คนตาบอด ได้ออกไปเที่ยวกันบ้างไหม บทความ จากหนังสือ a day ในฉบับนี้ เดือน พฤษภาคม 2551 คนตาบอด ได้ออกไปเที่ยวกันบ้างไหม ถึงโลกที่เห็น ไม่มีภาพ แต่คนตาบอด ก็ยังมีสถานที่ท่องเที่ยวที่โปรดปรานเหมือนกัน ด้วยข้อจำกัด ของโสตประสาทรับรู้ ซึ่งขาดหายไป 1 อย่าง ทำให้สถานที่ท่องเที่ยวของคนตาบอด ถูกจำกัดความรู้สึก ไม่เหมือนกับคนตาดี ที่สามารถรับรู้ได้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็น วิว ทิวทัศน์ สายลม แสดแดด ความสนุกสนาน ของการบุกป่า ลุยฝน สภาพอากาศที่ทำให้สิ่งแวดล้อม เปลี่ยนไปอย่างน่าประทับใจ แต่ก็มีสถานที่ที่คนตาบอด ซึมซับได้ คล้ายคนตาดีที่สุดอยู่ เป็นคำตอบของคำถามที่ว่า พวกเขาชอบไปที่ไหนกัน นั่นคือ ทะเล ความรู้สึกที่ปลายเท้าสัมผัสเม็ดทรายละเอียด เกลียวคลื่นที่กระทบน่องขา เปลือกหอย ก้อนหิน ที่สามารถก้มลงสัมผัสได้ง่ายดาย เสียงคลื่นครืนฝั่ง สายลมอุ่นช่วงกลางวัน ความเงียบสงบเมื่อเข้าสู่ราตรี ความรู้สึกเหล่านี้ คนตาบอดสามารถรับรู้ได้ ผ่านประสาทสัมผัสที่มีอยู่ ต่างจากคนตาดี เพียงภาพที่เห็นเท่านั้น อีกทั้งทะเล ไม่มีสิ่งกีดขวางมากเท่าที่อื่น ทำให้พวกเขาสามารถ วิ่ง ลุก กลิ้ง เดิน ได้อย่างปลอดภัย ไร้กังวล เมื่อไรที่ต้องการความช่วยเหลือ ทะเลก็มีคนพลุกพล่าน พอที่จะไหว้วานได้ หายห่วง นี่ยังไม่รวมถึงการเดินทางที่สะดวก สบาย ไม่สมบุก สมบัน จนเข้าขั้นอันตราย การเตรียมตัวที่ไม่วุ่นวายนัก ต่างจากสถานที่อื่น เช่น ภูเขา ซึ่งต้องเตรียมตัวนาน มีอุปกรณ์ เฉพาะทางสูง เสี่ยงอันตรายในการเดินทาง ขึ้นลง ทั้งยังต้องเสี่ยงกับสัตว์จำพวกแมลง ที่เป็นศัตรูอันดับหนึ่งของคนตาบอดด้วย แถมทิวทัศน์ส่วนใหญ่ ต้องใช้ตามองเท่านั้น เช่น นก ต้นไม้ พระอาทิตย์ ขึ้น ตก ทะเลหมอก หรือ อะไรก็ตามที่อยู่ริมทางล้วนต้องใช้ตามองทั้งนั้น แน่นอนว่า คนตาบอดไม่มีทางรับรู้และเข้าถึงได้เลย เช่นเดียวกับโบราณสถาน หรือสถานที่ต่างๆ ซึ่งต้องไข้โสตประสาทการมองเป็นหลัก แม้แต่การถอดรองเท้า สัมผัสดิน ยังเป็นเรื่องลำบาก หนักกว่านั้น คนตาบอดบางคนมองว่า การท่องเที่ยวเชิงนี้ เข้าขั้น เสียเวลาเปล่า เลยทีเดียว การเดินทางไปกับทัวร์ ดูแล้วเป็นหนทางที่ปลอดภัย และน่าสนุกสำหรับพวกเขา ในสายตาคนตาดีอย่างพวกเรา แต่เมื่อได้ลองนั่งคุยถามไถ่แล้วจะรู้ว่า การท่องเที่ยวสำหรับพวกเขา ต้องใช้ระยะเวลามากกว่า เพราะไม่เห็นด้วยสายตา จึงต้องละเมียด ละไม ในการซึมซับสถานที่ด้วยวิธีการอื่น เช่น กลิ่น หรือสัมผัสจากมือ และเท้า ขณะที่คณะทัวร์ส่วนใหญ่แล้ว ถูกเร่งรัด ด้วยเจ้าหน้าที่บริษัททัวร์ ให้เดินตามฟังคำบรรยาย ด้วยความเร็ว ขนาดมนุษย์ธรรมดา ยังเข้าใจลำบาก จะนับประสาอะไรกับพวกเขา ดังนั้นคนตาบอดส่วนใหญ่ จึงชอบรวมตัวกัน เดินทางไปท่องเที่ยวเองมากกว่า อย่างที่คนเข้าใจกันทำ ติดต่อ หาที่พักเอง หากไปเยอะก็จ้างรถตู้ รถทัวร์ หรือไม่ก็นั่งรถเมล์กันไปเอง เดินกันไปเป็นกลุ่ม ดูแลกันเอง อบอุ่นไปอีกแบบ อย่างไรก็แล้วแต่ สถานที่เขาต้องการมุ่งสู่ เราก็พอสรุปได้ว่า ต้องเป็นพื้นที่ซึ่ง สามารถสัมผัสความรู้สึกสบายกาย สบายใจ พร้อมทิ้งตัวลงปลดปล่อยความเหนื่อยล้าของชีวิตทุกช่วง เป็นพื้นที่ตรงใด ที่แม้หลับตาก็ยังเห็น อย่างที่ไม่ต้องใช้ตามอง   Create Date : 13 กรกฎาคม 2551 9 comments Last Update : 13 กรกฎาคม 2551 1:23:58 น. Counter : 5895 Pageviews. Share Tweet

เข้าใจความรู้สึกของคนตาพิการค่ะ ยินดีที่รู้จัก สนุกในวันหยุดนี้นะคะ   โดย: nathanon 13 กรกฎาคม 2551 4:16:37 น.

สวัสดีค่ะ วันนี้ตามน้องโรสไปเที่ยวด้วยคนค่ะ ป้าแป๋วก็ชอบเดินเท้าเปล่าบนพื้นทรายค่ะ ผ่อนคลายดี ลูกๆ ก็ชอบเล่นทรายเหมือนกันค่ะ ตามดูน้องโรสเที่ยวแล้ว ดูท่าทางน้องโรสสนุกมากๆ นะคะ   โดย: แป๋วภูเก็ต 13 กรกฎาคม 2551 11:38:43 น.

ขอบคุณคุณทวีศักดิ์มากค่ะที่เข้าไปเยี่ยมเยียนบล็อกป้าแอ๊ด ที่ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาไปเยี่ยมเยียนใครเลย และอีกอย่างหนึ่ง (ขอบ่นนิดหนึ่งนะคะ) ในกล่องคอมเม้นท์นั้น ใช้สีอ่อนมาก ป้าแอ๊ดอ่านที่ตัวเองพิมพ์ไม่รู้เรื่องเลย ขอความกรุณาช่วยตาคนแก่สักนิดนะคะ แต่ป้าแอ๊ดก็ตามอ่านบล๊อกน้องโรสมาตลอด บางครั้งไม่ทราบจะเขียนอะไร ได้แต่คิดตามไป เขียนไม่ออกจริงๆ ค่ะ เพราะเป็นคนพูดไม่เก่ง และเขียนไม่ค่อยเก่งด้วยค่ะ ยังคงคิดถึงน้องโรสและครอบครัวอยู่นะคะ ถ้ามีโอกาสจะมาสงขลาอีกค่ะ   โดย: ป้าเเอ๊ด (addsiripun ) 13 กรกฎาคม 2551 15:33:53 น.

เป็นกำลังใจให้ค่ะ   โดย: พี่คันคัน เกาเกา IP: 76.229.89.46 13 กรกฎาคม 2551 15:36:44 น.

หวัดดีค่ะน้องโรส แวะมาทักทายนะค๊าและจะแวะมาอีกนะค๊า ขอแอดเป้นเพื่อนบ๊อกด้วย พี่ว่าบางทีคนตาดีก็ไม่ค่อยจะมีเวลาดู หรือสัมผัสสิ่งที่สวยงามตามธรรมชาติเลยนะ ไม่รู้เอาเวลาไปทำไรมั่ง   โดย: ซซ 13 กรกฎาคม 2551 22:00:07 น.

ทำให้เข้าใจความรู้สึกของผู้เขียนมาก ยินดีที่ได้เข้ามาอ่านครับ   โดย: Insignia_Museum 13 กรกฎาคม 2551 22:36:07 น.

กำลังท้อๆเหนื่อยๆ พออ่านอะเดย์เห็นเรื่องน้องโรสแล้ว อิ่มใจดีค่ะ จริงๆ แล้วความสุขไม่ได้อยู่ที่ได้มองเห็น ได้ลิ้มรส หรือได้อย่างที่หวัง แต่อยู่ที่เรามีความสุขกับสิ่งที่เราเป็น จริงมั้ยค่ะ เขียนเยอะๆนะคะ จะติดตามอ่าน   โดย: gae_good@hotmail.com IP: 58.10.192.101 16 กรกฎาคม 2551 10:35:26 น.

เป็นกำลังใจให้น้องโรสและผู้พิการทางสายตาคนอื่นๆอีกหลายๆคนนะคะ สู้ๆๆๆค่ะ   โดย: แม่ดาค่ะ (womam in love ) 14 ธันวาคม 2553 19:20:39 น.

น้องโรสคะแม่ดาชอบคำบรรยายที่หนูเขียนเกี่ยวกับการรับสัมผัสซึมซับบรรยากาศของท้องทะเลของหนูมากๆค่ะ ตอนนี้แม่ดาเขียน..อื่มมมเรียกกันในกลุ่มว่าฟิค..fictionเป็นเรื่องแต่งที่อ่านกันแต่เฉพาะของคนกลุ่มหนึ่ง..(ไม่ต้องสงสัยนะคะ...ว่าเกี่ยวกับอะไร555) แต่ตัวละครเอกของแม่ดา..เขาเกิดอุบัติเหตุและมองไม่เห็นไประยะหนึ่ง(ก่อนทำการผ่าตัด)แม่ดามาอ่านเจอบล๊อคของหนูและประทับใจมากๆ ขอซึมซับความรู้สึกที่หนูบรรยายนี้ไปเป็นส่วนหนึ่งในงานเขียนตอนนี้นะคะ หนูบรรยายได้อย่างน่าประทับใจมากๆจริงๆ   โดย: แม่ดาค่ะ IP: 118.172.220.151 15 ธันวาคม 2553 12:23:00 น.