3 กันยายน 2553

ช่วง 3 - 6 กันยายน ได้มีโอกาสไปทริปเวียตนามกลางอีกครั้ง โดยได้เป็นผู้ติดตามคณะของที่ทำงานของคนใกล้ตัว... ทริปนี้เขาซื้อทัวร์ที่มุกดาหารผ่านโรงแรมพลอยพาเลซ... เป็นทริบตัดทอนจากทั้งหมด 4 วันให้เหลือแค่ 3 วัน ฉะนั้นโปรแกรมการเดินทางจึงค่อนข้างโหด..

การเดินทางจากฝั่งไทยจะเริ่มในเช้าวันที่ 4 โดยคณะพร้อมกันที่ โรงแรมพลอยพาเลซ ในตัวเมืองแล้วเดินทางข้ามสะพานมิตรภาพ ไทย-ลาว 2 ก่อนเข้าเส้นทางหมายเลข 9 เข้าสู่เวียตนาม...

เรามาถึงมุกดาหารประมาณเที่ยงๆ และมีเวลาให้ตระเวณถ่ายภาพในเมืองและรอบๆพอสมควร.... บล๊อกนี้จึงขอนำท่านชมเมืองมุกดาหารก่อนละกันครับ...








สะพานข้ามแม่น้ำโขงแห่งที่ 2 ตอน 19.37 น.










โรงแรมพลอยพาเลซ










สวนสาธารณถ่ายจากชั้น 9 ของโรงแรม





สิ่งแรกที่ต้องทำคือหาที่หม่ำมื้อเที่ยงก่อน ซึ่งแน่ล่ะ ขับมาไกลขนาดนั้นจะไม่ให้เราลองพวกปลาน้ำโขงได้ไง...เราขับไปที่แถวๆหอแก้วแล้วเลี้ยวออกจากถนนใหญ่ไปหาร้านอาหารริมโขงทานกัน ซึ่งก็ไม่ผิดหวังครับสำหรับปลาน้ำโขงในหลายเมนูที่นั่น..









ริมโขงยามเที่ยง..มองเห็นสะหวันนะเขตอยู่ตรงข้าม





เสร็จจากมื้อเที่ยง โปรแกรมก่อนมืดวันแรกของเราคือไปชมสถานรอบๆเมืองมุกดาหาร แห่งแรกที่อยากไปคือ Unseeen Mukdahan คืออุทยานแห่งชาติภูผาเทิบ ที่ไม่ห่างจากเมืองมากนัก








อุทยานแห่งชาติภูผาเทิบ 1





อุทยานแห่งชาติภูผาเทิบ (มุกดาหาร)

อุทยานแห่งชาติภูผาเทิบ อยู่ในท้องที่อำเภอเมืองและอำเภอดอนตาล จังหวัดมุกดาหาร มีสภาพป่าที่สมบูรณ์ มีป่าเต็งรังบริเวณลานหินหรือภูเขาหิน และในฤดูฝนต่อฤดูหนาวจะเต็มไปด้วยไม้ดอกงดงามนานาชนิด ป่าเบญจพรรณบริเวณหุบเขา มีปรากฏการณ์และธรรมชาติที่สวยงาม หินมีลักษณะหรือรูปทรงแปลกๆ ถ้ำที่มีหลักฐานทางประวัติศาสตร์ น้ำตกและน้ำซับตลอดปี ตลอดจนมีสัตว์ป่านานาชนิด มีเนื้อที่ประมาณ 30,312.5 ไร่ หรือ 48.5 ตารางกิโลเมตร (อ่านเพิ่มเติม)

การเดินทาง ไปภูผาเทิบ
จากจังหวัดมุกดาหารโดยใช้ทางถนนหลวงหมายเลข 2034 ประมาณ 15 กิโลเมตรไปทาง อ. ดอนตาล แล้วเลี้ยวขวาตามถนนลาดยางอีก 1.5 กิโลเมตร ถึงที่ทำการอุทยานฯ









อุทยานแห่งชาติภูผาเทิบ 2








ดอกไม้บนลานหิน









อุทยานแห่งชาติภูผาเทิบ 3










อุทยานแห่งชาติภูผาเทิบ 4





ความเป็นมาของเมืองมุกดาหาร

เจ้าจันทรสุริยวงษ์และพรรคพวกได้ตั้งอยู่ที่บ้านหลวงโพนสิม ใกล้พระธาตุอิงฮังทางฝั่งซ้ายแม่น้ำโขง (ดินแดนลาว) ต่อมาอีกหลายสิบปี จนได้ถึงแก่กรรม เจ้าจันทกินรี ผู้เป็นบุตร ได้เป็นหัวหน้าปกครองต่อมา จนถึง พ.ศ. 2310 ได้มีนายพรานคนหนึ่งข้ามโขงมาทางฝั่งขวาแม่น้ำโขงตรงปากห้วยบังมุก ได้พบเมืองร้าง วัดร้างและพบต้นตาล 7 ยอดอยู่ริมฝั่งโขง เห็นว่าเป็นทำเลที่อุดมสมบูรณ์กว่าดินแดนทางฝั่งซ้ายแม่น้ำโขง อีกทั้งในแม่น้ำโขงตรงปากห้วยบังมุกมีปลาชุมชุมอีกด้วย จึงกลับไปรายงานให้เจ้าจันทกินรีหัวหน้าทราบ เจ้าจันทกินรีได้พาพรรคพวกข้ามโขงมาดูก็เห็นว่าคงเป็นที่ตั้งเมืองโบราณมาก่อน และเป็นทำเลที่อุดมสมบูรณ์กว่าทางฝั่งซ้ายแม่น้ำโขง จึงได้พากันอพยพจากบ้านหลวงโพนสิมมาตั้งบ้านเรือนอยู่ทางฝั่งขวาแม่น้ำโขงตรงปากห้วยบังมุก...









ภาพมุมสูงของเมืองมุกดาหาร และสะหวันนะเขต จากวัดภูมโนรมย์






....ครั้นถึงสมัยกรุงธนบุรีเมื่อพระเจ้าตากสินมหาราช ได้แผ่แสนยานุภาพขึ้นมาถึงแถบลุ่มแม่น้ำโขง จนถึง พ.ศ. 2321 ได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้สมเด็จพระยามหากษัตริย์ศึกฯ และเจ้าพระายาจักรียกกองทัพขึ้นมาตามลำน้ำโขง เพื่อปราบปรามและรวบรวมหัวเมืองใหญ่น้อยในสองฝั่งแม่น้ำโขงให้รวมอยู่ในข้าขอบขัณฑสีมาของกรุงธนบุรี และได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ตั้งให้ เจ้าจันทกินรี เป็น พระยาจันทรศรีสุราชอุปราชามันธาตุราช เจ้าเมืองมุกดาหารคนแรกและได้พระราชทานนามเมืองว่า เมืองมุกดาหาร...(อ่านเพิ่มเติม)








ริมโขงยามเย็น ที่ตลาดอินโดจีน









เรือหางยาวกำลังข้ามลำโขง









วัดยอดแก้วศรีวิชัย..อยู่ติดกับตลาดอินโดจีน









ตลาดอินโดจีน





ตลาดอินโดจีน
เป็นที่รวมสินค้าต่างๆจาก ลาว เวียตนาม และจีน ตั้งอยู่ติดริมโขง เริ่มจากด่าน ตม. เรื่อยไป และยังมีชั้นใต้ดิน ซึ่งด้านหนึ่งเปิดช่องให้มองเห็นแม่น้ำโขงด้วย... ท่านสามารถจอดรถได้ทั้งติดริมทางเดินเลียบโขง และภายในบริเวณวัด ซึ่งมีอยู่ 2 วัดที่ติดกับตลาด..








สินค้าจากเวียตนามและจีน




สะพานมิตรภาพ 2 (มุกดาหาร-สะหวันนะเขต)

เป็นส่วนหนึ่งของการพัฒนาเส้นทางคมนาคมขนส่งทางบกในแนวระเบียงเศรษฐกิจตะวันออก-ตะวันตก เชื่อมโยงจากทางตะวันออกคือ เมืองดานัง (เวียดนาม) ข้ามแม่น้ำโขงฝั่งลาวที่บริเวณบ้านนาแก เมืองไกสอน พมวิหาน แขวงสะหวันนะเขต และข้ามมาประเทศไทยที่บริเวณบ้านสงเปือย ตำบลบางทราย จังหวัดมุกดาหาร และผ่านไปยังฝั่งตะวันตกที่ชายแดนไทย-พม่า ที่อำเภอแม่สอดและเมืองเมียวดี ก่อนไปสิ้นสุดที่เมืองมะละแหม่งของพม่า








รูปปั้นพญานาคริมสะพาน




มีพิธีวางศิลาฤกษ์ ตัวสะพานมีความยาว 1,600 เมตร กว้าง 12 เมตร เป็นคอนกรีตอัดแรงเช่นเดียวกับสะพานมิตรภาพแห่งที่ 1 โครงสร้างเชิงลาดคอสะพานฝั่งไทยมีความยาว 250 เมตร และที่ฝั่ง สปป.ลาว มีความยาว 200 เมตร รวมความยาวทั้งสิ้น 2,050 เมตร กรรมสิทธิ์โครงการของแต่ละประเทศอยู่ที่จุดกึ่งกลางของสะพาน

โครงการสะพานแห่งนี้ไม่เพียงเป็นส่วนประกอบส่วนหนึ่งที่จะเชื่อมเส้นทางต่าง ๆ ตามแผนพัฒนาแนวพื้นที่เศรษฐกิจตะวันออก-ตะวันตกเท่านั้น แต่จะช่วยเชื่อมโยงการพัฒนาทางเศรษฐกิจ การค้า การลงทุน เพิ่มโอกาสการเติบโตและพัฒนาทางเศรษฐกิจและการพาณิชย์ของประเทศต่างๆ ในภูมิภาค และเอื้ออำนวยให้แต่ละประเทศสามารถให้ความช่วยเหลือเกื้อกูลในทุก ๆ ด้าน บนพื้นฐานของความเป็นมิตรที่มีความสัมพันธ์อย่างแน่นแฟ้นด้วย

สำหรับประเทศไทยนั้น จะสามารถได้ประโยชน์ด้านการเพิ่มโอกาสการพัฒนา และส่งเสริมการค้า การจ้างงาน การลงทุนและการท่องเที่ยวในจังหวัดมุกดาหาร และในภาคตะวันออกเฉียงเหนือโดยรวม นอกจากนั้น สะพานนี้จะเอื้ออำนายต่อการที่ไทยจะเป็นศูนย์กลางในการเชื่อมโยงอนุภูมิภาคแม่น้ำโขงและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เข้ากับจีน....








สะพานมิตรภาพ ไทย-ลาว เวลา 19.38 น


การเที่ยวชมเมืองมุกดาหารของเราในวันนั้นจบลงด้วยการนั่งทานมื้อเย็นด้วยเมนูปลาแม่น้ำโขงอีกมื้อ นั่งริมโขงเบิ่งมองฝั่งสะหวันนะเขตไปจนถีงสามทุ่มเศษๆเบียร์เย็นๆก็หายไปด้วยหลายขวด ผสมกับความเหนื่อยล้าที่เดินทางทั้งวัน เราเลยจำต้องจากราตรีที่ริมโขง กลับโรงแรมที่พัก เตรียมแรงไว้นั่งรถทางไกลเข้าเวียตนามในวันรุ่งขึ้น...








นั่งทานมื้อเย็นที่ร้านอาหารริมโขง เบิ่งสะหวันนะเขต




ขอบคุณที่ตามอ่านครับ




____________ END ___________