เริ่ด..ด..ด..ด
ไม่ได้หมายถึงข้อเขียนอย่างเดียวนะ
หมายถึงอารมณ์รวมๆทั้งหมด ทั้งเด็กๆ
อ่านแล้วนึกภาพตามไป บอกได้คำเดียว
น่าอิจฉาจัง..ดูท่าทางมีความสุข รื่นรมณ์กับชีวิต
ถ้าไม่รังเกียจ..ขอพาจาดาไปเที่ยวด้วยซักหนึ่งวันสิ


โดย: nikanda วันที่: 1 กันยายน 2552 เวลา:5:50:06 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับน้องปอย


พี่ก๋ารบกวนขอน้องปอยส่งข้อความที่เป้นสีเทา
ตัั้้งแต่คำว่า "ประกาศ" มาให้พี่ก๋าทางเมลล์หน่อยได้มั้ยครับ

พี่ก๋าจะช่วยประชาสัมพันธ์ให้อีกแรงที่บล็อกกะว่าก๋า

ส่งมาที่เมลล์พี่ก๋าก็ได้ครับ

weerakit43@gmail.com


ขอบคุณครับ










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 กันยายน 2552 เวลา:7:19:23 น.  

 
ครูปอยขา....
ไม่ได้แวะมาเยี่ยมน้องปอยตั้งนาน มาเจอกิจกรรมดีๆ ที่น้องปอยกำลังทำอยู่แล้วปลื้มไปกับน้องปอยด้วย

เดี๋ยวพี่ขอเวลาให้หายยุ่งๆ หน่อย แล้วจะไปดูให้นะคะว่ามีหนังสืออะไรบ้าง แล้วจะบอกไปน๊า


โดย: narellan วันที่: 1 กันยายน 2552 เวลา:9:40:02 น.  

 
เป็นหนังสือมือสองได้ใช่ไหมครับพี่ปอย





โดย: ไอซ์คุง (ปีศาจความฝัน ) วันที่: 1 กันยายน 2552 เวลา:11:02:10 น.  

 
เวลาพี่ก๋าสวดมนต์
พี่ก๋าพูดว่า

ท่านไปจากผม
และผมจะไปสู่ท่าน


ในความหมายนี้ก็คือ พระเจ้าคือเรา
เราคือพระเจ้าครับน้องปอย







โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 กันยายน 2552 เวลา:12:49:52 น.  

 
ขอให้กำลังใจไม่มีวันสิ้นสูญนะครับ
เหนื่อยนักก็พักก่อนมองดูพ่อของเรา


โดย: พลังชีวิต วันที่: 1 กันยายน 2552 เวลา:15:19:50 น.  

 
น่ารักค่ะปอย
เขียนบล็อกนี้ได้น่ารักมากๆ เห็นภาพเด็กๆ ที่สดใสสมวัย
ร้องเรียกครูปอย และเรียกหาอ้อมกอดของสังคมที่จะแบ่งปัน
โอกาสให้กับเขา

สำหรับบางคน การมีคนมากอดเป็นเรื่องธรรดาๆ
แต่บางคนอ้อมกอดหลวมๆ แค่หนึ่งกอดก็อบอุ่นไปถึงหัวใจแล้ว


โดย: BeCoffee วันที่: 2 กันยายน 2552 เวลา:0:48:48 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับน้องปอย

พี่ก๋าซื้อหนังสือมาแล้ว
ส่งไปที่น้องปอย
หรือจะให้ส่งไปตามที่อยู่ในบล้อกดีครับ










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 กันยายน 2552 เวลา:7:26:18 น.  

 
เดี๋ยวสักวันสองวันพี่ก๋าจะส่งไปให้นะครับ
พร้อมกับอัพบล้อกด้วยครับ อิอิอิ

หวังว่าคงช่วยสร้างแรงกระเพื่อมเล็กๆได้บ้าง





โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 กันยายน 2552 เวลา:12:58:20 น.  

 
โอ้โห นิยมชมชื่นกับน้องปอยจริงๆ ค่ะ
ที่ใช้เวลาของตัวเองที่มีไปกับการสร้างสรรค์สิ่งดีๆ
ให้สังคมโดยการไปเป็นครูอาสาแบบนี้ค่ะ
สาวอะไรหนอ เก่งไปหมด แถมขยันและใจดีอีกด้วย
แบบนี้เจอตัวกันเลี้ยงข้าว 1 มื้อแน่นอนเลยค่ะ
(ใครเลี้ยงหนอ) 555+
...................


นี่ๆ ... เพิ่งมีน้องปอยนี่ล่ะสังเกตุเรื่องหม้อ ไห กะทะ
ว่าเก่ารุ่นลายคราม ฮ่าๆ .. แต่จริงล่ะคะ เพราะว่า
ใช้มานานแล้วแบบเห็นว่ายังใช้งานได้ดีอยู่แค่ว่าลักษณะ
ของมันเก่าแต่ว่าโอเคยังไม่ตัดใจทิ้งคะ เพราะว่าบางที
มันชินกับมือเราไปแล้ว เรียกว่าเป้นหม้อประจำตำแหน่ง
ก็ว่าได้มั้งค่ะ 555+


หนหน้าโครงการงานเขียน "กาแฟถ้วยนั้น" ...
รับรองว่าไม่พลาดค่ะ ... ถ้าคิดได้ก่อนก็จะลงมือเขียน
กันเอาไว้ก่อนเลยคะ วันนัดส่งงานจะได้ไม่พลาด


โดย: JewNid วันที่: 2 กันยายน 2552 เวลา:17:37:49 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


โดย: katoy วันที่: 3 กันยายน 2552 เวลา:6:11:51 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับน้องปอย











โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 กันยายน 2552 เวลา:7:21:32 น.  

 
น้องปาจ๋อยของพี่เป็ด
พี่เป็ดมาเฝ้ารอการเล่าเรื่องใหม่ของปาจ๋อยอย่างใจจดใจจ่อค่ะ

อ้อ พี่เป็ดไม่อยู่เจ็ดวันนะคะ ไปซ่าส์ค่ะ
แล้วจะมาใหม่เมื่อกลับมานะปาจ๋อยที่รัก


โดย: be-oct4 วันที่: 3 กันยายน 2552 เวลา:15:23:56 น.  

 
งานวรรณกรรมเยาวชนนี่ได้หมดเลยใช่ไหมครับ ถึงว่าจะไม่มีในรายชื่อที่พี่ให้มา
แล้วหมดเขตวันไหนครับที่พี่ปอยจะเอาไปบริจาค เพราะผมจะไปตามหาซื้อมือสองมาบริจาค


โดย: ไอซ์คุง (ปีศาจความฝัน ) วันที่: 3 กันยายน 2552 เวลา:18:53:47 น.  

 
มาให้กำลังใจค่ะ
จะร่วมส่งด้วยอีกคนนะคะ..
แต่พอดีอยู่ไม่ไกลจากที่ส่ง
ไม่ทราบว่าไปด้วยตัวเองได้ไหมค่ะ...
เผื่อจะมีขนมไปฝากเด็กๆด้วย


โดย: mayday (savita29 ) วันที่: 5 กันยายน 2552 เวลา:11:51:39 น.  

 
ผมเข้ามาบ้านนี้แล้ว..

รู้สึกดีมากครับ..


ผมขอบคุณที่ยังมีคนพยายามทำให้โลกน่าอยู่ขึ้น

ผมรู้สึกอย่างนั้นจริงๆครับ..


ส่วนรายการหนังสือ ขอดูในกรุซักครู่ครับ..

ถ้ามีตามที่ต้องการ จะจัดส่งให้โดยเร็ว..


แต่ เจ้าชายน้อย รู้สึกพี่ก๋าจะให้แล้ว..

แต่ให้อีกได้มั้ยครับ..


เผื่อจะอ่านกันทีละหลายคน..

ผมขอขอบคุณอาสาสมัครทุกคน

แทนอนาคตของประเทศไทย

แทนความสุข แทนโลกใบนี้

ขอให้ก้าวเดินต่อไปครับ..



ปล.ขอร่วมดื่มกาแฟด้วยคน และแอดบ้านนี้ไว้ด้วยจ้ะ.





โดย: นายกสมาคมพ่อค้าจิ้งเหลนเพื่อการส่งออก..แห่งประเทศไทย.. (อสัญแดหวา ) วันที่: 5 กันยายน 2552 เวลา:15:03:42 น.  

 
สวัสดีค่ะ พอดีที่บ้านมีแอรี่พอตเตอร์เหลือแค่เล่มเดียวยังไงจะจัดว่งไปให้นะค่ะ ก่อนหน้านี้บริจาคไปหมดแล้ว


โดย: น้องข้าวเหนียวกะพี่หมูปิ้ง (MooBamBam ) วันที่: 5 กันยายน 2552 เวลา:16:49:51 น.  

 
สวัสดีค่ะ เดี๋ยวช่วยบอกต่อให้ค่ะ เห็นบ้านปี้ก๋าคำเป็นบล็อกหลักวันนี้ นี่เองต้นกำเนิดแห่งถนนสายมิตรภาพ หลัง ๆ ได้อ่านที่บ้านพี่ก๋ากับน้องต้นน่ะค่ะ


โดย: prunelle la belle femme วันที่: 5 กันยายน 2552 เวลา:19:21:21 น.  

 
สวัสดีค่ะ ตามพี่ก๋ามาความรู้จักค่ะ
จะลองค้นดูเผื่อจะร่วมเเบ่งปันค่ะ


โดย: pranfun วันที่: 5 กันยายน 2552 เวลา:19:23:03 น.  

 
ส้มมีเรื่อง "แม่สายสะอื้น" ค่ะ เดี๋ยวจะส่งไปให้นะคะ ส่วนเรื่องอื่นๆ เดี๋ยวหาดูก่อนถ้ามีตามที่คุณปอยต้องการจะส่งไปให้เหมือนกัน


โดย: ส้มแช่อิ่ม วันที่: 5 กันยายน 2552 เวลา:22:37:16 น.  

 
สวัสดีค่าครูปอย (ขอเรียกตามเด็ก ๆ เลยละกันนะค่ะ)

ขอบคุณมากค่ะสำหรับของที่ระลึกจากเด็ก ๆ ในชุมชน



โดย: oa (rosebay ) วันที่: 21 ตุลาคม 2552 เวลา:19:48:14 น.  

 
หวัดดีค่ะน้องปอย
พี่ได้ข่าว รับหนังสือเข้าห้องสมุดจากบล๊อกพยูนยักษ์นานแล้วค่ะ ว่าจะไปรื้อตู้หนังสือก็มัวแต่ขี้เกียจ
วันนี้เพิ่งไปค้นตู้มาปรากฏว่าวรรณกรรมเยาวชนของพี่มีน้อยมากเลยแหะๆ เห็นที่พอจะเข้าเค้าอยู่ประมาณ 4 เล่มเอง ไม่รู้ว่าใช้ได้หรือเปล่า

-ทำไม ของจิมมี่ เลี่ยว
-พระอานนท์พุทธอนุชา ฉบับการ์ตูน
-พระโมคคัลลาน์ พระสารีบุตร ฉบับการ์ตูน
-วิธีเสริมสร้างอัจฉริยภาพทั้ง 8 ด้าน ของวนิษา เรซ

ไม่ทราบว่าพอได้มั้ยคะ ถ้าได้พี่จะได้แพ็คส่งไปเลยค่ะ


โดย: พจมารร้าย วันที่: 8 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:33:29 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

นางสาวดุ่บดั่บ
Location :
Vichy France

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 20 คน [?]




\\\ดุ่บดั่บๆ///
ดุ่บดั่บ คือ การเคลื่อนตัวของหนอน
หนอนตัวน้อย ๆ ที่สามารถไปไหนก็ได้ตามใจต้องการ
ฉันเองก็อยากเป็นหนอนตัวน้อย
จะได้ทำอะไรก็ได้ และไปที่ไหนก็ได้ตามที่ใจฉันฝัน
...ดุ่บดั่บ ๆ ๆ...





>>>คลิก ๆ...สารบัญและสมุดเยี่ยมค่ะ<<<




อ่านบลอคเก่า ๆ ก็ได้นะ

<<การปรับตัว-Acclimatisation>>
::สวนสาธารณะวันหม่น::
ภาพ: ดอกมูเก้
โดยสวัสดิภาพ-Bon Voyage(2)
โดยสวัสดิภาพ-Bon Voyage(1)



















Status: ขาวดำ



Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2552
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
31 สิงหาคม 2552
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add นางสาวดุ่บดั่บ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.