|
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | |
|
 |
|
|
สุดสายตา
"สุดสายตา" เป็นโจทย์ ตะพาบ กิโลเมตรที่ 255 ผู้ที่คิดโจทย์
ครั้งนี้ คือ น้อง กะว่าก๋า ค่ะ
"สุด" สามารถนำไปประกอบกับคำอื่น ๆ ได้อีกมากมาย เช่น สุดสิ้น
(สลับคำก็ได้ เป็น สิ้นสุด) ที่สุด ล่าสุด ล่างสุด สุดท้าย
สุดหัวใจ ทุ่มสุดตัว สุดขอบฟ้า สุดยอด สุดลูกหูลูกตา ฯลฯ ถ้าเรา
สังเกตความหมายของคำเหล่านี้ จะเห็นว่า มีความหมายร่วม
กันอยู่อย่างหนึ่ง ก็ คือ สิ่งนั้นอยู่ไกล ยากเกินกว่าที่เราจะไขว่คว้า
ยากที่จะเห็นได้ เช่น สุดเอื้อมมือถึง หรือ หมดสิ้นไป
สุดขอบฟ้า พระอาทิตย์ขึ้น ไกลสุดขอบฟ้า
เดินมุ่งหน้าไปสู่สุดทางข้างหน้า ตามความต้องการของพวกเรา
มองเห็นทุ่งหญ้าเขียวขจี อยู่ไกล สุดลูกหูลูกตา
สุดทางรถไฟ ขบวนที่เราจะไป
ต่อไป ขอยกตัวอย่างความไพเราะของร้อยกรองในวรรณคดีสักสอง
เรื่อง สองตัวอย่างมาประกอบ ตะพาบ "สุดสายตา" ค่ะ
"ลูกก็แลดูแม่แม่ดูลูก ต่างพันผูกเพียงว่าเลือดตาไหล
สะอื้นร่ำอำลาด้วยอาลัย แล้วแข็งใจจากนางตามทางมา
เหลียวหลังยังเห็นแม่แลเขม้น แม่ก็เห็นลูกน้อยละห้อยหา
แต่เหลียวเหลียวเลี้ยวลับวับวิญญาณ์ โอ้เปล่าตาต่างสะอื้นยืนตะลึง"
บทร้อยกรองที่ยกมาเป็นตัวอย่าง มาจาก วรรณคดี เรื่องขุนช้างขุนแผน
เพื่อแสดงให้เห็นถึง ความรัก ความผูกพันของแม่ลูก คือ
นางวันทอง และ พลายงาม ที่จำเป็นต้องเดินทาง เพื่อให้พลายงาม
ไปอยู่กับย่าทองประศรี ผู้เป็นย่า เพื่อป้องกันไม่ให้ขุนช้าง
ทำร้ายลูก คือ พลายงาม นางวันทอง มาส่ง พลายงาม เพื่อออกเดิน
ทาง ร่ำไห้ ทั้งแม่ทั้งลูก แต่ก็ต้องปล่อยมือลาจากกัน
กวีผู้แต่ง ใช้ถ้อยคำแสดงอารมณ์แห่งความรักของแม่ลูกได้เห็นภาพ
ที่แม่มองดูลูก ลูกมองดูแม่ จนสุดสายตาที่มองไม่เห็นกันแล้ว
อ่านถึงตรงนี้ คนอย่างฉัน ซึ่งไม่เคยมีลูก ยังน้ำตาคลอ ด้วยความ
เศร้าในการต้องพลัดพรากจากกันของแม่และลูก
"แต่เหลียวเหลียวเลี้ยวลับวับวิญญาณ์ โอ้เปล่าตาต่างสะอื้นยืนตะลึง"
ทั้งแม่และลูก ไม่สามารถที่จะเห็นตัวกันแล้ว สุดสายตาที่จะมองเห็นกัน
อีกแล้ว นั่นเอง
ขอยกอีกตัวอย่างหนึ่ง ค่ะ ที่ใช้คำซ้ำ ๆ เพื่อแสดงถึงอารมณ์ของตัว
ละคร ที่แสดงถึงอารมณ์สุด ๆ ของตัวละคร ค่ะ
อกแม่นี้ให้อ่อนหิวสุดละห้อย ทั้งดาวเดือนก็เคลื่อนคล้อยลงลับไม้
สุดที่แม่จะติดตามเจ้าไปในยามนี้ ฝูงลิงค่างบ่างชะนีที่นอนหลับ
ก็กลิ้งกลับเกลือกตัวอยู่ยั้วเยี้ย ทั้งนกหกก็งัวเงียเหงาเงียบทุกรวงรัง
แต่แม่เที่ยวเซซังเสาะแสวงทุกแห่งห้องหิมเวศ ทั่วประเทศทุก
ราวป่า สุดสายนัยนาที่แม่จะตามไปเล็งแล สุดโสตแล้วที่แม่จะซับ
ทราบฟังสำเนียง สุดสุรเสียงที่แม่จะร่ำเรียกพิไรร้อง สุดฝีเท้าที่แม่จะ
เยื่องย่องยกย่างลงเหยียบดิน ก็สุดสิ้นสุดปัญญาสุดหาสุดค้นเห็น
สุดคิด จะได้พานพบประสบรอยพระลูกน้อยแต่สักนิดไม่มีเลย ”
ตัวอย่างที่ยกมานี้ มาจาก วรรณคดีเรื่อง ร่ายยาวมหาเวสสันดรชาดก
กัณฑ์มัทรี กัณฑ์นี้ เป็นกัณฑ์ที่เศร้ามาก ค่ะ เพราะ
เป็นกัณฑ์ที่ ชูชกมาขอสองกุมาร คือ กัณหา และ ชาลี ซึ่งเป็นพระ
โอรส พระธิดา ของพระนางมัทรี พระนางกลับจาก
หาผลไม้ในป่าแล้ว ไม่พบพระโอรส พระธิดา จึงออกตามหาลูก ตาม
จนเหนื่อยอ่อน หมดสิ้นเรี่ยวแรง วรรณศิลป์ ที่กวี
ใช้ในการพรรณนาถึงความโศกเศร้า ความอ่อนล้า หมดเรี่ยวหมดแรง
ในการวิ่งตามหาลูกทั้งสองคน โดยใช้คำซ้ำ พรรณนา
ทุกอย่างที่ สุด ๆ ของพระนาง สุดนัยน์นา (ตา) ที่ไม่เห็น สุดโสต คือ
ไกลเกินที่จะหูจะได้ยิน สุดสุรเสียง คือเสียงแม่ดังสุด
จนไม่มีเสียงจะร้องเรียกอีกแล้ว สุดฝีเท้า พระนางเดิน วิ่ง
สุดแรงขาแล้ว ก็ยังตามไม่ทันเห็นลูก สุดสิ้น สุดปัญญา สุดหา สุดค้น
สุดคิด คือเหมือนทุกอย่างมาถึงสุดทางแล้ว ทางตันเสียแล้ว
ไม่สามารถจะทำอะไร ต่อไปได้อีกแล้ว นั่นเอง
ตะพาบครั้งนี้ ฉันยกตัวอย่าง แสดงถึง ความสุด สุด ของตัวละคร
ในวรรณคดี ดังกล่าว เพื่อตอบสนอง โจทย์ ตะพาบ
"สุดสายตา" คิดว่า คงมีประโยชน์แก่เพื่อนชาวบล็อกและผู้ที่เข้ามา
อ่าน ตะพาบ "สุดสายตา" ครั้งนี้ ค่ะ
สวัสดี ค่ะ
| Create Date : 10 มิถุนายน 2563 |
| Last Update : 20 มิถุนายน 2563 9:21:56 น. |
|
27 comments
|
| Counter : 1705 Pageviews. |
 |
|
|
| ผู้โหวตบล็อกนี้... |
| คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณhaiku, คุณThe Kop Civil, คุณกะว่าก๋า, คุณซองขาวเบอร์ 9, คุณวลีลักษณา, คุณสองแผ่นดิน, คุณtoor36, คุณSweet_pills, คุณmambymam, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณชีริว, คุณอุ้มสี, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ |
โดย: กะว่าก๋า   วันที่: 20 มิถุนายน 2563 เวลา:14:18:18 น. |
|
|
|
โดย: วลีลักษณา  วันที่: 20 มิถุนายน 2563 เวลา:21:27:08 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36  ) วันที่: 21 มิถุนายน 2563 เวลา:0:13:24 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 มิถุนายน 2563 เวลา:7:13:16 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills  วันที่: 21 มิถุนายน 2563 เวลา:9:01:31 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 มิถุนายน 2563 เวลา:15:19:31 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน  วันที่: 21 มิถุนายน 2563 เวลา:23:39:51 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 มิถุนายน 2563 เวลา:6:25:13 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 มิถุนายน 2563 เวลา:13:49:58 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 มิถุนายน 2563 เวลา:5:37:54 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 มิถุนายน 2563 เวลา:17:45:48 น. |
|
|
|
| โดย: Sweet_pills วันที่: 23 มิถุนายน 2563 เวลา:21:55:30 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 มิถุนายน 2563 เวลา:6:22:21 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 มิถุนายน 2563 เวลา:13:45:29 น. |
|
|
|
| โดย: Sweet_pills วันที่: 24 มิถุนายน 2563 เวลา:23:44:38 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 25 มิถุนายน 2563 เวลา:5:59:04 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี  วันที่: 25 มิถุนายน 2563 เวลา:6:50:09 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 25 มิถุนายน 2563 เวลา:22:47:59 น. |
|
|
|
| โดย: Sweet_pills วันที่: 25 มิถุนายน 2563 เวลา:23:54:05 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 26 มิถุนายน 2563 เวลา:7:35:53 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 26 มิถุนายน 2563 เวลา:15:23:50 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
ฝากข้อความหลังไมค์ |
 |
Rss Feed |
 | Smember |  | ผู้ติดตามบล็อก : 46 คน [?]
|
เป็นครูสอนภาษาไทยที่เกษียณอายุราชการแล้ว สนใจเรื่องการเขียนหนังสือให้ความรู้ ชอบการท่องเที่ยว หากท่านที่เข้ามาชมและอ่านแล้ว มีความสนใจและต้องการสอบถามเรื่องความรู้ด้านภาษาไทย ถ้ามีความสามารถจะให้ความรู้ได้ ก็ยินดีค่ะ
http://i697.photobucket.com/albums/vv337/dd6728/color_line17.gif |
|
|
|
จากการร้อยเรียงอักษร เนื้อหาที่น่าคิดครับครู