หนูเกิดมาลืมตาดูโลกได้ 1 ข้าง เพราะหนูพิการทางสายตาแค่ข้างเดียว
แต่ จิตใจของหนูก็เปี่ยมด้วยพลังแห่งความสุขล้นเปี่ยม
เนื่องด้วยหนูมีครอบครัวดี อบอุ่น
ได้ไปเที่ยวไหนต่อไหนมากมาย
ได้สัมผัสวิถีชีวิตหลากหลายรูปแบบ ทั้งในชนบท ในเมือง
ได้ลิ้มรสประสบการณ์อันน่าตื่นเต้นมาแล้ว เช่น ตกบ่อน้ำ
( น่าขำมากกว่าน่ากลัว )

ได้พบเจอถ้อยคำเยาะเย้ยถากถางมามากต่อมาก
ได้เป็นผู้ช่วยวิทยากรกับคุณแม่ ทั้งในโรงพยาบาลและนอกสถานที่
อาทิ เรือนจำ เป็นต้น

ได้สร้างความสุขให้แก่น้อง ๆ ในหอพักคนตาบอดด้วยกัน
ได้ขับร้องเพลงให้ผู้อื่นได้ร้องไห้และมีความสุข
( ไอ้ที่ร้องไห้นี่เขาร้องเองนะ หนูเปล่าผิด )

ได้ร่วมกิจกรรมของหอพักคนตาบอด ได้ออกโทรทัศน์ เป็นต้น
นับได้ว่า ชีวิตของหนูนั้นมีหลากหลายรสชาติ
โชคดีมาก ๆ ที่ได้เกิดมาในครอบครัวนี้
พ่อแม่ไม่ปิดกั้นลูกให้อยู่แต่กับบ้าน
ได้เดินลุยนาลุยสวน พ่อแม่ได้พาหนูไปทำความรู้จักญาติ ๆ ที่อยู่ในชนบท

พวกเพื่อน ๆ แม่ก็เช่นกัน หนูรู้สึกอบอุ่นเมื่อได้สัมผัสกับชีวิตชนบท
ยามนั่งรถผ่านทุ่งนาอันกว้างใหญ่
แหม มันสุดจะบรรยายถึงความประทับใจ
ที่แย่งกันแผ่ออกมานอกตัวและหัวใจ นี่พูดจริงนะ
ไม่ได้โม้

ชีวิตในเมืองก็สุขไม่น้อยไปกว่าชนบทเลย
เพราะบ้านอยู่ริมทะเล แหลมสมิหลา
อันเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญแห่งหนึ่งของจังหวัดสงขลา
ได้ปั่นจักรยานไปกับคุณพ่อเพื่อออกกำลังกายตอนเย็น
ไปคุยกับเพื่อนพ่อชาวต่างประเทศ
หูย มีความสุข

บางครั้ง หนูก็พบเจอกับเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝัน
นั่นคือ บางวัน แม่จะเหน็ดเหนื่อยกับการทำงาน
แล้วมาเจอกับสภาพบ้านที่ไม่เป็นระเบียบ
จานที่กองสุม
ผ้าที่แช่อยู่ ลูก ๆ ไม่คิดที่จะช่วย
แม่จึงบ่นกระปอดกระแปด ลูก ๆ ก็ช่วยกันทำ
แต่หนูนั้น ความที่เป็นเด็กเครียดง่าย จึงนิ่งอึ้งไปเหมือนหุ่น
แล้วจึงค่อย ๆ ทำ เพราะนึกไม่ถึงว่าแม่จะบ่นออกมาได้ขนาดนี้
ประเภทว่าลูกเป็นลูกคุณหนู เป็นแต่ผู้รับเพียงฝ่ายเดียว
หนูคิดไปก็รู้สึกน้อยใจแม่ แต่ พอมาคิดดูอีกที ก็รู้สึกว่า
ไม่เอาน่า อย่าคิดแบบนี้ แม่คงเหนื่อย หงุดหงิด
ก็เป็นธรรมดาของคนทำงาน
ปลงซะเถอะ

แต่ความเครียดก็เข้ามาเถียงว่า ความจริงเราก็ทำอยู่หรอก
ถ้าแม่บอกว่า
“น้องโรส วันนี้ลูกซักผ้าถังน้ำเงินด้วยนะลูก
ไม่มีผ้าตกสี เดี๋ยวแม่กลับมาซักถังดำเอง”

เพราะปกติหนูจะทำอย่างนั้นเมื่อแม่บอกรายละเอียดของงาน
เดี๋ยวถ้าหนูซักหมดแล้วเกิดปนกัน แม่ก็จะยิ่งบ่นอีก
โอ๊ย ปวดหัว

แล้วเรื่องล้างจาน หนูตื่นขึ้นมาก็มานับดู ก็เห็นมีแช่อยู่แค่ 5 ใบ
เพราะปกติหนูนอนกลางวันตั้งแต่เที่ยงถึงบ่ายสองโมง
แล้วจะตื่นมาล้างจาน หากวันไหนจานน้อยก็ไม่ล้างค่ะ
นี่ไม่ได้พูดบ่นเพ้อหรือตัดพ้อแม่
แค่เล่าให้ฟังแค่นั้นแหละ
มันผ่านไปแล้ว

ความจริงมันอยู่ที่ใจเราต่างหากว่าจะเข้าข้างฝ่ายไหน
หากเข้าข้างฝ่ายดี ก็คิดว่า
“เออน่า แม่เหนื่อย ค่อยบอกแม่ทีหลังว่าทำไมไม่ทำ ปลงซะเถอะ”
กับฝ่ายไม่ดี
“ถ้าแม่บอกรายละเอียดงาน เราก็ทำ เราไม่ได้เป็นลูกคุณหนูซะหน่อย”
สุดท้าย หนูเข้าข้างทั้งสองฝ่ายค่ะ
โดยคิดแบบมีเหตุผล เพราะพ่อกับแม่เคยสอนว่า
ทุกสิ่ง ทุกอย่างมันอยู่ที่ใจเรา

นี่คือ ความสุขและความประทับใจเบื้องต้นทั้งกายและใจของหนู
เด็กพิการทางสายตาคนหนึ่งในประเทศไทย

กับเด็กพิการคนอื่น ๆ ที่หนูไปสัมผัสเมื่อพักอยู่ที่หอพักเดียวกัน
แต่หนูกลับพบเจอแต่คำว่า
“ไอ้บอดอย่างเราจะทำได้รึ”
คำคำนี้มันหมายความว่าอะไร?

หนูพิ่งมาเข้าใจทีหลังเมื่อเพื่อนคนนั้นเล่าให้ฟังว่า
เขาไม่ได้ออกไปไหนเลย
ถูกกักขังอยู่แต่ในบ้าน อ๋อ มันเป็นอย่างนี้นี่เอง

เมื่อหนูลองปรึกษาคำว่า “ไอ้บอด” กับพ่อ
พ่อถึงกับโมโห เพราะพ่อไม่อยากให้ลูกสาวของพ่อพูดแบบนั้น
และคิดอะไรลบ ๆ แบบนั้น

ก่อนจากกัน เด็กนักเรียนตาพิการหนึ่งข้าง
โรงเรียนหาดใหญ่วิทยาลัย ขอฝากกลอนสักบทนะคะ
ไม่ได้แต่งกลอนมานานแล้ว อยากรื้อฟื้นสมองบ้างน่ะ
ลองอ่านดูนะ
( อาจจะห่วยไปหน่อย ก็คนมันห่างเหินกับกลอนมานานแสนนานนี่ )

เด็กคนหนึ่งมีนามว่านุ่นนิจ
เป็นเด็กจิตไม่ฉลาดไม่โง่เขลา
ชอบที่จะมีเรื่องมาบอกเล่า
ไว้ให้เหล่าชาวบล็อกได้รับฟัง

เด็กคนนี้เกิดมาตาพิการ
แต่ใจหาญผ่านทุกข์เหมือนพวกเขา
สุขหรือทุกข์มันอยู่ที่ใจเรา
จะยิ้มแย้มเหี่ยวเฉาเราคิดเอง

เรียนอยู่ชั้นมัธยมปีที่ห้า
มีหน้าตาใช้ได้ไม่ใคร่สวย
ฐานะนั้นปานกลางมิร่ำรวย
แต่เปี่ยมด้วยความรักจากครอบครัว

เรียนอยู่ ณ โรงเรียนที่หาดใหญ่
คือหาดใหญ่วิทยาลัยในเมืองหรู
เป็นโรงเรียนที่มอบการเรียนรู้
แก่หนูผู้พิการทางสายตา

เรียนกับเพื่อนตาดีที่น่ารัก
อยากรู้จักทักทายสบายเหลือ
มีน้ำใจไมตรีและเอื้อเฟื้อ
มิทำตัวให้เหนือกว่าใครใคร

สุดท้ายนี้ขอบอกว่าหนูนั้น
มีความฝันอันแสนจะยิ่งใหญ่
คือเป็นครูสอนเด็กพิการไทย
ด้วยหวังให้เด็กไทยใจสู้ทน

ถึงพิการพวกเราจะไม่ท้อ
พบปัญหาก็ขอให้อย่าย่น
คนเรามีปัญหากันทุกคน
อยู่ที่ตนจะแก้กันอย่างไร

ขอบคุณมากค่ะ
โทรศัพท์มาคุยกันได้ที่
086-9638683 ค่ะ )

Create Date : 24 พฤษภาคม 2552
Last Update : 24 พฤษภาคม 2552 22:01:20 น.		37 comments
Counter : 1780 Pageviews.
Share Tweet