ขี่จักรยานกับพ่อ เดินกับแม่
เลี้ยงลูกตาบอดอย่างไรให้เด็กเกิดความมั่นใจในตัวเอง และมีสมรรถภาพ
คุณพ่อทวีศักดิ์ ถาวรรัตน์ หนึ่งในหัวหน้าครอบครัวที่มีลูกตาบอด ได้เลี้ยงดูฉันซึ่งเป็นเพียงเด็กหญิงตาพิการตัวน้อย ๆ คนหนึ่ง อย่างปล่อย ๆ ซึ่งฉันชอบวิธีการเลี้ยงดูของคุณพ่อท่านนี้มาก กล่าวคือ ท่านไม่เก็บตัวลูกไว้ในบ้านด้วยเห็นว่าเป็นเด็กพิการ ไม่ควรพาออกนอกบ้านเพราะกลัวผู้อื่นจะเยาะเย้ยถากถาง แต่ตรงกันข้าม พ่อกลับพาดิฉันออกมาสู่โลกกว้าง ที่เต็มไปด้วยผู้คนหลากหลายรูปแบบ หลากหลายแง่มุม และหลากหลายทัศนคติ
สิ่งแรก คุณพ่อพาฉันออกเรียนร่วมกับเด็กปกติมาตั้งแต่แปดขวบ มาจนถึงสิบแปดขวบ ทำให้ดิฉันได้เผชิญกับโลกที่สดใส แต่บางแห่งก็ปะปนไปด้วยความทุกข์ ความชั่วร้าย แม้กระนั้นคุณพ่อท่านนี้ก็ไม่วายพาดิฉันให้เดินไปตามเส้นทางนั้น อย่างไม่หวั่นไหว
แม้กระทั่งดิฉันสงสัยอะไร ท่านก็จะให้คำอธิบายอย่างกระจ่างแจ้ง หรือถ้าอยากสัมผัสอะไร ก็จะให้สัมผัสตามที่อยาก แม้กระทั่งศพของญาติ ๆ พ่อก็ยังพาไปคลำ ๆ ดูว่าลักษณะของศพนั้นเป็นอย่างไร
ยามเย็น พ่อจะพาดิฉันปั่นจักรยานไปริมทะเลกับน้องสาว เพื่อไปพูดคุยกับมิสเตอร์เคน เมอร์สกี้ ฝรั่งชาวอเมริกันผู้หนึ่ง ฉันจึงมีโอกาสได้รู้จักกับชาวต่างประเทศอีกท่านหนึ่ง วิธีปั่นจักรยานออกนอกพื้นที่ก็ไม่ยากเลย เพียงแค่คุณพ่อปั่นไป มืออีกข้างก็จับแฮนด์รถของดิฉัน เท่านี้เอง เราสองคนก็ปั่นไปได้สบายบรื๋อ ส่วนน้องสาวก็ปั่นเคียงข้าง หรือนำทางไป ยามฉันเห็นวิวทิวทัศน์ผ่านตาไป ก็รู้สึกว่า มันสวยงามจริง ๆ และแอบคิดอยู่ลึก ๆ ด้วย ( อย่าบอกใครนะ ) ว่า น้องสาวช่างดูเท่ห์ อะไรอย่างนี้ อิจฉาอยู่เหมือนกันที่เธอสามารถปั่นได้ อย่างมีอิสระเสรี ไม่ต้องกลัวอะไร แต่ฉันนี่สิ ต้องคอยระวังกลัวจะไปชนอะไรเข้า เพราะประสบการณ์ตรงก็โดนมาแล้ว เครียดแทบตาย
คุณแม่ดวงตา ถาวรรัตน์ ก็เป็นอีกท่านหนึ่ง ที่ทำให้ฉันมีความมั่นใจในตัวเอง ทุกเย็น ท่านจะพาดิฉันเดินออกกำลังกายแถว ๆ ริมทะเล หรือริมสระบัวใกล้ ๆ บ้าน อันเป็นแหล่งท่องเที่ยวแห่งหนึ่ง ตลอดทางเมื่อผ่านร้านอาหารที่มีไฟสวย ๆ แปลก ๆ ร้านหนึ่ง คือ ร้านสมิหลาซีสปอร์ด แม่ก็อธิบายว่าร้านนี้ชื่ออะไร ลักษณะเป็นอย่างไร แม่จะอธิบายไปเรื่อย ๆ เป็นระยะ ๆ แล้วท่านก็สอนฉันรีดผ้า หุงข้าว ( หุงข้าวนี่น้องสาวสุดที่รักและสุดที่กัดเป็นคนสอน ) เธอก็สอนได้ดี๊ดี ใจเย็น ไม่เร่งรีบ
การเลี้ยงลูกตาบอดให้เกิดความมั่นใจในตัวเองนั้นไม่ยาก หากพ่อแม่หรือญาติพี่น้องไม่ปิดกั้นให้ลูกทำในสิ่งที่เขาอยากทำ และตอบคำถามที่เขาสงสัย ให้สัมผัสในสิ่งที่เขาอยากสัมผัส แต่ควรชี้แจงเขาอย่างมีเหตุผล ว่า อะไรควรไม่ควร และพาเขาออกไปนอกสถานที่ ไปคลำสิ่งโน้นสิ่งนี้ ไม่กักขังไว้ในบ้าน เพียงเท่านี้ ลูกหลานที่มีความพิการทางสายตา ก็จะไม่เป็นปัญหาต่อสังคม
ขอบคุณค่ะ
Create Date : 23 มีนาคม 2552 |
|
28 comments |
Last Update : 23 มีนาคม 2552 13:25:38 น. |
Counter : 2270 Pageviews. |
|
|
|
อัพบ่อยๆ นะคะ รออ่านอยู่