ลักษณะทั่วไป :

• ต้น : เป็นพรรณไม้เถาขนาดเล็ก ลำต้นมีลักษณะเกลี้ยง เปลือกสีดำ และจะมีน้ำยางสีขาว
• ใบ : ใบนั้นเป็นใบเดี่ยว จะออกรอบข้อ ๆ ละ 3 ใบ จะเป็นรูปขอบขนาน หรือรูปรี มีความกว้างประมาณ 2.5-4 ซม. มีความยาว 3.5-9 ซม. ตรงปลายใบของมันจะแหลมหรือมน ส่วนโคนใบจะเป็นครีบ ด้านบนนั้นจะเป็นมันและขอบใบจะม้วนลง เนื้อใบนั้นจะหนาและแข็ง ก้านใบมีความยาว 3-7 มม.
• ดอก : ดอกจะมีกลิ่นหอม เป็นสีเหลือง จะออกเป็นช่อตรงง่ามใบ ช่อละ 4-10 ดอก ใบประดับเป็นรูปขอบขนานตรงปลายของมันจะแหลมมีความยาวประมาณ 1 มม. กลีบรองกลีบดอกจะมีอยู่ประมาณ 5 กลีบ และยาวประมาณ 1 มม. ตรงโคนกลีบจะติดกันเป็นท่อยาวประมาณ 7 มม. ตรงคอท่อจะแคบและมีขน
• เกสร : เกสรตัวผู้จะมีอยู่ 5 อัน จะติดอยู่ภายในใกล้ปากท่อดอก และก้านเกสรนั้นจะสั้นมาก ส่วนท่อเกสรตัวเมียนั้นจะเรียวยาว
• รังไข่ : รังไข่นั้นจะมีอยู่ 2 ช่อง แต่จะแยกออกจากกัน
• ผล : เมื่อผลแห้งจะแข็ง รูปรี และมีความยาวประมาณ 1 ซม.

ส่วนที่ใช้ : เนื้อไม้ เปลือกชั้นใน ใบ ดอก ผลและราก ใช้เป็นยา

สรรพคุณ : 

• เนื้อไม้ ใช้เป็นยาบำรุงหัวใจ รักษาลม และขับลม
• เปลือกชั้นใน จะมีกลิ่นหอมและชุ่มชื่น ใช้เป็นยาบำรุงกำลัง นอกจากนี้แล้วยังใช้ปรุงแต่งผ้าให้มีกลิ่นหอม และปรุงแต่งกลิ่นใบยาสูบ หรืออบเสื้อผ้า เป็นเครื่องหอมอื่น ๆ เช่น ธูปหอม
• ใบ ใช้รักษาอาการไข้
• ดอก ใช้รักษาอาการไข้เพ้อคลั่ง
• ผล ใช้รักษาอาการไข้
• ราก ใช้รักษาพิษเสมหะ พิษไข้ และลม

ถิ่นที่อยู่ : เป็นพรรณไม้ที่ขึ้นกระจัดกระจายในป่าดงดิบทางภาคตะวันออกเฉียงใต้ และทางภาคใต้มักนิยมปลูกไว้เพื่อทำเครื่องหอม และเป็นยาสมุนไพร

ขอบคุณข้อมูลจาก samunpri.com