ความสุขของโรส
สวัสดีค่ะ แฟนคลับชาวโรสบลายน์เกอลล์ทุก ๆ ท่าน วันนี้กลับมารายงานตัว
ด้วยการพิมพ์เรื่อง ความสุขของหนูในแต่ละวันค่ะ

ความสุขของหนูก็คือ ได้อยู่ในครอบครัวที่อบอุ่นเปี่ยมด้วยความรักที่มอบให้แก่กันและกัน ถึงหนูจะเคยทำร้ายน้องแบบแรงที่สุดคือ บีบคอ ทุกท่านคงไม่อยากจะเชื่อใช่ไหมคะ แต่มันเป็นความจริง เพราะตอนนั้นหนูกำลังอยู่ในอารมณ์คลุ้มคลั่งค่ะ แต่พอหลังจากเหตุการณ์นั้นผ่านไป หนูก็เริ่มจะเปลี่ยนไปเป็นโรสคนใหม่

โรสคนใหม่ที่ว่านี้ก็คือ เวลาน้องยั่วโมโหอะไร หนูก็จะคิดเสียว่า น้องพูดเล่น ที่หนูสามารถควบคุมอารมณ์ได้ก็เพราะมีคุณแม่คอยให้คำแนะนำค่ะ แต่กับเพื่อน ๆ ที่โรงเรียนแจ้งก็มีปล่อยอารมณ์บ้างเพราะทนไม่ไหว กับน้องม. 1 บางคนก็มีนะคะ เพราะมันรู้สึกฉุนยังไงไม่รู้ แต่ช่างเถอะ หนูจะพยายามเรียนรู้สังคมให้มากกว่านี้

ตอนที่หนูทำร้ายน้อง ไม่ว่าจะเป็นน้องสาวที่น่ารักของหนูคนนี้ หรือว่าจะเป็นน้องที่โรงเรียนแจ้ง หรือกับเพื่อน ๆ หนูก็จะกลับมานั่งทบทวนเหตุการณ์แล้วก็คิดว่า เราไม่ควรทำสิ่งนั้นเลย ควรจะกลับไปขอโทษเขาซะ พอได้ขอโทษออกไปแล้วจิตใจของหนุเป็นสุขผ่องใสเหมือนน้ำเลยค่ะ จริง ๆ นะคะ ไม่ได้ลอกอนะ

ความสุขอีกอย่างก็คือ การได้ไปท่องเที่ยวกับครอบครัวหรือกับคณะเพื่อน ๆ ของพ่อ ซึ่งมีเพื่อนต่างชาติที่เป็นเด็กมาด้วย 2 คน ที่ชื่อแอรี่กับมายาที่หนูเคยเล่าให้ฟังไงคะ หนูประทับใจสุด ๆ เวลาที่ครอบครัวของแอรี่มายามาเที่ยวเมืองไทย เพราะเด็กทั้งสองเป็นเด็กน่ารัก แอรี่ผู้นุ่มนวล สุภาพอ่อนโยน ส่วนมายาก็เป็นคนสนุกสนานขี้เล่นซุกซน แหม เฮฮาไปคนละแบบค่ะ อยู่กับแอรี่จะเหมือนอยู่กับนางฟ้าผู้สุขุม ส่วนอยู่กับมายาก็เหมือนกับอยู่กับเพื่อนผู้เปี่ยมด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะค่ะ

ความสุขอีกอย่างก็คือ ( ทุกท่านคงจะคิดว่า เอ๊ะ ทำไมความสุขถึงได้เยอะจัง แล้วความทุกข์มันหายไปไหนหมด อ๋อ ความทุกข์หนูจับโยนลงถังขยะไปแล้วค่ะ )
หนูได้แสดงความสามารถ เช่น ไปร้องเพลงตามงานแต่งงงาน ร้านอาหารที่น้าพาไปทาน ประกวดอ่านทำนองเสนาะ เรื่องรางวัลหนูไม่สน สนแค่ได้แสดงความสามารถออกมาก็พอแล้วค่ะ

แหม เล่ามาเสียเยอะ ก็เพิ่มอีกนิดนะคะ

วิธีจัดการอารมณ์ของหนู
ถ้าหากว่าหนูมีอารมณ์ขุ่นเคือง หรือใจร้อน หนูก็จะคิดเสมอว่า “เอาขยะไปทิ้ง แล้วหาดอกไม้มาปักลงในแจกันใจ แล้วหมั่นรดน้ำให้ดอกไม้บาน” เท่านั้นแหละค่ะ ใจเย็นขึ้นอย่างประหลาดจนคุณแม่ท่านบอกว่า อารมณ์ขยะของหนูหายไปเร็วจัง

อีกอย่างก็คือ เมื่อหนูรู้สึกอิจฉาริษยาใคร หนูก็จะคิดว่า ความอิจฉาคือความคิดนางร้าย ส่วนการมองโลกในแง่ดีคือความคิดนางเอก เมื่อหนูอิจฉาหนูก็จะคิดว่า ไล่ความคิดนางร้ายไปไกล ๆ แล้วต้อนรับความคิดนางเอกเข้ามาแทน เย็นขึ้นค่ะ

ความสุขสุดท้ายก็คือ หนูได้ทำหน้าที่ลูกที่ดีต่อพ่อแม่ เช่น ช่วยท่านทำงานบ้านเท่าที่หนูจะทำได้ เป็นศิษญ์ที่ดีของครูบาอาจารย์ และทำตนเป็นประโยชน์ต่อชุมชนค่ะ
เฮ้อ พิมพ์มาเสียเยอะ แค่นี้ก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด ( สัญญาณวางสายโทรศัพท์ งงละสิ ฮิ ฮิ ฮิ )
( โรสเจ้าเดิม )


น้องโรส กับน้องรินที่บ้าน เมื่อตอนที่น้องโรส อยู่ชั้น ป.2 และน้องรินอยู่ชั้น
อนุบาล1



Duangta’s family

Visit My Photos - 3 Pics My Album

Create Date : 12 กรกฎาคม 2550
Last Update : 16 กรกฎาคม 2550 4:54:43 น.		66 comments
Counter : 1105 Pageviews.
Share Tweet