พูดคุยเรื่องการ์ตูนรายประจำทุกๆสองเดือนกลับมาพบกันอีกแล้วครับ สำหรับหนแรกของปีก็จะรีวิวการ์ตูนเดือน พ.ย.-ธ.ค. ของปีที่แล้ว ซึ่งมักเป็นครั้งที่มีการ์ตูนเด็ดๆที่แห่กันมาช่วงปลายปีกัน แต่ปลายปีนี้กลับเงียบเหงาน่าขนลุก

SPOILER ALERT: บล็อกนี้เป็นบล็อกคุยเรื่องการ์ตูนสำหรับคนที่อ่านมาแล้ว มีสปอยล์นะครับ



Assassination Classroom เล่ม 16 ได้เวลาย้อนอดีตถึงตัวตนที่แท้จริงของครูปลาหมึก ซึ่งเคยเป็นมนุษย์ที่ได้ชื่อว่าเทพแห่งความตายมาก่อน ปกติตอนย้อนอดีตยาวๆมักจะน่าเบื่อ ซึ่งเล่มนี้ก็ค่อนข้างน่าเบื่อกว่าเล่มอื่นจริงๆนั่นแหละ แต่อ่านไว้เถอะครับ มันตอบข้อสงสัยเกี่ยวกับตัวตนและที่มาที่ไปของครูปลาหมึกได้แบบหมดจด ทั้งความสามารถที่เหนือมนุษย์ ทั้งการทำลายพระจันทร์แหว่งไปเสี้ยวหนึ่ง ทั้งการที่จู่ๆก็เข้ามาสอน แล้วบอกให้เด็กๆรุมฆ่าตัวเองไม่งั้นจะทำลายโลก ซึ่งอ่านทีแรกก็คิดว่าเป็นโครงเรื่องที่พยายามจะติสต์เฉยๆ แต่เล่มนี้รับผิดชอบเฉลยให้ทุกท่านฟังหมดแล้ว รออ่านเล่มต่อไปกับการแบ่งพวกสู้กันของนักเรียนห้อง E ครับ รับประกันความมันส์

Jojolion เล่ม 8 ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกว่าแสตนด์ในภาคนี้ความสามารถมันช่างจิ๊บจ๊อยสิ้นดี โยทสึยุที่ดึงของเข้าหาตัวนี่จัดว่าเป็นศัตรูที่โหดสุดๆของช่วงแรกแล้วละครับ ท้ายเล่มนี้เปิดตัวโจบิน ลูกชายคนโต และเป็นคนสุดท้ายของตระกูลที่ได้โผล่หน้าออกมาให้แฟนๆชื่นชม ถึงจะเป็นตาลุงที่หน้ามีขีดประหลาดๆ ผมทรงมนุษย์เงินเดือน แต่งตัวแบบอาราคิจัดเต็ม และชอบเล่นตัวด้วง แต่ก็สร้างบรรยากาศให้ดูเป็นตัวละครที่ดูมีบารมีขึ้นมาได้นะ

โทริโกะ เล่ม 35-36 การต่อสู้กับราชาวานรที่เงื่อนไขโหดหินแบบสุดๆก็จบลงพร้อมฉากดื่มด่ำกับเครื่องดื่มที่ผลิตจากไข่ลิง (มันฟังดูน่ากินตรงไหนฟะ?) แถมกินแล้วนมโตกันหมดทุกชายชาตรี (ต้องยอมรับนะครับ กัญชาเจ้านี้เขาดีจริงๆ) จากนั้นก็เริ่มแบ่งทีมไปสู้กับแปดราชันต์ตัวที่เหลือ สองตัวที่ผ่านมาขนาดรุมยังลำบาก นี่ต้องแยกกันไปจับคู่กับตัวประกอบที่เพิ่มเข้ามาการเคลียร์เงื่อนไขของแต่ละตัวคงลำบากขึ้นไปอีก เรื่องนี้แม้ช่วงหลังๆจะไม่เหลือความน่ากินแล้วแต่ความโม้แบบไม่เกรงใจคนอ่านก็ทำให้พวกเราเพลินเพลินใจ

ONE PIECE เล่ม 78-79 มันมาแล้วครับ ฉากดันกรงนกในตำนาน! ต้องรอสิบนาทีลูฟี่ถึงจะฟื้นตัว พวกคนอื่นๆที่เหลือ (ซึ่งบางคนแม่งก็เก่งกว่าลูฟี่) แทนที่จะเข้าไปกระทืบฟลามิงโก้ พวกมันกลับช่วยถ่วงเวลากรงนกด้วยการเข้าไปดันกรงรอลูฟี่ตื่นครับ! ขอให้ทุกท่านปรบมือให้กับสติปัญญาของพวกมันด้วย ถ้าบื้อแบบโซโลผู้ริเริ่มโครงการดันกรงก็ว่าไปอย่าง แต่นี่ดันกันทั้งเมือง ดันกันตั้งแต่โจรสลัด กลาดิเอเตอร์ ยันพระราชา เอ้าฟูจิโทระเห็นคนอื่นดันกรงแล้วตัวเองทำไงครับ? ...เข้ามาช่วยดันอีกคนครับ! แล้วสุดท้ายลูฟี่ก็ตื่นมาอัดฟลามิงโก้จอดนั่นแหละ ส่วนเกียร์สี่ก็ช่างไร้ความน่าจดจำ ผลของการพยายามบิลท์หมัดปิดฉากนี้มากเกินไปทำเอาคนเฝือไปหมดละครับ ท่าปิดฉากที่สะใจที่สุดสำหรับผมยังคงเป็นฉากที่ลูฟี่สอยอารอนแล้วตะโกนว่า "นามิ เธอคือเพื่อนของเรา!" ส่วนเล่มหลังๆ ช่วงที่สนุกที่สุดคือตอนจบอีเวนท์ใหญ่ๆไปแล้ว จะพาไปชมการเคลื่อนไหวของกลุ่มก๊วนต่างๆนอกจากกลุ่มตัวเอกนี่แหละ ท้ายเล่มร้อยอสูรไคโด หนึ่งในสี่จักรพรรดิโจรสลัดโผล่มาแล้วจ้า

Shaman King Flower เล่ม 5-6 ฮานะเข้ามาพบกับซากุราอิในโซลโซไซตี้ เอ้ย! เกรทสปิริท หากใครยังจำตัวละครหลักเรื่อง DEATH ZERO ผลงานชิ้นแรกๆของ อ.ทาเคอิ (แถมอยู่ท้ายเล่มเทวฤทธิ์พันมือ เล่ม 2) ได้ นี่เป็นการรียูสตัวละครเรื่องเก่าแบบที่ทำมาบ่อยๆครับ เนื่องจากจัมป์ไค นิตยสารที่เรื่องนี้ลงอยู่ปิดตัวลง เรื่องนี้ก็เลยต้องจบลงไปด้วย แต่เรื่องอื่นๆแยกย้ายกันไปลงนิตยสารหัวอื่นต่อนะครับ ชาแมนคิงยังไร้อนาคตอยู่เลย การ์ตูนของทาเคอิมักตั้งคำถามกับสังคมมากมายไปหมด แต่ส่วนใหญ่มักไม่ได้ตอบ หรือถ้าตอบก็จะตื้นเขินอย่างคิดไม่ถึง เช่นฮาโอต้องการเปลี่ยนโลกจากทุนนิยมที่มันเล้วเลวให้ดีขึ้น แล้วทำยังไงเหรอ? ไม่เฉลยครับ คาดว่าคงไม่พ้นแนวไปจับกลุ่มกันใช้ชีวิตฮิปปี้ใต้สะพานแบบที่พวกมันเคยทำกันมาก่อน ส่วนโยที่ตั้งใจจะช่วยฮาโอเปลี่ยนแปลงโลกให้ดีขึ้นทำไงครับ? วิ่งเข้าไปสู้กับอาปาเช่ (แล้วก็ตายอนาถสมใจ ไอ้ห่าเอ๊ย) ภาค FLOWER นี้จบลงด้วยประโยค "รักไงล่ะ" (เป็นคำตอบของคำถามว่าจะสู้ไปเพื่ออะไรซึ่งลากบิลท์มาตั้งยาว ตอบแบบนี้ราโอมันก็ตอบได้ครับ ...ดีนะอิมแพ็คมันไม่เท่าปาหมอน) ก็คงค้างไว้แค่ตรงนี้ยาวๆเลยครับ

กินทามะ เล่ม 56 ในที่สุดก็เปิดฉากสงครามเต็มรูปแบบ เตรียมเครียดกันยาวๆหลายเล่มเลยครับ ส่วนตอนสั้นต้นเล่มชอบตอนแว่นที่ทำให้เห็นวิญญาณเทพพิทักษ์ เทพพิทักษ์คุณกินเป็นยางลบจากเครื่องหมุนไข่ (- . -) 

My Hero Academia เล่ม 5 ทัวร์นาเม้นท์ชิงแชมป์ฮีโร่มาถึงรอบชิงชนะเลิศแบบจืดๆทึมๆ สุดท้ายบาคุโกก็ชนะโทโดโรกิที่ไม่ยอมใช้พลังเต็มที่ไป เล่มนี้เผลออ่านสารบัญเข้าไป ชื่อตอนมันสปอยล์ผลการต่อสู้หมดเลยครับ

ชมรมคนไร้เพื่อน เล่ม 11 อ่านถึงตอนเซ็กซี่บีมยิ่งรู้สึกว่าเซนะนี่โคตรโง่เลย นี่สอบได้ที่หนึ่งของชั้นปีจริงอะ? เล่มนี้เปิดตัวสภานักเรียนซึ่งมีแต่สาวๆ

SOUL EATER NOT! เล่ม 5 (เล่มจบ) เนื้อเรื่องคู่ขนานกับภาคหลัก เล่มนี้เราได้เห็นแล้วว่าอาจารย์ซิดตายยังไง แต่ก็เพิ่งรู้ว่าคนเขียนเขียนไปพร้อมๆกับภาคหลักเลย ขยันใช่เล่น ตัวจริงของเมเมะเก่งเกินคาด สาวเอ๋อผมสั้นนมโตบู๊เก่ง ...นี่มันแพตตี้ชัดๆ สุดท้ายสึกุมิก็ยังไม่ได้เลือกว่าจะให้เมเมะหรืออาเนีย เป็นผู้ใช้อาวุธ แถมตอนจบยังมีคนที่สามโผล่มาอีก แบ่งกันใช้ส่วนที่เป็นหอก, เคียว, ขวาน สามคนพอดี ปกนอกเล่มนี้ใหญ่เกินตัวเล่มมาหน่อย เตรียมเข้าไปหงิกในชั้นหนังสือได้


ToRaDoRa เล่ม 6 การ์ตูน slice of life ที่สนุกที่สุด ด้วยเซ็ตติ้งตัวละครที่ไม่หลุดจากความเป็นมนุษย์จริงๆทำให้รู้สึกอินตามได้ง่าย ตอนนี้อ่านแล้วก็เข้าใจหัวอกทั้งคนเป็นพ่อเป็นลูก เพื่อนๆที่มีทั้งอยากให้ไทกะกลับไปหาพ่อ และไม่ยอมให้กลับไปหาพ่อ ซึ่งก็ปรารถนาดีทั้งสองฝั่ง เพิ่งเคยเห็นมิโนรินโหมดดุเนี่ย

อินเดกซ์ คัมภีร์คาถาต้องห้าม เล่ม 13 ว่าด้วยคดีโอเรียน่าผู้ต้องการปักไม้กางเขนสาวกลงในนครแห่งการศึกษา รู้สึกว่าสาวๆตัวร้ายในแต่ละตอนจะแต่งตัวโป๊ขึ้นทุกขณะ

เรลกัน แฟ้มลับคดีวิทยาศาสตร์ เล่ม 9 มิซากะต้องร่วมมือกับโชคุโฮ เลเวล 5 อันดับห้าผู้มีประกายตาฟรุ้งฟริ้ง เพื่อหยุดยั้งแผนการใช้ Exterior ของเก็นเซและมิโทริ นอกจากจะได้เห็นพลังควบคุมจิตใจของโชคุโฮแล้วยังได้เห็นความรั่วของยัยนี่มากขึ้นด้วย

ซิลเวอร์สปูน เล่ม 12 ฮะจิเคนเริ่มทำธุรกิจของตัวเองร่วมกับอดีตประธาน ซึ่งก็คือเลี้ยงหมูแบบปล่อย โดยมีหมูดำที่อดีตประธานได้มาเป็นค่าแรงเป็นพ่อพันธุ์ ถึงจะน่ารักและเข้ากับคนได้ไม่แพ้หมาแมวแต่ยังไงหมูก็เป็นสัตว์เลี้ยงไว้กินนั่นแหละ ยิ่งทำเป็นธุรกิจต้องให้พวกมันออกลูกแล้วเอาลูกๆมันมากินต่อไปเรื่อยๆ เรื่องนี้สอนให้เรากินด้วยความรู้สึกขอบคุณพวกมันนะครับ เล่มนี้อีตาอดีตประธานที่ไร้คนคบหาพอได้ทำงานแล้วก็เริ่มดูเป็นผู้เป็นคนขึ้นมา

ฝ่ามิติวิปลาส เล่ม 1 การ์ตูนวาดไม่สวยที่ดูจูบิเนียวอย่างถึงที่สุด พล็อตเรื่องแนวที่พบได้ทั่วไปในยุคนี้คือกลุ่มคนหลุดเข้าไปในมิติประหลาดและต้องทำภารกิจกำจัดยักษ์ จะว่าไปก็คล้ายๆกันซึนั่นแหละ ซึ่งคนแต่งก็คงรู้ดีถึงความซ้ำซากเลยให้ตัวละครนึงเป็น บก. การ์ตูนมาวิจารณ์พล็อตเรื่องตัวเองลงไปเรียบร้อย ท้ายเล่มจะมีตอนสั้นของตัวละครเล่มละตัว เริ่มด้วยอีตาคนแรกที่ตาย (จำชือ่ไม่ได้) ซึ่งจากนี้ไปก็คงจะตายแล้วถูกแนะนำตัวเล่มละคนๆจนจบละมั้ง

ฝ่าวิกฤติแม่มดวิปลาส เล่ม 6 ชื่อคล้ายๆเล่มบนเลย แต่มาก่อนและความสนุกผิดกันลิบ เล่มนี้เปิดเผยโครงเรื่องหลัก ซึ่งเป็นปกติของการ์ตูนแนวนี้ที่ส่วนที่เป็นการเดินเรื่องมักจะไม่สนุกเท่าฉากไล่ฆ่ารัวๆ มิอุที่โดนส่งมาอดีตโตขึ้นโดยมีตำรวจหื่นเป็นไอดอลก็โตขึ้นมาแบบเซ็กซ์จัด ที่สำคัญคือได้สาวน้อยเวทมนต์แห่งหายนะทั้งหลายมาเป็นพวกในการต่อสู้กับศัตรูตัวจริงแล้ว พอได้เจ้าพวกตัวน่าสยดสยองพวกนี้มาร่วมแล้วรู้สึกแปลกๆอะ

EX-VITA เล่ม 2 ห่างจากเล่มแรกไปสองปี เล่มที่สองก็จบซะแล้วสำหรับผลงานชิ้นแรกของโคมิ ชินยะ ซึ่งก็ไม่กะเขียนยาวอยู่แล้ว ด้วยความที่มาจากสายอิลลัสต์ทำให้งานภาพสุดยอดดูเพลินจริงๆ ซื้อมาดูมินามิจังก็คุ้มแล้วครับ

ยามาดะ โนริโกะ เล่ม 11 ยามาดะซังยังคงใช้ความสามารถที่ล้นเหลือในการทำเรื่องง่ายให้เป็นเรื่องยากมาจนถึงเล่ม 11 แล้ว

GIGANTO MACHINA คนเขียนเบอร์เซิร์กที่ดองเรื่องหลักรัวๆมันเอาเวลามาเขียนเรื่องอื่นด้วยเรอะเนี่ย? ตัวเอกคือตาลุงที่มีเด็กแต่งตัวน่าเกลียดยืนอยู่บนบ่า คอยเติมพลังและช่วยให้แปลงร่างได้ เป็นเซ็ตติ้งตัวละครที่ไม่น่าติดตามเป็นอย่างยิ่ง ดีแล้วที่เอาสิ่งที่อยากเขียนแตกออกมาเป็นเรื่องอื่นมั่ง ไม่ไปยัดลงเบอร์เซิร์กให้ฟรุ้งฟริ้งหลุดธีมออกไปอีก

BTOOOM! เล่ม 14-15 จบการต่อสู้ในแดนศักดิ์สิทธิ์ ส่งโทริโอะไปโดนตัวเห้แด๊กเรียบร้อย ได้คางุยะกับโซกะมาเป็นพวก ไชโย! มีตัวละครในทีมตัวเอกให้เอาไว้ตายเพิ่มขึ้นแล้ว~ อีกด้านโอดะต้องสู้กับทีมของโทโกซึ่งเพิ่มค่าความสามัคคีมาเรียบร้อยแล้วแบบรุม 4 ต่อ 1 ตอนนี้เกมเปลี่ยนกติกาให้ต้องจบภายใน 24 ชั่วโมง และจะมีคนรอดแค่ 3 คน แถมมีการเติม BIM ให้เรื่อยๆ เตรียมระเบิดกันให้สนั่นเกาะได้เลย

เกาะคนตาย เล่ม 13 อัพเกรดจากล่ากวางมาฆ่าฉลามกันแล้ว นอกจากพลังชีวิตที่ล้นเหลือแล้ว การเห็นใจเหยื่อที่พยายามต่อสู้เอาชีวิตรอดก็ทำให้การล่ายากลำบากขึ้นไปอีก ส่วนมิโนรุที่เล่มก่อนดันเล่าถึงความฝันตัวเองเล่มนี้ก็ม่องไปตามระเบียบ ในการ์ตูนตัวประกอบห้ามพูดถึงอนาคตจะครับ มันเป็นการปักธงตาย

ผ่าพิภพไททัน เล่ม 15-16 (ปกเล่ม 15 น่าเกลียดชิบเป๋ง) ความลับตระกูลเรสก็เริ่มเปิดเผยออกมาแล้ว บรรยากาศจากที่เคยเพลิดเพลินกับการดูคนโดนไททันไล่จับกินกลายเป็นเรื่องการเมืองเครียดๆ เป็นอีกเรื่องที่อยู่ในช่วงเฉลยเนื้อเรื่องหลักแล้วน่าเบื่อ

ผ่ามัธยมไททัน เล่ม 5-6 ชอบตอนแอนนี่เลียนแบบนกกระจอก อันนี้ Critical Hit!

คนเก่งทะลุโลก (Big Book) เล่ม 9 เปิดฉากทัวร์นาเม้นท์โลกปีศาจรอบชิงชนะเลิศ ไคลแมกซ์คือการต่อสู้ระหว่างยูสุเกะและโทงุโร่คนน้องที่พลังต่างจากคนอื่นหลายชั่วโคตร แต่ตัวละครที่ผมชอบคือซาเคียวที่ให้ความรู้สึกมาเฟีย มันอ่านแล้วคิดถึง Hunter x Hunter ดี (เฮ้ย เรื่องนี้เขียนก่อน!)

Doraemon Movie Story Vol.7 ตอนโนบิตะผู้กล้าแห่งอวกาศ ตอนพิเศษใหม่ล่าสุดซึ่งลูกทีมเขียนยังไงก็ไม่เหมือน อ.ฟูจิโมโตะมาแต่งเองสักที ตอนนี้ใช้พลังการ์ตูนสายหลักเต็มที่เลยครับ ต้องไล่ปราบศัตรูระดับหัวหน้าไปทีละคนๆ เพื่อนแต่ละคนจะมีความสามารถพิเศษแตกต่างกันไป มีขีดพลังให้ดูด้วย (นี่มันเรื่องโดราเอม่อนแน่เรอะ?!) ส่วนโนบิตะเปิดเผยความสามารถที่หลัง นั่นคือการที่ล้มเท่าไหร่ก็สามารถลุกขึ้นมาได้ จากนั้นก็เอาด้ายยิงๆใส่ศัตรู (ความสามารถแกก็คือด้ายนั่นแหละ - -)

ส่วนอันนี้การ์ตูนเก่าแล้ว ซื้อจากร้านมือสองลดครึ่งราคาจ้า


สุมิเระ17จ้า!! เล่ม 1-2 (เล่มจบ) การ์ตูนเปิดตัวของ ทาเครุ นากาโยชิ ซึ่งผลงานใหม่ติดใจคนอ่านอย่างไม่เกรียนอย่าไลค์ vbk ไม่พิมพ์ต่อสักที เนื้อเรื่องเกี่ยวกับตาลุงเชิดหุ่นสาวอายุ 17 ชื่อสุมิเระ เข้ามาเรียนหนังสือร่วมกับคนอื่นๆ ซึ่งคุณครูก็ยอมเอาหูไปนาเอาตาไปไร่กันหมด มีทั้งฉากฮาและฉากประทับใจแบบเบาๆ แต่ส่วนใหญ่อ่านแล้วชวนให้คิดว่าแล้วเอ็งจะเชิดหุ่นไปทำม้ายฟะ บางตอนดูเหมือนตาลุงโดนหุ่นผีควบคุมวิญญาณมากกว่า พอย้ายนิตยสารไปลงรายสัปดาห์เรื่องนี้ก็เลยจบลงแค่ 2 เล่ม แล้วไปขึ้นเรื่องใหม่ในชื่อสุมิเระ 16 แทน

สุมิเระ16จ้า!! เล่ม 1-5 (เล่มจบ) เป็นคนละจักรวาลกับ 2 เล่มข้างบนเลยนะครับ แต่ตัวเอกก็คือลุงเชิดหุ่นชื่อสุมิเระเหมือนกัน กลุ่มเพื่อนๆนอกจากอาเคบิแล้วคนอื่นไม่ค่อยมีบทเท่าไหร่ เล่ม 4 เพิ่มตัวละครสาวเชิดหุ่นผู้ชายชื่อซากุระเข้ามา แย่งบทเด่นๆไปได้หลายตอน (และชวนให้คิดว่าเอ็งจะเชิดหุ่นไปทำไมฟะเหมือนกัน) ตอนจบประทับใจกว่าที่คิด เพื่อนๆที่เติบโตขึ้นได้กลับมาเจอสุมิเระอีกครั้ง ซึ่งตาลุงก็ยังคงเล่นบทเป็นสาว ม.ปลาย เหมือนเดิม แถมสวมบทว่าไม่เคยรู้จักเพื่อนเก่ามาก่อน ทั้งที่ความจริงดีใจที่ได้เจอเพื่อนเก่าจนน้ำตาไหล พอเข้าใจว่าตาลุงจะต้องเล่นบทสาว ม.ปลาย และมีชีวิตสร้างความประทับใจกับกลุ่มเพื่อนใหม่ๆไปเรื่อยๆ พวกเพื่อนๆก็ทำเป็นเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ ยอมรับว่าสุมิเระคือเด็ก ม.ปลาย ที่ไม่เคยรู้จักกับพวกเขาจริงๆนะ ทีแรกผมคิดว่าการที่พวกผู้ใหญ่ทำมึนยอมให้ตาลุงเชิดสุมิเระเข้ามานั่งเรียนจะเป็นความมักง่ายให้ดำเนินเรื่องสะดวกๆเฉยๆซะอีก ที่แท้มันมีที่มาที่ไป อ้อ เห็นอย่างนี้เรื่องนี้ดังขนาดทำเป็นซีรี่ยส์คนแสดงด้วยนะเออ

ช่วงนี้การ์ตูนไทยออกน้อยมากครับ (Error Hour หายไปนานมากแล้วนะ) สองเดือนนี้จ่ายตังค์ไปแค่สองเล่ม


เล่าเรื่องผีที่โรงเรียน เล่ม 3 ผลงาน อ.นิธินันท์ มาถึงเล่ม 3 แล้ว แม้ผู้เขียนจะมีภารกิจสอนเด็กจนแทบไม่มีเวลาว่าง แต่ก็ยังอุตส่าห์เจียดเวลามาวาดเล่ม 3 ให้ตอนนึง ส่วนอีกสองตอนมีคนอื่นมาวาดให้ ซึ่งแต่ละตอนก็จะมีตอนย่อยๆข้างในสั้นๆ เหมือนที่หนังผีทั้งหลายนิยมทำกัน เหมาะกับท่านผู้ชมที่ไม่ชอบดูอะไรยาวๆ แต่ละตอนเหมือนเคยอ่านที่อื่นมาแล้ว ไม่ว่าจะเป็นอาจารย์ที่ชอบผ่ากบแล้วโดนกบผ่าซะเองแบบ ชม.เรียนพิศวง, ผีผู้หญิงโดนรถไฟทับขาดครึ่งท่อนแบบเทเคเทเค, หรือเวลาเช็คจำนวนคนแล้วมีเสียงนับเกินมาแบบเรื่องคนที่ห้า ไม่ชอบที่เอาตัวเอกแต่ละตอนมาฆ่าตอนจบแบบไม่มีเหตุผล เล่มนี้แถมแฟ้มครับ

ซอยนี้มีป่วน วาดไม่สวยแต่เขายอมให้ออกรวมเล่มได้นี่ละครับต้องมีอะไรดีแน่นอน เรื่องนี้เป็นการ์ตูนไทยแนวชีวิตประจำวันที่เขียนได้ดีเรื่องนึงเลย และตอนจะเป็นเนื้อเรื่องของคุณแม่สี่คน ซึ่งฉายเหตุการณ์ร่วมกันจากมุมมองของคุณแม่แต่ละคนได้สอดคล้องกับธีมของแต่ละตอนได้อย่างไม่สะดุด ผิดกับการ์ตูนไทยหลายๆเรื่องที่พอรวมเล่มก็จับตัวละครหลายๆตอนมาป๊ะกันเฉยๆ เรื่องนี้น่าจะได้อิทธิพลจากชมรมวารสารพอสมควรด้วยมั้ง ผู้เขียนคือคุณกิตติคุณที่เคยได้รางวัลชมเชยจากผลงาน Why So Thai? ในเดบิวเล่ม "ไม่ไทยเบย" นั่นเอง เล่มนี้ก็แถมแฟ้มครับ เมื่อไหร่จะเลิกแถมแฟ้มที่ไม่ได้ใช้สักที ไอ้ 69 บาทนี่มันรวมค่าแฟ้มที่ซื้อมาทิ้งชัดๆ


ปีนี้ sic ประกาศว่าจะวางจำหน่ายการ์ตูนไทยในเซเว่นเดือนละเล่ม เป็นเป้าหมายที่ท้าทายมาก ผมก็คงซื้อทุกเล่มละครับ ช่วงเดินทางไกลเอาไว้อ่านยามค่ำคืนได้ดี (แต่เลิกแถมแฟ้มเหอะ)