ว่าจะอัพบล็อกนี้ตอนบ่ายๆ ไปๆมาๆเลทมาดึกดื่นเลย เพราะมัวแต่อ่านดราม่าหมากัดเป็ด

ถึงรอบรีวิวการ์ตูนทุกๆสองเดือนอีกแล้วนะครับ หนนี้เป็นการ์ตูนที่ออกในเดือน พ.ค.-มิ.ย. 2558 รอบนี้ผมซื้อการ์ตูนน้อยลงแบบเห็นได้ชัด ไม่ใช่ว่าอ่านน้อยลงหรืออะไรหรอกครับ รู้สึกว่าการ์ตูนมันไม่ค่อยออกแล้ว คงเข้าสู่ช่วงที่ค่ายการ์ตูนหลักๆเตรียมทยอยปิดตัวเจ๊งกัน

SPOILER ALERT: บล็อกนี้เป็นบล็อกคุยเรื่องการ์ตูนสำหรับคนที่อ่านมาแล้ว มีสปอยล์นะครับ



ONE PIECE เล่ม 76-77 เข้าสู่ช่วงตัวละครกลุ่มตัวเอกไล่จับคู่สู้กับกลุ่มตัวโกง แต่ผิดกับภาคอื่นๆตรงที่มีพันธมิตรจากสนามประลองเข้ามาสมทบพวกลูฟี่มากมาย ชดเชยกลุ่มซันจิที่โดนตัดบทหายตัวไปนานนับปีจนแฟนๆจำไม่ได้แล้วว่าคิ้วมันม้วนขึ้นหรือม้วนลง แต่คาแรคเตอร์ที่สร้างมามากมายก็ดูจะเข้าเป้าเรียกฐานแฟนๆได้แค่ไม่กี่ตัว ไม่ว่าจะเป็นรีเบคก้าที่น้ำตาแตกตั้งแต่หน้าปกยันหน้าสุดท้าย บาโธโลมีโอที่หน้าอุบาทว์แต่ทำตัวมุ้งมิ้งชวนอ้วก ไครอสตำนานผู้โชว์ความธรรมดาได้อย่างเหลือเชื่อ คาเวนดิซที่ความสามารถลับเอามาต่อยอดทำยาอะไรไม่ได้ วิโอล่าที่ชูจั๊กกะแร้ตลอดเวลา และแก๊งค์ทอนทัตตะที่ไม่รู้จะเรียกชื่อลงท้ายด้วยแลนด์ให้แสลงหูทำไม แถมช่วงนี้เริ่มอาการย้อนอดีตกันรัวๆแบบไม่มีเหตุผล ทำอะไรสักอย่างก็ตัดฉากย้อนอดีตมันทุกๆ 3-4 ช่อง รู้สึกเหมือนอ่านเรื่อง "ไม่เกรียนอย่าไลค์" ที่เขียนประชดการ์ตูนบอลแล้วย้อนอดีตมันทั้งพระเอก คู่แข่ง ยันกรรมการ โคราซอนจากอดีตของลอว์เป็นตัวละครที่เท่ดี แต่ก็ออกมาทำหน้าที่เป็นแค่ "ตัวละครแสนดีที่สุดท้ายแม่งก็ตาย" ที่ต้องมีไว้ประจำอดีตตัวละคนสองคนตามสูตร ท้ายเล่ม 76 มีประกาศผลอันดับตัวละคร ที่น่าสนใจคือลอว์ที่ช่วงนี้มีบทโดดเด่นเด้งขึ้นมาอยู่อันดับ 3

โทริโกะ เล่ม 33 จบจากทวีปม้าโม้ก็มาต่อด้วยทวีปลิงโม้ พอพวกตัวกี๊ๆเลเวลทะลุหลายร้อยออกมาให้พวกโทริโกะตบเล่นแล้วก็รู้สึกว่าเลเวลการ์ตูนเรื่องนี้ก็เริ่มเฟ้อแระ ไอ้ลิงตบแปะพวกนี้ระดับความยากมันเหนือกว่าจตุรอสูรอีกนะ!

SOUL EATER NOT! เล่ม 4 อ่านสนุกเป็นตอนๆไปสบายๆดีครับภาคนี้ อันที่จริงมันก็มีประเด็นหลักอยู่นะ แต่ผมอ่านแล้วลืมแล้ว เดี๋ยวเล่มหน้าก็จบแล้ว

อินเด็กซ์ เล่ม 12 อ่านฉากกีฬาสีเวอร์ชั่นเรลกันไปแล้ว (และไม่ยอมออกต่อสักที) หนนี้มาอ่านเวอร์ชั่นอินเด็กซ์บ้าง เล่มนี้เซอร์วิซพร่ำเพรื่อแต่ไม่เห็นอะไรเลย เรียกว่าเซอร์วิซครึ่งๆกลางๆ

Assassination Classroom เล่ม 12-13 เจอกับศัตรูเลเวลสูงปรี๊ดอย่างเทพแห่งความตายหนนี้พวกเด็กๆคงมีบทมากไม่ไหว ต้องให้ขาใหญ่อย่างคาราสึมะบู๊แทนครับ แต่จบศึกใหญ่ไปแล้วก็ยังมีตัวละครที่น่ากลัวยิ่งกว่าเทพแห่งความตายโผล่มาอีก นั่นคือขุ่นแม่ของนางิสะครับ ผมรู้สึกว่าตัวละครที่มีพลังมนุษย์ป้าระดับนี้โคตรน่าเกลียดน่ากลัวเลย ท้ายเล่ม 12 มีประกาศผลความนิยมตัวละคร พวกที่ได้อันดับต่ำกว่านากญี่ปุ่นสมควรพิจารณาตัวเอง

กินทามะ เล่ม 54 เล่มนี้มีอดีตของซาคาโมโตะ กับอดีตของคอนโด้ แบบไม่ยาวนัก ตอนที่ฮาที่สุดยกให้ตอนท่าลับของพ่อชินปาจิเลย เกิดทันยุคอะบู๊เก้ตกันหรือเปล่าครับ?

นายเมดสุดแสบ เล่ม 12 สองเดือนก่อนรีวิวเล่ม 13 ไปแล้ว ผมซื้อข้ามไปเล่มนึง เพิ่งจะไปย้อนซื้อเล่ม 12 มา เล่มนี้ปิดฉากศึกระหว่างนาเอกะและสาวหมวยผู้ควบคุมนม

ผ่านมัธยมไททัน เล่ม 4 ตั้งแต่ครูเอลวินโผล่มาโชว์ความแสนเก่งแสนดีก็ชวนให้หมั่นไส้ตัวละครนี้ในภาคหลักไปด้วย แต่ความป้าของรีไวที่ในเนื้อเรื่องหลักก็เป็นแบบนี้อยู่แล้วกลับเป็นตัวช่วยให้พาโรดี้เรื่องนี้ตลกได้หลายฉาก


หอวิญญาณ เล่ม 5 ตัวละครอย่างมานาเบะเริ่มมีบทบาทและโชว์ความน่าขนลุกออกมามากขึ้นๆ ในขณะที่แมลงเฝ้าความตายที่ชวนให้คนอ่านเกลียดมานานกลับมีแง่มุมบางอย่างให้เอาใจช่วย ฉากเด็ดของเล่มนี้ "ขอแนะนำให้รู้จักฮิเดโอะ คนที่เคยออกล่าสมบัติกับฉันมาก่อน"htmlentities(' >')>ชี้ไปที่ซากคนแห้งติดอยู่กับพื้น -__-

Sket Dance เล่ม 30 มีฉากเพื่อนๆอำลาชมรม กับตอนตัดสินเรื่องความรักของบอสเซน นี่มันเตรียมตัวจบเต็มที่ละครับ ใกล้จะได้เวลาต้องลาจากเรื่องนี้สักที

เกมเทวดา เล่ม 5 (เล่มจบ) ทั้งเกมวิ่งแข่งและเกมล้มเสาต่างไม่ได้ใช้เทคนิคการเล่นเกมอะไร เน้นกำลังและความบ้าเข้าว่า ภาคแรกปิดฉากลงด้วยความพ่ายแพ้ของตัวเอก ให้คนอ่านอารมณ์ค้างไปต่อกันในโครงการสองครับ

เกมเทวดา โครงการ 2 เล่ม 5 ออกมาพร้อมๆกับภาคแรกตั้งแต่เล่มแรกมาเรื่อยเลย ตอนนี้ถึงเล่ม 5 ภาคแรกจบไปแล้ว แต่ภาคสองยังคงไปต่อเล่มต่อไป ภาคแรกนางรองตาย แต่ภาคนี้นางเอกตาย เปิดทางให้อาคาชิโผเข้ากอดกับอุชิมิสึอย่างไร้ก้างขวางคอ ♥

ปาร์ตี้สยองต้องสาป Musume เล่ม 3 (เล่มจบ) คิดว่าต่อจากสองเล่มที่ซื้อไปแล้ว เพิ่งรู้ว่ามันคือภาค Musume (ที่ซื้อไปเป็นภาค Book of Shadows และยังมีภาค Blood Covered อีก ...อะไรฟะ? การ์ตูนห่วยๆนี่มีเยอะภาคขนาดนี้เลยเรอะ?!) ภาคนี้เป็นฉากจบแบบ Bad Ending นางเอกโดนทุบเป็นเศษเนื้อ น้องพระเอกโดนกระซวกไส้เสร็จก็สารภาพว่าอยากเยิ้บพี่ชายตัวเองมาตลอด พระเอกรอดกลับมาบ้านก็ถูกน้องตัวเองชวนไปเยิ้บกันในโลกนู้น (การ์ตูนเชี่ยอัลไลครับเนี่ย?)

เศษซากอสูร อ.จุนจิ อิโต้ ปรมาจารย์การ์ตูนสยองขวัญกลับมาอีกครั้งหลังห่างหายไปถึง 8 ปี แต่ก็อย่างที่ อ. เล่าท้ายเล่มนั่นละครับ ว่าเซนส์เรื่องสยองขวัญยังไม่ค่อยกลับมาดีนัก บางเรื่องธรรมดาได้แบบสุดๆ บางเรื่องคิดพล็อตประหลาดได้ดีแล้ว แต่ไม่สามารถดำเนินเรื่องโดยใช้พล็อตอย่างคุ้มค่าได้ ตอนกลางๆ-ท้ายๆเล่มค่อยดูเข้าท่าอ่านแล้วชวนให้นึกหวาดเสียวไปด้วยได้ ยกเว้นตอนนักเขียนนิยาย เป็นตอนที่น่ารำคาญสิ้นดี

คลังสยอง เล่ม 9 อ่านผลงานใหม่แล้วก็ย้อนกลับมาดูผลงานเก่าๆ คลังสยองมาถึงเล่ม 9 แล้ว คลังสยองขวัญลงหลุม 23 เล่มจบที่ขายแพ็คละสองพันกว่าบาทเตรียมโละออกจากแผงหนังสือเก่าได้เลยครับ

Hetalia เล่ม 6 เล่มนี้สนุกกับพวกดินแดนเล็กๆที่พยายามจะตั้งตัวเองเป็นประเทศ เพิ่งรู้ว่านอกจากซีแลนด์แล้วยังมีอีกหลายประเทศเลยนะเนี่ย

รากหญ้า บรรดาศักดิ์ เล่ม 3 ฮาคุณย่าผู้เตรียมพร้อมถึงขนาดตายในช่วงที่เว้นจากงานเก็บเกี่ยวจะได้ไม่เดือดร้อนครอบครัวตอนจัดงานศพ แถมถ่ายรูปสวยๆไว้ก่อนตายเป็นภาพหน้าศพเรียบร้อย ยิ่งอ่านยิ่งทึ่งกับวิถีชีวิตเกษตรกรญี่ปุ่น โดยเฉพาะเกษตรกรที่วาดการ์ตูนไปด้วย อย่าง อ.อาราคาวะแห่ง FMA ผู้นี้กับประโยคเด็ดประจำเล่ม "อ๋อ เอาเวลาที่ไหนไปเขียนการ์ตูนน่ะเหรอ? ง่ายมาก ง่ายมาก ก็ไม่ต้องนอนสิ" ---กราบ!!


Gu.Ra.Me! เล่ม 1-13 (เล่มจบ) เป็นการ์ตูนทำอาหารที่วาดตัวละครได้สวยดี เรื่องนี้ตัวเอกคุรุมิ เป็นสาวที่เข้ามาทำงานเป็นเชฟอาหารฝรั่งเศสในทำเนียบนายก แปลกจากการ์ตูนทำอาหารอื่นที่เน้นรสชาติ แต่เรื่องนี้จะเน้นการใช้ข้อความแฝงในอาหาร ปัญหาระดับประเทศทุกอย่างสามารถแก้ด้วยการมอมอาหารให้พวกนักการเมืองกิน "อาห์... เข้าใจแล้ว เราจะเลิกกีดกันเนื้อสัตว์จากญี่ปุึ่นเดี๋ยวนี้" "โอ้ว ต้องการสื่อถึงเรื่องนั้นเอง ตกลง เราจะเลิกสงครามกับญี่ปุ่น" ...อะไรแบบนี้ จนทำให้บางทีนึกว่ามันจะมีใครสนใจเรื่องแบบนั้นด้วยเรอะ? เรื่องนี้ทำให้ได้เห็นทัศนคติในวงการเมืองของญี่ปุ่นด้วย พวกนักการเมืองจะให้ความสำคัญกับทุึกคำพูดของตัวเองมาก เรียกได้ว่าเผลอหลุดปากอะไรไม่เข้าท่าออกมาหน่อยเดียวต้องรับผิดชอบถึงขั้นลาออกกันเลย การเขียนให้นายกเป็นคนซื่อสัตย์มีศักดิ์ศรีก็สะท้อนความเชื่อมั่นต่อตัวผู้นำประเทศของคนเขียน ผิดกับเมืองไทย แทบจะหาการ์ตูนที่เขียนให้นักการเมืองเป็นคนดีไม่เจอ ช่วงท้ายๆมีการแข่งขันทำอาหารฝรั่งเศสชิงแชมป์เอเชีย การตัดสินต่างๆยังดูงงๆไม่มีเหตุผลฟันโชะแบบการ์ตูนทำอาหารดังๆเรื่องอื่น ทีมของคุรุมิชนะเลิศง่ายเกินไปไม่ชวนลุ้น สงสัยเพราะการแข่งทำอาหารไม่ใช่ธรรมชาติของการ์ตูนเรื่องนี้กระมัง

ซูเปอร์กุ๊กกระตุกต่อมอร่อย ภาค 2 เล่ม 1-5 (เล่มจบ) คิตะคาตะ ซันไซ กุ๊กมาดเข้มที่ชวนให้กินข้าวไม่ลงคนนี้กลับมาอีกครั้ง กับงานฟื้นฟูร้านอาหารด้วยวิธีแก้ปัญหาแปลกๆ แต่ก็ชวนให้คนอ่านติดตามได้ ภาคนี้เขามีศัตรูตัวฉกาจคือโคฟุคุคลับที่มีจุดขายด้านการทำอาหารจากปลาปักเป้า เรื่องแข่งทำอาหารหรือแข่งยอดขายคงไม่มีอะไรให้ลุ้นมาก เพราะพระเอกเรื่องนี้แพ้ยากยิ่งกว่าโชริแมนซะอีก ตอนสุดท้ายเขาต้องเข้าไปช่วยฟื้นฟูเจ้าของโคฟุคุคลับที่ตกอับ ด้วยการชวนไปเล่นตลกด้วยกัน บางตอนอ่านแล้วก็ไม่ค่อยเข้าใจว่ามันเกี่ยวกับการฟื้นฟูร้านตรงไหน? ภาคนี้สั้นๆ 5 เล่มจบครับ


Horror Hour เล่ม 19 เล่มนี้ออกไปชมผีๆที่ต่างจังหวัดกันหลายเรื่องหน่อย คุณอเนกและคุณธนาดลยังคงเป็นตัวยืนครับ

ชั่วโมงนี้มีรั่ว เล่ม 17 ดันเจี้ยนนี้มีรั่วมาถึงตอนจบแล้ว น่าจะเล่นปกอย่างอื่นมั่ง เบื่อหน้ายัยไข่ละ ฉากจบก็ชวนตะลึงด้วยจดหมายจากคุณปู่... รอผลงานชิ้นต่อไปของคุณเบ้ครับ ส่วนชมรมวารสารเล่มนี้ได้เห็นฝีมือของเอี้ยซือจตุราชาอันดับหนึ่งแล้ว แต่เป็นฝีมือการเล่นบาสนะ เรื่อง Land of Smile ก็จบซะที

Animal Hanet ฉบับฮาแมะแมะ ฮาน้อยลง ไม่รู้เป็นเพราะเอานักเขียนที่ผมไม่ชอบมาลงเยอะขึ้นหรือเปล่า



หมดแล้วครับ อีกสองเดือนเจอกันใหม่