ความหวัง "ความหวัง"  เป็นโจทย์ตะพาบกิโลเมตรที่ 265  ผู้คิดโจทย์ คือ น้องต่อ "ความหวัง"ตามความคิดเห็นของฉัน ฉันคิดว่าทุกคนจะต้องมีความหวัง ในชีวิตและมีความหวังหลาย ๆ อย่าง อย่างแน่นอน  เพราะความหวัง  เป็นความสุขใจที่เรามั่นใจว่า  สิ่งที่เราหวังนั้น จะต้อง เกิดผลหรือเป็นไปตามที่เราคาดหวังไว้ แต่อะไร ๆ ก็ไม่เที่ยงแท้แน่นอนเสมอนะคะ  สิ่งที่เราหวังไว้นั้น  อาจจะ ไม่ได้เป็นไปดังที่เราคาดหวังไว้ก็ได้  ซึ่งสิ่งที่คู่กับความสมหวัง นั่นก็คือ  ความผิดหวัง นั่นเอง  ดังนั้น  การคาดหวัง อะไรก็ตาม  จึงควรต้องระวังไวัอยู่สองอย่าง ค่ะ  อย่างแรก ก็คือ ต้อง เตรียมใจรับความผิดหวังซึ่งมันเกิดขึ้นได้เสมอ   อย่างที่สอง  ก็คือ  ความหวังที่เราหวังไว้นั้น  จะต้องตั้งอยู่ในรากฐาน ความเป็นจริงที่มันจะมีโอกาสไปได้ด้วย  ค่ะ ซึ่งถึงแม้คิดว่าเป็นสิ่งที่เป็นไปได้  ก็ยังอาจจะพลิกผันไปสู่ความผิดหวัง ได้  เพราะพระพุทธองค์ท่านตรัสสอนอยู่เสมอว่า   "ความไม่เที่ยงแท้เกิดขึ้นได้เสมอ  สิ่งที่แน่นอนที่สุดคือความไม่ แน่นอน"   พุทธโอวาสนี้  เป็นอมตะเสมอ ค่ะ  สำหรับความหวังของฉันที่มีมาแต่เด็ก  นั่นคือ  ฉันต้องเรียนหนังสือให้ สูง ๆ อย่างน้อย  ต้องให้ได้ปริญญาตรี  ที่มีความหวัง เช่นนี้  อาจจะเป็นเพราะว่า  ครอบครัวของฉันเป็นครอบครัวคนจีน  ที่ ในสมัยของฉัน  มักมีความคิดว่า  ลูกผู้หญิงไม่ต้องเรียน อะไรมาก  อ่านออกเขียนได้ก็เพียงพอแล้ว  เพราะเมื่อโตเป็นสาวแล้ว แต่งงานไป ก็กลายเป็นคนของครอบครัวฝ่ายสามี สามีต้องเลี้ยงดูอยู่แล้ว   เมื่อได้ยินเช่นนั้น  ฉันต้องคัดค้านแม่เสมอว่า ทำไมต้องคิดจะไปพึ่งสามี  ถ้าเรามีความรู้  มีอาชีพ เราก็ไม่จำเป็นต้องพึ่งพาสามีใช่ไหมล่ะคะ นี่กระมัง  ที่เป็นแรงผลักดัน ให้ฉันตั้งความหวังว่า ฉันต้องเรียนจนจบปริญญาตรี ให้ได้  ไม่ย่อท้อ  สมัครเป็นครูสอนเด็ก ป.เตรียมหลังสอบเทียบ ม.ศ.3 ได้แล้ว  ได้เงินเดือน  เรียนลัดและสอบเทียบ ม.ศ. 5  และสอบเข้าเรียนต่อในระดับปริญญาตรีจนได้ สอบบรรจุเข้ารับราชการ เป็นครู  มีอาชีพที่มั่นคงโดยอาศัยความพอเพียงในชีวิต ตามพระบรมราโชวาทของพ่อหลวง  ชีวิตหลังเกษียณ ก็ไม่ลำบากนัก มีเงินบำนาญใช้จ่าย พอมีพอกิน  เพราะฉันไม่ได้ตั้งความหวัง ที่สูงเกินไปและเป็นความหวังที่ฉันคิดว่า  มันจะเป็นไปได้ นั่นเอง  นี่เป็นความหวังของฉันมาตั้งแต่เด็กและฉันก็ทำได้สำเร็จตามความหวัง ที่ฉันตั้งไว้  โดยยึดหลักสองข้อที่กล่าวไปข้างต้น  ก็คือ  ต้องตั้งความหวังโดยต้องเผื่อความ ผิดหวัง ไว้ด้วย  เพราะทุกอย่าง ไม่มีอะไรแน่นอน  เวลาไม่สมหวังดังที่คิด   จึงไม่ต้องเจ็บหนักนัก อีกข้อหนึ่งก็คือ เป็นความหวังที่ตั้งอยู่บนพื้นฐาน ที่เป็นไปได้  รวมทั้งต้องลงมือทำความหวังนั้น ๆ  ไม่ใช่รอให้ใครมาช่วยทำให้เราสมหวัง  ต้องช่วยเหลือตัวเอง  เพื่อให้ ความหวังท่ี่เราตั้งไว้ประสบความสำเร็จให้ได้ ความขยันหมั่นเพียร  มานะอดทนต่อความลำบากที่พบ  ฝ่าฟันอุปสรรค ต่าง ๆ ระหว่างทางที่เดินไปเพื่อให้ความหวังของเรา ประสบความสำเร็จให้ได้  ค่ะ  หวังว่า  งานเขียน ตะพาบ ความหวัง ครั้งนี้  คงให้ข้อคิดแก่คนที่มีความหวังได้นำไป ประยุกต์ใช้  เพื่อให้ความหวังของตนประสบความสำเร็จนะคะ   การเขียน ตะพาบครั้งนี้  ต้องขออภัย เพราะส่งล่าช้าไม่ตรงกับวันเวลา ที่กำหนดไว้  คือ วันที่ 15 พ.ย. เพราะไปเที่ยวน่านเกือบสัปดาห์ ค่ะ  แล้วพบกันบล็อกหน้าต่อไป ค่ะ  สวัสดี ค่ะ       Create Date : 19 พฤศจิกายน 2563 38 comments Last Update : 19 พฤศจิกายน 2563 17:47:17 น. Counter : 1352 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณทนายอ้วน, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku, คุณtoor36, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณmambymam, คุณSai Eeuu, คุณnewyorknurse, คุณกะว่าก๋า, คุณtuk-tuk@korat, คุณสันตะวาใบข้าว, คุณmariabamboo, คุณชีริว, คุณภาวิดา คนบ้านป่า

คุณอาของบอลก็จบประสานมิตรและรับพระราชทานปริญญาบัตรจากสมเด็จพันปีหลวงเหมือนกันครับ น่าจะรุ่นใกล้ๆกันเรยครับ ปล ไปเที่ยวเชียงรายมาหลายวันครับ พาแม่กับหลานไปด้วย เหนื่อยมากๆ ต้องดูแลแม่ ดูแลหลาน กลับถึงบ้านหลับไป 18 ชม ฮ่าๆๆ เดี๋ยวจะตามอ่านบล็อกที่แล้วๆมานะคราบ   โดย: ทนายอ้วน 19 พฤศจิกายน 2563 21:31:45 น.

สวัสดีครับ อาจารย์สุ ความหวังของอาจารย์สำเร็จสมความตั้งใจ ผมเองก็ตั้งความหวังเรื่องการงาน เรียนจบแล้วสอบรับราชการให้ได้   โดย: สองแผ่นดิน 19 พฤศจิกายน 2563 23:15:41 น.

ดีแล้วครับมที่สำเร็จดังความตั้งใจ เขียนช้านิดๆ หน่อยๆ เป็นเรื่องธรรมดาอย่าคิดมากครับ โครงการถนนสายนี้มีตะพาบเราเขียนกันแบบสบายๆ ครับ^^   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 19 พฤศจิกายน 2563 23:53:29 น.

โชดดีจังได้รับปริญญากับพระพันปีหลวงปัจจุบันด้วย อาจารย์สุ น่ารักมากค่ะ   โดย: Sai Eeuu 21 พฤศจิกายน 2563 4:44:12 น.

สวัสดีค่ะอจ. ขอแสดงความยินดีกับ ความหวังท่ี่ตั้งไว้ประสบความสำเร็จนะคะ   โดย: newyorknurse 21 พฤศจิกายน 2563 5:32:23 น.

จริงครับอาจารย์   โดย: แฮง โอเอฟซี IP: 49.230.29.6 21 พฤศจิกายน 2563 15:16:01 น.

จากบล็อกขนมจีนน้ำยาปลาทู บอลใส่กระชายปั่นลงไปตอนผัดน้ำพริกเยอะครับ ก็เลยลดกลิ่นคาวไปได้ครับ   โดย: ทนายอ้วน 21 พฤศจิกายน 2563 19:55:47 น.

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์ แนวคิดของอาจารย์ถือว่านำสมัยมากครับในยคุนั้น ผมยังทันรุ่นที่พ่อแม่ปู่ย่าตายายบอกว่า เป็นผู้หญิงไม่ต้องเรียนมากหรอก เดี๋ยวก็แต่งเข้าเรือนแล้ว การที่ผู้หญิงได้เรียน ได้แสดงความสามารถ จึงทำให้เราเห็นแล้วว่า ผู้หญิงสามารถเลี้ยงตัวได้ สามารถเป็นผู้บริหารองค์กรระดับโลกได้ โหวตครับ   โดย: กะว่าก๋า 22 พฤศจิกายน 2563 7:01:01 น.

สวัสดีคะอาจารย์สุวิมล.. กลางเดือนหน้า อ้อมแอ้มก็จะไปเที่ยวน่านคะ.. ชอบเมืองน่านคะ ไปมา 4-5 ครั้งล่ะ..   โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 22 พฤศจิกายน 2563 11:19:30 น.

ตอนเด็ก ๆ หวังแค่ให้มีงานอาชีพที่เลี้ยงตัวเองได้เหมือนกันค่ะ   โดย: tuk-tuk@korat 22 พฤศจิกายน 2563 15:36:14 น.

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์ ผมเดาว่าน่าจะทำกรอบรูปด้วย photoshop หรือเปล่าครับอาจารย์ ปกติผมใช้กรอบรูปสำเร็จของโปรแกรม Photoscape ครับ แต่ถ้าอาจารย์สร้างกรอบรูปเอง ก็ได้แบบที่ตัวเองชอบและต้องการ น่าสนุกครับ ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับ   โดย: กะว่าก๋า 23 พฤศจิกายน 2563 5:51:54 น.

ความหวังช่วยให้สามารถรับมือกับทุกๆปัญหา เพื่อไปถึงจุดมุ่งหมายที่หวังไว้   โดย: สันตะวาใบข้าว 23 พฤศจิกายน 2563 14:14:12 น.

ชวนไปชมที่พักสวยๆกับเรื่องราวแสนประทับใจที่ เลอ เมอริเดียน เชียงราย กันครับ   โดย: ทนายอ้วน 23 พฤศจิกายน 2563 14:15:22 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ มีถนนหลายสายมากๆครับอาจารย์ที่ถมสูงขึ้นเรื่อยๆ จนบ้านแทบจะต่ำกว่าถนนเยอะมาก ที่ร้านผมก็มีปัญหานี้เช่นกันครับ พอหน้าฝน น้ำจะไหลเข้าที่ร้านเร็วมาก เพราะพื้นร้านต่ำกว่าถนนนี่ล่ะครับ ปล. ผมเตือนพนักงานทุกครั้งเท่าที่มีโอกาสครับ แต่ไม่ค่อยมีใครฟังเลย 555 เหล้ากับหวยนี่กินเงินพนักงานที่ร้านผมมหาศาลเลย น่าเสียดายครับ   โดย: กะว่าก๋า 23 พฤศจิกายน 2563 23:15:18 น.

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 24 พฤศจิกายน 2563 5:40:16 น.

จากบล็อก โรงแรมเข้าร่วมโครงการเที่ยวด้วยกัน จ่ายครึ่งเดียวครับ จากคืนละ 5000 กว่าจ่ายจริงแค่คืนละ 2500 คราบ   โดย: ทนายอ้วน 24 พฤศจิกายน 2563 19:16:34 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ ขอบคุณครับอาจารย์ ช่วงโควิด ผมเหมือนได้หลับมาอยู่กับตัวเองอย่างเต็มที่ เพียงแต่ยังไม่รู้เลยครับว่าจะทำอะไรต่อไป ในเรื่องของการงาน ถ้าส่วนตัวผมยังไม่ถึงกับทุกข์มากเท่าไหร่ พอประคองชีวิตไปได้เรื่อยๆครับ สงสารก็แต่ลูกน้อง เค้าลำบากกว่าผมเยอะแน่ๆครับ   โดย: กะว่าก๋า 24 พฤศจิกายน 2563 19:46:07 น.

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 25 พฤศจิกายน 2563 5:28:06 น.

วันนี้มาชวนไปกินข้าวในไร่ชาที่ ภูภิรมย์ สิงห์ปาร์ค เชียงรายครับ   โดย: ทนายอ้วน 25 พฤศจิกายน 2563 19:27:22 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ การทำบ้าน ซ่อมบ้าน เป็นเรื่องใหญ่และมีรายละเอียดมากมายจริงๆครับ คนสร้างบ้าน จึงชอบพูดว่า สร้าง "บ้าน" แล้วไม้โทหาย กลายเป็น "บาน" 5555 งบบานปลายตลอด ผมพบว่าตัวเองเขียนน้อยลงมาก แต่เขียนได้เร็วขึ้นครับ   โดย: กะว่าก๋า 25 พฤศจิกายน 2563 22:23:10 น.

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 26 พฤศจิกายน 2563 5:32:54 น.

ไปเที่ยวเชียงรายไม่ได้กินข้าวซอยเลยครับ มีเด็กไปด้วย กินไม่ได้แน่ๆ   โดย: ทนายอ้วน 26 พฤศจิกายน 2563 18:41:41 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ ผมเพิ่งอ่านข่าว กลางเดือนธันวา น่าจะมีวัคซีนออกมาให้ใช้แล้วครับ แต่กว่าจะถึงคิวประเทศเราน่าจะกลางปีหน้า ประเทศผู้คิดค้นวัคซีนคงจะได้ใช้ก่อนครับ   โดย: กะว่าก๋า 26 พฤศจิกายน 2563 22:04:59 น.

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 27 พฤศจิกายน 2563 6:54:05 น.

ส่งกำลังใจค่า   โดย: mariabamboo 27 พฤศจิกายน 2563 10:49:02 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ ผมยังปิดร้านอยู่เลยครับอาจารย์ เปิดร้านมาก็ไม่มีนักท่องเที่ยวครับ เพราะร้านผมและร้านแถวละแวกถนนเส้นนี้ รับนักท่องเที่ยวต่างชาติเป็นหลักครับ โควิดน่าจะใช้ในกลางเดือนธันวา เช่น อเมริกา อังกฤษ ของไทยเราน่าจะได้มาใช้กลางปีหน้าครับ คิวยาวมาก 555   โดย: กะว่าก๋า 27 พฤศจิกายน 2563 19:00:35 น.

วันนี้มาชวนไปกินบะหมี่ราดหน้าผัดเปรี้ยวหวานหมูกรอบครับ   โดย: ทนายอ้วน 27 พฤศจิกายน 2563 20:45:40 น.

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 28 พฤศจิกายน 2563 6:17:27 น.

ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจที่ให้กับบล็อก "บะหมี่ราดหน้าผัดเปรี้ยวหวานหมูก้อน" นะคราบ   โดย: ทนายอ้วน 28 พฤศจิกายน 2563 18:34:22 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ ลูกค้าคนไทยเค้าจะมีร้านประจำของเค้า แต่ตอนนี้ร้านนั้นก็ปิดครับอาจารย์ เพราะเค้ารับแต่ทัวร์ไทยที่มาเป็นกรุ๊ปใหญ่ๆ ตอนนี้บัสไทยหายหมดครับ เหลือแต่แบบขับรถมาเที่ยวเอง ซึ่งก็ไม่ได้เป็นฐานลูกค้าของร้านระอบบทัวร์ครับ ศิลปะครั้งนี้ผมเข้าร่วมแสดงงานด้วยครับ ไม่มีการประกวดแต่อย่างใด ผมรู้สึกแปลกใจที่เค้าเชิญผมด้วย เพราะผมน่าจะเป็นคนเดียวที่ไม่ดังครับ 555 ที่เหลือเป็นนักวาดภาพที่มีชื่อเสียงหมดเลย   โดย: กะว่าก๋า 28 พฤศจิกายน 2563 19:09:30 น.

บางทีความหวังก็เป็นสิ่งดี ทำให้เรามีแรงไปสู่เป้าหมาย บางทีก็เป็นเรื่องแย่ ทำให้เราเป็นทุกข์เมื่อทำไม่ได้ตามที่หวัง คิดถึงคำพูดในเรื่อง Shawshank Redemption เลยครับ การมีความหวังมันทำให้คนเป็นบ้า หลายทีเลยต้องแบ่งระหว่างความหวัง (Hope) กับความคาดหวัง (Expectation) สมัยที่เส้นทางชีวิตเรายังไม่ชัดเขจน ก็เรียนกันไปก่อนนะครับ จบสูงๆ ดีๆ เข้าไว้ จะได้มีทางเลือกได้เยอะๆ ถ้าสอนสายอาชีพให้เด็กรู้จักและเลือกทางเดินตั้งแต่เนิ่นๆ และหลักสูตรสอนเฉพาะเรื่องที่เจาะจงไปสายอาชีพนั้น ส่วนเรื่องอื่นๆก็สอนเป็นพื้นฐาน พวกเราก็คงไม่เหนื่อยขนาดนั้นเนอะครับ   โดย: ชีริว 28 พฤศจิกายน 2563 22:00:04 น.

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 29 พฤศจิกายน 2563 6:05:41 น.

สวัสดีค่ำๆของวันอาทิตย์นะครับ   โดย: ทนายอ้วน 29 พฤศจิกายน 2563 20:40:28 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ วันนี้วันอาทิตย์ บล็อกเลยเงียบเหงาเป็นพิเศษนะครับ 555 สงสัยคนออกไปเที่ยวกันหมด   โดย: กะว่าก๋า 29 พฤศจิกายน 2563 21:29:17 น.

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 30 พฤศจิกายน 2563 5:07:14 น.

ส่งช้าก็อ่านไปเรื่อยๆค่ะ แล้วมารับไปเล่นกับนุ้งนะคะ   โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 30 พฤศจิกายน 2563 10:54:38 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ โจทย์ตะพาบครั้งนี้ ผมเกิดคำถามในใจครับ ว่าทำไมสามเรื่องนี้ถึงถูกสอนว่าห้ามคุยในวงสนทนาหากไม่อยากทะเลาะกัน แต่หลายครั้งผมก็ยกหัวข้อเหล่านี้มาคุยกับคนได้หลากหลายเลยครับ เพียงแต่ผมคิดว่าคนฟังต้องตั้งใจฟังให้ดี เปิดโอกาสให้อีกฝ่ายได้พูด และลองรับฟังอย่างใจเปิดกว้าง ก็จะเห็นมุมมองที่แตกต่างออกไปจากที่เราคิดครับ และผมชอบการฟังเรื่องราวแบบนี้เสมอๆเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 30 พฤศจิกายน 2563 11:37:31 น.

วันนี้มาชวนไปเดินเล่นรับลมเย็นแต่แดดร้อนๆ ที่ทุ่งดอกมากรเร็ต หน้าสนามบินแม่ฟ้าหลวง เชียงรายครับ   โดย: ทนายอ้วน 30 พฤศจิกายน 2563 14:55:09 น.