MIT ? Made in Taiwan ?

555 อ่านมาอย่างซึ้ง..ว่าจะเขียนตอบแบบซึ้งๆซะหน่อย
แต่พออ่านเจอมุขของคุณ คนหน้าเดิม แล้ว ฮาเลย
อารมณ์เปลี่ยนทันที 555

เอาใหม่ๆ...
ความเปลี่ยนแปลง...ทำให้เกิดประสบการณ์...
และ..ทำให้เราได้เรียนรู้ ได้อยู่อย่างเข้มแข็ง...

(แต่ต่อไป..ขอให้เจอแต่ความเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีละกันเนอะ) ^.^

ภาพสวยจัง...

หมอคนหนึ่ง เล่าให้ผมฟังว่า เพื่อนผู้หญิง คนหนึ่งของเขาแต่งงาน ได้สักระยะเวลาหนึ่ง ขณะเดินทางโดยรถเก๋งส่วนตัวปรากฎว่าเกิดประสบอุบัติเหตุ แฟนหนุ่มตัดสินใจหักพวงมาลัยเอาด้านคนขับเข้าปะทะ ผลก็คือผู้ชายได้รับบาดเจ็บ ผู้หญิงปลอดภัย

เป็นอะไรที่ช่างซาบซึ้งมากๆ ที่ผู้ชายคนหนึ่งยอมเอาชีวิตเข้าแลกเพื่อให้ผู้หญิงที่ตนรักมีชีวิตรอด

แต่ต่อมาผู้ชายคนนั้นก็มีเมียน้อย จบ... สรุปว่า ความรัก กับ การนอกใจเป็นคนละส่วนกัน

--- K. khon na derm ---

ฮะ ฮะ MIT = Made in Taiwan
อ่านแล้วน้ำหูน้ำตาไหลทีเดียว


--- Ja ---

จ้า... ต่อไปขอให้ Ja ได้เจอสิ่งที่ดีในชีวิตเช่นกัน


--- คุณ KoNSaRaLeW ---

ดีใจที่ชอบภาพถ่ายง่ายๆ ภาพนี้นะคะ :)


--- คุณกวินทรากร ---

ประโยคนี้พูดเหมือนแฟนเก่าไร้นามเปี๊ยบเลยค่ะ หุหุ

[[ เพื่อนๆ ]]

วันนี้ขออนุญาติ ไปทำ website ของสมาคมหน่อยนะคะ
คงไม่ได้ up blog เพราะว่า งานราษฏรตรึมเลย (update
ภาพ Rally, ทำประกาศเรื่องงานเลี้ยง Oxbridge Dinner)

ติดตามได้ที่: //www.cambridgesociety.org

มาเล่าอะไรให้ฟังครับ เขียนไว้ในอนุทิน

โอ้ย...โดนเจ๊ดาว..ต่อว่า "นังกวิน ถ้าหล่อนทำไม่ได้อย่างที่พูด คราวหลังก็อย่ารับปากอะไรกะฉันอีกนะยะ ต่อไปนี้ฉันจะไม่เชื่ออะไรที่หล่อนพูดอีก" บอกว่าจะไปเป็นเพื่อนเจ๊ดาวเรียนลีลาศแต่ผิดนัดมาสองหนและ (เรียนจันทร์-อังคาร) ใจเย็นๆ เจ๊เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมไปเป็นเพื่อนเจ๊เข้าชมรม สวดมนต์เจริญภาวณา ที่ตึกสงฆ์อาพาธ ฮาๆเอิ๊กๆ วันนี้ คุณออฟ รับโทรศัพท์จากป้าบุญส่ง (แม่บ้านประจำสำนักงาน) ซึ่งคุณหมอสาวสวยท่านหนึ่ง โทรศัพท์วานให้ช่วยขนย้ายเตียงจากหอพักแพทย์ (เธอขอย้ายห้อง จากตึก A ไปตึก B ซึ่งอยู่ตรงข้ามกัน) ป้าส่งโทรมาขอความช่วยเหลือที่ศูนย์แพทย์ฯ "อะไรนะป้าส่ง ขนเตียงไม่ไหวเหรอ อืมๆ งั้นเดี่ยวให้คนไปช่วยนะ" ศูนย์แพทย์ฯ มีบุลคลากร 20 กว่าคน มีผู้ชาย 3 คน ทีแรกแกล้งทำไม่ได้ยิน "นี่กวิน เป็นผู้ชายหรือเปล่า ไปช่วยป้า เขาหน่อยสิ" เซ็งจริงๆ เดินไปๆที่ลิฟท์ ลงลิฟท์ เดินข้ามถนนหน้าโรงพยาบาล เดินตรงเข้าไปยังหอพักแพทย์ฯ กะว่าจะนั่งรอหน้าหอพักเพื่อรอคุณอาร์ต ที่กำลังตามลงมาช่วยขนเตียง แต่ปรากฎว่า เจอป้าส่งรออยู่แล้ว ป้าส่งพาเดินขึ้นไปที่ชั้น 3 ให้ช่างถอดเตียงสำเร็จรูปออกเป็น 3 ส่วน เบาจัง เราก็ช่วยแบกส่วนที่กว้างๆ ขนย้ายข้ามฝั่งไปยังตึก B ขึ้นไปที่ชั้น 2 เข้าไปในห้อง ซึ่งเป็นห้องคุณหมอสาวสวยท่านหนึ่ง ในความโชคร้ายก็มีความโชคดี (ได้เข้าห้องสาวๆ) สังเกตในห้องเธอเลี้ยงกระรอกไว้หนึ่งตัว เฮ้ย..อะไรกัน เลี้ยงสัตว์เลี้ยงได้ด้วยหรือ..นึกถึงตัวเองสมัยก่อนที่เคยเลี้ยงหนูแฮมสเตอร์ (hamster) พอสักพัก รู้สึกว่าไม่ค่อยมีเวลาดูแล เลยหาเจ้าของใหม่ให้มัน ต่อมาทราบภายหลังว่า มันตาย..สงสัยมันคิดถึงเรา จริงๆ การจับสัตว์มาขังกรง เป็นการทรมานสัตว์ เป็นบาปนะครับคุ้ณ แล้วอีกหน่อยเวรกรรมจะตามทัน จะต้องรู้สึกว่าตัวเองโดนกักขังด้วยอะไรสักอย่าง ..(ทำใมไม่บอกกะหมอเขาไป) ก็มันธุระไม่ใช่นี่ แม๋จะไปบอกเธอหรือว่า "คุณครับ การเลี้ยงสัตว์มันก็ดีอยู่หรอกแต่ว่า ผมว่ากระรอกมันน่าจะชอบอยู่ตามธรรมชาติมากกว่านะครับ" ("แล้วคุณยุ่งอะไรด้วยล่ะคะ" ถ้าเธอพูดแบบนี้ล่ะ จึ๋ย) เอาเหอะสัตว์โลกเป็นไปตามกรรม..สาธุ ปล.แล้วจะแผ่เมตตาถึงเจ้านะ เจ้าหนูแฮมสเตอร์

--- คุณกวินฯ ---

ฮะ ฮะ ขอบคุณที่นำมาปันให้อ่านนะคะ