น้องโรสกล่าวคำอำลาเพื่อน และโรงเรียน
น้องโรสเป็นตัวแทนนักเรียนตาบอด กล่าวคำอำลาโรงเรียน
เช้าวันศุกร์ ที่ 11 ก.พ. 54 เช้าวันที่อากาศแจ่มใสมาก ๆ มีแดดอ่อน ๆ ลมพัดเย็นสบาย ณ โรงเรียนหาดใหญ่วิทยาลัยวันนี้ หนูมีโปรแกรมว่า หนูจะขึ้นไปกล่าวแสดงความรู้สึกที่ได้เข้ามาเรียน ในโรงเรียนหาดใหญ่วิทยาลัย ตลอด 3 ปี ตั้งแต่ม. 4 ถึง ม. 6 และ หนูได้รับตำแหน่งควบ 2 ตำแหน่ง คือ เป็นนักเรียนม. 6 และเป็นตัวแทนนักเรียนเรียนร่วมพิการทางสายตาค่ะ
ขณะที่หนูกำลังนั่งซักซ้อมบทพูดอยู่ในแถวอย่างใจจดใจจ่อ และตื่นเต้นมากพอดูอยู่นั้น อาจารย์ที่ปรึกษาก็เดินมาจูงหนูไปยังเวที เพื่อขึ้นไปข้างบน หนูได้เห็นเวทีหน้าเสาธงนี้เป็นครั้งแรก และได้ขึ้นเป็นครั้งแรกด้วยตั้งแต่อยู่โรงเรียนนี้มา บันไดสูงลิบลิ่วทอดตัวขึ้นสู่เวทีกว้างใหญ่ เด็ก ๆ จำนวนสี่พันกว่าคนกำลังนั่งฟังอยู่ข้างล่าง
วันนี้มีคิวพูดหลายคน เมื่ออาจารย์เกริ่นนำเสร็จ หนูก็เดินขึ้นไปบนเวทีด้วยใจเต้นรัว มีเพื่อนกรรมการนักเรียนคอยช่วยพาขึ้นไป ดีหน่อยที่มีเพื่อนคนนั้นยืนอยู่ข้าง ๆ เพราะหนูเป็นโรคสั่นเมื่ออยู่บนเวที ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ขึ้นเวทีมาหลายครั้งแล้วก็ยังสั่นแบบเอาเป็นเอาตาย ดีที่เสียงไม่พลอยสั่นตามตัวและมือ ที่กำลังอ่านกลอนไปด้วย ไม่งั้นเพื่อน ๆ และน้อง ๆ ที่นั่งฟังอยู่ข้างล่างคงขำท้องคัดท้องแข็งเป็นแน่
โชคดีที่การกล่าวครั้งนั้นเป็นไปอย่างราบรื่น มีอาจารย์พี่เลี้ยงยืนถ่ายรูปอยู่รอบ ๆ เวที พอหนูกล่าวจบแล้วลงมาข้างล่าง ก็มีอาจารย์มาร่วมถ่ายรูปด้วยหลายท่าน แฟนคลับทุกคนจะได้เห็นภาพ ที่พ่อแนบมาให้นี้นะคะ
นับว่าคุ้มที่หนูได้มาขึ้นเวทีพูดอะไรดี ๆ เป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย ก่อนจบจากโรงเรียนแห่งนี้ไป บอกตรง ๆ ว่า รู้สึกใจหายมาก เพราะหนูรักหาดใหญ่วิทยาลัยเป็นที่สุด นี่ขนาดอยู่สามปีนะคะ ถ้าอยู่หกปีจะขนาดไหนเนี่ย
การเข้าแถวเคารพธงชาติวันนั้นช่างเป็นวันที่หนูประทับใจไม่รู้ลืม เพราะหลังจากที่ตัวแทนนักเรียนชั้นม. 6 กล่าวอำลาแล้ว คุณครูก็ร้องเพลง คนเก่งคนดี ให้พวกเราฟังเป็นการอวยพร บรรยากาศในความรู้สึกของหนูตอนนั้นช่างอบอุ่นเสียเหลือเกิน
กลอนที่น้องโรส เขียนให้โรงเรียน หาดใหญ่วิทยาลัย และอ่านให้เพื่อนฟัง
ฟ้าเอ๋ยฟ้าแดง เจ้าเป็นแหล่งให้เราได้ศึกษา ทุกทุกปีที่เราเล่าเรียนมา ได้เรียนรู้วิชาก็มากมาย
ครูอาจารย์ทุกท่านก็ใจดี สั่งสอนศิษย์อย่างดีมิมีหน่าย ให้พวกเราเติบโตทั้งใจกาย มีความรู้ประดับไว้คู่คุณธรรม
เด็กนักเรียนทั้งพี่และรุ่นน้อง ต่างปรองดองสามัคคีมีสุขล้ำ เด็กทุกคนมีรอยยิ้มชวนอิ่มหนำ เป็นภาพจำประทับใจไม่รู้ลืม
ขอขอบคุณโรงเรียนที่เอื้อให้ เด็กพิการสายตามาเรียนรู้ ขอขอบคุณเพื่อนเพื่อนและคุณครู ที่ช่วยเหลือพวกหนูตลอดมา
นุ่นนิจ ถาวรรัตน์ 11 กุมภาพันธ์ 2554
วันนี้จบแล้วค่ะ แค่นี้นะ จุ๊บ ๆ
รูปวันที่น้องโรสกล่าวคำอำลาเพื่อน และโรงเรียนหาดใหญ่วิทยาลัย
ถ่ายรูปร่วมกับอาจารย์ ที่ช่วยเหลือน้องโรส ตลอดมา
Create Date : 28 กุมภาพันธ์ 2554 |
Last Update : 28 กุมภาพันธ์ 2554 11:01:52 น. |
|
6 comments
|
Counter : 4424 Pageviews. |
|
|
|
การที่จะได้เข้าไปศึกษาในสถาบันที่แตกต่างไปจากชั้นมัธยม
น้องโรสซึ่งเป็นผู้ใหญ่ขึ้น จะได้พบกับอีกหนึ่งสังคม
ป้าแอ๊ดคิดว่าคุณพ่อและคุณแม่น้องโรสคงจะช่วยประคับประคองให้น้องโรสได้อยู่และเรียนอย่างสบายใจนะคะ
เป็นกำลังใจให้เสมอมาค่ะ