ชื่ออื่น ๆ : แสมชอ, ชิงชี, ชาสู่ต้น, กินขี้, แช่ม้าลาย, น้ำนอง, จิงโจ้, น้ำนองหวะ, น้ำนอง
ชื่อสามัญ : -
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Capparis micracantha, capparis horrida, Linn.
วงศ์ : CAPPARIDACAEE
ลักษณะทั่วไป :
- ต้น : เป็นพรรณไม้พุ่มขนาดย่อม ลำต้นโต และมีความสูงประมาณ 1 ถึง 3 เมตร ผิวของลำต้นนั้นจะเป็นกระขาว ๆ และจะแตกเป็นระแหง ส่วนลำต้นและกิ่งที่ยังอ่อน ๆ อยู่จะเป็นสีเขียวและเกลี้ยง
- ใบ : ใบจะเป็นสีเขียวและแข็ง ตรงปลายใบจะเรียวและแหลมจะมีความยาวประมาณ 5-18 ซม. และกว้างประมาณ 3-9 ซม. ก้านใบมีความยาวประมาณ 0.5 ซม. และมีหนามแหลม ๆ อยู่ 2 ข้างขอบใบ
- ดอก : จะเป็นเส้นเล็ก ๆ ฟู เป็นสีขาวจะแตกออกมาตามโคนของก้านใบ ตั้งแต่ 1-3 ดอก
- เกสร : เกสรตัวผู้และเกสรตัวเมียจะอยู่ในดอกเดียวกัน เป็นเส้นเล็ก เป็นสีขาว และเป็นฝอยยื่นออกไปข้างนอกปากกระบอกดอก
- ผล : ผลนั้นจะกลมโตเท่าลูกมะนาว ถ้าสุกจะเป็นสีแดง
ส่วนที่ใช้ : ต้น ใบ ดอก ผล และราก ใช้เป็นยา
สรรพคุณ :
- ต้น ใช้รักษาอาการฟกบวม
- ใบ ใช้ต้มน้ำอาบรักษาโรคผิวหนัง สันนิบาต ไข้ฝีกาฬและตะคิว
- ดอก ใช้รักษาโรคมะเร็ง
- ผล ใช้รักษาโรคที่บังเกิดในลำคอ
- ราก จะมีรสขม ใช้รักษาโรคที่เกิดในท้อง และขับลมให้ซ่านออกมา รักษาไข้เพื่อดี และเลือด มักจะใช้ดีตอนต้นไข้ ใช้หยอดตา และรักษาดวงตา หรือใช้โรคไข้ร้อนภายในทุกชนิด
ถิ่นที่อยู่ : มักขึ้นตามป่าโปร่งทั่ว ๆ ไป
อ้างอิง : พจนานุกรม สมุนไพรไทย ดร.วิทย์ เที่ยงบูรณธรรม
ขอบคุณข้อมูลจาก samunpri.com
ชื่ออื่น ๆ : แสมชอ, ชิงชี, ชาสู่ต้น, กินขี้, แช่ม้าลาย, น้ำนอง, จิงโจ้, น้ำนองหวะ, น้ำนอง
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
