คุณเคยสังเกตก้อนเมฆ ความรักและชีวิตไหมคะ?
รู้ไหมว่า มันมีความเกี่ยวพันกันอยู่อย่างแยบยล

.........................


ค่ำคืนที่ว่างเปล่า อาการนอนไม่หลับเพราะกาแฟของฉันมักจะส่งผลให้อารมณ์ฟุ้งซ่าน ถ้าไม่ไล่น้องไปจับแมวคลอดลูก ก็คงจะเป็นอารมณ์โดดเดี่ยววังเวง ที่พาลเอาหดหู่จิตตก และเหมือนตัวเองเป็นศูนย์รวมของอารมณ์ด้านลบจากทั่วโลก เหมือนอย่างคืนนี้...กับอารมณ์ที่คุ้นเคย

"Whenever I get gloomy with the state of the world,
I think about the arrival gate at Heathrow Airport..."
สำเนียงอังกฤษของดาราชายที่คุ้นหูดังขึ้น ฉันลุกไปเปิดหนังแผ่นที่เสียบค้างอยู่ในเครื่องเล่นเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ รู้ตัวอีกทีใจฉันก็จดจ่ออยู่กับภาพคนกอดกันขวักไขว่ในฉากสนามบิน อันเป็นฉากเปิดของหนังเรื่องโปรด Love Actually


............................
.......................
..................
............
......
..
.

.
..
.....
..........
..................
........................
...........................

Love Actually เป็นหนังรักที่พูดถึง 'ความรักในโลกความจริง'
หนังเรื่องนี้ฉายให้เห็นตั้งแต่รักแบบปั๊บปี้เลิฟ รักแบบหวานหยด
แอบรัก รักติดพันหน้าที่ ไปจนถึงรักที่ต้องร้างรา

ฉันมองว่าชีวิตเราก็ไม่ต่างกัน มีทั้งสมหวังและผิดหวัง มีขึ้นและลง
ไม่ว่าจะอยู่ในอารมณ์ไหน Love Actually ก็ตอบฉันได้ในอารมณ์นั้นเสมอ
ทุกครั้งฉันต้องมีน้ำตาและเสียงหัวเราะกลับมา ไม่ว่าครั้งไหนที่ได้ดู

ตัวละครที่ประทับใจวันนี้ ฉันยกให้ Joni Mitchell เธอไม่ได้มีบทบาทอะไรในเรื่องทั้งสิ้น
แต่เธอร้องเพลง Both Sides Now ในจังหวะที่ถูกและลงตัวที่สุด ฉันจึงแปลเพลงนี้ขึ้นมาไว้
และตอบโจทย์ว่า "เพราะอะไร Love Actually จึงเป็นหนังโปรดของฉัน"

ก็เพราะว่ามัน สอนให้ฉันรู้จักความเกี่ยวพันของก้อนเมฆ ความรักและชีวิตค่ะ

ROWS and Flows of angel hair
And ice cream castles in the air
And feather canyons everywhere
I've looked at clouds that way

But now they only block the sun
They rain and snow on everyone
So many things I would have done
But clouds got in my way

I've looked at clouds from both sides now
From up and down, and still somehow
It's cloud illusions I recall
I really don't know clouds at all

ฉันเคยมองดูก้อนเมฆขาว
ฉันว่าเหมือนผมยาวสลวยของนางฟ้า
และก็เหมือนปราสาทไอติมงามตา
ดูไปดูมาเหมือนหุบเขาขนนกกว้างไกล

แต่บางครั้งก้อนเมฆก้อนนั้น
ก็บดบังแสงตะวัน ทำให้ทั้งวันไม่สดใส
บางทีก่อฝนก่อหิมะ รำคาญใจ
อยากทำอะไร ก็มีเมฆบังไว้ไม่ให้ทำมัน

ตอนนี้ฉันเห็นด้านสองด้านของก้อนเมฆ
ไม่ได้พิเศษสวยงามเหมือนที่ฝัน
ก้อนเมฆก็เป็นแค่ภาพลวงตาที่จดจำ
หรืออันที่จริงนั้น ฉันไม่ได้รู้จักมันเอาเสียเลย

Moons and Junes and Ferris wheels
The dizzy dancing way you feel
As every fairy tale comes real
I've looked at love that way

But now it's just another show
You leave 'em laughing when you go
And if you care, don't let them know
Don't give yourself away

I've looked at love from both sides now
From give and take, and still somehow
It's love's illusions I recall
I really don't know love at all

ฉันเคยมองความรักไปว่า
เหมือนพระจันทร์เดือนมิถุนา และชิงช้าสวรรค์
เหมือนคนที่ร่ายรำอย่างสุดเหวี่ยงลืมคืนวัน
เหมือนนิทานกาลครั้งนั้นที่เป็นจริงขึ้นมา

แต่ตอนนี้ฉันว่ารักเป็นแค่ฉากตอน
ต้องแสดงละครไม่ให้ใครรู้ถึงความท้อล้า
เมื่อปิดฉากคนก็ตบมือหัวเราะรื่นเฮฮา
เสแสร้งบังหน้า ใส่หน้ากากหลอกตาความสัมพันธ์

ตอนนี้ฉันเห็นด้านสองด้านของความรัก
จากการให้และการรับว่าเป็นอย่างนั้น
มีแต่ภาพฝันที่วาดไว้ในความทรงจำ
แต่อันที่จริงนั้น ฉันไม่ได้รู้จักมันเอาเสียเลย

Tears and fears and feeling proud
To say "I love you" right out loud
Dreams and schemes and circus crowds
I've looked at life that way

Oh but now old friends are acting strange
They shake their heads, they tell me that I've changed
Well something's lost but something's gained
In living every day

I've looked at life from both sides now
From WIN and LOSE and still somehow
It's life's illusions I recall
I really don't know life at all

ฉันเคยมองชีวิตไปว่า
กว่าจะกล้าเอ่ยว่ารักในวันนั้น
ผ่านน้ำตา ความภูมิใจ ความหวาดหวั่น
คือที่สุดของชีวิตฉันที่ผ่านมา

แต่กลับเป็นเพื่อนฉันที่ทำแปลก
หาว่าฉันผิดแผก ต่างส่ายหน้า
จึงเข้าใจชีวิตถ่องแท้ขึ้นมา
แม้บางคราจะได้มาซึ่งบางอย่าง
แต่ก็ต้องเสียมันบ้างในบางวัน

ตอนนี้ฉันเห็นด้านสองด้านของชีวิต
ที่ถูกลิขิต ให้มีแพ้ มีชนะ เป็นอย่างนั้น
สิ่งที่เห็นก็แค่ภาพในรอยจำ
แต่อันที่จริงนั้น ฉันไม่ได้รู้จักมันเอาเสียเลย


"God only knows what I'd without you..."
เพลงตอนจบประกอบฉากจบที่ประตูขาเข้าที่สนามบินฮีทโธรว์เหมือนฉากเปิด ฉันนอนแผ่บนเตียงนิ่ง ๆ แม้จะยังคงนอนไม่หลับเหมือนเคย แต่คราวนี้เป็นเพราะรอยยิ้มที่มุมปากจาง ๆ และบางฉากตอนของละครที่เพิ่งจบไป

ฉันเดินไปปิดเครื่องเล่นและโทรทัศน์ลง โดยยังค้างแผ่นเอาไว้ข้างใน
เพราะรู้ดีว่าอีกไม่นานคงได้กลับมาใช้บริการ Love Actually บำบัด อีกแน่ ๆ

Create Date : 17 สิงหาคม 2552
Last Update : 21 สิงหาคม 2552 19:16:52 น.		55 comments
Counter : 1375 Pageviews.
Share Tweet