WWR

25-1.[ทิ นา] จับยามสามตา : อ่านหนังสือ 3 เล่ม ที่มีคำบอก "เวลา" อยู่ในชื่อเรื่องไม่ซ้ำกัน เช่น เช้า สาย บ่าย เย็น ค่ำ คืน วัน เดือน ปี ฯลฯ

เล่มที่ 3 "ฤดู" ค่ะ



เรื่อง : ฤดูร้อนซ่อนเงา
ผู้เขียน : มิจิโอะ ชูสุเกะ
ผู้แปล : พรพิรุณ กิจสมเจตน์



รายละเอียดจากปกหลัง

มิจิโอะ เด็กชายวัยประถมสี่เริ่มรู้สึกผิดปกติกับโลกรอบตัว
พ่อพูดน้อยลง แม่ทำเมินเฉยเย็นชา ในบ้านรกด้วยถุงขยะ
เขากับน้องสาววัยสามขวบจึงต้องหมกตัวอยู่แต่ในห้องบนชั้นสอง

วันสุดท้ายก่อนปิดภาคฤดูร้อน
มิจิโอะถูกวานให้เอาการบ้านไปให้เพื่อนชื่อ S
ในบ้านมืดสลัววังเวง พบเพียงร่างไร้ลมหายใจของเพื่อนแขวนคอกับขื่อ
เขารีบวิ่งไปบอกครู แต่กลับยิ่งต้องตกตะลึง
เมื่อครูกับตำรวจกลับมาบอกว่าไม่พบศพใครสักคน
มิจิโอะได้แต่สับสน ...เกิดอะไรขึ้นกับเขากันแน่

ทว่าไม่นาน ใครคนหนึ่งอ้างตัวว่าเป็น S กลับมาเกิด
ร้องขอให้ช่วยหาศพ ยืนยันว่าตัวเองถูกฆ่าตาย และเดาได้ว่าคนร้ายคือใคร
แม้จะยังไม่ปักใจเชื่อ มิจิโอะยอมทำตามคำขอ
โดยไม่รู้เลยว่ากำลังถลำสู่เงามืดแบบไม่มีวันถอยกลับ...

....

สารภาพก่อนว่า ไอซ์ไม่ถูกโรคกับแนว horror ของญี่ปุ่นค่ะ แนวสืบสวน-สอบสวนน่ะชอบมาก แต่แนว "สยอง" นี่ ส่วนใหญ่อ่านแล้วจะไม่เข้าถึงอารมณ์... เรื่องนี้ก็ต้องบอกว่า ซื้อมาด้วยความผิดพลาดจริงๆ เหอๆ

รู้สึกว่าปกหลังหลอกลวงนิดๆ น่าจะบอกได้ ไม่สปอยล์ เพราะมันเริ่มตรงต้นๆ เลยค่ะ "ใครคนนั้น" มันใช่คนที่ไหน S เกิดใหม่เป็น "แมงมุม" ค่ะ ... ถ้าปกหลังเขียนแบบนี้รับรองว่าจะไม่ซื้อมาง่ะ

เรื่องมันก็เริ่มต้นแบบจิตๆ น่าสงสัยอยู่แล้วว่า เหตุการณ์มันเกิดขึ้นเมื่อฤดูร้อนปีที่แล้ว "ผม" เก็บกระดูกของมิกะ...น้องสาวไว้ในขวดโหลแก้วและปิดฝาเอาไว้ -*- อ่านแค่นี้ก็ใบ้ตั้งแต่ต้นแล้วว่า "ผม" หรือ "มิจิโอะ" ผู้เล่าเรื่องมีอะไรที่ "ผิดปกติ" บางอย่าง

อ่านๆ ไปก็จะพบกับความผิดปกติและ surreal เรื่อยๆ ค่ะ เรื่องเกิดขึ้นตอนมิจิโอะอยู่ประถมสี่ มีน้องสาวชื่อมิกะอายุสามขวบที่พูดจาและมีความคิดเป็นผู้ใหญ่เกินจะเป็นไปได้

มิจิโอะไปบ้านของ S และพบว่า S ตายแล้ว แขวนคออยู่กับขื่อ แต่พอไปบอกคุณครู คุณครูไปพร้อมกับตำรวจก็ไม่เห็นพบศพ

S ที่กลับมาเกิดเป็นแมงมุมมาขอให้มิจิโอะช่วยหาศพของเขาให้หน่อย เป็นการสืบหาความจริงที่พัวพันกับคดีฆ่าหมา-แมว และเหล่าผู้ที่น่าสงสัยและเกี่ยวข้องอีกมากมาย ไม่ว่าจะเป็นคุณครูที่มีความต้องการวิปริตทางเพศ คุณยายโทโกะผู้หยั่งรู้ คุณไทโซชายแก่ผู้มีอดีตฝังใจ

อ่านไปด้วยความหงุดหงิดนิดๆ น่ะค่ะ เพราะรู้สึกว่ามันโรคจิตแบบประหลาดๆ ยังไงไม่รู้ แต่พยายามอ่านให้จบเพราะรู้ว่า ถ้าเขียนมาแนวนี้ล่ะก็ ท้ายเรื่องจะมีการเฉลยที่ "ใช้ได้" แน่ๆ

เป็นหนังสือที่...ไม่ชอบอะค่ะ คือ...ช่วงต้นถึงกลาง อ่านไปขมวดคิ้วไปกับความผิดปกติของเรื่อง ตอนจบเฉลยดีค่ะ แต่...ส่วนตัวแล้วรู้สึกว่า หนังสือที่สนุกคือจะต้องสนุกทั้งเล่ม ไม่ใช่กลั้นหายใจ ทนๆ อ่านไปให้ถึงช่วงเจ๋งๆ ตอนหลังอะน้า

ความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ ^^"



สปอยล์

แมงมุม S มาขอให้มิจิโอะช่วยหาศพให้ พร้อมทั้งบอกว่าเรื่องมันควรจะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ คนนั้นคนนี้น่าสงสัย ทำให้มิจิโอะต้องสืบหัวปั่น โดยมีมิกะ...น้องสาวอายุสามขวบคอยร่วมหัวจมท้าย ไปไหนไปกัน และมีคุณยายโทโกะผู้มองเห็นอนาคตช่วยบอกใบ้ให้ ท่ามกลางความผิดปกติของครอบครัว ที่ "แม่" เกลียดและไม่ใส่ใจมิจิโอะ สนใจแต่น้องสาว ส่วนพ่อก็แทบจะไม่มีบทบาทอะไร บ้านก็รกรุงรัง แถมยังมีเหตุฆ่าสัตว์หักขายัดสบู่ใส่ปากอีกหลายคดีอีก

ครูอิวามุระตกเป็นผู้ต้องสงสัยคนแรก เพราะพอมิจิโอะไปบอกเขา เขาไปพร้อมกับตำรวจแต่ไม่พบศพ สืบไปสืบมาก็พบว่า ครูอิวามุระมีรสนิยมชอบเด็กผู้ชาย S เองก็เคยถูกจับแก้ผ้าถ่ายวีดีโอเอาไว้ แถมครูนี่ก็เคยเขียนหนังสือเกี่ยวกับชายวิปริตที่ชอบฆ่าเด็กผู้ชายและกระทำชำเรากับศพอีกต่างหาก

แต่...เรื่องมาสรุปจริงๆ ว่า คนที่ฆ่าสัตว์เล็กๆ เหล่านั้นคือ S ส่วนคนที่หักขาสัตว์คือ ชายชราชื่อ ไทโซ ... เนื่องจาก S ถูกเพื่อนๆ ในห้องเมิน จึงมีจิตใจที่ผิดปกติ การฆ่าสัตว์เป็นการระบายอย่างหนึ่ง ส่วนไทโซนั้นมีอดีตฝังใจที่คิดว่า แม่ถูกคนอื่นฆ่าแล้วหักขา การหักขาเป็นการทำให้ศพไม่สามารถฟื้นคืนชีพได้อีก ... และจริงๆ แล้ว เขาก็ชอบหักขานั่นแหละ หนึ่งปีก่อนเขาได้หักขาเด็กผู้หญิงที่ถูกรถชนคือ "สุมิดะ" ด้วย ((สุมิดะมาเกิดใหม่เป็นดอกลิลลี่ -*-))

ความสัมพันธ์ระหว่าง S และไทโซแปลกประหลาด ด้วยเพราะเห็นอกเห็นใจกัน S ฆ่าสัตว์เป็นของขวัญให้ไทโซหักหา ... และของขวัญชิ้นสุดท้ายก็คือ ตัว S เอง

ไทโซนี่แหละเป็นคนขโมยศพ S ไป แต่เขากลับไม่ได้หักขา จนกระทั่งหมาของ S คาบศพไป ไทโซเลยฆ่าแมวทิ้งอีกตัว เพื่อป้ายความผิดเรื่องฆ่าสัตว์ให้ไกลตัว

แต่แมวที่ไทโซฆ่านั้นกลับเป็น "ยายโทโกะ" ที่มิจิโอะและมิกะรัก...มิจิโอะจึงต้อนไทโซจนจนมุม ฆ่าไทโซทิ้งโดยทำให้ดูเหมือนฆ่าตัวตาย คดีก็ปิดลง ((มิจิโอะฆ่า S ไปก่อนหน้านั้นแล้ว และป้อนให้มิกะ ซึ่งจริงๆ แล้วเป็น "กิ้งก่า" กิน))

ไทโซกลับมาเกิดใหม่เป็นแมลง ก็มาไล่ต้อนมิจิโอะ ทำให้รู้ความจริงว่า คนที่ทำให้ S ฆ่าตัวตายก็คือมิจิโอะนี่เอง คำพูดของมิจิโอะที่ว่า "รีบๆ ไปตายซะ" ทำให้ S ฆ่าตัวตาย

ปิดท้ายนิทานเรื่องนี้ มิจิโอะต้องการจบเรื่องทุกอย่าง ... แม่ของมิจิโอะแท้งลูกซึ่งก็คือมิกะ โดยที่มิจิโอะเป็นต้นเหตุ แม่ของเขาจึงไม่แยแสเขา เอาแต่พูดกับตุ๊กตาซึ่งคิดว่าเป็นลูกของตัวเอง พ่อเองก็แก้ปัญหาครอบครัวไม่ได้ มิจิโอะเผาบ้านทิ้ง

แต่พ่อกับแม่ของมิจิโอะช่วยมิจิโอะได้ ... ทั้งสองมาเกิดใหม่เป็นแมลง มิจิโอะไปอยู่กับคุณป้า โดยพากิ้งก่ามิกะไปด้วย -_-"

สรุป...เรื่องนี้เป็น "นิทาน" เรื่องยาวของตัวละครแต่ละตัวที่สร้างขึ้นเพื่อปกป้องตัวเอง เอิ๊ก