อายาโกะ เป็นผลงานของ อ.เทะสึกะ โอซามุ บิดาแห่งการ์ตูนญี่ปุ่น ที่คนอ่านการ์ตูนญี่ปุ่นทุกคนรู้จัก อ.โอซามุ มีผลงานที่โดดเด่นอย่างเรื่องเจ้าหนูปรมาณู, ริบบ้อนเจ้าอัศวิน, เลโอ, ฯลฯ ซึ่งเป็นแนวแฟนตาซีคล้ายการ์ตูนของดิสนี่ย์ ก่อนจะกลับมาโด่งดังอีกครั้งกับผลงานที่มีแนวทางเป็นของตนเองมากขึ้นและดราม่ามากขึ้นอย่างแบล็คแจ็ค, สามตาปาฏิหารย์, บุดดา หรือฮิโนโทริตอนหลังๆ
แต่ช่วงเวลาราวปลายยุค 60s - ต้นยุค 70s ถือเป็นยุคมืดของ อ.เทะสึกะ ผลงานต่างๆที่เกิดในช่วงนั้นถูกพูดถึงน้อยกว่าเรื่องอื่นๆ การ์ตูนในยุคมืดของเทะสึกะนี้ส่วนใหญ่จะมีเนื้อหาที่ซับซ้อนและรุนแรง อย่างอายาโกะ, อะลาบาสเตอร์, บทเพลงอะพอลโล, คำสรรเสริญแด่คิริฮิโตะ, ฯลฯ ประกอบกับการ์ตูนกีฬาเข้ามาได้รับความนิยมในช่วงนั้น ในประเทศไทยเองก็ยังไม่มีสำนักพิมพ์ไหนพิมพ์การ์ตูนในยุคนี้ออกมาเป็นภาษาไทยเลยแม้แต่เรื่องเดียว แต่ทุกเรื่องที่กล่าวมา ถูกสำนักพิมพ์ Vertical นำมาจัดพิมพ์ขึ้นใหม่เป็นฉบับภาษาอังกฤษเล่มเท่าเขียง สำหรับคอการ์ตูนคลาสสิค และผมก็ได้มีโอกาสสัมผัสความยอดเยี่ยมของการ์ตูนเหล่านี้เอาตอนนี้เอง
อ่านแล้วแทบไม่น่าเชื่อว่าการ์ตูนเหล่านี้ถูกเขียนออกมาเมื่อ 40 ปีที่แล้ว!สมัยนี้การเขียนการ์ตูนอาจนำไอเดียบางส่วนจากทีม บก. หรือผู้อ่านที่ให้ความเห็นผ่านจดหมายหรือสื่อออนไลน์ต่างๆ อีกทั้งข้อมูลประกอบก็ยังสามารถเข้าถึงได้ไม่ยาก ผิดกับสมัยก่อนที่การ์ตูนเกือบทั้งหมดถูกสร้างสรรค์ออกมาโดยผู้เขียนโดยตรง และตลาดการ์ตูนยังไม่กว้างขวางมากนัก ทำให้การ์ตูนส่วนใหญ่มีเนื้อหาไม่สลับซับซ้อน และมักใช้สัญลักษณ์ทำให้ตัวการ์ตูนโดดเด่นมากกว่าการลงมิติของตัวละครอย่างจริงจัง แต่การ์ตูนของ อ.เทะสึกะ ในยุค 70s นี้ คงจะล้ำยุคเกินไป โดยเฉพาะเรื่อง "อายาโกะ" และ "คำสรรเสริญแด่คิริฮิโตะ" นั้น เทียบชั้นได้กับหนังสืบสวนชั้นเยี่ยมเลยทีเดียว
ผมเคยอ่านเรื่องย่อคร่าวๆของการ์ตูน อ.เทะสึกะ มาหลายสิบเรื่อง (จากทั้งหมด... เจ็ดร้อยกว่าเรื่อง) รู้ว่าอายาโกะเป็นเรื่องของ "เด็กผู้หญิงที่ถูกเลี้ยงอยู่ในห้องใต้ดิน" ฟังพล็อตก็รู้สึกหดหู่แปลกๆ แถม อ.เทะสึกะยังได้ผนวกเอาเหตุการณ์จริงหลังสงครามโลกครั้งที่สองเข้ามาในพล็อตเรื่อง โดยตัวอาจารย์นั้นได้ผ่านช่วงเวลาเหล่านั้นมาแล้ว การ์ตูนเรื่องนี้จึงเหมือนกับสะท้อนเอาอดีตเมื่อยี่สิบปีก่อนกลับมา (สำหรับพวกเราคือ 60 ปีก่อน)
ทั้งเรื่องไม่มีฉากสงคราม ไม่มีการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์กันโครมครามให้เห็นเลือดเห็นเนื้อของฝูงชนแบบการ์ตูนที่เน้นช่วงสงครามโดยตรงเรื่องอื่นๆ แต่จะสะท้อนความลำบากของผู้คนที่ได้รับผลกระทบหลังสงคราม ผนวกกับความเลวร้ายของผู้คนที่เกิดขึ้นจากสถานการณ์บีบคั้นเหล่านั้น
สำหรับเล่มที่พิมพ์ขึ้นใหม่โดยสำนักพิมพ์ Vertical นี้ปกหน้าเป็นรูปสาวสวยยืนเปลือยกาย ปกหลังเป็นเงาผู้หญิงแขวนคอ บอกให้รู้ว่านี่ไม่ใช่การ์ตูนสำหรับเด็กแน่ๆ ส่วนรูปที่ห้อยอยู่ท้ายชื่อของสมาชิกทุกท่านที่เข้ามาเม้นท์ในบล็อกนี้จะเป็นเงาเด็กผู้หญิง ซึ่งก็คือเงาของอายาโกะที่หน้าเปิดของการ์ตูนเรื่องนี้ครับ
ถ้าหันไปมองด้านบนบล็อกนี้จะเห็นแถบตัวการ์ตูนที่ผมเปลี่ยนทุกปีตามบล็อกหลักที่ตั้งใจจะอัพของปีนั้นๆ สำหรับปีนี้คือบรรดาตัวละครของ อ.เทะสึกะ ที่เค สุวาเบะ นำมาวาดใหม่ครับ และแม่สาวผมดำยาวหน้าตามืดมนด้านขวานั่นแหละคืออายาโกะ ที่ผมใช้ธีมนี้เพราะตั้งใจว่าบล็อกหลักที่ผมจะเขียนในปีนี้คือ
"อายาโกะ" บล็อกนี้ครับ
เรื่องอายาโกะจะเริ่มขึ้นในปี 1949 ตั้งแต่ช่วงที่อายาโกะยังเป็นเด็ก หลังสงครามโลกครั้งที่สองสิ้นสุดลงไม่นาน และญี่ปุ่นถูกแทรงแซงทางการเมืองการปกครองโดยสหรัฐ โดยเฉพาะการปฏิรูปการถือครองที่ดิน ที่มีผลต่อตระกูลใหญ่เจ้าของที่ดินต่างๆในญี่ปุ่นเป็นอย่างมาก อายาโกะเป็นลูกสาวของตระกูลเท็นเงอันยิ่งใหญ่ แต่ถูกจับขังไว้ในห้องใต้ดินกว่ายี่สิบปีเพื่อปกปิดความผิดของครอบครัว จากนั้นเรื่องนี้จะเล่าไปถึงปีปัจจุบันที่อาจารย์เขียนเรื่องนี้ขึ้นมาคือต้นยุค 70s ที่อายาโกะเติบโตเป็นสาวแล้ว ช่วงเวลากว่ายี่สิบปีที่หายไปนั้นบ้านเมืองญี่ปุ่นเปลี่ยนแปลงไปมาก สาวน้อยอายาโกะที่เติบโตมาโดยไม่รู้ความเป็นไปของโลกภายนอก อีกทั้งผู้คนใจดีที่เคยช่วยเหลือก็ล้วนจากไปเกือบหมดแล้ว เหลือแต่ญาติๆที่ต่างคนล้วนมีเรื่องราวที่ไม่น่าเอามาอวดใครนัก เธอจะผ่านพ้นมันไปได้อย่างไรเดี๋ยวผมจะเล่าให้ฟังในบล็อกสามตอนจบนี้ครับ
*ทุกภาพ แสกนจาก Ayako ฉบับภาษาอังกฤษของ Vertical และนำมาใส่คำแปลเป็นภาษาไทยครับ (อ่านจากซ้ายไปขวาแบบไทยปกติ)อยากให้ดูงานภาพเรื่องนี้ จะเห็นว่ารายละเอียดมากกว่าเรื่องอื่นๆที่อาจารย์เขียนพอสมควรเลยครับ แถมสีหน้าตัวละครจะจริงจัง และไม่มี comic relief อย่างพวกเฮียวตั้น ก๊อง หรือสาวอ้วนบ้าพลังออกมาทำฮาด้วย
ญี่ปุ่นหลังสงครามโลกวันที่ 13 ม.ค. 1949 เหล่าทหารญี่ปุ่นที่ถูกปล่อยตัวจากค่ายกักกันเชลยได้ลงเรือมายังท่าโยโกฮาม่ากลับมาหาครอบครัวของพวกเขา หนึ่งในนั้นคือจิโร่ ลูกชายคนรองของซาคุเอม่อน หัวหน้าตระกูลเท็นเงอันโด่งดัง เขาคุยเรื่องความเป็นไปในครอบครัวกับนาโอโกะน้องสาว และคุณแม่ที่มารับ และได้รู้ว่ามีสมาชิกครอบครัวคนใหม่เกิดขึ้น แต่เธอเป็นลูกสาวของซาคุเอม่อนกับหญิงอื่นที่ไม่ใช่แม่ของจิโร่ แล้วพวกเขาก็พากันกลับมาบ้านที่เขาโยโดยามะ
แค่ตอนแรกก็ได้เค้าลางแห่งความเน่าหนอนของตระกูลเท็นเงแล้วใช่ไหมครับ ก่อนจะอ่านต่อ ขอแนะนำตัวละครในตระกูลเท็นเงป้องกันงงสักนิด
อิจิโร่ได้พาจิโร่ไปสักการะศาลเจ้าอินาริบนที่ดินของพวกเขา แล้วก็ตัดพ้อเรื่องนโยบายปฏิรูปการถือครองที่ดินของรัฐบาลให้ฟัง ตรงนี้อิงจากประวัติศาตร์จริงครับ
การปฏิรูปการถือครองที่ดินของญี่ปุ่น ในปี 1946 นายพลดักลาส แม็คอาเธอร์ ได้ออกกฎปฏิรูปเกษตรกรรมของญี่ปุ่นผู้แพ้สงคราม ให้เจ้าของที่ดินที่มีพื้นที่มากกว่า 12.5 เอเคอร์ ต้องแบ่งพื้นที่เพาะปลูกให้คนอื่น และสามารถเปิดพื้นที่ให้ผู้อื่นเช่าได้เพียง 2.5 เอเคอร์ จากกฎนี้ทำให้พื้นที่ส่วนใหญ่ถูกแบ่งสรรให้เกษตรกร และมีกำลังผลิตอาหารได้เพียงพอต่อความต้องการ แต่ก็ทำให้ตระกูลใหญ่เจ้าของพื้นที่จำนวนมากไม่พอใจ การเข้าแทรกแซงของสหรัฐหลังญี่ปุ่นแพ้สงครามโลกนี้เป็นไปเพื่อลดกำลังทหาร กระจายอำนาจไม่ให้รวมอยู่ที่ส่วนกลาง และทำให้ประเทศญี่ปุ่นเป็นประชาธิปไตย
อีกไม่นานซาคุเอม่อนจะเสียชีวิตตำแหน่งหัวหน้าครอบครัวและมรดกจะตกเป็นของอิจิโร่ ลูกชายคนโต และพ่อก็ไม่ค่อยพอใจที่จิโร่ไปอยู่ในค่ายกักกันเชลย แทนที่จะได้สละชีพเพื่อองค์จักรพรรดิ เขาจึงไม่ยกสมบัติให้จิโร่ แต่เมื่อจิโร่ถามเรื่องอายาโกะ อิจิโร่จะไม่พอใจ ความจริงแล้วอิจิโร่ได้เสนอซูเอะ ภรรยาของตัวเอง ให้พ่อของเขาสำเร็จความใคร่ เพื่อแลกกับทรัพย์สมบัติทั้งหมดของตระกูล และทั้งสองคนก็มีเพศสัมพันธ์กันมาเรื่อยโดยคนในตระกูลต่างก็รู้เรื่องนี้
จิโร่แปลกใจที่ทุกคนต่างไม่รู้สึกรู้สากับเรื่องนี้ อีกทั้งอิจิโร่ยังเกลียดขี้หน้าและชอบทำร้ายอายาโกะอย่างไม่มีเหตุผลบ่อยๆ จิโร่รู้สึกว่าเขาไม่ควรกลับมาที่นี่เลย ตระกูลเท็นเงที่มีความเป็นมากว่า 500 ปี อาจถึงคราวต้องสิ้นสุดลงแล้วก็ได้ แต่เสียงก้องจากจิตสำนึกของเขาก็บอกว่าตัวเขาเองไม่ได้ดีไปกว่าคนอื่นๆในครอบครัวเลย เพราะเขาทำงานสปายเพื่อเอาชีวิตรอดในค่ายกักกัน และต้องทรยศผู้คนไปมากมาย
จิโร่พยายามปิดบังไม่ให้ทุกคนในครอบครัวรู้ว่าเขาทำงานสปาย ตอนที่ชิโร่ชวนให้เขาเล่นเป็นเกมพิพากษาและให้เขาแพ้คดีถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิตนั้น จิโร่เผลอโมโหใส่น้องชายที่ดันให้บทเขาเป็นสปายที่ถูกจับได้
ทางด้านซูเอะ หลังถูกจิโร่พบว่าเธอมีเพศสัมพันธ์กับซาคุเอม่อน ก็ตัดสินใจแขวนคอกับต้นไม้หลังศาลเจ้า แต่นาโอโกะก็ไปพบเข้าและช่วยไว้ได้ทัน นาโอโกะมีทัศนคติที่แตกต่างกับซูเอะซึ่งเป็นแม่ศรีเรือนตามแนวญี่ปุ่นยุคศักดินาที่ต้องคอยรับใช้สามี สำหรับนาโอโกะนั้นเธอกล้าเผชิญหน้าต่อสู้เพื่อความเป็นธรรม และยุคที่ผู้หญิงต้องเป็นช้างเท้าหลังมาตลอดนั้นจบลงไปแล้ว
บนรางรถไฟจิโร่ได้รับคำสั่งจากกองทัพสหรัฐให้ทำงานอีกภารกิจหนึ่ง หนนี้เขาต้องขับรถที่มีศพอยู่ท้ายรถไปทิ้งให้รถไฟทับ ซึ่งเป้าหมายของเขาคือชายผู้เป็นแกนนำแนวร่วมพรรคประชาธิปไตยก้าวหน้า (Democratic Progress Party มีแนวร่วมเป็นผู้สนับสนุนคอมมิวนิสต์หรือ The Reds ...จะเรียกว่าพวกเสื้อแดงหรือฝ่ายซ้ายก็ได้) ฝั่งตรงข้ามของรัฐบาลสหรัฐอเมริกาที่ควบคุมญี่ปุ่นอยู่ คนกลุ่มนี้ถูกกองทัพสหรัฐตามกำจัดจึงต้องสุมหัวกันอย่างหลบๆซ่อนๆ หลังสะกดรอยตามชายคนนี้มาจิโร่ก็พบว่านาโอโกะน้องสาวของเขาเองก็เป็นแนวร่วมของพรรคนี้อยู่ด้วย แถมยังเป็นแฟนกับชายที่พวกเขาต้องสังหารอีก!
หลังแยกย้ายกับคนรักแล้วนาโอโกะได้มาพบกับจิโร่ที่ชานชลาแห่งหนึ่ง จิโร่ขอให้เธอเลิกกับชายคนนี้เพราะไม่อยากให้น้องสาวต้องเสียใจ แต่นาโอโกะก็ปฏิเสธแล้วขึ้นรถหนีกลับบ้านไป เมื่อรู้ว่าอีก 1 วัน ร่างของชายที่นาโอโกะรักต้องถูกทิ้งลงมาบนรางรถไฟแห่งนี้แล้วจิโร่ก็ได้แต่ขอให้น้องสาวยกโทษให้สิ่งที่เขาจะต้องทำด้วย
16 มิ.ย. 1949 ประชาชนได้ออกมาเดินขบวนประท้วงนโยบายการปลดคนงานการรถไฟญี่ปุ่น 9.5 หมื่นคนภายในสามสัปดาห์ ซึ่งนโยบายนี้มีกองทัพสหรัฐเป็นคนผลักดัน แต่หนังหน้าไฟก็คือนายชิโมคาว่าที่ถูกแต่งตั้งเป็นประธานการรถไฟในตอนนั้น นายชิโมคาว่าคนนี้แปลงบทบาทมาจากนายชิโมยาม่า ซึ่งมีตัวตนจริงในประวัติศาสตร์ครับ
การรถไฟ ในปี 1949 การรถไฟแห่งประเทศญี่ปุ่นได้มีการแปรรูปเป็นบริษัทเอกชน และแต่งตั้งนายซาดาโนริ ชิโมยาม่า อดีตรัฐมนตรีช่วยกระทรวงคมนาคม เป็นประธานในวันที่ 1 มิ.ย. 1949 หลังได้รับแต่งตั้ง 1 เดือน ชิโมยาม่าได้ปลดคนงานออก 3 หมื่น จาก 9.5 หมื่นคน วันที่ 6 ก.ค. 1949 มีคนพบร่างของชิโมยาม่าบนทางรถไฟเชื่อมโตเกียว-มิยางิ และในฤดูร้อนปีเดียวกัน มีคนถอดรางออกสองครั้งติดกัน เพื่อต่อต้านนโยบายของรัฐบาลญี่ปุ่น
และแล้วก็มาถึงวันที่
17 มิ.ย. 1949 วันที่จิโร่ต้องปฏิบัติภารกิจทิ้งศพ วันนี้ซาคุเอม่อนชวนจิโร่เล่นหมากล้อมแล้วขอให้เขาลืมสิ่งที่เห็น (ว่ามีเซ็กส์กับแฟนลูก) โดยเขาจะยกที่ดินบางส่วนให้จิโร่ด้วย และแนะนำยูระ ลูกสาวเจ้าของที่ดินข้างเคียงให้เป็นภรรยาของจิโร่ แต่จิโร่ปฏิเสธ แถมพูดจาดูถูกว่า "พ่อเล็งจะเอาหญิงคนนี้อีกคนใช่ไหมล่ะ?" ทำให้ซาคุเอม่อนโกรธมากและเลิกคิดแบ่งสมบัติให้เขาทันที
จิโร่มาพบพรรคพวกตามนัดหมาย เขาขับรถนำศพของเป้าหมายไปทิ้งให้รถไฟทับเรียบร้อย ซึ่งก็นับเป็นโชคดีที่คืนนี้พายุเข้า ทำให้ปฏิบัติการเป็นไปอย่างง่ายดาย โดยรถไฟที่แล่นผ่านมาไม่ได้สังเกตว่าทับศพไป ทางด้านนาโอโกะที่ออกมารอคนรักก็รอแล้วรอเล่าโดยไม่รู้ว่าเขาถูกฆ่าตายไปแล้ว
หลังจากนี้จิโร่ที่เหมือนจะดูดีกว่าคนอื่นในบ้านจะเผยความเลวร้ายออกมาเรื่อยๆ และการมาเห็นรอยเลือดที่เสื้อของจิโร่นี้เอง ที่เป็นจุดเริ่มต้นโศกนาฏกรรมของทั้งโอเรียว และอายาโกะ...
ฆาตกรรมจิโร่นำเสื้อเปื้อนเลือดใส่ถุงฝังดินไว้ รุ่งเช้าของวันต่อมามีคนมาพบร่างที่แหลกเป็นชิ้นบนรางรถไฟ จากการตรวจสอบพบว่าชายคนนี้ชื่อทาดาชิ เอโนะ ซึ่งเมื่อนาโอโกะรู้ข่าวก็เสียใจเป็นอย่างมาก ข่าวลือกันไปว่าเป็นการฆ่าตัวตาย แต่นาโอโกะเชื่อว่าเอโนะไม่ใช่คนที่จะจากไปทั้งที่ไม่ได้บอกอะไร และเธอจะต้องหาตัวคนร้ายเพื่อล้างแค้นให้คนรักให้ได้
นอกจากจะต้องรู้สึกผิดกับนาโอโกะแล้ว จิโร่ยังกลัวสาวสติไม่ดีอย่างโอเรียวจะเผลอพูดเรื่องเสื้อเปื้อนเลือดขึ้นมา จึงขู่ไม่ให้เธอและอายาโกะพูดเรื่องเลือดนั่นอีก ไม่งั้นเขาจะฆ่าเธอทิ้งซะ ถึงจะสติไม่ดีแต่โอเรียวยังอยากมีชีวิตอยู่ จึงให้สัญญากับจิโร่ว่าเธอจะปิดปากสนิท ไม่พูดเรื่องเสื้อเปื้อนเลือดอีก
กลับมาทางด้านชิโมคาว่าที่ต้องรับสถานการณ์คนงานการรถไฟสไตรค์ทั่วประเทศ เพื่อประท้วงที่เขาปลดคนงานจำนวนมาก และวันที่
5 ก.ค. 1949 (ตรงกับวันในประวัติศาสตร์ที่เกิดคดีชิโมยามะ) ชิโมคาว่าก็หายสาบสูญไป จนกระทั่งมีคนพบศพเขาถูกรถไฟทับบนรางโจบันบริเวณอายาเสะ แถมคืนนั้นฝนก็ตกล้างหลักฐานต่างๆไปหมด คดีนี้คล้ายคลึงกับคดีของเอโนะเมื่อเดือนที่แล้วมาก ทำให้นักสืบเกตะให้ความสนใจเป็นพิเศษ และเขาเชื่อว่าคดีเอโนะเป็นการทดลองอำพรางคดีเพื่อใช้จริงในคดีชิโมคาว่านี่แหละ
ครอบครัวของอายาโกะมาเที่ยวงานเทศกาล มีตำรวจมาหาซาคุเอม่อนเพื่อขอสอบสวนเนื่องจากนาโอโกะเป็นหนึ่งในแนวร่วมพรรคประชาธิปไตยและเกี่ยวข้องกับเอโนะผู้เสียชีวิตไปเมื่อเดือนที่แล้ว หลังรู้ว่าลูกสาวของเขาเป็นพวกฝ่ายซ้ายก็ทำให้ซาคุเอม่อนโกรธมาก ที่ร้ายกว่านั้นคือคนขายปลาไหลย่างเผลอสับปลาไหลจนเลือดกระเด็นมาเปื้อนเสื้อของอายาโกะ ทำให้อายาโกะเผลอหลุดปากเรื่องเลือดบนเสื้อของจิโร่ออกมาให้พ่อและตำรวจฟัง
ซาคุเอม่อนรู้สึกเสียเกียรติเป็นอย่างมากที่ลูกชายและลูกสาวของเขาทำเรื่องเลวร้ายลงไป วันต่อมาเขาเรียกนาโอโกะมาไต่สวนในครอบครัวตามธรรมเนียมของตระกูล เขาไม่ยกโทษให้นาโอโกะที่เข้าร่วมเป็นฝ่ายซ้ายที่เขาแสนเกลียด จึงสั่งให้ไปให้ปากคำกับตำรวจแล้วไล่ออกจากครอบครัวไปโดยไม่ฟังคำอธิบายของลูกสาวแม้แต่น้อย
หลังจบคดีนาโอโกะไปแล้วก็เข้าสู่คดีหลัก เรื่องของจิโร่ จิโร่ถูกเรียกตัวมาไต่สวนพร้อมกับโอเรียว...
ซาคุเอม่อนพยายามเค้นเอาความจริงจากโอเรียวว่าเธอเห็นจิโร่สักเสื้อเปื้อนเลือดจริงหรือไม่ แต่โอเรียวไม่กล้าตอบเพราะถูกจิโร่ขู่ไว้ จิโร่เห็นดังนั้นก็นึกเรื่องโกหกที่แสนชั่วช้าได้ เขาหัวเราะออกมาแล้วบอกกับพ่อว่า "ถึงจะถามยังไงโอเรียวก็ไม่ตอบหรอกน่า" เขาขอให้พ่อสั่งให้คนอื่นออกไปให้หมด เพราะเรื่องที่เขาจะเล่านี้อาจทำให้ตระกูลต้องเสื่อมเสียมาก ซาคุเอม่อนจึงสั่งให้พวกคนใช้ออกไปให้หมด ให้เหลือเพียงเขา อิจิโร่ จิโร่ และโอเรียวเท่านั้น
แล้วจิโร่ก็เล่าเรื่องที่เขากุขึ้นมาให้พ่อฟังว่าคืนนั้นโอเรียวเข้ามายั่วสวาทเขา และจิโร่ก็ยินยอมมีเซ็กซ์กับโอเรียวแต่โดยดีเพราะร่างกายเธอยั่วยวนมาก โอเรียวยังบริสุทธิ์อยู่ คืนนั้นเป็นครั้งแรกทำให้มีเลือดออก และเลือดนั้นก็มาเปื้อนเสื้อเขา จิโร่ไม่อยากให้ใครรู้เรื่องน่ารังเกียจนี้จึงเอาเสื้อไปซัก และได้ขู่ไม่ให้โอเรียวบอกเรื่องนี้กับใคร ทำให้โอเรียวกลัวเขามาก
ซาคุเอม่อนและอิจิโร่สลดใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น (แม้ว่ามันจะเป็นแค่เรื่องที่จิโร่กุขึ้นมาเองก็ตาม) แถมคนสติไม่ดีอย่างโอเรียวก็ไม่มีปัญญาจะแก้ต่างอะไร ทำให้คดีจบลงด้วยชัยชนะของจิโร่ แต่ชิโร่ที่รออยู่ด้านนอกขู่เขาว่าถ้าตำรวจเอาเสื้อนั่นไปตรวจแล้วหมู่เลือดไม่ตรงกับโอเรียว จิโร่จะซวยเอาได้ง่ายๆ
พอได้ยินแบบนั้นจิโร่ก็วิตกจนต้องขุดเสื้อที่ฝังไว้เอาขึ้นมาเผา แต่ชิโร่ที่แอบตามมาก็บอกว่าชาวบ้านอาจเห็นควันไฟผิดสังเกตแล้วแห่กันมาดู ชิโร่อาสาขอจัดการกับเสื้อเปื้อนเลือดแทน ซึ่งจิโร่ก็ยอมแต่โดยดี แต่ในใจก็ระแวงเจ้าน้องชายหัวดีคนนี้ไม่น้อย...
จิโร่ได้พบกับหญิงสาวตัวแทนจากรัฐบาลสหรัฐคนหนึ่ง จิโร่รู้ว่าการที่เขาทำงานพลาดจนเหลือหลักฐานให้คนอื่นเห็นทำให้สหรัฐส่งคนมาเก็บเขา แต่จิโร่ไหวตัวทันและเอาปืนขู่ให้เธอขับรถเข้าไปในเมือง จากนั้นก็ร่วมเสพสังวาสจนฝ่ายหญิงติดใจลีลาและเลิกคิดที่จะรายงานเจ้านาย (จิโร่มันร้ายกาจมาก!
) เธอยินดีหนีไปเมืองอื่นและเริ่มต้นชีวิตใหม่กับจิโร่ แต่ขอให้จิโร่จัดการสองพยานที่อาจขัดขวางอนาคตของพวกเขาซะก่อน แม้ทั้งสองจะเป็นแค่หญิงไม่เต็มบาทกับเด็กอายุสี่ขวบก็ตาม
เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ จิโร่ต้องยอมสวมบทฆาตกรอีกครั้ง...
หลังเสียโอเรียว พี่เลี้ยงที่อยู่ด้วยกันตลอดเวลาไปแล้ว การใช้ชีวิตในความมืดที่ยาวนานกว่า 20 ปีของอายาโกะก็เริ่มต้นขึ้น...
ขอลาพักบล็อกเพื่อเที่ยวอินเดีย 6 วันครับ อีกสองสัปดาห์มาต่อตอนหน้าครับ
อัพเดทอ่านตอนต่อไปได้ตามลิงค์นี้เลยครับ
[Tezuka Osamu's Ayako] 2/3 - ในห้องใต้ดิน[Tezuka Osamu's Ayako] 3/3 - โลกอันมืดมิดนี่แหละคือที่ของฉัน
เพิ่งรู้จักการ์ตูนเรื่องนี้ เนื้อเรื่องมืดหม่นจริงๆ แบบนี้คงไม่ีมีโอกาสได้อ่านฉบับภาษาไทยแน่ๆ .....
ภาพดูแปลกตาไปจากผลงานช่วงหลังของ อ.เท็ตสุกะ โอซามุ ที่เราคุ้นเคยกันค่อนข้างมากเลยทีเดียว แต่ลายเส้นก็ยังสวยและมีรายละเอียดมากเช่นเคย .....
โดย: NET-MANIA 4 ธันวาคม 2555 23:48:08 น.
โดย: คุณต่อ (toor36 ) 4 ธันวาคม 2555 23:55:22 น.
โดย: Don't try this at home. 5 ธันวาคม 2555 3:53:18 น.
ชอบลายเส้นการ์ตูนครับ
เดี๋ยวจะลองไปหาซื้อมาอ่านดูบ้าง
รูปที่น้องชีริวถาม
พี่ก๋าถ่ายรูปกองไฟน่ะครับ
ปล. เอารูปและประสบการณ์จากอินเดียมาฝากเยอะๆนะครับ
พี่ก๋าจะรอชมครับ
โดย: กะว่าก๋า 5 ธันวาคม 2555 5:35:20 น.
ตอนนี้ยังไม่ได้ลงบล็อกเลยมาทำธุระอยู่เชียงใหม่ ( อีกละ)
อุ๊ปไก่ รสชาติจะคล้าย ๆ คั่วไก่แต่แถวแม่ฮ่องสอน และทางหนือมันจะมีกลิ่นอะไรซักอย่างหอมอ่อน ๆ ด้วยค่ะ
โดย: tuk-tuk@korat 5 ธันวาคม 2555 9:27:53 น.
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ชีริว Cartoon Blog ดู Blog
สนุกจังเลยค่ะคุณชีวิว ไม่เคยอ่านมาก่อน เอ แต่จะว่าไป การ์ตูนเครียดๆ ก็ไม่ค่อยจะชอบอ่านสักเท่าไหร่นัก ส่วนใหญ่จะอ่านการ์ตูนผู้หญิงค่ะ แต่จะรออ่านตอนต่อไป ชิ มาทำให้ติดซะได้นะคุณชีวิว
---
เห็นของฝากที่บ้านแล้วอิจฉาล่ะซี้ อิๆ น่าทานมากเลยค่ะ เปิดไปทีไรก็น้ำลายไหลเหมือนกัน 5555
โห น่าอิจฉาสุดๆ เลยค่ะ ไปอินเดียซะด้วย ง่า จะให้กอดแพะเลยเหรอคะ เอ แต่จะว่าไปมันก็น่ารักดีนะคะ โดยเฉพาะลูกแพะ ก็กอดได้อีกแหละ แต่ขอสะอาดๆ หน่อยแล้วกันค่ะ อืม แต่จะให้ดี ขอเป็นหนุ่มๆ หน้าตาดีๆ สักคนได้ไหมคะ 555555
เดี๋ยวจะไปช่วยเฝ้าบ้านให้ค่ะ เที่ยวให้สนุกนะคะ ที่สำคัญอย่าลืมของฝากด้วย
โดย: ประกายพรึก 5 ธันวาคม 2555 10:20:51 น.
นับถือๆ เอาไป 1 like เอ๊ย!! 1 vote
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เศษเสี้ยว Photo Blog ดู Blog
กิ่งฟ้า Literature Blog ดู Blog
ชีริว Cartoon Blog ดู Blog
โดย: เริงฤดีนะ 5 ธันวาคม 2555 10:32:47 น.
หวัดหายไปหลายวันแล้ว แต่ตอนนี้กลับมาเป็นใหม่เมื่อคืนนี้แหละครับ เบื่อน้ำมูกไหลตลอดๆๆ
โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 5 ธันวาคม 2555 11:55:16 น.
ไปเที่ยวอินเดีย...เก็บภาพและเรื่องเล่ามาฝากเยอะๆ นะคะ พี่คาดหวังสูงมาก จะได้ชมแบบเต็มพร้อมเรื่องเล่ายาว...ปานอ่านหนังสือ พี่คงไม่มีโอกาสไปแน่เลย อินเดีย...
ปล. ตอนที่พี่ทำงานก็ออกต่างจังหวัดบ่อย เดินวนไปมาแค่ห้องสัมมนาและห้องพัก (แต่ไม่ได้เล่นไพ่ค่ะ) เหมือนกัน ไร้ค่าหรือป่าวไม่รู้ แต่ไปทำงานเนาะ ไม่เห็นเดือนเห็นตะวันเลยแหละ
บ้านบอลกำหนดส่วนสูงเข้าเล่นด้วยค่ะ
โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 5 ธันวาคม 2555 13:51:20 น.
สงสัยพอดีแหละกว่าคุณชีริวจะกลับมา
เดี๋ยวแวะมาอ่านเรื่อยๆ จนจบนะ
เยอะมาก จริงๆ เที่ยวให้่สนุกนะคะ ^^
โดย: Sawnoy 5 ธันวาคม 2555 21:52:50 น.
โหวตให้การ์ตูนดีมีคุณภาพก่อนนน
เด่วพุ่งนี้ค่อยมาอ่าน
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ชีริว Cartoon Blog ดู Blog
แพมกลับไปศีกษาศาสตร์ของท่านยางิวก่ะไปฝึก
ร้องเพลงเท่ห์ๆไว้ปีใหม่ก่อน ฮ่ะมะช่ายๆพูดเล่น
ปัยแร่ะ ฟิ้วววววววววววว~~~~~~~~
โดย: mastana 5 ธันวาคม 2555 23:56:00 น.
โดย: กะว่าก๋า 6 ธันวาคม 2555 6:38:32 น.
โดย: ประกายพรึก 7 ธันวาคม 2555 9:20:37 น.
เข้าขั้นจอมเทพไปเลย
จินตนาการต้องสุดยอดใบตองอ่อนเอามากๆ
โดย: เป็ดสวรรค์ 7 ธันวาคม 2555 11:51:55 น.
คุณชีริว อลังการบล็อกการ์ตูนนะเนี่ย ยาวแท้ๆ
ขอเวลาอ่าน 10 นาที แล้วจะมาวิเคราะห์เม้น
ไม่อ่านไม่ได้ เด๋วแซวไม่ถูกจุด 555+
โดย: Rinsa Yoyolive 7 ธันวาคม 2555 12:07:32 น.
รินอ่านหมดแล้วตัวสั่นอะ
ตอนแรกคิดว่า พ่อกะพี่ทำไมชั่่วช้า แต่พอมากลับตาลปัตร
จิโร่ยิ่งกว่าอีก
โอเรียว...........ตัวเดืนเรื่องแค่เริ่มต้นยังไม่พอ
คนที่จะหวาดผวาเรื่อยๆ คือ อายาโกะ
แต่ตระกูลนี้ต้องมีอะไรที่ไม่ชอบมาพากลอยู่ในนั้นแน่ๆ
แต่ไม่รู้เป็นอะไร
รู้แค่ว่า
อายาโกะไม่ใช่ลูกพี่ชาย แต่พี่ชายให้เมียตัวเองไปนอนกะพ่อ
โอ้วววววววววว อั้ยย๊ะ
ผูกเรื่องได้น่าติดตาม พงศาวดารอะไรมากเลย
ทำให้รินอยากรู้อยากเห็น อยากอ่านเสียเองซะแล้ว
หนังสือการ์ตูนญี่ปุ่นดีอย่างนี้นี่เอง ลี้ลับซ่อนเงื่อน
พลิกแพลงไปมาได้อีก บลาๆ
สุดยอดอะ
อาจจะเน้นเรื่องจริงก็ได้นะ น่ากลัวที่สุด
อ่านแล้วติดแน่นอน เรื่องแบบนี้รินก็ชอบเป็นที่สุดเลยไม่อยากพลาดดดดด
ว่าแต่กลับจากอินเดียมาเล่าต่อเลยนะ
ไม่งั้นจะลงแดงแน่ๆ
อยากรู้ๆๆๆๆๆๆ
โดย: Rinsa Yoyolive 7 ธันวาคม 2555 12:33:54 น.
สุดยอดจริงๆ บล้อกนี้บล็อกเดียว ทึ่งน่าติดตามมากกกกก
ลืมบอกว่าก่อนไปอินเดียเตรียมตัวจะพบอะไร
เพื่อนรินเพิ่งกลับมาวันสองวันนี่เอง
เละค่ะเละ
ไว้ให้คุณชีริวมาเล่าดีกว่าว่าเป็นอย่างไรนะ
เจอคนที่เปลี่ยนแปลง ยิ่งเห็นนักท่องเที่ยวตาวาวล่ะสินั่น
เอาน่า
รอชมค่า แต่ตอนนี้รินก็พอไปดอยเหมือนกัน อิอิ
แปะไว้ก่อน เผื่อกลับมาทันอ่านก่อนที่ยังไม่เปลี่ยนบล็อกน้า
เป็นบล็อกสำนึกรักบ้านเกิด
ช่วยโปรโมทแหล่งท่องเที่ยวของจังหวัดต่อค่า
หนาวนี้กอดหมอก กันที่ภูเทวดา____ภูลังกา พะเยา กันนะคะ ^^
โดย: Rinsa Yoyolive 7 ธันวาคม 2555 12:35:44 น.
โดย: ตาลเหลือง 7 ธันวาคม 2555 13:24:26 น.
ชอบตรงที่ภาพลายเส้นผู้หญิงอ่ะ 5555
ไม่อ่านไม่ว่ากันนะ อ๊ากกกจะ้วกแว้ว พยายมไปหาทุกคนน
แต่เหนื่อยมากอ่ะ รู้ตัวดีเที่ยวมากไป ไม่ค่อยได้พักผ่อน
แต่ก็คิดถึงเสมอนะ คริคริ ไปแหล่ะ
รักษาสุขภาพเด้อ
โดย: maitip@kettip 7 ธันวาคม 2555 16:24:21 น.
การ์ตูน ..อ่านง่ายดี แต่เรื่องท่จะยาว .. สนุกดีนะ มีตื่นเต้นด้วย ..
บางเรื่องเกี่ยวกับประวัติศ่าส อ่านจากหนังสือ มันดูไม่น่าอ่าน พอจับมาเป็นการ์ตูน ดูมีชีวิตชีวา ขึ้นมา ..
เหมือนเรื่องสาม ก๊ก พี่ชอบอ่านดาร์ตูน ..อิอิ
เที่ยวให้สนุก ..เก็บเรื่องราวมาเล่าให้ฟังบ้างนะ สงสาร หน่อย ไม่เคยไป เอิ๊กๆๆ
..
โดย: tifun 7 ธันวาคม 2555 19:16:20 น.
ทำให้ติดอยากอ่านเองไม่รอแล้วเนี่ย
เจ้าของบล็อกไม่มาซะที
กลับมาเล่าต่อเลยนะ 555+
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ลงสะพาน...เลี้ยวขวา Food Blog ดู Blog
ชีริว Cartoon Blog ดู Blog
โดย: Rinsa Yoyolive 8 ธันวาคม 2555 10:51:26 น.
ใกล้สิ้นปีแล้ว งานเยอะหรอ อิอิ เค้าไม่เท่าไหร่หรอก
แต่เพลีย ไม่ค่อยได้พักผ่อน 5555
ไปแหล่ะ รักดษาสุขภาพนะคะ
โดย: maitip@kettip 8 ธันวาคม 2555 16:14:43 น.
ปี 1949 กำลังปฏิวัติจีนเลยนะนั่น
แค่แผ่นแรกก็.... รู้สึกดาร์กจริงๆ
ยิ่งอ่านยิ่งดาร์กขึ้นเรื่อยๆ จิโร่นี่มัน......
ตอนนี้พึ่งเริ่ม ต้องรอตอนต่อไปสินะ หลังงานเขียนตะพาบจะรออ่านอีกที
+
โดย: คุณต่อ (toor36 ) 9 ธันวาคม 2555 12:25:11 น.
โดย: กะว่าก๋า 10 ธันวาคม 2555 6:47:08 น.
โดย: คุณต่อ (toor36 ) 10 ธันวาคม 2555 15:12:03 น.
อ. Tezuka เค้าเจ๋งมากครับ *_*
เค้าทำรูปเล่มดีมาก ราคาเล่มละเท่าไหร่ครับ
ถ้าไม่นับภาพปกแล้วชวนให้นึกถึง text book เลยล่ะ *_*
ส่วนผมคงไม่มีโอกาสได้อ่านแน่ ๆ ขอบคุณที่เอามารีวิวนะครับ
ไว้ติดตามตอนต่อไปครับ ^_^
ป.ล. คุณชีริวไปอินเดีย พอดีกับที่ผมเพิ่งอ่าน Buddha จบ
นึกถึงอินเดียเลยล่ะ บังเอิญมาก
โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก 10 ธันวาคม 2555 15:34:21 น.
เรื่องโจโจ้ บทบาทของ พ่อของโจนาธาน ในช่วงที่ล้มป่วยแล้วพูดว่าตนเองอาจจะเข้มงวดกับลูกมากไป แถมยังไม่ตอนเข้าไปรับมีดแทนอีก ก็ถือว่าสุดยอกเหมือนกัน สำหรับโจทาโร่ตอนที่ช่วยโจลีนแล้วโดนชิงดิสก์ไปก็ดูซึ้งดี
จริงๆ ถ้าจะเขียนตอน 2 ยังได้เลยด้วยมั้ง (พอดีเวลาในการเขียนค่อนข้างจำกัดน่ะ) รอปีหน้าดีกว่า ไม่งั้นเดี๋ยวหมดมุก 555
โดย: คุณต่อ (toor36 ) 10 ธันวาคม 2555 19:25:41 น.
เรื่องเกี่ยวกับอินเดียในมุมมองของน้องชีริว
ยังไงก็ต้องน่าสนใจแน่ๆครับ
โดย: กะว่าก๋า 10 ธันวาคม 2555 20:56:15 น.
อยากหนาวเนอะ
โดย: เป็ดสวรรค์ 11 ธันวาคม 2555 11:06:28 น.
3 สาว ครอบครัว ตัว"อ" ก็ขอขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ
โดย: เริงฤดีนะ 11 ธันวาคม 2555 11:21:10 น.
อ่านแล้วฮาช่วงท้าย อิอิ
สวัสดีค่ะพี่เอ็ม อีโมบ้านเค้าน่ารักออก
มันก็ดื้อ ๆมึน ๆ เหมือนเจ้าของบ้านอ่ะจ้า 555
น่ารักดี อิอิ
ไประไปทานจะข้าวค่ะ
โดย: maitip@kettip 11 ธันวาคม 2555 11:59:24 น.
จะรอชมภาพท่องเที่ยวแต่ต้องรอปีหน้าเลยหรือค่ะ
แต่ไม่เป็นไร รอได้คะ
โดย: ตาลเหลือง 11 ธันวาคม 2555 13:34:18 น.
อย่างข้อความข้างบน...ถ้าหันไปมองด้านบนบล็อกนี้จะเห็นแถบตัวการ์ตูนที่ผมเปลี่ยนทุกปีตามบล็อกหลักที่ตั้งใจจะอัพของปีนั้นๆ สำหรับปีนี้คือบรรดาตัวละครของ อ.เทะสึกะ ที่เค สุวาเบะ นำมาวาดใหม่ครับ และแม่สาวผมดำยาวหน้าตามืดมนด้านขวานั่นแหละคืออายาโกะ ที่ผมใช้ธีมนี้เพราะตั้งใจว่าบล็อกหลักที่ผมจะเขียนในปีนี้คือ "อายาโกะ" บล็อกนี้ครับ
พี่นึกทึ่งหน่ะ อะไรจะเป๊ะขนาดนั้น "ใ้ห้ได้ดังใจ" แล้วถ้า "ไม่ได้ดังใจ" หล่ะ มีบ้างมั้ย
บล็อกอินเดียอีก 1 เดือน จะอัดในตอนเดียวจบ แต่เนื้อหาเต็มอิ่ม...เดาไม่ถูกค่ะ พี่เล่าเรื่องไม่ค่อยเป็น อาจจะเป็นเพราะข้อมูลไม่แน่น ส่วนมากที่ถ่ายรูปมา รู้เลยว่าถ้าเวลาผ่านไปอาจจะจำได้บ้างไม่ได้บ้าง เลยชอบถ่ายมาเยอะ แล้วให้ภาพเดินเรื่องแทน...ไม่ใช่เฉพาะตอนเพิ่งมาำทำบล็อก ตอนพี่เลี้ยงเมฆคนเดียว พี่ถ่ายรูปเมฆเกือบทุกวัน พัฒนาการเค้าเปลี่ยนไปเป็นช่วงๆ เนาะ แต่ก็โรคจิตอีกนั่นแหละ ไม่ชอบบันทึกภาพเป็นภาพเคลื่อนไหว ชอบภาพนิ่งมากกว่า
ปล. เตี้ยแค่ไหนคงไม่ต่ำกว่า 120 ซม. มังคะ เพราะเมฆอดเข้าบ้านบอลนานแล้ว ยืนมองตาปริบๆ อยากเล่นมาก
คุณชีริวอาจจะไม่โดนจับโยนออกมาหรอก อาจจะโดนประนามด้วยสายตาจากคนดูแลบ้านบอลมากกว่า "ไรเนี่ย...ยังจะมาแย่งเด็กเล่นอีก ไม่เคยได้เล่นหรือไง"
โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 11 ธันวาคม 2555 15:06:21 น.
โดย: OniZukA-Lee 11 ธันวาคม 2555 15:30:53 น.
มันซ้อนกันหรือว่าแพมม่องเหม่งเนี่ยตกลงมันยังไม่จบ
ช่ายก้าอายาโกะโดนขังยุอ่ะเม้นท์ไม่ถูกเลยเรา...
แพมก็เคยอ่านใบไม้ที่หายไปตอนเรียนที่คณะอาจารย์ให้
อ่านใบไม้ที่หายไปกับปณิธานกวี กวีซีไรท์ด้วยยังจำได้น๊าา
เด่วพรุ่งนี้มีงานตะพาบออกด้วยอ่ะ..แพมยังคิดไม่ออกเลยแง่มๆๆๆๆ
โดย: mastana 11 ธันวาคม 2555 23:24:38 น.
ที่ฝรั่งทำรูปเล่มแบบ text book ใหญ่ ๆ แบบอายาโกะ
ขืนนอนอ่านแล้วหล่นใส่หัวบาดเจ็บนะ อาจดั้งจมูกหัก
หรืออาจถึงขึ้นเลือดคั่งในสมองได้เลย (อันนี้เว่อร์ 55)
Buddha ผมอ่านสแกนเอาน่ะครับ ไม่มีปัญญาซื้อเหมือนกัน แหะ ๆ
ส่วนเรื่องรีวิวแบบที่คุณชีริวทำนี่ผมไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่
อาจต้องใช้เวลานาน...นานมาก...
ไม่รู้ภพชาตินี้จะทำเสร็จเปล่านะครับ เอิ๊ก ๆ
โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก 12 ธันวาคม 2555 13:11:14 น.
โดย: คุณต่อ (toor36 ) 13 ธันวาคม 2555 0:23:00 น.
โดย: กะว่าก๋า 13 ธันวาคม 2555 6:46:50 น.
โดย: น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา 24 ธันวาคม 2555 13:45:13 น.
เสียดายแทน
เดี๋ยวมาอ่าน
โดย: นาน IP: 110.78.147.25 22 มกราคม 2556 10:30:41 น.
ถ้าเรื่องหน้าแสกนทั้งเล่ม จะซื้ออีกเล่มต่างหากมาหั่นแสกนแบบตอนทำซุย 3 เล่มสุดท้ายดีไหมเนี่ย?
โดย: ชีริว 22 มกราคม 2556 11:26:25 น.
เพิ่งเห็นว่าได้ best cartoon blog ยินดีด้วย
โดย: oko IP: 110.77.230.150 1 กุมภาพันธ์ 2556 15:04:00 น.
เน่าแล้วมาเจอเน่ากว่า
ทำอย่างนี้แจ๋วมากเลยครับ แปลแค่บางหน้า ย่อๆเรื่องมา
โดย: OceanSage 5 กุมภาพันธ์ 2556 12:22:39 น.
แต่อันนี้ผมมีข้อสงสัยนิดหน่อยครับ ในบทแรกนี่แหละ
สงสัยว่าทำไมอิจิโร่กับซูเอะถึงไม่มีลูกด้วยกันเลยสักคน ทั้งที่อิจิโร่ค่อนข้างมีนิสัยแย่แบบนั้น แล้วถึงกับจะไม่มีอะไรกับภรรยาตัวเองเลยได้ยังไง มันก้อน่าคิดนะครับ
โดย: ภคพล PIXAR IP: 101.109.8.158 25 มิถุนายน 2556 15:34:16 น.
แต่ที่แต่งงานกับซูเอะ เพราะพ่อเลือกมาให้เป็นเจ้าสาวเพื่อพ่อจะได้มีสัมพันธ์กับลูกสะใภ้คนนี้ด้วย อิจิโร่ก็ยอมแต่งงานตามใจพ่อเพราะอยากได้มรดกเท่านั้น
อาจเป็นเพราะรู้ว่าผู้หญิงคนนี้ถูกพ่อตัวเองเอาด้วยหรือเปล่าที่ทำให้อิจิโร่ไม่ยอมมีอะไรกับเมียตัวเอง
โดย: ชีริว 29 กรกฎาคม 2556 9:41:22 น.
โดย: สมาชิกหมายเลข 6051589 24 กรกฎาคม 2565 17:53:50 น.