BlogGang.com : : อาจารย์สุวิมล : ถูกทิ้ง

สวัสดีครับอาจารย์

เรื่องเด็กถูกทิ้งน่าสงสารมากครับ ไม่เคยรู้ว่าเค้าจะน่าสงสารแค่ไหน จนมีหลาน แล้วรู้ว่าเด็กเค้าต้องการความรักความอบอุ่นมากๆ เด็กที่ถูกทิ้งเค้าคงเคว้งคว้างมากๆ ไม่มีใครที่จะกอดให้เค้ารู้สึกปลอดภัยจากโลกที่เค้าไม่รู้จัก มันมากกว่าปมด้อยอีกครับ เพราะมันทำให้พวกเค้าต้องหัดเข้มแข็งเอง แต่มันไม่ได้เกิดเหมือนเด็กที่มีพ่อแม่ซึ่งเด็กมีพ่อแม่เค้าจะรู้สึกปลอดภัยและไว้ใจโลก เค้าเข้มแข็งจากความมั่นใจในตัวเอง และเชื่อว่าโลกนี้มีคนที่รักและพร้อมซัพพอตเค้า แต่เด็กกำพร้า เค้าเข้มแข็งด้วยการไม่มีใครไม่ไว้ใจใคร ต้องปกป้องตัวเอง ไม่เชื่อในความรักและความจริงใจ
จริงๆ ถุงยางถูกกว่าค่าแพมเพิสกับค่านมผงเยอะเลยนะครับ 5555 ไม่รู้ทำไมวัยรุ่นถึงมาเสียน้อยเสียยากกัน

"ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์" อันนี้ผมเชื่อครับ เพราะรักแล้วก็ห่วง ก็หวง ก็คาดหวัง ไหนจะการ Break up ที่จะเกิดขึ้นอีก นั่นแหละครับต้นเหตุที่เราทุกข์เพราะความรัก แต่การจบชีวิตลงไม่ใช่ทางออก เพราะตราบใดที่เรายังมีชีวิตอยู่ เรายังมีโอกาสหาความรักดีๆ ได้อีกเยอะครับ ส่วนเลิกกันแล้วฆ่าแกงกัน อันนี้ผมว่ามันไม่ใช่ความรักครับ เพราะคนรักกันจะไม่ทำร้ายกันแบบนั้น ผมโกรธที่สุดก็ไม่เคยทำร้ายเลยครับ แต่ก็นะ....มีปานั่นปานี่บ้างครับ เสียหายกันไป
ส่วนการทอดทิ้งพ่อแม่ บุพการี อันนี้จิตนการไม่ออกเลยครับว่าทำไมคนเราถึงได้ทอดทิ้งคนที่รักเราที่สุดในโลกนี้ไปได้ ถ้ารักพ่อแม่ยังไม่ได้ ก็อย่าหวังเลยว่าคนคนนั้นจะรักใครได้อ่ะครับ

ทิ้งสัตว์เลี้ยงน่าสงสารมากครับ เราเป็นโลกทั้งใบของพวกเขา เค้าต้องเสียใจมากๆ

อะไรถูกทิ้งไม่ดีทั้งนั้นเลยนะครับอาจารย์ ^^

จากบล๊อก
ขอบคุณมาก ๆ ครับสำหรับกำลังใจครับอาจารย์ คิดเหมือนกันครับ ว่าเจ้านายไว้ใจจึงให้ไป จริงๆ ผมเป็นคนมีเสื้อกันหนาวหลายเลเวลมากครับ 5555 ตั้งแต่หนาวเบาๆ หนาวหน่อย และหน๊าวหนาวติดลบเลยครับ 555555 นี่เลยไม่ได้เตรียมตัวอะไร กะว่าจะใส่โค๊ดน่าจะเอาอยู่ แต่พาร์ทเนอร์บอกไว้ว่า ไม่น่าเอาอยู่นะยู 5555 ไอ่ผมก็อยากหล่อ ๆเดินใส่โค๊ด แบบดาราเกาหลี สงสารจะได้เป็นหมีแทนครับ เพราะต้องใส่หลายชั้นแล้ว ผมขี้หนาวครับ