|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
"ปุชิตา"
ชื่อเรื่อง: ปุชิตา ผู้แต่ง: บินหลา สันกลาคีรี สำนักพิมพ์: วงกลม ราคา: 280 บาท
รายละเอียด
คีรีสถาน ประเทศที่อยู่ห่างจากไทยเพียงแค่ภูเขากั้น คีรีสถานกว้างใหญ่กว่าประเทศไทย แต่เพราะปัญหาภายใน จึงเหลือพื้นที่แค่หนึ่งในสี่ที่อนุญาตให้ท่องเที่ยวได้
ปิ๊บปี่ สาวไทยที่จับผลัดจับผลูเข้าไปอยู่ในปัญหาภายในของคีรีสถานโดยไม่มีเจตนา จำต้องร่วมขบวนการกู้แผ่นดินกับนักรบชาวสิงขร..ชนกลุ่มน้อยของประเทศ ภายใต้การนำของ ภีมะ หนุ่มชาวสิงขรที่เข้ม ดุดัน ทว่าอ่อนโยน
และต้นกล้า หนุ่มน้อยนักการทูตไทยที่ถูกส่งมาให้การดูแลและให้กำลังใจกับ แพะ สาวปิ๊บปี่ เพื่อไม่ให้เธอรู้สึกว่าถูกประเทศไทยทอดทิ้ง กลับต้องมาระหกระเหินร่วมชะตากรรมเดียวกัน
ก่อนจะกลายเป็นความผูกพันที่แยกจากกันไม่ได้แม้กระทั่งความตาย
* ขอบคุณภาพจาก //www.pinklemon.com
ความคิดเห็นส่วนตัว
อ่านเรื่องนี้แล้วชอบค่ะ แม้จะขัดใจกับมุกตลกที่ใส่ลงมาในเรื่อง คือจากที่อ่านรีวิวของหลายๆ คน พบว่าส่วนใหญ่ชอบมุกตลกในเรื่อง แต่เจ้าของบล็อกกลับไม่ชอบ เพราะคิดว่าใส่มาผิดที่ผิดทางยังไงก็ไม่รู้ (ความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ ต้องขออภัยหากทำให้ใครเคืองใจ ) แต่โดยภาพรวมแล้วชอบเรื่องนี้มาก รู้สึกว่ามัน "ใกล้ตัว" ในหลายๆ อย่างเลยทีเดียว อ่านแล้วสะท้อนใจ
ส่วนที่คิดว่าเรื่องนี้ขาดก็คงจะเป็นเรื่องความสัมพันธ์ของพระนางในเรื่อง ไม่รู้ว่ารักกันตอนไหน รักกันได้ยังไง ทำให้เมื่อเรื่องดำเนินมาตอนท้ายสุด เราไม่คล้อยตาม อารมณ์ตรงนั้นจึงสะดุดลงไป (แต่อารมณ์ร่วมกับสถานการณ์อ่านๆ ในเรื่องดึงให้เราคล้อยตามดีนะ ชอบมาก)
สปอยส์ (แหงๆ)
- เดาไม่ได้จริงๆ ว่าสงเสปจะโหดร้ายมากขนาดนี้ ตอนแรกคือคิดเอาไว้ว่า นายพลฯ (ชื่อไรหว่า อ่านแล้วลืม แต่ไม่ใช่จอข่อนะ) เป็นคนวางระเบิดเครื่องบิน เพื่อสร้างสถานการณ์ให้สงเสปเทใจช่วยพวกตัวเองมากกว่า แต่เรื่องกลับเฉลยมาว่าสงเสปต่างหากที่ร้ายที่สุด
- ภีมะ กับ ต้นกล้า ไปเหมือนกันตั้งแต่ตอนไหน ตรงนี้น่าจะมีแอบอธิบายทิ้งเอาไว้หน่อยๆ จะทำให้ตอนจบที่ต้นกล้าปลอมเป็นภีมะไปหาสงเสปดูไม่ขัดแย้งอย่างที่คนอ่าน(คนนี้)รู้สึก เพราะคือเราคิดว่ายังไงสงเสปก็น่าจะมีรูปภีมะอยู่บ้าง ต้องรู้จักหน้าตาภีมะบ้าง ไม่ใช่ไม่รู้จักเลย ไม่งั้นจะประกาศล่าหัวให้รางวัลสองล้านปิด็องได้ไง ไม่งั้นไปตัดหัวคนหน้าตาหนวดเครารกๆ มาก็โอเคแล้วเหรอ มันเลยรู้สึกว่าคนเขียน "จงใจ" ไปนิด
- สงสารสิงขร ผู้นำตายหมดทั้งพ่อทั้งลูก ใครกันจะเป็นคนดูแล เพราะคนเขียนเทบทให้กับภิสักกับภีมะจนคนอื่นในสิงขรดูไม่เด่นเลย ทำให้อดคิดไม่ได้ว่าแล้วใครจะมาเป็นสมองคิดแทน แม้จะได้เอกราชมาแล้ว แต่จะรักษาไว้ได้มั้ย แอบสงสัยจริงๆ แต่ก็ดีใจนะ ที่เรื่องนี้จบตรงที่สิงขรได้เป็นประเทศ
- น่าจะมีปูพื้นฐานครอบครัวของสหเทพนิดหนึ่ง อยู่ๆ กลายเป็นสิงขรไปเฉยเลยอ่ะ
- เดาคนร้ายในสิงขรได้ล่ะ
- เสียดายหน่อยๆ น่าจะปูความสัมพันธ์ของนางเอกกับภีมะมากกว่านี้ ตอนภีมะตายจะได้น้ำตาร่วงมากกว่านี้ (แบบว่าโรคจิต ฮา)
จบสปอยส์ดีกว่า
แม้จะมีหลายจุดที่ดูเหมือนจะขาดๆ ไปหน่อย แต่โดยรวมแล้วชอบเรื่องนี้มากค่ะ ถ้าถามว่าชอบใครระหว่างภีมะกับต้นกล้า ก็น้า...คาแรกเตอร์ของภีมะมันถูกใจเราซะขนาดนี้จะไม่ชอบได้ไง
อ่านนิยายที่คนเขียนเป็นผู้ชายแล้วรู้สึกว่า ส่วนใหญ่ (ไม่ได้เหมารวมนะคะ) นักเขียนผู้ชายชอบนางเอกคาแรกเตอร์แบบนี้เนอะ แต่คนอ่าน (คนนี้) ไม่ค่อยปลื้มอ่ะค่ะ
สรุป โดยรวมชอบมากๆ เลย แนะนำให้อ่านนะคะ ถ้าชอบอ่านนิยายแนวเครียดๆ นิดหนึ่ง ไม่เน้นเรื่องรัก ประมาณนิยายต่อสู้เพื่อแผ่นดินอ่ะค่ะ หยิบเรื่องนี้มาอ่านได้เลยค่ะ
ถ้ารีวิวนี้ทำให้ใครเคืองใจ ต้องขอโทษด้วยนะคะ
เด็กทะเล 07.11.29
Create Date : 29 พฤศจิกายน 2550 |
Last Update : 16 กุมภาพันธ์ 2552 21:54:41 น. |
|
12 comments
|
Counter : 967 Pageviews. |
|
|
|
โดย: ninaM วันที่: 29 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:33:35 น. |
|
|
|
โดย: แม่ไก่ วันที่: 29 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:56:53 น. |
|
|
|
โดย: kuakul วันที่: 29 พฤศจิกายน 2550 เวลา:20:45:12 น. |
|
|
|
โดย: พีช IP: 125.25.142.55 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2550 เวลา:23:25:37 น. |
|
|
|
โดย: สิงห์อมบ๊วย IP: 61.7.133.201 วันที่: 1 ธันวาคม 2550 เวลา:17:05:28 น. |
|
|
|
โดย: เด็กทะเล (ลิปิการ์ ) วันที่: 6 ธันวาคม 2550 เวลา:7:52:09 น. |
|
|
|
โดย: Masaomi IP: 125.24.64.200 วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:7:31:39 น. |
|
|
|
โดย: เด็กทะเล (ลิปิการ์ ) วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:21:11:26 น. |
|
|
|
โดย: เพลงแพร IP: 124.157.229.186 วันที่: 13 เมษายน 2552 เวลา:17:08:52 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
ตอนใต้ Japan
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]
|
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537
ห้ามผู้ใดละเมิดลิขสิทธิ์ โดยการนำรูปภาพ และบทความงานเขียน รวมทั้งข้อความต่างๆ ไม่ว่าส่วนใดส่วนหนึ่ง หรือทั้งหมดในบล็อกแห่งนี้ไปใช้ โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามที่กฏหมายบัญญติไว้สูงสุด
|
|
|
|
|
|
|
รบกวนช่วยส่งที่อยู่มาทางเมล์ waninam@yahoo.com ได้ไหมจ๊ะ