อุ๊ย...ไข่ใหญ่จัง (เปล่าทะลึ่งนะคะ)

“อุ๊ย...ไข่ใหญ่จัง” อยู่ๆ เพื่อนที่มาเที่ยวบ้านก็ร้องออกมาตอนเห็นเปียกปูนวิ่งมาหาด้วยท่าทางดีใจ ทำเอาเจ้าของหมาอย่างเราตกใจรีบหันไปคว้าคอเปียกปูน ด้วยความหวงและห่วงว่าเพื่อนตัวดีจะแกล้งอะไรเปียกปูนอีก ก็เปียกปูนเป็นหมาเวอร์จิ้นนี่คะ ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยเสียความหนุ่มให้ใคร...ไม่ได้เลือกมากหรอกค่ะ แต่เปียกปูนเป็นโรคหัวใจโตแต่กำเนิดคุณหมอสั่งไว้นานแล้วว่า ห้ามผสมพันธุ์ รวมทั้งห้ามกะทำการใดๆ ที่จะเขาจะตื่นเต้นและเหนื่อยมากเกินไป
“จริงด้วย เปียกปูนหนูไปทำอะไรมาคะ” หลังจากที่ก้มลงไปพิสูจน์หลักฐานตามที่เพื่อนบอกแล้วก็ลงความเห็นว่าจริงตามที่เพื่อนบอกค่ะ ตอนแรกไม่ได้สังเกตก็เพราะปกติแล้วไข่ของเปียกปูนจะใหญ่และยานอยู่แล้ว (หมอบอกว่าเป็นปกติของหมาพันธุ์ใหญ่ที่ไม่ได้ผสมพันธุ์ค่ะ) แต่ตอนนี้มันดูบวมๆ แถมยังปริอีกด้วย จากที่คิดว่าเพื่อนทะลึ่งเริ่งกลายเป็นซีเรียสแทน
และแล้วภายใน 5 นาที จากโปรแกรมทำอาหารให้เพื่อนทานวันหยุดก็กลายเป็นทริปพาเปียกปูนไปหาหมอ... เปียกปูนขึ้นรถประจำตำแหน่งข้างคนขับ ส่วนเพื่อนนั้นต้องไปนั่งข้างหลังเพราะน้องชายหวงที่ค่ะ (วีระกรรมการหวงที่มีให้ฮา เอาไว้จะมาเล่าตอนหลังค่ะ ^-^)
ถึงคลีนิคหมอเจ้าประจำพ่อน้องชายตัวดีจำได้แม่นยำเลยไม่ยอมเข้าไปให้หมอตรวจ ทั้งฉุดทั้งลากอยู่นานกว่าจะพาน้องชายเข้าไปได้
ขึ้นชั่งน้ำหนักเตรียมชก...เอ้ย!!! ขึ้นชั่งน้ำหนักให้หมดเก็บประวัติ 40 กิโลกรัม คือน้ำหนักล่าสุดของเปียกปูนค่ะ หมอบอกว่ากำลังดีเพราะดูจากรูปร่างโดยรวมแล้วเปียกปูนยังมีเอว ไม่ลงพุง แต่เจ้าของซิคะอ้าปากค้าง หมาหนัก 40 กิโล เจ้าของหนัก 41 กิโล โอ้...มายกอด อีกหน่อยใครจะจูงใครเริ่มไม่แน่ใจแล้วค่ะ ^-^”
หลังจากปล่อยให้คุณหมอลูบๆ คลำๆ ไข่ อยู่พักใหญ่ ก็ได้รับคำตอบ 2 ด้านว่า อาจจะเป็นแค่แผลอักเสบ เปียกปูนอาจจะแพ้อะไรมา เช่น สารตกค้างของผงซักฟอก หรือ น้ำยาล้างห้องน้ำ ที่อยู่ตามพื้นที่เขานอน (เฮ่อ!!! พ่อน้องชายสุดประเสริฐแพ้ได้ทุกอย่าง) หรือไม่อาจจะเป็นไส้เลื่อน ต้องผ่าตัด... ฟังไปก็พยักหน้ารับรู้ไป แต่แล้วก็ต้องร้องด้วยความตกใจค่ะ ไส้เลื่อน!!! “หมาเป็นไส้เลื่อนได้ด้วยหรือคะคุณหมอ” ตั้งแต่เกิดมาก็เพิ่งเคยรู้นี่แหละคะว่าหมาก็เป็นไส้เลื่อนได้
หลังจากได้รับคำอธิบายจากคุณหมอพร้อมคำปลอบใจแล้วว่าเปียกปูนไม่น่าจะเป็นไส้เลื่อนเพราะลักษณะไข่ของเขาเหมือนบวมเพราะอักเสบ ไม่มีก้อนแข็งๆ อยู่ หมอเลยจัดยามาให้ชุดหนึ่งค่ะ คาดว่าอีก 2-3 วันก็น่าจะยุบลง ระหว่างนี้ก็ลุ้นกันไปว่าจะเป็นไส้เลื่อนไหมหนอ แต่ก็โชคดีค่ะที่หลังยานยาได้แค่ 2 วัน พร้อมการปฐมพยาบาลล้างไข่น้องชายเช้าเย็นวันละ 2 รอบ ก็เริ่มยุบ แผลเริ่มแห้ง โทรรายงานหมอพร้อมอาการโล่งอกว่าน้องชายไม่ต้องขึ้นเขียงผ่าตัด ^0^
แต่คุณผู้ช่วยหมอกระซิบผ่านสายโทรศัพท์มาว่า “น่าจะทำอะไรหุ้มไข่เปียกปูนเอาไว้ เวลาเขาวิ่งมันจะได้ไม่โทงเทง” ^-^” เอ่อ...คือว่าคือ...ลาบาร์ดอร์น้ำหนัก 40 จะต้องใส่แบบนั้นจริงๆ หรือคะ ^-^”

Create Date : 01 เมษายน 2552 Last Update : 1 เมษายน 2552 13:41:06 น. Counter : 1348 Pageviews.		1 comments
Share Tweet